Era Berisha
Endrit Krasniqi, artisti i ri i cili rrëmbeu vendin e parë në edicionin e dytë të Festivalit të Këngës në Radiotelevizionin e Kosovës, ka një zë të veçantë, një timbër që të merr pas vete dhe nuk të lëshon dot. E atillë, ka qenë edhe kënga “Flas me gjethen”, teksti i së cilës ka një kuptim unik e që vjen e shkruar dhe kompozuar nga Bekim Këpuska, shkruan KultPlus.
Në sallën brenda Pallatit të Rinisë, fokusi përplot tri netë ka qenë tek pjesëmarrësit, të cilët kanë sjellë prurje të reja e krejt të bukura, mirëpo ajo që vodhi vëmendjen e publikut si dhe jurisë, ka qenë kreativiteti, eleganca dhe thjeshtësia e paraqitur nga Krasniqi në skenën gjigande të Festivalit të Këngës.
Është një frymë që i përkon pikërisht kryeqytetit tonë, dhe arti i shprehur nga Krasniqi është shpalosë tejet lirshëm. Tanimë, vendi i rikthyer nga hiri në një vatër të melodive, ka mirëpritur në skenë këngëtarin i cili në paraqitje ishte i veshur sipër me një setër ngjyrë vishnje, flokët në gërsheta, teksa priste hyrjen në këngë. Me një fillim direkt të një sekuence të kitarës elektronike, e cila qysh në sekondën e parë të rrëqeth trupin, nisë gjithçka. Vëmendja e këngëtarit ishte tërësisht tek këndimi. Ai po jepte gjithçka nga vetja. Zëri i tij i thellë vallëzonte jashtëzakonisht bukur me tekstin e këngës.
Ishin tri netë të mbushura me emocione, duke dëshmuar për dashurinë e tejskajshme të këndimit shqip, për të vënë në pah të bukurën e kulturës shqiptare. Njashtu si reflektorët e vendosur në skenë, kanë qenë të gjithë artistët, megjithatë, ai që vezulloi më së shumti ishte Krasniqi. Bateritë dhe kitara, që shoqëronin këngëtarin, si dhe orkestra e dirigjuar nga Lindita Isufi, i shtonin një hijeshi që rrinte nën hije, mirëpo pa to, asgjë nuk do të dilte kaq mahnitëse.
Në një intervistë për KultPlus, këngëtari Krasniqi na flet më shumë për rrugëtimin e tij artistik, tash pas kalesës së emocione të mëdha të fitores së tij.
Është pikërisht një moment i cili të befason gjatë gjithë jetës, dhe përmendja e emrit të fituesit në natën finale, për Krasniqin ka qenë diçka magjike.
“Në momentin që më përmendet emri, unë rashë në tokë dhe më nuk kam mbajtur në mend asgjë. Ka qenë definitivisht diçka që përnjëmend nuk e kam pritë hiç. Ne kemi hyrë në këtë festival më shumë për pjesëmarrje dhe që muzika jonë të dal në pah”, thotë ai.
Sa i përket kuptimit të tekstit, ai nuk e ka kuptuar deri vonë, vetëm kur është dashur që përmbajtja të i dërgohet festivalit. Megjithatë, ajo e ka bërë që akoma më shumë ta donte këngën, dhe e gjitha kjo ka qenë krejt spontane.
“Flas me gjethen” në mënyrë metaforike paraqet temën e një historie të vërtetë dashurie. Tekst-shkruesi dhe kompozitori Bekim Këpuska këtë këngë ia ka dedikuar bashkëshortes së tij, si shenjë mirënjohjeje e admirimi të përzier me një lloj ‘faji’ e borxhi që ai e ndiente karshi saj, si shkak i një martese dhe prindërimi në një moshë të hershme (19-vjeçe). Këpuska është gjetur në faj pasi ka menduar se i ka marr rininë, andaj duke i shprehur gjithë emocionet për brishtësinë e saj në këtë moshë të re teksti titullohet “Flas me gjethen”, si simbol i një cikli jetësor të “mohuar”.
Krijimi i këtij festivali patjetër që do të sjellë më shumë vëmendje ndërkombëtare ndaj muzikës në Kosovë, dhe këngëtari Krasniqi beson se me këtë kapacitet që ka Festivali i Këngës, është koha që të tregohet se ka shumë talente të shumta që e meritojnë të jenë pjesë e festivaleve përtej kufijve. Për të, e gjitha kjo eksperiencë ka një vlerë të madhe dhe pavarësisht sfidave, suksesi ka qenë gjithmonë në mendje.
“Ndjesia e të qenurit në Festivalin e Këngës është diçka mahnitëse, njëmend po. I falënderoj përzemërsisht Florent Boshnjakun dhe Adi Krastën për këtë festival shumë shumë të mirë. Ja vlen me përmend po ashtu edhe Orkestrën prezente që ka qenë e jashtëzakonshme, plus të gjithë anëtarët e tjerë që kanë punu prapa skenës së Festivalit. Në anën tjetër, vlen të theksohet se konkurrenca ka qenë mjaft e fuqishme këtë edicion dhe unë jam shumë i lumtur që kam qenë në mesin e tyre.”
Këngëtari Krasniqi ka tashmë dy vite që punon me bendin e tij personal. Ai është njohur me emrin e tij skenik “Dhjetori” dhe ikona e muzikës nga i cili gjen inspirimin është këngëtari i njohur Harry Styles. Rruga drejt një karriere të tillë muzikore padyshim që ka sfidat e veta.
“Rruga ka qenë tepër e vështirë me thënë të drejtën. Ne si bend (Adonisi, Rroni, Zogu) krijojmë një muzikë që e kompozojmë vetë në gjuhën angleze. Po ashtu, këngët që i krijojmë me Bekimin, janë diçka ndryshe dhe nuk janë aspak të zakonshme. Andaj, e kemi një sfidë të madhe, shkak që është shumë e vështirë të pranohemi nga kjo shoqëri që dëgjon një lloj të muzikës tjetër”, tregon ai.
Ai veten e konsideron si një artist pa komplekse, me një zë tejet unik, gjë që iu është potencuar shumë herë gjatë jetës së tij. Ai beson se ka sjellë një frymë të re e të veçantë me këngët e tij në përgjithësi.
Krejt në fund, këngëtari Krasniqi ka bërë të ditur se së shpejti do të publikojë një mini album (EP), të kompozuar nga Bekim Këpuska. Ndërsa, me bendin e tij, është duke punuar në albumin e tyre të parë, që do të publikohet vitin tjetër në këtë periudhë kohore./ KultPlus.com
