Poezi e shkruar nga Dritëro Agolli.

Po iki me trishtim i zhgënjyer nga miqtë,
E mbylla dhe derën që rrinte e hapur
Për lajkatarët, për rrenacakët e smirëzinjtë,
Që shtireshin ëngjëj të dashur.
Ku vete, s’e di, veç s’dua të kthehem
Sërishmi në rrenat e jetës.
Diku në një skaj të largët do prehem
Me qafën e futur në jakën gri të xhaketës.