Së fundmi, aktorja e vetme shqiptare në Preshevë, Egzona Salihu, është larguar nga puna në Teatrin e Preshevës, shkruan KultPlus.
E gjitha kjo, siç e shpjegon edhe Salihu, ka ardhur si pasojë që kjo e fundit nuk e mbështet kryetarin aktual të Preshevës.
Në anën tjetër, regjisori nga Kosova, Ben Apolloni, ka propozuar që Qeveria e Republikës së Kosovës, Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, ta punësojë aktoren preshevare në njërin nga teatrot e Kosovës.
Postimi i plotë:
“Propozoj që Qeveria e Republikës së Kosovës, Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit ta punësojë aktoren preshevare, Egzona Salihu në ndonjërin nga teatrot e Kosovës. Egzona, që u largua nga puna në Teatrin e Preshevës, ka diplomuar në Kosovë dhe ka punuar edhe në projekte të ndryshme këtu.
Mendoj se ajo e meriton që të përkrahet dhe e di që teatrot e Kosovës kanë vende të lira nëpër ansamblet rezidente.
Ta përkrahim Egzonën, së paku derisa Presheva të kthehet sërish në duart e shqiptarëve të vërtetë”, shkruan ai.
Teatrot në Kosovë aktualisht janë në pushime, derisa pritet që shumë shpejt të rifillojnë punën. /KultPlus.com
Regjisori Ben Apolloni i ka bërë thirrje ministres së Arsimit, Arbërie Nagavcit, që ta heqë nga oborri i Universitetit të Prishtinës kishën e ndërtuar në kohën e regjimit të Millosheviqit, përcjell KultPlus.
Apolloni thotë se kjo kishë duhet të largohet nga kampusi i UP-së dhe në vend të saj të ndërtohet Teatri i Studentëve të Fakultetit të Artit.
Postimi i plotë:
Kjo kishë në oborr të Universitetit të Prishtinës, është ndërtu nga regjimi i Millosheviqit.
Kjo kishë duhet të fshihet nga ky oborr dhe në vend të saj të ndërtohet Teatri i Studentëve të Fakultetit të Artit.
Ministrave të dikurshëm të Arsimit nuk u ka interesu kjo, se kanë qenë të zënë duke pasuru vetën. Por dikush duhet të mendoje për studentët e Fakultetit të Arteve. Arbërie Nagavci, hiqe kishën e Sllobës, bëje Teatrin e Studentëve./ KultPlus.com
Flmi i metrazhit të shkurtë ”Ombrella” me regji të Ben Apollonit është shpallur “Best Film for 2021” në festivalin Redding Shorts Fest.
Regjisori Apolloni përmes një postimi në Facebook ka njoftuar për suksesin e filmit “Ombrella”.
“ “Ombrella” shpallet “Best Film for 2021” nga Festivali Redding Shorts Fest.
Urime gjithe ekipit!”- shkruan Apolloni
“Ombrella” është film i metrazhit të shkurtë që trajton dhunën seksuale, vrasjet, të zhdukurit dhe tmerret gjatë luftës së fundit në Kosovë./KultPlus.com
Filmi i metrazhit të shkurtë ”Ombrella” me regji të Ben Apollonit, do të shfaqet në Festivalin Ndërkombëtar të Filmit të Shkurtër mbi Shëndetin Mendor që mbahet në Berlin, përcjell KultPlus.
Lajmi u bë i ditur në faqen zyrtare të festivalit në rrjetin social Instagram.
”Po ju paraqesim një film të shkurtër nga Kosova, nën regjinë e Ben Apollonit. ”Ombrella” paraqet historinë e një gruaje e cila së bashku me vajzën pret burrin e saj të kthehet nga lufta”, thuhet në njoftim. / KultPlus.com
Sot, me vendim të ministrit të Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Hajrulla Çeku, janë emëruar shtatë anëtarët e Këshillit të ri Drejtues të Teatrit Kombëtar të Kosovës.
Këshilli drejtues, me mandat 4 vjeçar, ka këtë përbërje: Armend Smajli, Ben Apolloni, Gresa Pallaska, Rebeka Qena, Shkurte Aliu, Visare Aliu dhe Brikena Mulliqi.
Qeveria e re i trajton me prioritet të veçantë institucionet kombëtare të kulturës. Vendimi i sotëm është i hapi i parë për ndërtimin e një vizioni të ri për Teatrin e Kosovës.
Ditëve në vijim, Ministria do të ndërmarrë veprime tjera për institucionet kombëtare të kulturës që synojnë rritjen e qëndrueshmërisë financiare dhe institucionale, pavarësinë programore dhe artistike, zhvillimin e audiencave, ngritjen e kapaciteve profesionale dhe prezantimin ndërkombëtar të produktit vendor artistik. / KultPlus.com
Këto ditë kam parë në media e rrjete sociale një debat rreth autorësisë së dramës-shfaqjes “Erveheja”. Një debat që duket se ka marr fill nga mosnjohja e rregullave teatrore, por që mandej edhe i është fry zjarrit nga mediet që gjithashtu nuk kanë njohuritë minimale për artin teatror.
Ndjehem keq kur shoh debate, keqkuptime, deri edhe ofendime ndaj diçkaje apo dikujt që është vlerë për kulturën tonë. Prandaj edhe më duhet të shkruaj disa rreshta dhe të mundohem të sqaroj këtë dilemë.
Edhe në art e rrjedhimisht edhe në teatër, si një nga format e shprehjes artistike më të vjetra dhe të famshme në botë, ka disa rregulla. Një shfaqje teatrore realizohet duke u nisur nga një dramë, roman, tregim, kolumne, këngë, film, etj. dhe regjisori bashkë me ekipin e tij nga idetë që merr nga vepra të ndryshme të artit, krijon një vepër të re teatrore.
Por që të ndalemi te rasti për të cilin edhe po bëhet debati.
“Erveheja” është dramë e shkruar nga Ahmet Qirezi dhe e botuar. Nga drama e Ahmet Qirezit, regjisori Muharrem Qena ka krijuar shfaqjen “Erveheja”, të dhënë premierë në vitin 1966. Drama e shkruar është e Ahmet Qirezit, shfaqja e inskenuar në Teatrin Popullor Krahinor, është e Muharrem Qenës.
Çdo dramë bënë jetë të dyfisht: letrare dhe skenike. Si vepër letrare e gjinisë së dramës, ajo shkruhet, publikohet dhe lexohet nga lexuesit e ndryshëm, në kohëra dhe vende të ndryshme. Drama e Ahmet Qirezit, mund të lexohet edhe sot.
Por drama e shkruar është veç një nga elementet përbërëse të shfaqjes, siç janë edhe aktrimi, muzika, skenografia, kostumografia, grimi, rekuizitat, ndriçimi, koreografia. E, të gjitha këto arte të veçanta, është regjisori ai që i merr dhe i sintetizon dhe krijon një vepër të re, një vepër teatrore që ne e quajmë SHFAQJE. Prandaj shfaqja quhet e regjisorit sepse është ai që i “grumbullon” të gjithë. Është Ai kapiteni i anijes. Ky është ligj në teatër të cilin e dinë të gjithë ata që merren me teatër, që ndjekin teatrin, që e duan teatrin. Nëse të gjitha artet që përfshihen në një shfaqje, ndahen veç e veç, ato kanë autorët e tyre të veçantë, por kur janë të përfshira në një shfaqje, ato janë në shërbim të vizionit të regjisorit që krijon shfaqjen. Pra, nëse do ta “coptonim” shfaqjen “Erveheja” të vitit 1966, aty kanë autorësi edhe autori i dramës, edhe kompozitori, edhe skenografi, etj. Por nëse e duam atë shfaqje të plotë, ashtu siç prezentohet një shfaqje teatrore, ajo mbanë autorësinë e Muharrem Qenës.
Pra drama “Erveheja” e Ahmet Qirezit, është e botuar dhe lexohet edhe sot. Edhe unë e kam një kopje dhe e kam lexuar. Majde ajo edhe sot inskenohet e me siguri do të inskenohet nga regjisorë tjerë, në të ardhmen dhe mund të flitet për vlerat e asaj drame. Kurse shfaqja “Erveheja” e Muharrem Qenës, nuk është më. Sepse shfaqjet teatrore e kanë jetën relativisht të shkurtër. Sado që të jetë e sukesshme një shfaqje teatri, ajo dikur do të vdes. E kësaj ligjësie nuk i ka shpëtuar as shfaqja e Muharrem Qenës, për të cilën unë kam dëgjuar, kam lexuar recensione e përshtypje të ndryshme, por nuk kam pas fatit ta shoh e as që do ta shoh ndonjëherë. Fatkeqësisht edhe një shfaqje, për të cilën thuhet se vendosi themelet e profesionalizmit në artin tonë teatror, ne nuk mund ta shohim e shijojmë më. E as të flasim për vlerat e saj, por që ata që e kanë parë, kanë shkruar e folur si për një vepër me vlera të larta teatrore.
Prandaj, debati për autorësinë e “Ervehesë” është debat i orientuar gabimisht. Është mirë të bëhen debate, por për debate të mirëfillta e të dobishme, duhet një kulturë, duhet njohuri mbi temën, që ky për autorësinë e “Ervehesë” nuk i ka.
Shpresoj që me këto sqarime që u mundova me i dhënë këtu në këtë tekst, të pushoje debati i kotë dhe të vazhdoje respekti për të gjithë artistet e dikurshëm, që krijuan art në kohëra shumë të vështira edhe për të jetuar. / KultPlus.com
Dje në ekranin e madh të Kinemasë ABC, zuri vend filmi ‘Ombrella’, një film ky nën regjinë e Ben Apollonit, ku u shpalosën plagët e kahmotshme e të pashëruara të popullit tonë. Flmi trajtoi problematikat, situatat dhe momentet drithëruese që kanë ndodhur në luftën e fundit në Kosovë. Fati i personave të pagjetur si dhe pritja e gjatë e familjarëve ku disa prej tyre tashmë i kishin humbur shpresat e disa të tjerë ende jo.
Ngjarja e filmit zhvillohen nëntë vite pas lufte dhe shfaqte një pritje të dhimbshme fundi i së cilës nuk dihej, shkruan KultPlus.
‘Ombrella’ shfaq historinë e një gruaje që pret burrin dhe vajzën që pret babanë e zhdukur gjatë luftës në Kosovë. “Qysh mundesh me thonë fjalën shok me të njëjtën gojë që ia puthë gruan”, kjo pjesë e filmit që la jehonën e shokut në publik, pasoi me sy të befasuar nga publiku. Gropimi brenda emocioneve dhe zhytja në to, janë ndjenja të cilat mbajnë gjallë publikun, e kjo ndjenjë u thellua edhe më shumë në lidhjen mes babait dhe vajzës e cila shpresën e mban gjallë vazhdimisht. Ngjitur pas shpresës së saj, i bashkangjitet edhe një temë të cilën e hasi gjatë mësimit në shkollë, ku bëhej fjala për baladen e ‘Aga Ymerit’, i cili kthehet i gjallë nga lufta pas 9 vitesh, një numër ky simbolik në letërsinë popullore.
Gjatë xhirimeve të filmit
E arsyeja se pse pikërisht është vendosur të shkëputet ai kapitull që shpalos dhimbjen e të kaluarës e tregon edhe regjisori i cili thotë se vendosja ishte tërësisht rastësore por edhe sepse është njëri ndër kapitujt që sipas tij neve na dhemb, si shoqëri, si qytetarë të Kosovës, prandaj edhe nuk mund të shkëputemi prej të kaluarës tonë e ta harrojmë të kaluarën tonë sepse jemi njerëz.
“Ka qenë shumë ftohtë dhe shiu ishte mjaft problematik sepse nga skenari është përcaktuar që gjatë kohës shiu të ishte prezent. Pastaj ishte vështirë që edhe eksterierët të xhirohen për shkaqe teknike dhe buxhetit të limituar”, tregon tutje Ben Apolloni për KultPlus.
Kurse për sa i përket detajeve të vogla por me rëndësi të madhe, regjisori për KultPlus shpalos atë më të veçantën gjatë procesit të xhirimit. “Telashi me shiun ishte më kryesori ku zjarrëfikësit erdhën në ndihmë por me makina të vogla të cilat bartnin pak ton. Sapo e lëshonim, shkonte diçka gabim dhe duhej ta përsërisnim vazhdimisht, gjë kjo ee cila morri kohë rreth 1 ditë e gjysmë në një kohë të ftohtë, e sidomos e gjitha kjo për skenën e fundit”, përfundon Apolloni për KultPlus.
Ben Apolloni dhe Ag Apolloni, vendosën që përjetimin e tyre, ikjen dhe humbjen e njerëzve të afërt ta shfaqin pikërisht nga një kapitulli i romanit të Ag Apolloni, ‘Ulërima e Ujkut’, nga ka lindur edhe skenari.
Emocionet e dhuruara në kinema dhe audioja e lartë, përcollën ndjenjën e personazheve drejt audiencës dhe po këto ndjenja që dolën nga ekrani e drejt zemrave tek të pranishmit, i sollën më së miri aktorët si: Aurita Agushi, Mentor Zymberaj, Hera Gashi dhe Arjola Demiri.
Për fund, natyrisht që edhe prezantuesi shprehi ngushëllimet për dy rastet e fundit të cilat ndodhën dy ditë rreshtazi, siç ishin vdekja e aktorit Luran Ahmeti dhe Rasim Thaci (Cima). Në pamundësi anulimi të kësaj premiere, ata falenderuan pjesëmarrësit dhe të gjithë ekipin që e bënë të mundur realizimin e një realiteti të hershëm.
Filmi ‘Ombrella’ është realizuar nën produksionin e Xhemajl Avdylit dhe është mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës. / KultPlus.com
“Të vërtetën mund ta fsheh gjuha, por jo sytë”, kishe thënë dikur Mihail Bulgakov. Dimensioni i përçimit të mesazheve prej syve varion sipas gjendjes reale. Në rastin e paqes, ato shpërfaqin shpirtin njerëzor, në mesin e luftës ato dëshmojnë frikën e njeriut, shkruan KultPlus.
Premiera e shfaqjes “Koleksionisti i syve” në Teatrin Kombëtar të Kosovës dje shpalosi kujtesën kolektive të frikës të viktimave të Ballkanit, gjegjësisht të Kosovës dhe Bosnjes.
Skenari i shkruar nga Ag Apolloni dhe me regjinë e Ben Apollonit mjaftoi të jetësohej vetëm me një aktor, i cili nëpërmjet interpretimeve artistike të tij shpalosi monologjet e një agresori me viktimat e tij.
Pavarësisht pse ishte i vetëm, aktori Agron Shala në skenën e vogël të Teatrit duke hyrë në botën e Stefanit, dëshmoi se barra e veprimeve të së kaluarës më së shumti paguhet dhe ndjehet vetëm.
Në mes të një jete që kishte lënë trauma te këta dy popuj, dëshirave të papërmbushura seksuale dhe vetmisë së thellë shpirtërore, Stefani ishte kthyer në një ‘tranzit’ mes të shkuarës dhe të tashmes.
Në muret e dhomës së tij dhe vjerrun në tavan, qëndronin sytë e 4998 viktimave që ai ua kishte marrë jetën, teksa mungonin edhe dy prej tyre. Në mes të çnjerëzores për të shfarosur një popull vetëm për shkak të etnisë dhe traumave që kanë lënë veprimet barbare në brendinë e tij, ai mbetet një ‘viktimë’ e viktimave të tij.
Nga të gjithë të pafajshmit që ua kishte marrë jetën, më e veçanta mbetet Mira, e dashura e tij që kurrë nuk e kishte arritur plotësisht. Dashuria në versionin e Stefanit shkon deri te vetmohimi i tjetrës, vetëm pse nuk është në krahët e tij. Madje, kur nuk mund të arrihet ‘rrëmbimi’ i shpirtit të saj, ai e mashtron veten se kafka, sytë e mbetjet e tjera kockore kanë më shumë vlerë se kjo e para.
Aktori Shala arriti të interpretoj fuqishëm shpirtëroren njerëzore, duke e jetësuar Stefanin me përplot të qeshura ironike, teksa zemra në brendi i qante.
Për regjisorin Ben Apolloni, përveç rrëfimit emocional që kjo shfaqje ka, “Koleksionisti i syve” mbetet i veçantë për shkak që skenari është i shkruar nga vëllai i tij, profesori Ag Apolloni.
“Pas 17 vitesh, prej se e kam lexu për herë të parë, pata mundësinë sonte që leximin tim të “Koleksionisti i syve” ta ndaj edhe me publikun”, tregon regjisori me nostalgji.
Në anën tjetër, Ag Apolloni e kishte shkruar këtë skenar përgjatë kohës së studimeve, teksa njeriu i parë që e kishte lexuar rrëfimin kishte qenë pikërisht Ben Apolloni, i cili e solli një premierë të re në Teatrin Kombëtar të Kosovës.
“Shfaqja shkoi mirë, shpresoj që idetë tona, të autorit e të miat, të kenë qenë të qarta për publikun”, uron Ben Apolloni.
“Koleksionisti i syve” mbetet një shfaqje, rrëfimi i së cilës ka nevojë të ndërkombëtarizohet për shkak të shpalosjes artistike të të kaluarës së dhimbshme. / KultPlus.com
Teatri Kombëtar i Kosovës do të mirëpres sonte premierën e shfaqjes “Koleksionisti i syve” nga Ag Apolloni dhe me regji nga Ben Apolloni, shkruan KultPlus.
Shfaqja vjen në kuadër të repertorit të rregullt të skenës së vogël.
“Koleksionisti i syve” e cila interpretohet nga aktori Agron Shala, është një histori tronditëse e një krimineli që jeton në qilarin e tij, i rrethuar me sytë e viktimave të tij të mbledhur gjatë luftës në Bosnjë dhe Kosovë. Kjo monodramë trajton dashurinë dhe krimin, jetën dhe vdekjen.
Shfaqjen premierë mund ta ndiqni sonte më 29 janar 2021, në ora 19:00, dhe do të përcjellët me reprizën e para më datë 30 janar 2021 ora 19:00. / KultPlus.com
Para pak ditësh, në Teatrin Kombëtar të Kosovës kanë filluar provat e monodramës së shkrimtarit Ag Apolloni, ‘Stefani, historia e një koleksionisti të syve’, monodramë kjo që do të realizohet nën regjinë e Ben Apollonit.
Shfaqja që rrëfen për Stefanin, një koleksionit të syve nga luftrat e viteve 90-ta në Ballkan, është shkruar qysh në vitin 2003 dhe deri tash ka qenë e botuar edhe në disa gjuhë të huaja, mirëpo më parë nuk është shfaqur në asnjë teatër, pasi siç tregon regjisori Apolloni, teatrot tonë nuk janë të hapur për dramaurgjinë shqipe, prandaj edhe duhen vite e dekada për të gjetur rrugën për në skenë dramat tonë. ‘Është paradoksale që teatrot shqiptarë janë të mbyllur ndaj dramës shqipe, por është e vërtetë’, ka theksuar ai për KultPlus.
‘Krijimtaria ime ka ndryshuar përgjatë dy dekadave, por kjo monodramë është si qerrja e Thespis-it me të cilën ia kam mësyrë letërsisë. Këtë dramë që flet për krimet në Kosovë dhe Bosnje, disa e kanë lidhur edhe me Mesjetën, saktësisht me figurën e mizorit Stefan Nemanja’, ka shkruar Ag Apolloni për monodramën.
Monodrama është mjaft e vështirë për t’u realizuar, dhe si e tillë, barra që bie mbi aktorin e që në këtë monodramë luan Agron Shala, është tejet e madhe. Prandaj, sipas Apollonit edhe procesi i realizimit mund të marrë pak më shumë kohë. ‘Unë kam punuar edhe njëherë monodramë dhe e di që kërkon një trajtim të veçantë, prandaj, po punojmë ngadalë por besoj që po punojmë mirë’, ka deklaruar tutje regjisori për KultPlus.
Shfaqja, premiera e së cilës pritet dikur në dhjetor të këtij vitit, është shfaqje produksion i Teatrit Kombëtar të Kosovës, e cila njëherit është edhe bashkëpunimi i parë i regjisorit Apolloni me këtë teatër.
Ndërkaq, siç ka treguar tutje regjisori, monodrama ka gjasë të udhëtojë edhe jashtë vendit nëse tejkalohet pandemia Covid19.
‘Është vepër e vështirë për t’u inskenuar, por edhe shumë e bukur. Pavarësisht se autori ka qenë shumë i ri, student, kur e ka shkruar këtë monodramë, është ndër veprat më të bukura të shkruara në shqip për teatër por që lirisht mund të them se edhe është vepër që tejkalon kufinjtë nacional. Mendoj se shfaqja do të provokojë goxha shumë’, ka deklaruar Apolloni për KultPlus. / KultPlus.com
Qeveria i kishte dhënë futbollit dritën e gjelbër të rikthehej duke e ndjekur një protokoll për mbrojtje nga Covid-19 dhe me një numër të kufizuar të personave të pranishëm në stadium gjatë ndeshjeve. Por, kjo nuk ka vlejtur edhe për aktivitetet kulturore të cilat janë pezulluar qysh në muajin mars, shkruan KultPlus.
Ky pezullim e ka detyruar regjisorin Ben Apolloni që të reagojë pikërisht për faktin e këtij diskriminimi që po i bëhet kulturës në vend.
Sipas tij, nëse ndeshjet sportive po luhen, pse të mos veprohet njëjtë edhe me teatrin. Ai tutje ka dhënë si alternativë shfaqjen e shfaqjeve në ekranet televizive.
“Nëse ndeshjet sportive po luhen me pak ose aspak publikë në salla, stadiume, pse të mos veprohet edhe me teatrin kështu? Si ndeshjet sportive që shfaqen direkt në TV, të shfaqen edhe shfaqjet teatrore. Sigurisht që më së miri është që ndeshjet sportive edhe shfaqjet teatrore të shikohen “live”, në vendin e ngjarjes, por as përmes ekranit nuk është keq. Kur ne nuk mund të shkojmë në teatër, teatri mund të vijë tek ne”, ka thënë Apolloni i cili tutje është shprehur se ne duhet të luftojmë ta mbrojmë edhe shpirtin, jo vetëm trupin.
“Ne, jemi duke luftuar me vdekjen, por edhe në këto momente të vështira, duhet ta kujtojmë Freddie Mercuryn, që po luftonte me AIDS, por që thërriste: “Shfaqjet duhet të vazhdojnë!” Ne duhet të luftojmë ta mbrojmë edhe shpirtin, jo vetëm trupin. E, arti është vaksina më e mirë për shpirtin”, ka thënë Apolloni. / KultPlus.com
Regjisori Ben Apolloni i cili përveç shfaqjeve, filmave e dokumentarëve që sjell për publikun, njëkohësisht është një ndër figurat aktive që ngreh zërin për shumë probleme shoqërore në vendin tonë. Puna e tij ka arritur të shfaqet në shumë festivale deri më tani dhe rrugëtimi po vazhdon, shkruan KultPlus.
Kësaj radhe, filmi “The Baby”, me skenar dhe regji nga Ben Apolloni, është selektuar dhe do të shfaqet në Indian Cine Film Fest.
“India Cine Film Festival” i ka rrënjët pothuajse që një dekadë dhe qëllimi kryesorë i këtij festivali është t’i jepet vrull kinemasë së pavarur.
Regjisori Apolloni është shprehur i lumtur për këtë rrugëtim të filmit, dhe gjithashtu shpreson që gjendja e shkaktuar nga Covid-19 të kalojë dhe filmi të vazhdojë edhe me festivale të tjera.
“Mbrëmë më njoftuan që filmi “Bebja” është selektuar që të jetë pjesë e festivalit indian “Cine Film Fest”. Më erdhi mirë sepse “Bebja” pati nisur të ecë nëpër festivale por iu ndërpre rruga shkaku u pandemisë, ku shumica e festivaleve anuluan aktivitetin e tyre, Po shpresoj që kjo gjendje që shkaktoi Covid-19 të kalojë sa më parë dhe ky film të vazhdojë rrugën e tij por edhe të realizojmë filma e projekte të tjera që na kanë mbetur në sirtar”, ka thënë Apolloni për KultPlus.
I xhiruar në Shkup, ndërsa financuar nga Agjencia e Filmit të Maqedonisë së Veriut, filmi “The Baby” është i vendosur në kohë lufte. Një çift i ri bashkë me një bebe mbesin të ngujuar në banesën e tyre, pa ushqim, pa qumësht. E gjithë ngjarja pastaj ka të bëjë me dramën e individëve, të cilët janë në mëdyshje nëse duhet të ikin ose të qëndrojnë në atë vend të pasigurt. Katrahura nuk ndalet aty, ushtarët hyjnë në banesën ku gjejnë vetëm një bebe, pasi prindërit janë fshehur diku.
Në këtë film luajnë: Fatlume Bunjaku, Ismail Kasumi, Sami Mustafa, Abdullah Osmani, Vullnet Kuqi, Rrahim Ramadani etj. / KultPlus.com
Regjisori Ben Apolloni ka reaguar sot në lidhje me ligjin për teatrot në Republikën e Kosovës që sipas tij është ligj diskriminues, përcjellë KultPlus.
Apolloni shkruan se ligji ka gabime dhe duhet të ndryshohet, në të kundërtën do të dëmtohet teatri dhe do të pengohet zhvillimi i artistëve.
Ky është postimi i tij i plotë:
Ligji për Teatrot, i Republikës së Kosovës, është Ligj diskriminues. Ai diskriminon shumicën e artistëve të teatrit. Sipas tij, në ansamblet rezidente të teatrove duhet të punësohen vetëm aktorët, kurse artistët tjerë, si: regjisorët, dramaturgët, skenografët, kostumografët, kompozitorët, koreografët, dizajnerët, make up artistët, … as që i bën hesap. Duket se ata që kanë hartuar Ligjin, nuk e kanë idenë se si funksionon teatri, si realizohet një shfaqje. Ata shohin vetëm aktorët në skenë ( edhe pse dyshoj se disa as që kanë parë ndonjëherë shfaqje) dhe mendojnë se aktorët janë ata që bëjnë shfaqjet. Por nuk kanë idenë se regjisori, dramaturgu, dhe artistët tjerë “të padukshëm”, janë në të vërtetë truri i teatrit, i shfaqjes. Ligji ka gabime, duhet të ndryshohet. Nëse nuk ndryshohet, do të dëmtohet teatri në Kosovë, do të pengohen artistët që të zhvillohen si duhet. / KultPlus.com
Republika e Kosovës konsiderohet një vend që brenda vetes ngërthen tema mjaft të rëndësishme e shumë të ndjeshme ku secila prej tyre ka potencial që të kthehet në libër, film apo dokumentar. Jo rrallë kjo edhe është bërë, por nuk ka mjaftuar që ky thesar të shkojë drejt fundit. Regjisorët vazhdojnë të hulumtojnë për të sjellë temat më të rëndësishme të Kosovës përmes filmave e dokumentarëve, në këtë formë ato histori e ngjarje të mbesin të dokumentuara përmes artit e të shpalosen për botën, shkruan KultPlus.
Regjisori i njohur Ben Apolloni, i cili njihet për shfaqjet teatrale e filmat e shkurtë, që kanë rezultuar mjaft të suksesshëm, ku secili prej tyre ka prekur tema të ndjeshme, kësaj radhe vjen me një dokumentar në të cilin pritet të trajtohet një temë historike mjaftë e rëndësishme për Kosovën.
Në një intervistë për KultPlus, Apolloni ka treguar më shumë rreth konceptit e realizmit të këtij dokumentari, për të cilin shpreson të lansohet për publikun po këtë vit.
Bëhet fjalë për një dokumentar mbi ngjarjen historike të Kushtetutës së Kaçanikut, ku pikërisht kështu edhe mban titullin dokumentari. Një ngjarje kjo të cilën Apolloni e konsideron tejet të rëndësishme e që meriton të shkruhen libra, e të bëhen filma e dokumentar për të.
Ai tregoi se si ide bazë e ka pasur qysh në vitin 2006, ku në një bisedë me njërin nga organizatorët e mbledhjes së 7 shtatorit, Hebib Shehun, ky i fundit i kishte treguar për mënyrën se si ishte organizuar ajo mbledhje në rrethana të jashtëzakonshme, ku edhe delegatët edhe organizatorët (qytetarët e Kaçanikut), kishin rrezikuar jetët e tyre, të miqve e familjarëve. ”Mënyra se si është organizuar kjo mbledhje, është pothuajse skenar i gatshëm për film artistik, të cilin unë me shumë qejf do ta kisha realizuar, mirëpo në pamundësi financiare po përpiqem që ta bëjë film dokumentar. Mirëpo nuk do të lë anash as idenë e një filmi artistik mbi këtë temë”, deklaron Apolloni për KultPlus.
Dokumentari “Kushtetuta e Kaçanikut”, që njëherë e kishte titullin e punës “Dasma e fshehtë”, trajton mbledhjen e Kuvendit të Kosovës të vitit 1990, ku delegatët shqiptarë, në pamundësi për të punuar në objektin e Kuvendit, ishin detyruar që të gjejnë një vend alternative që ta votojnë Kushtetutën e Kosovës, mbledhje kjo e cila është mbajtur në Kaçanik. Këtë datë Apolloni e konsideron edhe si ditëlindjen e Republikës së Kosovës, duke dashur kështu që të shpreh mirënjohjen e tij drejt të gjithë atyre që morën pjesë në këtë akt heroik, e në mënyrë të veçantë qytetarëve të Kaçanikut, të cilët siç tregon Apolloni, ata bënë çdo gjë që të mbrojnë delegatët e Kuvendit në krye me Ilaz Ramajlin, që të kryejnë punën e tyre pa pengesa e në mënyrë të sigurt.
Foto nga ‘Kushtetuta e Kaçanikut’
”Rrethanat kanë qenë të atilla që po të mos kishte funksionuar çdo gjë si është më së miri, ka ekzistuar mundësia e ndonjë masakre atë natë në Kaçanik. Dhe mos të harrojmë, unë jam kaçanikas dhe mburrem që bashkëvendësit e mi kanë bërë punë të mëdha për ndërtimin e shtetit të Kosovës”, shprehet tutje Apolloni.
Ndër të tjera, regjisori tregon se përmes këtij dokumentari do të tentojë të shpalosë edhe emra të rinjë të cilët ai i konsideron heronjë. Sipas tij, përveç heronjve që i njohim, prapa tyre ka pasur edhe shumë heronj të tjerë që kanë qëndruar në hije, apo prapa perdes së teatrit të historisë. “Pra, me këtë dua që t’i nxjerri në skenë edhe ata të ‘panjohurit’”, shprehet tutje ai.
Xhirimet e dokumentarit do të zënë vend kryesisht në Kaçanik, por edhe në Prishtinë e në qytete tjera dhe sipas Apollonit xhirimet mund të zgjasin aq sa ka nevojë të xhirohet për të krijuar rrëfimin e kësaj ngjarjeje. Sipas tij, një informacion apo një deklaratë e ndonjë personazhi mund të nxisë drejt xhirimeve të diçkaje të cilën nuk e kanë planifikuar apo për të cilën nuk kanë qenë të informuar më parë. Ndërkaq, protagonistët e këtij dokumentari do të jetë edhe ai që ka qenë protagonist i kësaj ngjarjeje historike, Ilaj Ramajli, por edhe bashkëpunëtorët e tij si Hebib Shehu, Refik Raka, Feride Hyseni etj.
Dokumentari ishte planifikuar që të fillojë në prill, mirëpo për shkak të vonesës të fondeve nga Ministria u pamundësua një gjë e tillë.
“Sivjet është 30 vjetori i Kushtetutës së Kaçanikut dhe dëshira ime është që ta përfundoj dhe shfaqi dokumentarin si premierë pikërisht më 7 shtator, por ky vit i ‘sëmurë’ që ka ngatërruar çdo gjë, shpresoj të mos më ngatërrojë edhe planet e këtij projekti’, thotë Apolloni.
Premiera e dokumentarit do të shfaqet në Kosovë mirëpo do të shqyrtohet mundësia edhe për transmetim në vende tjera. Secili film apo shfaqje ka tendencë të përçojë ndonjë mesazh, të shpreh apo të shfaqë diçka. Duke qenë se qysh në titull të këtij dokumentari vërejmë se bëhet fjalë për një ngjarje tejet të rëndësishme për historinë e Kosovës edhe mesazhi që ky dokumentar tenton të përçojë tek publiku është i rëndësishëm dhe kuptimplotë.
“Ne duhet të kujtojmë këtë ngjarje dhe ngjarje të tjera të rëndësishme për vendin tonë. Për shtetin e Kosovës kanë sakrifikuar shumë njerëz, shumë gjenerata dhe ky shtet që kemi është produkt i sakrificave të shumë gjeneratave para nesh. Ky shtet nuk ka lindur ashtu rastësisht dhe lehtësisht si kërpudha pas shiut. E duke mësuar se çfarë kanë bërë gjeneratat para nesh për krijimin e shtetit, ne do ta kuptojmë më mirë rolin që kemi tani për ta ndërtuar këtë shtet”, përfundon Apolloni. / KultPlus.com
Figurat me të ndritshme të vendit, shpesh nuk marrin vlerësimin e duhur nga shteti. Për këtë fakt edhe reagimet e kritikat nuk mungojnë.
Regjisori Ben Apolloni ka bërë një reagim të tillë sot në rrjetin e tij social Facebook. Duke kujtuar disa emra të shquar të artit shqiptar, ai ka potencuar faktin se Kosova nuk ka nderuar artistët e vërtetë e kjo për faktin se është udhëhequr e vazhdon të udhëhiqet nga njerëz të padijshëm.
Reagimi i plotë i Apollonit:
Kosova, nuk e ka nderuar Bekim Fehmiun. Kosova, nuk e ka nderuar Besim Sahatçiun. Kosova, nuk e ka nderuar Faruk Begollin. Kosova, nuk e ka nderuar, Rexho Mulliqin. Kosova, nuk e ka nderuar asnje artist te vertete. Kosova, ne 20 vite liri, nuk ka ndertuar asnje teater. Kosova, nuk e ka nderuar e nuk nderon askend, sepse eshte udhehequr dhe po udhehiqet nga njerez te pandershem e te padijshem. / KultPlus.com
Filmi “IFIREHS” me skenar dhe regji të Ben Apollonit vjen premierë sonte në Kinemanë ABC, shkruan KultPlus.
Ky film i metrazhit të shkurtër,
është i bazuar në ngjarje të vërtetë.
Producente e filmit është Erza
Ramku e cila njëherit edhe luan një ndër rolet kryesore në film.
Në film luajnë edhe: Valon
Nuhiu, Erza Ramuka, Edona Berisha- Bekteshi, Gjelbrim Emini, Asdren Selimi,
Rexhep Ramuka,
Drejtor fotografie i filmit është Fisnik Halili, editor Avdi Thaci, skenograf dhe kostumograf Ardian Kadriu, tonist dhe dizajn i audios Engjëll Mahmuti, ndërsa make-up artiste Lirije Laqi etj.
Filmi vjen premierë sonte në ora 19:00. / KultPlus.com
Së shpejti në skenën e Teatrit “Dodona”, në Prishtinë do të ngjitet komedia e Ag Apollonit “Mat”
Regjinë është duke e bërë Ben Apolloni, kurse në dy rolet e kësaj komedie do të paraqiten aktorët: Brahim Basha, në rolin e Matit dhe Adelina Halitjaha, në rolin e Vdekjes. Kurse kostumet do t’i realizojë Egzon Kazagaqi.
Komedia “Mat” është një rrëfim për një burrë që takohet me vdekjen e tij.
“Mat” është një komedi përplot situata komike, dialogë shumë inteligjentë e përplot humor, që jep mundësi të jashtëzakonshme për aktorët për të shfaqur aftësitë e tyre interpretuese por edhe mundësi leximi kreativ nga regjisorët.
Provat për këtë shfaqje kanë filluar qe disa javë dhe së shpejti pritet premiera në Teatrin “Dodona” në Prishtinë.
Realizimi i shfaqjes është përkrahur nga MKRS dhe Komuna e Prishtinës.
Pas disa javësh prova, është duke u finalizuar shfaqja “Nata e Gretës” e ndërtuar sipas tekstit të Igmar Villqist.
Në këtë dramë psikologjike, jashtëzakonisht të rëndë, peshën e roleve shumë komplekse do ta bartin dy aktoret e njohura: Gresa Gashi e Arjola Demiri, kurse regjisor i shfaqjes është Ben Apolloni, I cili ka bërë edhe kostumet dhe skenografinë.
“Nata e Gretës” rrëfen historinë e një vajze me zhvillim të vonuar, e cila është rritur nga një grua që ka humbur gjithçka në jetë dhe kur regjimi nazist fillon t’i mbledhë dhe djegë llojin e njerëzve çfarë është Greta, kinse për të pastruar racën, gruaja vendos që me çdo kusht ta mbroje vajzën që mos të bie në duar të vrasësve nazist. Shfaqja është përplot situata dramatike, komike e tragjike.
“Nata e Gretës” është shfaqje që prekë thellë në ndërgjegjën e njerëzimit. Premiera e shfaqjes do të jetë me 1 korrik, në Teatrin “Adriana” në Ferizaj, kurse me 2 korrik do të pasoje edhe repriza e parë. Ky projekt teatror është mbështetur nga Komuna e Ferizajt.
Teatri Kombëtar i Kosovës, ai i Gjilanit dhe i Ferizajt tashmë kanë zhvendosë oraret për shfaqje për një orë më vonë, duke iu referuar riteve fetare, atë të muajit të Ramazanit, shkruan KultPlus.
Teatri
Kombëtar i Kosovës tashmë ka publikuar repertorin e muajit maj dhe të gjitha
shfaqjet që do të reprizohen brenda muajit të Ramazanit do të jenë prej orës
21:00.
Por jo
njëjtë ka vepruar Baleti Kombëtar i Kosovës, institucion ky që vepron brenda
Teatrit Kombëtar të Kosovës. Shfaqjet e Baletit Kombëtar të Kosovës kanë mbetur
me orarin e mëparshëm të shfaqjeve, atë prej orës 20:00.
Paralajmërime
për shfaqje me orar prej orës 21:00 ka bërë edhe Teatri i Gjilanit por edhe ai
i Ferizajit.
Dhe
pikërisht për këtë ndërrim orari ka reaguar edhe regjisori Ben Apolloni, i cili
këtë vendim e quan si tallje.
Më
poshte mund ta lexoni të plotë reagimin e tij mbi këtë cështje.
Nje
muaj pa teater
Shtyrja e shfaqjeve nga terminet e zakonshme per nje termin pas iftarit, nuk eshte aspak ide e mire, madje eshte tallje me Teatrin si intstitucioni kryesor kulturor i nje shteti qe veten e quan shtet sekular. Kolege te dashur, keni gabuar shume me kete gjest./KultPlus.com
Nismës Socialdemokrate nga sot i është bashkuar edhe regjisori i njohur, Ben Apolloni. Në mjediset e selisë qendrore, mirëseardhje z. Apolloni i kanë uruar kryetari Limaj, sekretari Sherifi dhe kryetari i degës sonë në Kaçanik, Agim Çaka.
Kryetari Limaj falënderoi regjisorin e njohur që ka zgjedhur Nismën Socialdemokrate për ta dhënë kontributin e tij profesional. Ai tha se Nisma i ka dyert të hapura për të gjithë ata që vlerësojnë se mund ta japin kontributin e tyre në shërbim të vendit.
“Te Nisma Socialdemokrate ju do ta keni gjithë
hapësirën dhe mbështetjen e nevojshme. Nisma është parti e cila u rri afër
njerëzve. Ne po tregojmë shembull se si qeveriset, si në nivel qendror, ashtu
edhe në atë lokal”, tha Limaj.
Ndërsa regjisori Ben Apolloni, u shpreh për KultPlus se nuk është i kënaqur me vendin dhe se individët e zgjedhur në pozita nuk kanë shumë njohuri për vlerën e artit, andaj me synimin se do të ndryshoj për të mirë dhe do të ngrit vetëdijen qytetare dhe qeveritare për kulturë ka marrë vendimin përkatës së vetëm përmes politikës idetë e tij mund të shndërrohen veprime me rezultate të domosdoshme.
“Po, pas një kohe të gjatë që kam analizuar situatën në Kosovë,
kam ardhur në përfundim që nuk mund të qëndrojmë anash. Ne të gjithë merremi me politikë (jemi qenie
politike ka thënë Aristoteli), por këtu tek ne vetëm duke u angazhuar nëpër
parti politike mund edhe t’i imponosh idetë tua. Unë nuk jam i kënaqur me
gjendjen e vendit tim dhe dua ta ndryshoj. Këtë nuk kam mundur ta bëj përmes
artit sepse njerëzit nëpër pozita nuk e dinë rëndësinë e artit, të kulturës dhe
kam ardhur në përfundim që shtetin tonë të krijuar me shumë mund, ta marrim në
dorë vetë, ne njerëzit që lexojmë, që shohim filma, që dëgjojmë muzikë… Shkurt
e shqip ky vend ka nevojë për njerëz që mendojnë dhe veprojnë mirë dhe unë ketë
gjë e bëj tërë kohën”.
Ben Apolloni ka mbaruar studimet për regji teatri dhe master për regji filmi në Universitetin e Prishtinës. Ka qenë për dy vjet anëtar i bordit të Qendrës Kinematografike të Kosovës (mars 2011 – shtator 2013) dhe nga janari deri në qershor 2016, zv/kryeredaktor e më pas kryeredaktor i revistës “Plisi” në Cyrih të Zvicrës, deri në shtator 2016. Ka realizuar disa filma të shkurtër si regjisor e skenarist, të shpërblyer me çmime të ndryshme kombëtare e ndërkombëtare si dhe disa shfaqje nëpër teatro të ndryshme në Kosovë e Maqedoni./KultPlus.com
Regjisori Ben Apolloni ju ka drejtuar një letër Këshillit Drejtues të QKK-së, me sugjerime për një qasje ndryshe ndaj kinematografisë.
KultPlus ju sjellë letrën e plotë:
Të nderuar,
Arsyeja
se pse po ju shkruaj pikërisht tani është se, përkundër që buxheti i QKK-së është
rritur viteve të fundit nga ana e Ministrisë së Kulturës, nuk dëgjoj, nuk lexoj e as nuk shoh ndryshime
në qasjen e QKK-së ndaj zhvillimit të filmit.
Filmi
në Kosovë, në këtë vend që është minierë temash, mund të arrijë të zhvillohet
shumë më shumë nëse ju, si udhëheqës të QKK-së, i rregulloni edhe rregulloret
por edhe ligjin për kinematografi.
Ligji,
ka shumë pika që pengon zhvillimin e Kinematografisë edhe pse në të është e
shkruar që ka për qëllim zhvillimin e kinematografisë. Por ka edhe shumë nene që
janë shumë të mirë e nuk janë respektuar asnjëherë. Lexojeni sërish,
analizojeni, ndryshojeni për të mirë!
Rregullorja
e QKK-së, që mbi 90% është veç reprizim i Ligjit, krijon edhe pengesa shtesë.
Ta zëmë me rregullore është e ndaluar që regjisori të jetë edhe producent i
filmit të tij. Kjo ndalesë është e pakuptimtë për ata që merren profesionalisht
me film, por edhe e kundërligjshme. Një gjë e tillë nuk ndalohet me ligj. Kjo bëhet
edhe shkak i pengesës së zhvillimit të kinematografisë: regjisorit t’i ndalohet
të jetë prodhues i filmit të tij. Se besoj që kjo ndodhë diku në ndonjë vend
normal. Merreni me mend si do të reagonin regjisorët si Martin Scorsese, Steven
Spilberg, Alfonso Cuaron, P.T. Anderson, etj, po të dëgjonin për këtë ndalesë.
Fundja kush është ai që më mirë se regjisori kujdeset për veprën e vetë, për atë
që e krijon vetë? Është e njëjtë si një nëne t’i mohohet amësia për fëminë që e
ka lindur vetë. Aq më shumë kur dihet që tek ne nuk ka producent të shkolluar
(pasi në Fakultetin e Arteve nuk ka degë përkatëse për këtë drejtim) dhe
producent bëhen njerëz që shpesh nuk e kanë filmin profesion, e në rastin më të
mirë ndonjë aktor. Që, mandej shtrohet pyetja se pse aktori mund të jetë
producent në filmin ku mund të ketë edhe rol, e regjisorit i ndalohet të jetë
pronar i veprës së vetë?
Ligji
e më pas edhe rregullorja, e ndalon përkrahjen e filmave televizivë, e kjo
duhet të ndryshohet urgjentisht sepse ne të gjithë jemi dëshmitarë që kinemaja
po “rrudhet”, e po futet në televizion. Shihini se çfarë po bëjnë NETFLIX, ABC,
AMAZON…
Duhet
të ndryshohet edhe përkrahja e projekteve kinematografike, që tani për tani QKK
ka të drejtë t’i përkrahë me 51% të buxhetit. Kjo shumë është e pamjaftueshme
kur kihen parasysh rrethanat në të cilat jetojnë e krijojnë artistët e filmit në
Kosovë. Nëse Kosova investon 51%, mundësi për me përfitu fonde, kineastët tanë i
kanë vetëm në Shqipëri e Maqedoni, që vështirë se mund t’i sigurojnë as deri në
30% të shumës së mbetur. Prandaj, që kinematografia jonë të zhvillohet si
duhet, që kineastëve t’u bëhet më e lehtë puna, duhet ndryshuar ligji dhe përkrahja
e projekteve fituese të rritet deri në 71%, për filma të gjatë, kurse për të
shkurtër, dokumentar, e animacione edhe më shumë.
Kosova
është vend i parëndësishëm në hartën e Kinematografisë Botërore dhe duhet shumë
punë e përkrahje nga institucionet për ta bërë me peshë në atë hartë.
Dhe,
i dëgjoj shpesh zyrtarët e QKK-së që flasin për Industrinë e Filmit, por duket
se nuk e kanë idenë se çfarë do të thotë kjo. Si mund të flitet për Industri të
Filmit, kur mungon mundësia e distribuimit të filmave që prodhohen. Nuk ka
Industri nëse nuk e ka edhe tregun, që në këtë rast do të thotë kinematë.
Jua
shkrova këtë letër tani kur ju me siguri merrni ose e keni marr njoftimin për
buxhetin për vitin 2019 dhe më pas do të shpallni konkursin për projekte.
Kërkoj
nga ju, pasi që shumica jeni nga fusha e kinematografisë, që t’i shqyrtoni këto
gjëra para se të shpallet konkursi dhe t’i sanoni këto probleme për hirë të
zhvillimit të kinematogrfisë së Kosovës. Janë probleme kollaj të zgjidhëshme;
veç duhet vullnet i mirë.
Sugjerim
tjetër, që çuditem pse nuk ju ka shkuar mendja zyrtarëve të QKK-së, është që konkursi
për projekte, të jetë së paku dy herë brenda vitit.
Sinqerisht
ju kërkoj që t’i shqyrtoni këto që kam cekur unë, por edhe pika tjera dhe të
reagoni në të mirë të zhvillimit të Kinematografisë së Kosovës!
Në
fund, duke ju uruar shëndet e punë të mbarë, ju përshëndes,
Skena e teatrit “Dodona” mbrëmë u shndërrua në një dhomë, tualet, në një hapësire party, një vend ku interpretohet me violinë, në podium prej nga i drejtohesh publikut e shumëçka tjetër që mund t’i shërbejë një gruaje përgjatë jetës së saj. Një grua që dëshmon se është lodhur nga normat shoqërore, që krejt jetën e saj i’a kanë atribuuar virgjërisë së saj dhe statusit të saj martesor. “Zoti na e faltë!”i i thotë regjisori në paralajmërimin e shfaqjes, pasi që zbërthimi i monodramë në skenë e kishte bërë të mendoj se sa shpesh është ofenduar femra, e vendosur moralin e saj, vlerën e saj, në një cipë të hollë, në një asgjë, “dy gishta larg anusit “.
“Dashuritë e
virgjëreshës Madalenë” me regji të Ben Apollonit e tekst të Ridvan Dibrës prekin
psikologjinë e një gruaje në tri etapa të jetës së saj. Etapat e ironizojnë
njëra tjetrën, por nuk e ka fort të lehtë t’i qëndrojë besnike dëshirave të
saj. Veshja me të cilën prezantohet e toni që vjen e ashpërsohet flasin për
sigurinë e saj që e fiton përgjatë viteve. Madalena që erdhi në rolin e Arjola
Demirit fillimisht e paraqet atë në moshën 15 vjeçare, rrallë identifikohej me
emrin e saj nga rrethi i saj shoqëror. “Virgjëreshë” dhe si “Delja e zezë e
grupit”, ishin zërat që e përcillnin vazhdimisht, nga ato që e konsideronin të
përjashtuar nga grupi, pikërisht se ende ruante virgjërinë e saj. Për të mos
qenë më pre e shakave të tilla, ajo
kontaktin e parë seksual e kryen në tualetin e shkollës së mesme.
Zhvirgjërimin kurrë se kishte përfytyruar si një akt kaq mekanik e të ftohtë, për
të ndjerë neveri për partnerin me të cilin nuk do të kishte më asnjë kontakt të
ngjashëm gjatë jetës së saj.
Për shumë
kohë pas kësaj, kontakte të tilla nuk do të
kishte as me burra të tjerë që parakalonin në jetën e saj. Neveria i ishte
kthyer në sinonim për gjininë e kundërt.
Poret e jetës
së saj ishin të karakterizuara në një skenografi mes të bardhës dhe të zezës. Portretet
e shoqeve të Madalenës rrinin të varura prapa shpinës së saj, si zëra që
tentojnë të diktojnë lëvizjet e jetës së saj, që duan të masin çdo veprim të
jetës së saj. Dhjetë vite pas, Madalena ngulmon në atë se publik, ku ka ardhur
për të dëgjuar historinë e saj të dashurisë por ajo akoma nuk ka gjë për të
rrëfyer në këtë aspekt. Madje, goxha me
krenari thotë se e ka mbajtur veten larg nga burrat që akoma e neveritin. I
ishte përkushtuar tërësisht librave e violinës dhe kishte përfunduar studimet
në Akademinë e Arteve. Megjithëse më e sigurte në vetvete, ajo në një moment vjen
në përfundimin se ka gjetur “shpirtin binjak”, e që krejt kjo përfundon në
pyetjen e tij për virgjërinë e saj. Me pyetje i përgjigjet edhe ajo se kaq e
rëndësishme qenka virgjëria e saj, e pasohet nga përgjigja e tij se për të
është gjithçka që ka rëndësi. Madalena ikën nga publiku me një mesazh që s’mund
të ketë në botë dy shpirtra binjakë, të tillë mund të jenë veç në dukje. Për të
shpirtrat mbeten unik dhe të papërsëritshëm.
15 vite pas,
publiku e takon Madalenën në moshën 40 vjeçare. Akoma pa një tregim dashurie
por numëron dhjetë pika të karrierës së saj plot suksese. Gati se kurrë nuk vlerësohet
për këtë. Kjo moshë atë e gjen në gjendje tejet të mirë materiale, tashmë duke ligjëruar
në Akademinë ku vetë ishte studente dhe udhëheqëse në evente të rëndësishme të
violinës. Një ditë e bind veten se duhet ta gjej dikë, kur e takon një burrë që
duket se ia përmbushë kërkesa e saj, ajo niset drejt shtëpisë së tij niset me
idenë se po shkon në shtëpinë e burrit të saj të ardhshëm. Pikat e gjakut në çarçaf
e ndryshojnë rrjedhën e imagjinatës së saj, e ai i befasuar e pyet se a e ka
ruajtur deri tani virgjërinë. Nuk tenton t’ia dorëzojë dy tregimet e vetme në të
kaluarën dhe shpejt përfundon në pyetjen
se a aq e rëndësishme qenka të mos jesh e virgjër, e përgjigja e tij ishte se
kjo është e gjitha çfarë ka rëndësi. Madalena nga skena ikën pa dashuri, e
publiku mbanë sytë në një perde të bardhë që nis e ndryshon ngjyrën derisa
dëgjohen krismat nga atje.
Regjisori
Apolloni përmes lojës së Madalenës nuk e
kursen as publikun, Madalena sy më sy lexon përgjigjet që mundohet t’i zbërthejë
nga ta. Figura kryesore e shfaqjes është ironia, ndërsa regjisori përmes
personazhit të monodramës, tenton ta prekë publikun aty ku publiku rrallë guxon
ta prekë edhe veten. Apolloni ua sugjeron
të gjithëve librin e Ridvan Dibrës, ndërsa tha për KultPlus se autorin e tekstit,
Ridvan Dibrën e cilëson si një mjeshtër të madh të fjalës, që nuk krijon veç
fabula, por është edhe filozof, dhe këtë temë e trajton shumë thellë. Ai tregoi
për KultPlus për arsyen se përse e ka intriguar pikërisht kjo temë.
“Kësaj here
më ka lënë shumë përshtypje edhe tema që ka zgjedhur që është virgjëria, e që
edhe në shekullin 21, ne ende bisedojmë për këtë temë dhe shpesh është
përcaktuese për fatin e femrave, e që e
konsideroj si shumë të padrejtë, jo vetëm si regjisor por edhe si Ben”. Apolloni
tha se kjo prekë raportin mashkull dhe femër, ndërsa depërton edhe në shtresa
të tjera që lidhen me rrethin.
“Ti mund ta
arrish namin në karrierë, por njerëzit të pyesin “a je martuar dhe sa fëmijë i
ke” dhe kjo është njëra nga ato temat më diskrete që prek shfaqja”, u shpreh
Apolloni për KultPlus.
Për Arjola
Demirin kjo është hera e parë që sfidohet me një nga zhanret më impenjative për
aktorin, që është monodrama. Ajo thotë
mënyra e punës së regjisorit dhe qetësia e
Apollonit ka bërë që ajo të
mundohet të nxjerrë më të mirën nga kjo shfaqje. Për KultPlus tha se
monodramën e cilëson si një shkollë në vete, ku pesha e shfaqjes është e përqendruar
veç mbi supet e saj
“Monodrama
ka qenë ngarkesë më e madhe, jo që unë e kam frikë publikun dhe daljen vetë në
skenë, por teksti është shumë voluminoz”, tregon aktorja Demiri.
Regjisori
Apolloni tha se për të ka qenë shumë e rëndësishme ta gjejë një aktore që mund
ta mbajë mbi supe një rol të tillë, por bashkëpunimet e mëhershme me Arjola Demirin e kishin bindur se ajo mund ta
përfaqësojë denjësisht këtë rol.
“Nuk është se dua t’i nënçmojë aktorët
e tjerë, por mendoj se këtë vepër më së miri ka mundur ta sjellë në skenë
Arjola”, tha në fund Apolloni.
Muzika
mbrëmë erdhi nga
Memli Kelmendi, kostumografia nga Valdete Mustafa, skenografia
nga Ben Apolloni, dizajner i dritave nga Skender Latifi, kurse grimere Nora
Rrahmani dhe fotografia nga Arbër Elezi.
Repriza e kësaj shfaqje vjen sonte më 5 shkurt në Teatrin “Dodona”, duke filluar nga ora 19:30./ KultPlus.com
Monodrama “Dashuritë e virgjëreshës Madalenë” do të vijë nesër premierë në Teatrin Dodona, shkruan KultPlus.
Monodrama e shkruar nga Ridvan Dibra do të jetësohet në skenë nga regjisorit dhe në këtë rast edhe skenaristi, Ben Apolloni.
Në rolin e Madalenës do të vijë aktorja Arjola Demiri.
Regjisori Apolloni është deklaruar përmes një postimi në Facebook se gjithmonë i ka pëlqyer të merret me vepra të autorëve që ironinë e kanë figurë qendrore dhe gjithashtu ai pohon se në shfaqje janë disa skena e detaje që një pjesë të audiencës do ta bëjnë të ndihet në siklet.
“Gjithmonë më ka pëlqyer të merrem me vepra e autorë që ironinë e kanë figurë qendrore. E, Ridvan Dibra është mjeshtër i ironisë, prandaj edhe vepra e tij, në prozë e dramë, më pëlqen shumë. Shfaqja “Dashuritë e virgjëreshës Madalenë”, e ndërtuar mbi tekstin dramatik të Dibrës, është një shfaqje teatrore “rreth ushkurit”, një shfaqje që na provokon që në titull, duke na vënë përballë dashurive të një virgjëreshe, duke na vënë përballë figurës, për mua kryesore, të krijimtarisë letrare të autorit. Janë disa skena e detaje që një pjesë të audiencës do ta bëjnë të ndihet në siklet dhe shpresoj shumë që kjo të ndodhë, me sa më shumë prej atyre që do ta shohin shfaqjen! Arti, përveç të tjerash, më pëlqen të jetë edhe provokues, të na vëjë në siklet, të na prekë ku nuk guxojmë ta prekim veten”, shkruan Apolloni teksa tutje tregon që gjatë leximit të kësaj monodrame ai ka menduar edhe se sa shumë është ofenduar femra.
“Duke e lexuar monodramën e më pas duke e zbërthyer atë në skenë, shpesh kam menduar se sa shumë e kemi ofenduar femrën duke e vendosur moralin e saj, vlerën e saj, në një cipë të hollë, në një asgjë, “dy gishta larg anusit “. Zoti na e faltë! Në skenat e shfaqjes “Dashuritë e virgjëreshës Madalenë”, ka seks, ka të qeshura, ka lot e gjak. Shikim të këndshëm!”, shkruan tutje regjisori.
Shfaqja vjen premierë nesër, më datë 4 shkurt, në ora 19:30, ndërsa reprizë është më datë 5 shkurt. /KultPlus.com
Të hënën, 1 tetor 2018, në teatrin “Adriana” të Ferizajt do të mbahet premiera e shfaqjes “Kur hana del”, me regji të Ben Apollonit. Kjo dramë është shkruar nga Ag Apolloni dhe paraqet historinë tragjike të luftës së fundit në Kosovë dhe fatet e personave që kanë humbur familjarët, por edhe mendjen.
E vendosur në një spital psikiatrik, ngjarja ndërtohet mes dy simboleve, hënës (që simbolizon luftën, tragjedinë, errësirën) dhe diellit (që simbolizon shpresën, jetën, lirinë). Drama “Kur hana del”, prej në titull sugjeron lidhje të drejtpërdrejtë me traditën shqiptare, gjë që përforcohet me motivin e besës, baladat shqiptare dhe këngët shqiptare, ndërsa storja lidhet me kontekstin historik të luftës në Kosovë dhe me shpalljen e Pavarësisë.
Drama është e konceptuar në dy pjesë. Në të parën jepet përfundimi i luftës dhe shpalosja e tragjedive të personazheve, ndërsa në të dytën, shpallja e Pavarësisë dhe fundi tragjik i Hanës, nuses që humbi burrin në luftë. Kjo është një histori e trishtë që përçon jo vetëm fatin tragjik të të vrarëve të luftës, por edhe të familjarëve që nuk e përballuan humbjen e tyre. “Kur hana del” ndërtohet si tragjikomedi, pasi rrëfimet tragjike të personazheve shoqërohen me veprimet komike të tyre. Izolimi i tyre në një spital psikiatrik, nata dhe hëna, loja e shahut, por edhe mosrealizimi i dashurisë mes Lulit dhe Hanës, nënkuptojnë triumfin e vdekjes mbi jetën, ku e para ia bën mat të dytës.
Në këtë shfaqje do të luajnë: Ali Krasniqi, Edona Berisha-Bekteshi, Vjosa Abazi, Dashuri Rexhepi, Jajush Ramadani, Arben Marevci, Sherif Bega, Mevlan Saraçi, Gresa Gashi, Ekrem Jakupi. Skenografia e shfaqjes është bërë nga Lebibe Topalli, kostumografia nga Pranvera Sylejmani, ndërsa muzika nga Shaban Ratkoceri. Reprizat e shfaqjes do të mbahen me 2 dhe me 3 tetor. /KultPlus.com
