Mbrëmë, në atmosferën e ngrohtë dhe solemne të katedrales “Nënë Tereza” në Prishtinë, sopranoja Arta Jashari mbajti koncert recital. Ky koncert erdhi si një gërshetim i muzikës kishtare dhe klasike si një nismë që shënon fillimin e festive të fundvitit, shkruan KultPlus.
Shoqëruar nga pianisti Andi Duraku dhe trumpetisti Avni Krasniqi, Arta jashari filloi koncertin me një interpretim të veçantë të këngës tradicionale të Krishtlindjeve ‘Adeste Fideles’ të John Francis Wade, performancë kjo që dhuroi për publikun një ndjenjë të thellë spiritualiteti dhe bukurie.
Pas kësaj, programi u pasua me një koleksion të pasur veprash klasike që përcollën ndjesi të ndryshme artistike. “Laudamus” dhe “Alleluia” nga Wolfgang Amadeus Mozart, me ekspresivitetin e jashtëzakonshëm të interpretimit të Jasharit, sollën një dritë të re në audiencë, duke i dhënë shpirt një muzike kishtare, por edhe një freski moderne në interpretim.
Më pas, koncerti vijoi me veprat “Let the Bright Seraphim” të George Frideric Handel, një pasazh melodik dhe virtuoz që e solli audiencën më pranë fuqisë dhe elegancës së muzikës barok. Mbrëmja vazhdoi me veprat “Tis the Last Rose of Summer”, “Nuit d’étoiles” të Claude Debussy dhe “Cantique” nga Nadia Boulanger.
Ndërkaq, e gjithë kjo mbrëmje magjike u përmbyll me këngën ikonike të krishtlindjeve, “Have Yourself a Merry Little Christmas”.
Pas koncertit, sopranoja Arta Jashari tha për KultPlus se ndjehet e lumtur që të gjithë punën e saj e ka përmbyllur këtë vit me këtë koncert recital.
“Jam shumë e lumtur që pas gjithë asaj pune, çdo gjë është përmbyllur me sukses sonte. Unë jam e befasuar që kam pasur kaq shumë njerëz rreth vetes që kanë qenë të gatshëm deri në këtë masë të më ndihmojnë për ta arritur këtë koncert në këtë mënyrë tëv dinjitetshme”, u shpreh Jashari.
“Jam munduar të përzgjedhi vepra të të gjitha epokave, duke nisur nga barokut e deri te Christmas Carols, sepse mendova se me këtë të fundit ja japim edhe një ndjenjë të krishtlindjeve”, tha ndër të tjerash Arta Jashari duke folur për repertorin.
Ju kujtojmë se në këtë koncert, Arta Jashari së bashku me Andi Durakun dhe Avni Krasniqin, krijuan një magji muzikore që ka një ndikim të fortë në shpirtin e secilit që ishte i pranishëm./KultPlus.com
Sopranoja Arta Jashari, pianistja Pranvera Hoxha-Bryma, kitaristi Astrit Stafai, Avni Krasniqi në trumpetë dhe Yllka Simnica në flaut, kanë sjell mbrëmë një numër të interpretimeve që të lënë pa fjalë. Koncerti ka zgjatur vetëm një orë dhe përbrenda kësaj periudhe kohore, janë performuar gjithsej dymbëdhjetë vepra të cilat vështirë se harrohen dot. Ishte një natë që ka frymuar nëpër magjitë ekzistuese të ikonës së muzikës shqiptare, Nexhmije Pagarusha, që erdhën të ripërpunuara nga Kreshnik Aliçkaj, e të cilat kanë zgjuar shumë emocione në mesin e audiencës në kuadër të edicionit të pestë të “PriVocalFest” në Prishtinë, shkruan KultPlus.
Ajo se çka dallohej në hyrje të këtij koncerti në Amfiteatrin e Ri të Bibliotekës Universitare, fillimisht ishte numri i lartë i të pranishmëve, që sa vinte e shtohej dalëngadalë. Nga skaji në skaj, dukshëm shiheshin edhe karriget e shtuara për audiencën që dëshmonte se ata janë krenarë për krijimtarinë e pasur të “bilbilit” të Kosovës, një krijimtari kjo që është njëra ndër më të bukurat që është krijuar ndonjëherë.
Disa në këmbë, e shumica të ulur, koncerti frymoi nëpër një dashuri që ishte përhapur nëpër tërë atmosferën. Ajo se çka i shtonte hijeshi në masë të madhe, ishte edhe skena që ishte qëndisur me perde të zeza në prapavijë, si dhe reflektorë në ngjyrë të gjelbër dhe kaltër. Një dritë e ngrohtë në mesin e hapësirës në një distancë të largët ishte ajo se çfarë në mënyrë rrethore “rrethonte” prapavijën në skenë. Ndërkaq, dy drita të ngrohta të vendosura anash skenës, veçse bënin që talenti i instrumentistëve të vihej në pah akoma më shumë. Në anën tjetër, këto elemente bënin që edhe veshjet e tyre të merrnin një bukuri të shtuar.
Hapjen e kësaj mbrëmjeje të parafundit të festivalit ‘PriVocal’ e nisi sopranoja Arta Jashari, e cila u shpreh se kjo mbrëmje është e mbushur me këngë të së madhes, Nexhmije Pagarusha.
“Ky program është shumë i veçantë për mua sepse është një thesar i muzikës së mirëfilltë shqipe. Këto këngë i ka kënduar diva shqiptare, Nexhmije Pagarusha. Unë sonte dua që më shumë se çdo tjetër, të ndjeni dashurinë e muzikës. Dhe mendoj se më së shumti kemi nevojë për dashuri. Andaj ju ftoj që të kënaqeni me këtë program.“
Entuziazmi dhe padurimi, dukshëm shihej në fytyrat e të pranishmëve, të cilët programin e veçantë të përzgjedhur nga ana e performuesve, e kanë shijuar qysh nga nisja e deri në fund. Pianoja bardh e zi në skenë, ulësja anash e thatë në fillim, dhe mikrofoni në mesin e skenës, sinjalizonte për një mbrëmje diversive që pas pak do të prekte fillimin.
“Zëri tij më thërret”, “U ngrit lulja në mëngjes”, “Mos kërko”, “Dashuro”, “Një pikë vese”, “Lirikë pranverore”, “Kënga e rrushes”, “O moj bukuroshe”, “Pse më tradhton”, “Të dua Prishtinë”, “Mbi re”, ishin këngët të cilat hynin e dilnin nga çdo shpirt i pranishëm, me ç’rast, krejt lehtazi luhatnin edhe copëzat më të vogla të tij. Llojllojshmëria e interpretuesve, intensiteti i zërit, magjia e të luajturit një instrument dhe dashuria e pasioni nëpër sytë e tyre, ishin elementet që e kapërthyen këtë mbrëmje në një nga më të veçantat në kryeqytet.
Sopranoja Arta Jashari ishte kryevepra e mbrëmjes. Lëvizjet e saj trupore nga kënga në këngë, harmonia e pastër në zërin e saj, variacionet e ndryshme të zërit, eleganca në skenë si dhe pasioni i saj për secilën këngë dhe secilin tekst, janë disa nga karakteristikat që e dallojnë atë nga shumë interpretuesë të tjerë. Një repertor i mbushur me vepra shqiptare ka prekur “majën” e qiellit. Zëri i saj kumbues, në ndërlidhje me meloditë që pasonin nga dhuntia e pianistes Hoxha-Bryma, me tingujt që vinin nga kitara e Astrit Stafait dhe tingujt nga flauti i Yllka Simnicës, ka dhuruar një spektakël mbrëmë, dhe në qoftë se e madhja Pagarusha, do të ishte e pranishme, krenaria e saj do të dilte përtej mureve të vendit.
Herë në solo e herë në dyshe, koncerti nën titullin “Mbi Re” ka krijuar një natë ku kujtimet nga kjo mbrëmje, përherë do mbeten pjesë e gjithsecilit. Nga dukja e secilit, prezenca skenike e tyre, lëvizjet e tyre në akordim me tingujt që pasonin, e deri tek ndjeshmëria që përçohej nga çdo melodi të lëshuar, koncerti me të vërtetë i ka dërguar të pranishmit “mbi re”.
Është vetëm edicioni i pestë i “PriVocalFest”, por përgjatë këtyre edicioneve, festivali ka dëshmuar se surprizat, janë pjesë e tij. Kjo u dëshmua edhe mbrëmë me rastin e “dhënies” së hapësirës, ndaj gazetares ukrainase Lyudmila Makey, e cila para të pranishmëve, ka interpretuar magjishëm veprën e saj të kompozuar vetë. E vetme në piano e këndim, ajo në gjuhën e saj amtare, ka bërë që audienca ta përqafojë ngrohtësinë e gjuhës së saj të bukur.
Krejt në fund, për të përmbyllë mahnitshëm këtë mbrëmje, qe “Lule Borë” ajo që bashkoi artisten ukrainase dhe sopranon Jashari në skenë, për një duet unik. Gërshetimi i dy zërave kontrast, dukej se po funksiononte, kjo për shkak se duartrokitjet, brohoritjet dhe fishkëllimat e shumta, ishin ato që iu dhuruan dy artisteve në skenë si shenjë falënderimi, dhe jo vetëm. Ngritja në këmbë e publikut, synoi për të falënderuar gjithë pjesëmarrësit, për këtë mbrëmje të mbushur plot me dashuri, mall e nostalgji.
Sopranoja Arta Jashari për KultPlus është shprehur se pas një rrugëtimi të gjatë, më në fund, ka jetësuar koncertin “Mbi Re”.
“Sonte kalova jashtëzakonisht mirë. Unë kam vite që po mundohem për të sjell këtë koncert në skenë dhe nuk kam pasur përkrahje shtetërore aspak, sepse përndryshe, kjo do të kishte dal shumë bukur me u sjell me një orkestër që i takon me interpretu një muzikë të tillë. Po besoj që këngët e Nexhmije Pagarushës janë pëlqyer shumë nga publiku për arsye se këto këngë janë këngë që nuk janë kënduar për vite me radhë. Mungojnë shumë të dhëna për këto këngë dhe është dashur që me “vesh” me i gjet tekstet. Natyrisht që përgjegjësia ka qenë tepër e madhe, por kënaqësia është ajo e cila tejkalon çdo tjetër ndjenjë. Ka qenë një rrugëtim shumë i gjatë dhe për këtë e falënderoj Kreshnik Aliçkajn dhe Edon Ramadanin, të cilët kanë pranuar për t’i shkruar krejt dhe reduktuar tekstet vetëm për vokal dhe piano. Kemi bërë shumë prova dhe mund të them se për të gjitha këto vite që unë jam në skenë, kudo që kam qenë, koncerti i sotëm është që ai koncert ku unë jam kënaqur me krejt zemrën time sepse kjo muzikë ta kënaq shpirtin”, thotë Jashari.
Ndërsa, pianistja Pranvera Hoxha-Bryma, ka potencuar se i gjithë repertori për të, ka qenë premierë.
“Mbrëmja ishte shumë e veçantë, natyrisht se pothuajse gjithë repertori ka qenë premierë për mua. Nga formacioni orkestral, këngët janë aranzhuar për piano, zë, kitarë. Me të vërtetë që ka pasur këngë që për publikun, ka qenë hera e parë që i ka dëgjuar. Këngët janë ripërpunuar dhe i kemi sjell në skenë për të pasur mundësi që ato të jetojnë më gjatë dhe të performohen përsëri. Barra më e madhe i ka rënë Artës, ngaqë i është dashur që ajo t’i adaptohet stilit të këngëve. Jemi munduar që të mos dalim edhe shumë jashtë zhanrit të këngëve. Kam pasur mundësinë që këngët t’i interpretoj sa më bukur dhe të mishërohem me Artën”, ka thënë Hoxha-Bryma.
Kurse, kitaristi Astrit Stafai ka thënë për KultPlus se Nexhmije Pagarusha, për të, ka qenë si një “nënë” e dytë.
“Edhe pse koncertet i kemi përditshmëri, për sa i përket emocionit, janë raste të rralla si kjo e natës së sotme. Kur bëhet fjalë për divan tonë të muzikës, Nexhmije Pagarushën, dihet se për çfarë bëhet fjalë. Unë e kam pasur si nënë të dytë sepse ka qenë edhe mike e nënës time. Pra, kuptohet që kur kemi të bëjmë me një repertor të tillë, atëherë edhe ne jemi munduar që t’i sjellim këto këngë në mënyrën më origjinale, ashtu siç kanë qenë edhe të kompozuara dikur. Është goxha sfiduese për solo këngëtarët, për të luajtur këngët e Nexhmijes, sepse ne e dimë të gjithë se këto këngë kanë një karakter shumë interesant dhe janë stilistikisht të komplikuara, por megjithatë publikut i ka pëlqyer shumë”, thotë Stafai.
Po ashtu, instrumentisti Avni Krasniqi ka thënë se Nexhmija ka lënë një thesar të këngëve shqipe.
“Sonte u ndjeva shumë mirë dhe ishte një kënaqësi që sonte isha pjesë e këtij koncerti të jashtëzakonshëm. Në fakt, është një përgjegjësi tejet e lartë për shkak se ne e kemi pasur fatin që ta kemi një yll si Nexhmije Pagarusha, dhe që ajo ta lejë një thesar të bukur me këngë, andaj siç u pa edhe sonte, kjo ishte një përmbledhje e disa këngëve të saj. Është gjithmonë përgjegjësi, sidomos para një publiku të tillë, por megjithatë ishte shumë kënaqësi”, thotë ai.
Kujtojmë se “PriVocalFest” do të përfundoj sot edicionin e pestë të tij, me koncertin nga Kori i Filharmonisë së Kosovës në Kishën Katolike “Shën Ndou”, me fillim nga ora 20:00.
“Muzika është një vepër arti që shkon nga veshi drejt e në zemër”.
Muzika përgjithësisht perceptohet si më universalja nga të gjitha format e artit. Ajo është një lloj arti unik që na stimulon trunin tonë duke na ngjallur përgjigjje nga të gjitha shqisat tona njerëzore. Krijimi i një vepre arti të veçantë dhe origjinale që të dalllohet nga konkurrenca kërkon origjinalitet. Arti nuk është thjesht një shprehje a diçkaje që ndodhë çdo ditë. Ka shumë lloje të ndryshme të artit, por muzika ka ndikuar në jetën e shumë njerëzve dhe është integruar në ekzistencën tonë të përditshme, shkruan KultPlus.
Kurdo herë që flasim për art në Kosovë, artin e muzikës, është e paimagjinueshme të mos e përmendim figuën e madhe të Nexmije Pagarushës. Programi “Mbi Re” i Prishtina International Vocal Festival do të përmbajë këngë të përpunuara dhe të mirëfillta shqipe të Pagarushës.
Këto këngë do të këndohen nga Arta Jashari, si soprano, e përcjellur nga Pranvera Hoxha Bryma në piano, Yllka Simnica në flautë, Astrit Stafai në kitarë dhe në trumpetë do të jetë Avni Krasniqi.
Në një intervistë për KultPlus, Arta Jashari thotë se të performuarit këngë nga Nexhmije Pagarusha i është dashur që të ndjekë shkolla profesionale jashtë vendit për një kohë të gjatë.
“Diva shqiptare e muzikes Nexhmije Pagarusha ishte dhe do mbetet një ndër zërat më unik në historinë tonë, e cila duhet ruhet me zilinë më të madhe si thesar shumë i rëndësishëm i zhvillimit tonë kulturor e artistik si shoqëri. Unë që nga moshat më të hershme kam shkuar në shkollime jashtë vendit, e them këtë sepse më është dashur që të arrij një pjekuri vokale dhe profesionale mjaft të bujshme që të mund të “guxoj” të marr një iniciativë të tillë, shumë të rëndësishme për mua si artiste – të rikthej këngët madhështore të Nexhmije Pagarushës”, thotë ajo.
Tutje, Jashari njofton se në këtë program do të jenë 12 këngë, të cilat janë duke i përshtatur për një format koncertal.
“Kam hulumtuar dhe përzgjedhur afro 12 këngë, të cilat jemi duke i pështatur në format koncertal, pra për piano, vokal dhe instrumentistë mysafirë, të cilët i falenderoj shumë për gadishmërinë e pjesëmarrjës në Koncert”.
Me ndihmën e kolegëve të mij, duke nisur nga aranzhuesi i këngëve kompozitori Kreshnik Aliçkaj, pianistja Pranvera Hoxha-Bryma jemi duke bërë prova dhe pregaditje çdo ditë për këtë program.
Dëshira e përzier me përgjegjësi për të risjellë muzikë të mirëfilltë shqipe
Muzika konsiderohet si shtrirja e së vërtetës së pakufishme; i lejon individët të shprehen në çfarëdo mënyre; është një formë arti mbarëbotërore që nuk mund ta injorojmë; dhe u paraqet interpretuesve mundësi të shumta vendimmarrëse çdo ditë.
“Këngët të cilat jam duke i punuar janë diçka krejtësisht ndryshe prej asaj çfare unë këndoj tash e 17 vite në skenë. Teknika është krejt tjetër, regjistri vokal dhe mund të them që përveq muzikes aq të bukur së Nexhmije Pagarushës, çdo herë e më shumë më duket e jashtëzakonshme për atë çfarë ajo ka krijuar në kohën e saj dhe aftësive të saj vokale”, shprehet Jashari, duke treguar se është një dëshirë e madhe e saj që të risjellë muzikën e mirëfilltë shqipe me një përgjegjësi shumë të madhe profesionale.
Një jetë në skenë bashkë = kombinim energjik
“Pianistja dhe korepetitorja Pranvera Hoxha-Bryma dhe unë kemi pothuajse një jetë të tërë në skenë. Korepetitori është ai apo ajo që përbën boshtin e programit dhe ne jemi nje kombinim energjik, të cilin besoj arrijnë t’a vërejnë publiku patjetër”.
Jashari mes tjerash përmend edhe faktin që ata kanë dëshmuar mirë interesimin e publikut për muzikën klasike.
“Ne i qëndrojmë besnik publikut dhe ardhjes në çfarëdo hapësire të improvizuar që ne si artistë të muzikës klasike mundohemi të iu ofrojmë. Nuk dyshoj as për koncertin në fjalë, meqë është për herë të parë një format i tillë skenik dhe me muzikë shqipe”, përfundon ajo.
Ky koncert do të zë vend në Amfiteatrin e Ri të Bibliotekës Universitare më 11 tetor me fillim nga ora 20:00.
“Pri Vocal Fest” do të fillojë më 6 tetor dhe do të përfundojë më 12 tetor, ku edhe shënohet 5 vjetori i themelimit të këtij festivali. Artistë nga vendi dhe skena ndërkombëtare do të paraqiten përgjatë këtyre gjashtë ditëve. /KultPlus.com
“Se nuk dua tjetër, vetëm ta marr vesh të vërtetën. Kjo do të ishte drejtësia më e madhe për mua. Vetëm të vërtetën dhe asgjë tjetër! Spse ai fëmijë nuk ka ditur asgjë, nuk i ka bërë keq askujt, as ai, as unë, e as burri”.
23 vjet pas luftës, në mungesë të përgjigjeve, familjarëve u mbetet barra e pyetjeve dhe pikëllimit edhe në varret e të pagjeturve. Besimi i palëkundur se një ditë do të mësojnë për fatin e djalit, të prindit, vajzës, i mban ata të ngushëlluar. E pikërisht, familjet e të zhdukurve kanë nevojë për përgjigje; ndalimi i kërkimit nuk është një opsion dhe nevojat e tyre rëndohen me kalimin e kohës, shkruan KultPlus.
Më 30 gusht në ambientet e Kino ARMATËS, është promovuar edhe libri “Fëmijëri të rrëmbyera: Rrëfime mbi përvojat e fëmijëve në luftë”. “Fëmijëri të rrëmbyera” është libër i rrëfyer nga 10 prindër e familjarë të fëmijëve të vrarë apo të zhdukur në luftë, dhe nga 2 fëmijë të rritur pa prindër si pasojë e luftës së fundit në Kosovë.
Ngjarja u hap me shfaqjen e intervenimit audio-muzikor dedikuar të pagjeturve nga lufta të titulluar ‘The Vanished’ (prodhuar nga forumZFD programi në Kosovë) – me regji të Lum Çitaku, kompozim dhe performim nga Liburn Jupolli, me përcjellje të Arta Jashari në Soprano dhe Edita Pozhegu në recital të poezisë ‘The Vanished’ nga Hans Magnus Enzenberger.
Drejtor ekzekutiv i Qendrës Burimore të Personave të Zhdukur, Bajram Qerkini, përgëzoi gjithë ekipin për punën e madhe që kanë bërë në këtë libër.
“Asnjë pasuri, asnjë dashuri, asnjë sen në këtë botë nuk ka që e gëzon prindin më shumë se fëmija. Nuk ka kush që mundet t’ia jep hakun njerëzor, edukativ, këtij libri, kur shkruhen për më shumë se 1600 persona të pagjetur. Unë i thërras të gjithë njerëzit që të lëshohen një minutë dhe ta shohin se si është t’ia marrin fëmijun nënës prej prehërit, e për ta zbuluar këtë gjë, ju ftoj ta lexoni librin. Ky libër nuk do të vdesë kurrë”, ka thënë Qerkini.
Libri ‘Fëmijëri të rrëmbyera’ është realizuar nga forumZFD programi në Kosovë dhe Qendra Burimore për Persona të Zhdukur, me mbështetje përmes fondeve të Ministrisë Federale Gjermane për Bashkëpunim Ekonomik dhe Zhvillim (BMZ) dhe Ambasada Zvicerane në Kosovë.
Ndërkaq, Nehari Sharri, si Drejtor i forumZFD programi në Kosovë, uroi mirëseardhje për të gjithë të pjesëmarrësit në këtë promovim dhe falënderoi gjithë familjarët që ndihmuan në realizimin e këtij libri.
“1024 fëmijë janë vrarë gjatë luftës së fundit në Kosovë, ndërsa 109 prej tyre janë rrëmbyer ose janë të zhdukur. Për gjithë këtë numër, janë mbajtur vetëm tri gjykime për krime ndaj fëmijeve, përtej vrasjeve. Përkundër numrit të madh, fëmijët karakterizohen si viktima pasive dhe rrallë herë kanë qenë të inkuadruar në procese që lidhen me të kaluarën. Në këtë libër përfshihen 12 rrëfime, ku jemi munduar që të kontriboujmë në diskutime kolektive për përfshirjen e këtyre rrëfimeve”, thotë ai.
Ndërkaq, në një panel të përbërë nga hulumtuesja në fushën e të drejtave të njeriut dhe të drejtësisë restorative, aktiviste dhe feministe, Nora Ahmetaj, bashkë me Dr. Mimoza Shahini, specialiste e psikiatrisë së fëmijëve dhe adoleshentëve, dhe ligjëruese ne kolegjin AAB dhe Universitetin e Prishtinës; dhe Korab Krasniqi, forumZFD programi ne Kosovë, diskutuan nën moderimin e Dr. Linda Gusia, Sociologe dhe Profesoreshe ne Universitetin e Prishtinës, se sa e nevojshme është dokumentimi i këtyre vuajtjeve të vazhdueshme, duke thirrur në kërkim të drejtësisë, gjë e cila mungon që 23 vite.
Dhimbja nuk ndalet kurrë dhe shpresa i jep rrugë dëshpërimit kur ne jemi në errësirë, duke mos ditur vendndodhjen e të dashurve tanë. Megjithatë, familjet e prekura nuk dorëzohen pa marrë parasysh sa ju kushton dhe kjo dëshmohet më së miri në librin “Fëmijëri të rrëmbyera”. /KultPlus.com
Arta Jashari, Zana Abazi, Mirlinda Koci, Klodjan Kaçani, Armand Likaj, Granit Musliu dhe Mennan Bërveniku kanë sjell mbrëmë një natë që gjurmët e saj i ka lënë të pashkoqitura nga kujtesa e gjithsecilit. Me një repertor të mrekullueshëm dhe vepra që erdhën për herë të parë në skenën tonë, nata e tretë në kuadër të “Ramë Lahaj International Opera Festival”, ka krijuar një urë lidhëse mes zërave sa të ndryshëm aq edhe energjik, që me fuqinë dhe vrullin e tyre jo të zakonshëm, kanë mbështjellë këtë natë që vjen dedikim ndaj ikonës së muzikës shqiptare, Nexhmije Pagarusha, shkruan KultPlus.
Fillimisht, ajo se çka dallohej qysh në hyrje të këtij koncerti ishte numri tejet i lartë i të pranishmëve të cilët kanë mbushur sallën qosh më qosh. As karriget e shtuara në Amfiteatrin e Ri të Bibliotekës Universitare nuk mjaftuan për t’i ulur të gjithë të pranishmit. Ndonëse qëndrimi në këmbë është tejet i lodhshëm, ishte publiku në pjesën e fundit ai që qëndroi nga nisja e këtij koncerti e deri në fund. Ndërkohë, nata e tretë e këtij festivali ka sjellë edhe disa ndryshime të vogla por që patën efektin e tyre. Reflektori në ngjyrë rozë në prapavijë veçse i ka shtuar hijeshi skenës, ndërkohë reflektorët në ngjyrën e portokalltë dhe verdhë që ishin të vendosura anash përgjatë hapësirës, i kanë dhënë një llojllojshmëri të bukur, dukjes në sallë. Në anën tjetër, ishin dritat e ngrohta përballë skenës dhe ato anash që kanë ndriçuar akoma më shumë vendin duke bërë që edhe veshjet e secilit interpretues të duken të mahnitshme.
Hapjen e kësaj mbrëmjeje të festivalit ‘RLIOF’ e nisi koordinatorja artistike e festivalit, Ulpiana Aliaj e cila u shpreh se kjo natë do ta ketë një repertor të mahnitshëm që publiku do ta shijojë.
“Jemi me të vërtetë të lumtur që sot e nderojmë një këngëtare e cila përfaqëson jo vetëm artin e të kënduarit por artin e magjisë së zërit të saj dhe gjithçkaje që ajo përfaqëson. Jemi të kënaqur që në këtë mbrëmje përveç të gjithave, festojmë sot edhe përvjetorin e kompozitorit Çesk Zadeja. Për nder të tij, për herë të parë në skenën tonë do të kemi prezantimin e një mori veprash që interpretohen nga artistët tanë të mrekullueshëm, zëra që përfaqësojnë denjësisht vendin tonë. Do të shijoni një larmi shumë të madhe të veprave që i përkasin këtij repertori shqiptar”, thotë ajo.
Të pranishmit dukshëm ishin të entuziazmuar për programin e veçantë që kishin mundësi ta shikonin ende pa nisur koncerti. Ndërkohë, para se melodia e parë të jehonte nëpër zemrën e secilit, ishte skena ajo që mori vëmendjen e plotë. E mbushur me mikrofona të ndryshme e të nevojshme për audion perfekte dhe pianon bardh e zi të vendosur sipër, skenës tash i mungonin vetëm artistët shqiptarë dhe zërat e tyre buçues dhe diversiv.
Ishin 17 vepra që absolutisht kanë përthekuar këtë natë me magjinë që sollën nga momenti në moment. “Eja vashë”, “Romancë”, “N’mes dashurive”, “O ju male t’nalta”, “Mori e bukura e mërhitur”, “Kjo shtëpi me ballë në erë”, “Te kroni”, “Ndalu që të flasim”, “Doli dielli doli hana”, “Dy kupa”, “Aria e Kalorit”, “Oh ky tregim…”, “Zemër e dashur”, “Djaloshare”, “Mall”, “Fjalët e qiririt” “Aria e Plakut flokëbardhë”, erdhën njëra pas tjetrës dhe me to së bashku u shfaq edhe diversiteti i mahnitshëm i zërave të artistëve, intensiteti i së cilave ka dalë edhe jashtë katër mureve.
Sopranoja Arta Jashari, sopranoja Zana Abazi, sopranoja Mirlinda Koci, tenori Klodjan Kaçani, baritoni Armand Likaj, tenori Granit Musliu si dhe pianisti Mennan Bërveniku kanë ndezur flakë skenën me interpretimin e tyre të një repertori krejtësisht të mbushur me vepra shqiptare. Veprat e kompozitorëve si: Lola Gjoka, Çesk Zadeja, Prenk Jakova, Zef Çoba, Avni Mula, Endri Sina, Rauf Dhomi, Tonin Harapi, Pirro Çako e Limoz Dizdari, kanë ardhur në një mënyrë që as s’do përshkrim. Mjaftonte të dëgjoje ritmin në publik që herë pas here i bashkëngjitej tekstit të secilës këngë, për të kuptuar se ky koncert ka përçuar emocione të jashtëzakonshme.
Herë në dyshe e herë në solo, mbrëmja kulmoi me kryevepra të njëpasnjëshme. Dukja mbresëlënëse e tri sopranove si dhe prezenca skenike që dy tenorët, baritoni dhe pianisti posedonin, kanë bërë që çdo tingull e çdo melodi të bëhej dyfish edhe më e bukur e të ndjehej akoma edhe më shumë. Lëvizjet e duarve të tyre, lëvizjet e kokës në kahje të ndryshme në një gërshetim të pakrahasueshëm me vijën melodike që pianisti e sillte vazhdimisht në një mënyrë të pashoq, ka dëshmuar se skena kulturore në Kosovë ka një dashuri e pasion të paepur për mbrëmje të mirëfillta klasike.
Edicioni i dytë i këtij festivali dukshëm ka sjellë surpriza unike kësaj here, dhe mbrëmja e ditës së djeshme qe e tillë. Interaktiviteti mes artistëve, zërat gërshetues të tyre dhe shikimet e ëmbla që pasonin në skenë, ishin vetëm disa nga copëzat magjepsëse që këtë natë e bënë aq të afërt e aq të ngrohtë për audiencën. Dëshmi për këtë ishin edhe duartrokitjet e shumta e të zgjatura pas secilës këngë, e herë edhe ato që lëshoheshin pak para se kënga të gjente fundin e saj.
Krejt në fund, ishte tenori Ramë Lahaj që njëkohësisht është themeluesi i festivalit ‘RLIOF”, si dhe sopranoja e njohur Elbenita Kajtazi, ata të cilët iu bashkëngjiten skenës për të lënë gjurmën e fundit për këtë natë. Vepra “Lule Borë” nga gjithsej tetë artistë ngriti publikun në këmbë për një përmbyllje sa të lezetshme aq edhe të fuqishme. Fishkëllimat e zgjatura në shoqërimin e duartrokitjeve nga ana e publikut, ishin ato që dëgjoheshin më së shumti e kjo veçse solli edhe buzëqeshjet e artistëve në skenë, si një sinjal që puna e tyre e palodhshme do të mbetet gjithmonë e vlerësuar dhe do të mbahet mend përherë.
Baritoni Armand Likaj për KultPlus foli rreth emocioneve të tij pas një koncerti të tillë.
“Duke dashur dhe duke vlerësuar këtë festival operistik, për mua ishte një mbrëmje dhe eksperiencë shumë e bukur. Duke parë investimin që është bërë, duke parë angazhimet e një stafi fantastik, realisht më jep këtë përgjegjësi për të realizuar një koncert të tillë që besoj se treguesi më i mirë për këtë ishin duartrokitjet e publikut. Jam ndjerë gjithmonë mirë kur është përmendur emri i Nexhmije Pagarushës dhe unë kam pasur fatin dhe e them me krenari që e kam njohur edhe nga afër. E mbaj mend që diku duhet ta kem të regjistruar nga Akademia e Shkencave të një koncerti, përqafimin e saj që të ngroh”, shpalos Likaj.
Sipas tij, ai sa më shumë po rritet profesionalisht, po kupton vlerën e mirëfilltë të artit tonë dhe muzikës së artistëve shqiptarë.
“Unë mbrëmjen e hapa me një baladë të të madhit, profesorit tim Zef Çoba, pastaj kur interpretova pjesën e dytë ishte romanca aq e bukur, aria “Dasma arbëreshe” e po një emrit të madh siç është Rauf Dhomi, pastaj edhe dueti aq i dashur i Prenk Jakovës me sopranon Arta Jashari, dhe krejt në fund ishte vepra pak e dhimbshme por kështu ishte ideja e organizimit. Prania e shumë artistëve që sot përfaqësojnë Kosovën kudo në botë është e bukur dhe pa diskutim që ishim të nderuar gjithsecili nga ky publik e sidomos nga ata që qëndruan në këmbë për një kohë të gjatë dhe për këtë mendoj që duhet një vullnet i lartë e një dashuri që ky popull e ka dhe prandaj ky popull meriton shumë”, përfundon ai.
Po ashtu, tenori Granit Musliu tregoi rreth ndërveprimit me artistët e tjerë në këtë mbrëmje.
“Ka qenë një mbrëmje fantastike dhe të gjithë artistët jemi ndjerë shumë mirë. Është gjithmonë kënaqësi e madhe për të kënduar para një publiku shumë të ngrohtë kosovar dhe jemi shumë të lumtur që ky festival gjendet në Kosovë dhe fton artistë nga Kosova që të kthehen e të këndojnë për publikun e Kosovës në skenën kosovare. Me të gjithë artistët njihem personalisht dhe jam shumë i lumtur që të ndaj skenën me ta. Mbrëmja u bë edhe më e mirë sidomos kur kemi kënduar këngën e fundit por kryesisht veprat kanë qenë të kompozitorëve shqiptarë dhe natyrisht që është kënaqësi që të këndoj në gjuhën time. Zërat kosovarë dhe shqiptarë gjithmonë më kanë lënë përshtypje dhe e di që Kosova dhe Shqipëria ka zëra shumë të bukura e njëlloj vlen edhe për muzikantët. Fatkeqësisht kushtet nuk janë ideale mirëpo për mua kjo mbrëmje ishte një veçanti e madhe e sidomos duke pasur parasysh repertorin e mahnitshëm” , ka thënë ai.
Gjithashtu, sopranoja Mirlinda Koci ka thënë se është ndjerë e lumtur që ka kënduar në këtë natë dedikuar ndaj Nexhmije Pagarushës.
“Kjo mbrëmje ishte një ndjenjë shumë e veçantë. Jam shumë e lumtur që këndova sonte në natën e Nexhmije Pagarushës e sidomos edhe kur këndova vepra shqipe. U gëzova shumë për faktin që performova në mesin e artistëve shqiptarë të njohur. Pjesa ime e parë ka qenë që mua më ka fjet në zemër qysh prej kur kam filluar ta studiojë por gjithashtu edhe vepra “Fjalët e qiririt” që e këndoj kolegu Klodjan ishte shumë e veçantë. Sonte më ka lënë përshtypje publiku që ka qenë një numër i madh dhe kur dola për herë të parë në skenë, jam befasuar shumë dhe jam ndjerë shumë mirë që muzika klasike ndiqet dhe nga publiku”, thotë Koci.
Ndërsa, sopranoja kosovare Elbenita Kajtazi ka thënë për KultPlus se mbrëmje ishte një mrekulli më vete.
“Koncerti sonte ishte shumë i mirë. Ishte e mrekullueshme të shohësh shoqërinë tënde duke performuar në skenë e sidomos në pjesë shqiptare, kështu që jam ndjerë shumë bukur. Të gjitha veprat e interpretuara ishin shumë të mira dhe mua personalisht më pëlqeu shumë interpretimi i Zanës, i Mirlindës e natyrisht edhe i Artës. Ishte me të vërtetë një mrekulli dhe besoj që s’ka nder më të madh sesa kjo ndaj Nexhmijes. Vetë fakti që unë vij shumë rrallë në Kosovë, me i taku krejt përnjëherë është një përshtypje shumë e mirë”, ka thënë Kajtazi.
“Ramë Lahaj International Opera Festival” gjatë këtij edicioni do të prezantojë edhe 2 koncerte të tjera në vazhdim. Nata e katërt e këtij festivali vjen më datë 28 korrik nën emërtimin “New Generation” në Amfiteatrin e Ri të Bibliotekës Universitare. / KultPlus.com
Filharmonia e Kosovës mbrëmë mbylli sezonin me një koncert të jashtëzakonshëm që u mbajt në sheshin “Skënderbeu” në Prishtinë.
Kantata e përmasave të mëdha “Carmina Burana” e kompozitorit Carl Orff, e bazuar në 24 poema nga koleksioni mesjetar Carmina Burana, u prezantua për herë të parë për publikun kosovar.
280 persona në skenë dhuruan momente të paharrueshme për publikun. Performuan Kori dhe Orkestra e Filharmonisë së Kosovës, Kori i Universitetit të Prishtinës “Hasan Prishtina”, Kori i Universitetit të Pejës “Haxhi Zeka”, Kori i fëmijëve “Okarina” dhe solistët Adelina Paloja, Arta Jashari – soprano, Safet Berisha – kontratenor dhe Xhemil Rexhepi – bas.
Koncerti u organizua në bashkëpunim me Operën e Kosovës dhe me mbështetjen e Ministrisë së Kulturës dhe Komunës së Prishtinës.
Në këtë ngjarje të veçantë morën pjesë personalitete të shumta nga jeta politike e kulturore e Republikës së Kosovës si dhe nga stafi diplomatik ndërkombëtar i akredituar në Kosovë. Ndër ta, kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, ambasadori i ShBA-së, Jeff Hovenier, nënkryetarja e Kuvendit të Kosovës, Saranda Bogujevci, kryetari i Komunës së Prishtinës, Përparim Rama, deputetë të Kuvendit të Kosovës, zëvendësministri i MKRS-së, Sejnur Veshall, dhe shumë personalitete e qytetarë që mbushën hapësirën e sheshit “Skënderbeu”. / KultPlus.com
Libri me poezi e prozë poetike “48 piano” nga shkrimtari Arbër Selmani mbrëmë gjeti promovimin e tij pikërisht në hapësirën e Kino Armatës. Ishin interpretimet pianistike, interpretimet e poezive nga aktorë të njohur, video realizimi i poezisë “Kur vdiq baba” si dhe arti pamor ato që mbështollën këtë mbrëmje brenda një copëze magjie, e cila erdhi krejtësisht e veçantë dhe shumë ndryshe nga e zakonshmja, shkruan KultPlus.
Pasi që të pranishmit në një masë të madhe po zinin vendin e tyre sa më afër skenës, meloditë tërheqëse në ndërlidhje me terrin që kishte kapluar vendin, ishin ato që rritnin entuziazmin akoma më shumë. Ndërkaq, pianoja në skenë si e vetmja mbretëreshë muzikore po tërhiqte akoma më shumë vëmendjen e audiencës e cila me padurim po priste që kjo natë të niste tashmë.
Nën tingujt që buronin nga instrumenti bardh e zi si dhe pikturat e mahnitshme që pasonin njëra pas tjetrës të realizuara nga Diella Valla, nisi gjithçka. Pianistja Pranvera Hoxha me një duartrokitje u mirëprit në skenë për të hapur këtë mbrëmje nën melodi të cilat rrëmbyen shikimin dhe dëgjimin e gjithsecilit. Ndërkaq, në anën tjetër aktorja Maylinda Kasumoviq këndshëm solli para publikut poezinë “Çelësat mos i merr asnjë, dhe largohu…”, poezi kjo që vjen nga pena e autorit Selmani dhe e cila në këtë rast ngjalli mjaft emocione në publik, duke marrë parasysh dhe tematikën thelbësore. Ky interpretim ishte veç një sheqerkë e vogël për atë se çfarë do të vinte më pas.
Tutje, nën moderimin e Donika Hysenit nisi edhe bashkëbisedimi me shkrimtarin Arbër Selmani.
“Ky është libri im, “48 piano”. Është e pabesueshme që në një intervistë të vitit 2014 pata thënë se do ta bëj këtë libër dhe ja ku jemi sot. Unë nuk kam shumë emocione zakonisht por sonte kam pak. Këtë promovim sot kam dashur ta bëj pak më ndryshe sepse unë kam punuar disa vite si gazetar i kulturës dhe e njoh një pjesë të mirë të artistëve, shkrimtarëve dhe të gjithë ata që bëjnë pjesë në grupin më fisnik të shoqërisë tonë, edhe një pjesë të tyre kam dashur që ta marr sonte këtu. Nëse unë do ti lexoja poezitë, nuk do të kishte me qenë aq bukur sa mund të jetë Majlinda, Armendi dhe Rebeka”, thotë Selmani.
Sipas tij, në këtë libër është edhe një poezi që është shkruar dikur rreth vitit 2008, mirëpo ka edhe gjëra që janë shkruar më vonë. Libri konsiderohet të jetë libri i tij i dytë me poezi dhe prozë, meqenëse njerëzit atë e njohin më shumë me librat e serisë “Kosova në 14 tregime kulturore”.
“Librin e parë e kam botuar në vitin 2005 kur unë isha katërmbëdhjetë vjeçar dhe atë libër e ka sjell babai im në shtëpi ngase unë kam shkruar vazhdimisht poezi. E di që ai i ka mbledh krejt poezitë e mia dhe në një moment veç më ka ardhur një paketim në shtëpi dhe kur e hapa e kam parë librin me titull “Pse hidhërohet gjyshi?”. Dhe në fakt asnjëherë nuk e kam ditur se pse hidhërohet gjyshi ngase unë nuk kam pasur rastin ta njoh asnjërin nga gjyshërit e mi, por kam pasur një dashuri pak më platonike për ta”, tregon Selmani.
Librin “48 piano”, shkrimtari Selmani po ia rikthen si borxh në njëfarë forme, babait të tij.
Më pastaj, në skenë u interpretuan edhe dy nga poezitë më të fuqishme të Selmanit, nën zërin e aktorëve Armend Smajli dhe Rebeka Qenës.
“Kirillin e vranë” si dhe “Ta duash një burrë” erdhën në një formë që nuk do as përshkrim. Të fuqishme në përmbajtje, të bukura në dëgjim si dhe të vërteta në jetën reale, këto dy poezi zgjuan ndjenja unike midis të pranishmëve.
Ndërsa, pjesa më kulminante e kësaj mbrëmjeje ishte edhe videoja e realizuar qysh vitin e kaluar për poezinë “Kur vdiq baba”. Me një nivel perfekt të audios, poezia e interpretuar nën zërin e aktorit Afrim Muçaj, bëri që lotët të gjejnë rrjedhën e tyre në faqet e të pranishmëve.
“Videon e pata marrë pak si një projekt me një inat të vogël sepse më kontaktuan prej televizionit publik në Serbi dhe më thanë nëse mundesha të ia dërgoja atyre në video të poezisë time. Po i thosha vetes se është Beogradi dhe pata shumë dëshirë të shkoja diku ku mund të konkurroja me shtetet tjera. Por, sot nuk desha që të ju bëj të ndiheni keq por dëshirova që ta dhuroja këtë emocion nëpërmjet videos. Poezia ka shumë rëndësi për mua dhe në fakt nuk doja t’ia dhuroja askujt përgjegjësinë për ta lexuar sonte, andaj erdhi në këtë formë”, thotë Selmani.
Pika e fundit për këtë natë ishte edhe këndimi i poezisë “T’pres” që erdhi nga sopranoja Arta Jashari e cila u shoqërua nga melodi të kompozitorit francez Claude Debussy. Ndërsa, pianistja Pranvera Hoxha e cila ka shoqëruar gjithë këtë mbrëmje me talentin e saj në piano, edhe këtë herë e përmbylli natën së bashku me sopranon Jashari.
Zëri i fuqishëm i sopranos Jashari në ndërlidhje me tingujt hyjnorë që pasonin vazhdimisht, përmbylli këtë natë me një jehonë nostalgjike, një jehonë kjo që doli përtej mureve dhe njëkohësisht la gjurmë të pashlyeshme në kujtesën e secilit të pranishëm.
Ky promovim i cili erdhi në formën më unike të mundshme, dëshmoi edhe njëherë se vetë qenia e shkrimtarit Arbër Selmani sillet rreth një poetike që të hyn në zemër për të mos dalë jashtë kurrë më.
Për të treguar më shumë rreth procesit të krijimit si dhe përshtypjeve të tij për këtë promovim, për KultPlus foli shkrimtari Arbër Selmani.
“Sonte ishte një ndjenjë shumë e mirë ngase nuk e prita që ka për të pasur kaq shumë njerëz dhe jam shumë i nderuar me këtë pjesëmarrje të tyre në këtë promovim të librit. Mora shumë fjalë të mira dhe mjaft komplimente nga njerëzit. Ishte një promovim pak më ndryshe dhe një promovim ku janë përftuar edhe artistët të tjerë, sepse doja që secili person ta ketë hapësirën e tij, dhe siç e prita, ata i dhanë shumë shpirt promovimit”, thotë Selmani.
Sipas tij, libri është shkruar në një periudhë gati pesëmbëdhjetë vjeçare, andaj dhe i ka ardhur momenti që më në fund të dal në dritë.
“Poezia më e dashur në këtë libër do të jetë padyshim “Kur vdiq baba”, por poezi e veçantë në këtë libër është poezia “M’i sillni 48 piano” që ndërlidhet me titullin e librit, dhe pikërisht me 48 piano unë i këndoj problemeve të ndryshme jetësore dhe ngjarjeve të ndryshme që po ndodhin nëpër botë, momentalisht”, thotë ai.
Po ashtu, pianistja Pranvera Hoxha për KultPlus ka thënë se libri “48 piano” do të frymëzojë shumë muzikantë për të kompozuar edhe vepra nga më të ndryshmet.
“Kjo natë ishte shumë e veçantë edhe pse kam pasur raste shpesh që të bashkëpunoj në këso lloj forme, por kjo ke disi më e bukur sepse nuk jemi mësuar të shohim promovime të kësaj natyre, andaj më bëhet qejfi shumë që Arbëri e ka pasur këtë ide. Natyrisht nuk ishte shumë e vështirë për mua si instrumentiste për të përzgjedhur meloditë por megjithatë kisha merak se a do të pëlqehen nga aktorët që do të interpretonin poezitë”, thotë Hoxha.
Sipas saj, në fakt titulli i librit “48 piano” e ka intriguar atë më së shumti dhe menjëherë e kishte pyetur Arbërin për domethënien.
“E kemi pasur një ide që të kemi në skenë një grand piano por duke marrë parasysh kushtet e transportit dhe koston, ajo nuk ishte e mundur të realizohej. Natyrisht do të ishte dukur më bukur por që titulli aq është intrigues saqë ka për t’i bërë muzikantët kureshtarë që ta blejnë librin. Duke ditur edhe fushën tonë që një pjesë e madhe e jona gjatë frymëzimit me poezi, mund edhe të kompozojmë një vepër të re. Besoj shumë që ka për të pasur edhe këtë efekt tek kolegët”, thotë ajo.
Gjithashtu, sopranoja Arta Jashari është shprehur tejet e lumtur që është përzgjedhur për të shndërruar poezinë në këndim e aq më tepër duke marrë parasysh se kjo është hera e parë që ka bërë përshtatje.
“Unë kam kënaqësinë e veçantë që Arbëri më ka përzgjedhur dhe më ka ftuar në hapjen e promovimit të librit të tij. Arbëri për mua është një ndër poetët dhe shkrimtarët më të veçantë edhe kjo ishte me të vërtetë një nder për mua që mora pjesë sonte në këtë ngjarje. Përzgjedhjen e veprës e kemi bërë së bashku me pianisten Pranverën, dhe kjo ka qenë po ashtu një kënaqësi në vete, duke marrë parasysh që më herët nuk kam bërë ndonjë përshtatje”, thotë Jashari.
Sipas saj, ishte një emocion i bukur kur edhe melodia është zgjedhur për poezinë e tij e cila është tashmë në librin në “48 piano”.
“Mund të them se kjo është hera e parë që kam bërë një përshtatje të poezive, sidomos që ishte në shqip si dhe me muzikë të Debussy-s. Përshtatja e gjuhës shqipe ishte tejet interesante si dhe duke marrë parasysh që kjo është hera e parë që po këndoj në Kino Armatë, ishte me të vërtetë një ndjesi e bukur. Po ashtu, kemi qenë një ekip profesionistësh dhe për mua ishte një kënaqësi e madhe që kemi bashkëpunuar prej të gjitha fushave. Takimet tona më shumë kanë qenë një kënaqësi sesa punë dhe kjo është e veçanta e tyre”, shpalos Jashari.
Ndërsa, Xhevat Syla, njëri ndër personazhet në librin e autorit Arbër Selmani, “Kosova në 14 tregime kulturore – 2”, për KultPlus ka thënë se qasja e Arbërit në secilin libër është tejet e veçantë.
“Ishte një përurim vërtetë shumë i veçantë i organizuar shumë bukur por edhe për një krijimtari vërtetë të veçantë e cila po na vjen nga një artist i ri, poet i ri e shkrimtar i ri, që quhet Arbër Selmani, të cilin unë e kam pasur rastin ta njoh që nga fëmijëria dhe jam shumë i lumtur me zhvillimin e tij dhe arritjet e tij në fushën e letërsisë. Në fakt, ky libër është vazhdimësi i librave paraprake të Arbërit, sepse qasja edhe në librat e përparme ku unë kam pasur nderin të jem pjesë, është njëlloj e veçantë dhe krejt tjetër”, thotë Syla.
Sipas tij, poezia e Arbërit mbrëmë ka ardhur jashtëzakonisht e bukur dhe interesante.
“Arbëri është një djalosh ambicioz tek i cili talenti është dalluar shumë herët por që ka ecur në mënyrë të heshtur dhe shumë sigurt”, përfundon ai.
Libri përmban 48 poezi dhe copëza prozë poetike të shkruara nga Arbër Selmani në një periudhë 15 vjeçare. Ky është libri i katërt i Arbër Selmanit (Pse hidhërohet gjyshi, 2005 | Kosova në 14 tregime kulturore 1, 2019 | Kosova në 14 tregime kulturore 2, 2021), i cili për disa vite ka punuar si gazetar në disa media brenda e jashtë Kosovës. Ky është libri më personal dhe intim nga Arbër Selmani, me copëza të cilat zbulojnë disa ngarkesa emocionale të autorit në më shumë se një dekadë..
Libri është botim i Qendrës Multimedia. / KultPlus.com
Në një xhungël magjike po buronin ciklonet e melodive që herë rrjedhnin qetësisht e herë tjera dilnin jashtë kontrollit të pianos dhe tingujt në nivele të ndryshme që dëgjoheshin nga vokali i sopranos Arta Jashari.
Qysh në fillim, koncerti i mbrëmshëm recital i sopranos futi publikun në guaskën e errësirës e cila kaploi vendin dhe njëkohësisht i dha jetë jo vetëm përmes paraqitjes skenike por edhe nga interpretimi i zgjedhur i literaturës vokale, i cili burim inspirimi kishte ritmin dhe muzikën latine, shkruan KultPlus.
Gjithçka nisi në një qetësi absolute ku të pranishmit patën rastin të shohin një skenë e cila po merrte vëmendjen e gjithsecilit me perdet zi që ndriçoheshin nga dritat e kaltërta, me përqafimin e ngushtë të gjelbërimit që kishte mbështjellë pianon përreth dhe me paraqitjen estetike të sopranos Arta Jasharit, me një fustan ngjyrë rozë që vinte dukshëm në kontrast me prapavijën por njëkohësisht po i bashkangjitej edhe pianistes Pranvera Hoxha-Brymes, e cila kishte të vendosur një kordele me po të njëjtën ngjyrë.
Ky koncert recital portretizoi literaturën vokale duke filluar nga veprat e kompozitorëve si: Xavier Monstsalvatge, Antonin Dvorak, Agustin Lara, Enrique Granados si dhe autorit të panjohur të veprës ‘Të dua Prishtinë’, që mbrëmë erdhi premierë me aranzhimin e Kreshnik Aliçkaj dhe mysafirit të ftuar Avni Krasniqi nën manovrimin e trumbetës, me ç’rast la një hijeshi stabile dhe paqësore duke futur zemrat e publikut në ekuilibër delikat që intuitën po e shkrinte tërësisht në duartrokitje dhe brohoritje plotësisht të merituara nga performuesit që mbrëmë interpretuan krijime të cilat të jepnin ndjesinë se po qëndron në mesin e heshtjes naive dhe çmendurisë dashamirëse.
Pjesëmarrës tjetër ishte edhe tenori kosovar, Luan Drumishi i cili dhe pse qëndronte pingul në vend, ai pushtoi komplet sallën në një rrëmbim të shpejtë zemrash me zërin e tij duke përdredhur kështu atmosferën në nivele të ndryshme vokali. Ndërkohë, soloja e interpretuar nga pianistja kishte rrethuar ndjenjën e melankolisë me gishtërinjtë e saj të cilat dukeshin se nuk po gjenin as fundin e as fillimin por që po performonin me një butësi ëndërrimtare dhe po tërhiqnin bebëzat e audiencës në një rrëfim emocionesh deri në një fund që përfundoi në një përjetësi, aty ku damari pushon por edhe lëkundet lehtësisht.
Kështu, krejt në fund, froni i kënaqësisë u arrit mbrëmë me talentin e derdhur mahnitshëm nga vokali i sopranos që kalonte nivelet e skajshmërisë e që fjalët e larmishme të veprave latine po ndiqeshin menjëherë pas disa sekondave nga instrumenti bardh e zi që dha një iluzion se edhe pianoja po fliste po të njëjtën gjuhë e po interpretonte me po të njëjtin vokal në formën e një prologu dhe epilogu pëshpëritës.
Për të folur më shumë rreth realizimit të një koncerti të tillë, për KultPlus foli sopranoja Arta Jashari, e cila u shpreh se ky koncert erdhi si nevojë për të sjell një frymë kombinuese me skenën, paraqitjen skenike dhe vokale.
“Ideja ime erdhi qysh nga kthimi im nga studimet master në Berlin, për të sjell një frymë të kombinimit me skenën, paraqitjen skenike dhe vokalin. Përzgjedhja e veprave ndodhi krejt rastësisht dhe në bashkëpunim me profesorin tim Arisar Giris në Berlin. Ne kemi përzgjedhur këto dy cikle të cilat i kam kënduar dhe për fund e zgjodha një këngë që e ka kënduar Nexhmije Pagarusha por autori nuk i dihet ende”, thotë Jashari.
Sipas saj, provat kanë zgjatur shumë sepse është hasur në probleme për shkak të ndalesave e masave të shumta në një kohë të tillë por që në fund të gjithë kanë dalur shëndosh e mirë në skenë. Ndërsa, sonte për Jasharin kjo natë ishte një krenari dhe interesimi i madh i publikut është një respekt i veçantë.
Ndërsa, për të folur rreth natës së mbrëmshme dhe solos së saj, për KultPlus foli edhe pianistja Pranvera Hoxha-Bryma.
“Ideja për këtë koncert është e Artës sepse është dashur që të realizohet një cikël këngësh të një kompozitori spanjoll e cila nuk është luajtur fare tek ne e fare pak nëpër botë. Kurse, pika ime solo është përzgjedhur nga unë sepse dëshiroja një kompozitor të origjinës spanjolle por kësaj here erdhi si një vepër më e qetë dhe besoj që e ka pasur efektin e vet”, ka thënë Bryma.
Tutje pianistja tregoi se zgjedhja e kompozitorit spanjoll Enrique Granados dhe interpretimi i valles së dytë orientale ishte një përshtatje e mbrëmjes dhe në fakt atë e kishte marrë shumë malli për të performuar para publikut sepse ka kaluar 1 vit që nuk kishte performuar live.
“Unë u emocionova pak në fund dhe e përjetova pak më speciale këtë natë sesa si zakonisht kur e kam luajtur dhe besoj që edhe publiku e ka pëlqyer shumë. Ishte një emocion i veçantë që e përjetova dhe energjia e publikut që arritën ta transmetojnë e sidomos tek vepra e parë që ishte premierë, po njëlloj edhe tek vepra e fundit”, përfundoi Pranvera.
Gjithashtu, i pranishëm në këtë mbrëmje ishte edhe drejtori i Drejtorisë për Kulturë Adrian Berisha, i cili për KultPlus tregoi edhe përshtypjet dhe emocionet e tij për këtë natë.
“Ishte e jashtëzakonshme dhe më kishte marr malli për të dëgjuar dhe parë një koncert recital me një performancë shumë të bukur të Artës, Pranverës, Luanit dhe Avniut, të cilët në fund na sollën diçka shumë të bukur për Prishtinën. Pas atij interpretimi diskutuam edhe me miq për kompozitorin dhe e kuptuam se këngën e ka kompozuar Valedin Kurti dhe menduam se sa bukur kishte me qenë që pikërisht kjo këngë të shndërrohet në himnin e qytetit të Prishtinës”, tha Berisha.
Sipas tij, për Drejtorinë e Kulturës dhe Komunën e Prishtinës është gjithmonë një kënaqësi për të organizuar koncerte të tilla. Ndërkohë, ky koncert Berishës i dha edhe një emocion shumë të bukur sa që ai ka filluar të qaj sepse po paramendonte Prishtinën me shumë gjelbërim, pjesën e vjetër të rregulluar me kalldrëm dhe gjithçka tjetër.
“Dua ta falënderoj Dardan Selimaj për bashkëpunimin dhe Artën që në këtë periudhë kohore të pandemisë ka arritur të sjell një ngjarje të tillë kulturore shumë të bukur”, përfundon Berisha.
Ky koncert është organizuar nga Komuna e Prishtinës dhe përkrahur nga Dekor Tropikal, Grand Decor dhe KTV. / KultPlus.com
Sopranoja kosovare Arta Jashari po vjen me recital në kryeqytet, përcjellë KultPlus.
Në këtë koncert ajo sjellë një repertor të zgjedhur të literaturës vokale, i cili burim inspirimi ka ritmin dhe muzikën latine.
Në koncert Jashari do të shoqërohet në piano nga pianistja Pranvera Hoxha – Bryma ndërsa mysafir i mbrëmjes do të jetë tenori kosovar Luan Durmishi.
Koncerti mbahet të martën, më 18 maj 2021 prej orës 20:00 dhe organizohet nën patronazhin e kryetarit të Komunës së Prishtinës, Shpend Ahmeti. / KultPlus.com
Agjencia amerikane e lajmeve, “Associated Press”, ka shkruar për një soprano kosovare, e cila vullnetarisht po e ofron ndihmën e saj për ta ndihmuar stafin mjekësor dhe pacientët në Klinikën e Pulmologjisë në Prishtinë.
Pasi është kujdesur për babanë e saj të infektuar me COVID-19 Baki Jasharin, i cili po ashtu është maestro i Filarmonisë së Kosovës, ajo vendosi t’i veshë mjetet mbrojtëse dhe të kthehet në Klinikën e Pulmolgjisë për të ofruar çfarëdolloj ndihme, transmeton “Klan Kosova”.
“Ju u jepni atyre shpresë kur jeni pranë. Ata e dinë se ju jeni këtu për të ndihmuar”, ka thënë Arta Jashari për “Associated Press”.
Ajo nuk ka të kryer ndonjë trajnim mjekësor, por i ka ndihmuar mjekët në çfarëdo mënyrë që ka mundur, duke ofruar ndihmë për ata që vuajnë në klinikë ose në shtëpi.
Falmur Marku, mjek i mushkërive në Klinikë, ka thënë se e admiron Arta Jasharin, e cila e rrezikon shëndetin e saj për t’ua dhënë një farë ngushëllimi atyre që vuajnë. Ai ka shtuar se në fillim ishte “e vështirë të kuptohet pse po e rrezikon shëndetin e saj”.
Në mbrëmje Jashari i heq masat mbrojtëse dhe bëhet gati për të performuar me Filarmoninë e Kosovës, e cila lejohet të mbajë koncerte me një numër të kufizuar spektatorësh.
Jashari ka diplomuar në Universitetin e Prishtinës, të Berlinit dhe të Lubjanës. Ajo thotë se i mungon intensiteti i një sezoni të plotë me koncerte, të cilat tani mbahen kryesisht me një audiencë shumë të kufizuar.
32-vjeçarja këmbëngul se vullnetarizmi në spital dhe performimi i drejtpërdrejtë për audiencën kanë më shumë gjera të përbashkëta sesa që mund të mendohet.
“Të dyja ato japin aq shumë shpresë dhe emocione”, thotë ajo. / KultPlus.com
Solo këngëtarja e njohur Arta Jashari ka postuar një fotografi ku shihet e veshur me maskë dhe rroba mbrojtëse, ku postimit i ka bashkangjitur edhe një mbishkrim ku tregon arsyen e daljes së saj, shkruan KultPlus.
Më poshtë mund të lexoni statusin e plotë të Jasharit.
”Hajde Lab knoma naj kange se kjo eshte jeta ime qe 3 jave . Edhe une jom solokengtare/ muzikante sikur ti – vec me nja 3 diploma, 2 prej tyre evropiane e kam lan karrieren ne Berlin per me i kontribu Kosoves . Sonte kam dal me lyp nje cope letre per me siguru insulinen per Drejtorin , dirigjentin, kompozitorin Baki Jashari – babin tim si qytetar i Republikes se Kosoves”, thuhet në mbishkrimin e postimit.
(Postimi i Arta Jasharit është publikuar pa ndërhyrje në tekst) / KultPlus.com
Nënë e bijë! Të dyja janë performuese të mrekullueshme të cilat përçojnë mbi të gjitha emocionin klasik me anë të zërave të tyre të fuqishëm, Elife Podvorica – Jashari dhe Arta Jashari kanë një rrëfim për ta treguar.
Europe House
në Prishtinë kësisoj ju fton në ngjarjen ‘Një grua për një grua – Bisedë
inspiruese’, shoqëruar me këto dy muzikante të njohura.
Elife
Podvorica – Jashari është soprano qysh prej vitit 1984, shumë aktive me disa
Kore Profesionale nëpër mbarë Kosovën. Në vitin 1999 ajo nisi punën edhe si
profesoreshë. Në vitin 1984, ajo fitoi vendin e parë në Garat Federative të
Ansambleve të ish Jugosllavisë.
Arta Jashari,
gjithashtu soprano, vajza e dy muzikantëve të njohur, ka përfunduar studimet e
Masterit në Akademinë e Arteve në Berlin. Momentalisht ajo është pjesë e Korit
Profesional të Filharmonisë së Kosovës.
Ky event mbahet më datë 6 mars, ora 19:00, në Europe House. / KultPlus.com
