Poezi nga Aleksandër Pushkini

Të zbraztën “ju” ajo me “ti”,

Në kuvendim e ngatërroi,

Dhe ëndërra plot lumturi,

Në shpirt të ndezur seç më zgjoi.

I heshtur para saj qëndroj,

Vështrimn’ e dhembshur pa ja ndarë;

E shtrenjtë jeni,- i shqiptoj,-

Të dua! – shpirti flet me zjarr./KultPlus.com