Poezi nga Doruntina Baliu.

T’pata marrë si raki të lehtë
Pin, përbinë me një erë të ftohtë
E merr vesh veç fyti

Se vetëtima s’tkap dy herë
Edhe po të ra nuk dhemb njējtë
Vendimi asht i yti

Ska kush që e rrxon malin
Ka pas kenë veç ni zjarr
E kanë msue degët tymin

Pa mëngjesin, asnjë dëshmitar
Ban be dielli gjë s’ka parë
Nuk ta mbush kjo flakë synin

A e kjan uji çdo gur që e rreh?
Te njëtën formë kanë për rastësi
S’mbushet men gurgullima

Se ujit lulen që mçel el ndër këmbë
Kur ka nge me zgjedh ndër ngjyra
Se çka sjell janë gjethe të ima

Bora, shiu ka mbulue
S’kryjnë punë shpend’t me bajt selam
Frikë e zjarrit s’ka mbarue, ka djeg për s’pari
Dro s’ka pushue, a flakë të vjetra mban