Poezi nga Nerimane Kamberi

Qetësi, mesnatë,
në fund të bahçes, vetëm lumi ndëgjohet,
por as ai nuk bën zhurmë,
rrjedh me përtaci,
sikur edhe atë ta ketë lodhur vapa.
Pulat kanë fjet.
Kaloi një ditë përvëluese,
e nga mali, mbrapa majës së shelnës,
del hëna, kadale kadale, si një nuse e turpshme.
Magji e natës,
xixëllonjat si një mijë yje,
vallëzojnë pranë hanëmelit,
aromë dehëse, më merren mendtë, gjumi , lodhja.
Natë e mirë, natë e embël.
Një ditë e re do të agojë,
me shije bosileku.
Poshtë katundit,
grunaja lëkundet valë valë nga era e lehtë
përkëdhel lulëkuqet,
ditë vere. / KultPlus.com