Poezi e shkruar nga Medina Pasoma.

U bëfsha pluhur nën këmbët e tua
Kënga që këndon çdo mëngjes
Vargu kryesor, në fakt titulli i poezisë
Teli në kitarën tënde
Djegia dhe shërimi yt shpirtëror
Uragani dhe vullkani i zemrës
Lule e pranverës për plagët e stinëve
U bëfsha mendimi yt natën vonë
Qëndrimi, puna, ecja jote ditën
Suksesi dhe dështimi yt
U bëfsha ndaç valë, ndaç det për ty
Zog i pafundësisë për qenien tënde
Ikja nga lodhështitë e botës
Mal që me tërë fuqinë aty ti ngrit zërin
U bëfsha ndaç rruga, ndaç bashkëudhëtari
Rruga më e gjatë për ecjet e tua
Ose qëllimi jetësor ose misteri i vdekjes
Ndaç emri, ndaç kuptimi i dashurisë
Vetëm një gjë u bëfsha ndaç, e përjetshmja…