Poezi nga Entela Tabaku-Sorman.

Të gjithë dojnë me e ndryshu botën
të gjithë
në këtë botë
zemrat s’kanë rehati

disa dojnë me e ndryshu
pse e kanë zemrën të gjanë
të lumtun s’munden me kenë
në nji botë të padrejtë

disa pse zemrën e kanë të vogël
ndërsa mendojnë se janë njerëz të mëdhenj
e paqe s’munden me gjetë
në nji botë që u dha tjerëve
çka ata e deshtën vetë

disa s’janë njerëz hiç
e zemër hiç nuk kanë
botën dojnë me e vra
pse tjerët
janë

disa pse kanë veç zemër
e vuajtje
jetojnë me gjak jashtë
zemërkuq
zemërblu
zemërbardhë
a zemërzi
e bota asht bojëqiell

unë jam njeri i thjeshtë
botën e kisha ndryshu
ti me fjetë i patrazuem
në krahët e mij./ KultPlus.com