Denis Galushi

Jo, ata nuk vdesin! 
Ata janë gjallë, n’parajsë na presin.
Mos ishin ata, sot nuk do të ishim ne.
Ata sakrifikuan vetën që, 
T’themi sot lirshem mirëdita apo ‘’laqho dive’’.

I përvëluan dhe i dogjen për së gjalli,
Por, nuk e dorëzuan bajrakun ngjyrë qielli dhe bari.
Rrota në mes bëri histori
E, ne sot e kultivojmë romanipen me shumë dashuri.

Disa male e kodra janë shkrirë, 
Nga gjenocidi që përjetuan burra, gra, pleqë e femijë.
Valët e detit nga ajo ditë,
I kaploi katrani dhe gjaku i zi.

Bota heshti e pa turpëruar,
Por, oqeanet e malet janë betuar,
Që lapsi një ditë ka me dëshmuar, 
Holokaustin romët që e kanë përjetuar.

Ah, të vdekurit tanë, nuk vdesin!
Ata dhanë emer e mbiemër këtij identitetit. 
E, ne duhet t’a ruajmë e përqafojmë,
Dhe t’i tregojmë botës që jemi tridhjetë million romë./KultPlus.com