Malisa Zymberi

Ty që në vend se ta edukosh, i shkatërrove imazhin e qenies njeri
Ty që në vend se ta edukosh, i fute neverinë e përkëdheljes deri në palcë
Ty që në vend se ta edukosh, i prezantove dhunimin si dhuratë të kënaqësisë
Ty që në vend se ta edukosh, i shkrive jargët e fëlliqura perverse mbi nji trup të njomë

Ty që në vend se ta mbrosh, i ngulfate lirinë t’uj liru afshe patologjike brenda çdo ashti
Ty që në vend se ta mbrosh, i demostrove vaginën si armë të pushtetit
Ty që në vend se ta mbrosh, i theve copë për copë besimin e të ndjehurit sigurt
Ty qe ne vend se ta mbrosh, i penetrove brishtësinë pa asnji pikë mëshire

Ty që në vend se t’a shërosh, i vrave gjakftohtësisht instiktin amnor
Ty që në vend se t’a shërosh, i paralizove cdo muskul të dashurisë
Ty që në vend se t’a shërosh, i mbjelle frustrim përballë egzistencës
Ty që në vend se t’a shërosh, i dëmtove cdo censor të ndjeshmërisë

Ty që ta shkatërruan imazhin e qenies njeri, po t’a premtoj nji grimcë njerzillëk
Ty që ta ngulfatën lirinë me afshe patologjike, po të betohem që liria ndryshe frymon
Ty që ta vranë instiktin amnor, po ta fali çdo ndjenjë amnore që ekziston përbrenda meje
Ty që ta përbinë arsyen për jetë, po të lutna me besu që kanë me e vjellë përplot vner