Poezi nga Frederik Rreshpja

Hënë s’ka, yje s’ka.
Ecën vetmia me bijtë e saj.

Asnjeri s’më pret te porta, vetëm trishtimi
Dhe trëndafilat tërë ankth.
Nata dremit te ajri i dritares.
Ku janë gdhendur sytë e mi në moment pikëllimi.

Hënë s’ka, yje s’ka.
Ecën vetmia me bijtë e saj. /KultPlus.com