Poezi nga Martin Camaj

Kur të vdes, le të bahem bar
Në malet e mia në pranverë
Ne vjeshtë do të bahem farë.

Kur të vdes, le të bahem ujë
E fryma jeme avull
Në fushë do të bie shi.

Kur të vdes, le të bahem gur
Në skajin e vendit tim
Të qindroj kufi./KultPlus.com