Nga Alma Dema Tërshalla

U rrita
Ashtu unjshëm e pangishëm
Por u rrita!
I lashë flokët sa herë ndër ferra e driza
Kur fëmijërinë time ndër grushta e mblidhja
E nuk qava, as zë nuk nxora
Flokët e mi, aherë ishin me rrodha
Por, unë u rrita
Duke mbajtur me duar kuçedrën brenda meje
Që kullufiste e para thërrimet e skamjes
E unë u rrita
Kah krahut dhe ijeve të pamjes
Duke gërrvisht dregzat gju më gju
Që lëshoheshin kërcijve të guximit rrëke
Shojet e shputave, do më shpinin drejt një dite të re
Për të më rritur
Ende fëmijë..

Ende, rrugës jam
Këmbët po shpij!