Gjykata i jep të drejtë Blerta Zeqirit, reagon Blerim Gjoci: Gjykatësja nuk e ka kuptuar lëndën

Filmi “Kthimi” me regji të Blerta Zeqirit ishte mollë sherri në mes regjisores dhe Blerim Gjocit, i cili në atë kohë udhëhiqte Festivalin e Filmit të Shkurte “Nine Eleven”, shkruan KultPlus.

Gjithë kjo nisi pasi filmi filloi të shpërblehet në festivale, nga ku Gjoci pretendonte se autor i filmit duhej të njihej festivali, brenda të cilit ishte krijuar filmi, dhe poashtu pretendonte se edhe çmimet do të duhej ti takonin organizatorit. Gjoci kishte ngritur padi ndaj Blerta Zeqirit ku kërkonte nga ajo që ta njihte të drejtën e tyre të autorësisë dhe që e njëjta të paguante shpërblimet prej çmimeve të fituara nëpër festivale sikurse t’i kthente edhe çmimet.

Tash, shtatë vite pas vjen lajmi se kërkesëpadia nga “Nine Eleven”, është refuzuar si e pabazë.

Zeqiri ka reaguar dje duke u shprehur që drejtësia ka ardhur në vend. “Pas 7 vitesh, më në fund u arrit drejtësia, duke u refuzuar si e pabaze kërkesëpadia që “Nine Eleven” ka ngritur kundër meje lidhur me çmimet e filmit të shkurtër “Kthimi”.

Por, një reagim tjetër na vjen edhe nga Blerim Gjoci. Ai ka kritikuar regjisoren Zeqiri për një mori gjërash, përderisa vendimin e gjykatës e ka quajtur të padrejtë, sipas tij gjykatësja nuk e ka kuptuar lëndën dhe nuk ka nda drejtësi.

Më poshtë po ju sjellim reagimin e plotë të Gjocit:

Pershendetje miq,

Asnjehere nuk kam pas deshire qe problemet apo kontestet qe kam, me i ba mediale e publike.
Por per hir te vertetes kesaj radhe po e jap nje shpjegim dhe te jeni te bindur se pas kesaj me sdo te ju lodh me kesi tema;
Besoj se cdo person, me dy pal mend e din qe shperblimi per filmin me te mire i shkon producentit, per kete arsye ekzistojne shperblimet per secilen kategori veq e veq, per regjisor, montazher, kompozitor, fotografi etj, ndersa shperblimi per Filmi me I Mire i shkon atij qe i ka mbledh, menaxhu dhe pagu te gjith keto kategori me larte bashk.
Per pretendimet e rrejshme, e them me pergjegjesi te plot se asnjehere, as une, dhe askush nga festivali 911, nuk ja konteston as Blerta Zeqirit dhe askujt tjeter autoresine mbi funksionin qe ka ushtruar ne nje projekt filmik qofte ne festivalin tone apo diku tjeter. Dhe pretendimet per te perzier pronesine me autoresine jane diletante dhe qellimkqija, dhe ne kete rast perdoren per te hequr vemendjen nga e verteta.
Ne rastin e festivalit 911, secilit regjisor te angazhuar i eshte ofruar mundesia qe te hek dore nga honorari i saj/tij dhe ne do ti jepnim hise/pronesi ne film, pra bashkeproducent! Dhe 99% te regjisoreve atebote kan refuzuar duke preferuar honorarin e festivalit mbi pronesine. Ne e benim kete kerkese, sepse me ato pak te holla qe do kursenim mund te ndihmonim edhe nje film tjeter per tu krijuar!
Ne rastin e Blerta Zeqirit, qe eshte vetem regjisore ne kete projekt, pervec qe ka refuzu te heqe dore nga honorari qe te jete bashkepronare ne film, dhe perveq qe filmi eshte xhiruar mbi nje skenar ne pronesi timen, me kameren time, ndricimin tim, montuar ne zyren time, ne kompjuterin tim, paguar nga une secili shpenzim ne kete xhirim, ajo madje me fakturoi 50 Euro shtese, per dhomen e saj te fjetjes ku eshte xhiru nje skene e filmit!
Kjo gje me pat befasuar shume atehere, sepse Zeqiri e dinte mjaft mire se buxheti i festivalit na ishte harxhuar dhe ishim vonuar per te filluar xhirimin e ketij projekti, dhe une po e finansoja kete film me te holla nga xhepi im – nje prej arsyeve te voneses ishte sepse skenaristi refuzonte te bashkepunoj me Zeqirin sepse kjo kishte krijuar reputacion per mosmirenjohje, e vjedhje te ideve dhe autoresise!
Ishte ky filmi i trete qe une po ja finansoja Zeqirit, dhe me dolen fjalet e te gjith atyre qe me paralajmeronin per karakterin e saj.
Cka eshte edhe me interesant, filmi ka fituar edhe ne festivalin 911 edhe si “Filmi me i Mire” edhe si “Regjia me e Mire”; ne edicionin e vitit 2011 dhe Zeqiri mori shperblimin per “Regjine me te Mire” dhe nuk shfaqi asnje pretendim per shperblimin “Filmi me i Mire”, sepse ky shperblim gjithmone i takon producentit, ne kete rast festivalit, e kete e kishim te specifikuar edhe ne kontrate, te cilen Zeqiri vazhdon ta shkele edhe kur komenton per projektin, atehere e tash!
Pretendimet per te marre parate e shperblimit, qe nuk jane shume e madhe megjithate, por ne ishim festivali i vetem ne bote qe po finansonte filmin e shkurt dhe me ato para do te mund te finasonim nje film me shume vitin e ardhshem, pra keto pretendime te Zeqirit per te “marre” parate, dolen kur u fitua shperblimi ne Sundance. Dhe qe nga aty edhe ne dy festivale tjera radhazi, shuma ne te holla qe shkonte per Filmin me te Mire dhe Shperblimin e Publikut – zhdukej, por jo edhe certifikatat sepse ato nuk i interesonin aq shume Zeqirit. Pra filmi kishte fituar ne kater festivale nderkombetare, nga 35 sa kishim aplikuar me minimum 50 Euro kosto per aplikim dhe te gjitha te paguara nga xhepi im, por as per keto nuk di gje Zeqiri sepse nuk po dilnin nga xhepi saj!
Zeqiri madje e permend edhe cmimin Evropian, dhe eshte pikerisht faji dhe grykesia e Zeqirit pse filmi nuk mori pjese! Filmi ishte nominuar nga festivali i Sarajeves per kete cmim dhe Zeqiri kishte shfrytezuar rastin atje, derisa ne ne Prishtine po pergatisnim filmat e ri per edicionin e Shtatorit, dhe kishte plotesuar dokumentacionin si pronare e filmit, per te pervetesuar shperblimin. Ndersa organizatoret e cmimit Evropian kishin lexuar emrin e producentit ne titrat e filmit dhe te befasuar na kishin kontaktuar per te sqaruar kete problem. Ne, edhe me te befasuar ju kemi sqaruar kush eshte producenti/pronari i filmit. Cmimi Evropian kerkoi nga ne qe ne te kontaktojme festivalin e Sarajeves per te ndrequr dokumentacionin. Sarajeva nuk u pergjigj asnjehere ne emailin tone dhe Festivali Evropian vazhdoi rrugetimin pa ne.
Ndersa sa i perket gjykates, pas leximit te nje aryetimi te quditshem, per mendimin tim gjykatesja pervec qe nuk e ka kuptuar lenden, me shume ka dashur te na heqe qafe sesa te ndaj drejtesi. Nejse!
Nje pike ku pajtohem me Zeqirin eshte qe krijuesit te kene shume kujdes me ke bashkepunojne, sepse ne ne festivalin 911 pasi na ndodhi ky problem, na humbi deshira per te punuar! Sidomos me krijues filmi mosmirenjohes, qe behen kinse nuk i dijne as rregullat baze te krijuarit film. Shume me mire qe ky festival pushon!
Ndersa per fund po ju pyes, Cili shperblim duhet ti takoj producentit/pronarit te filmit?
Per Skenografi, ndoshta?
/ KultPlus.com

Luftë gjykatash mes Blerta Zeqirit dhe Blerim Gjocit, gjykata nuk i jep të drejtë Blerim Gjocit

Filmi “Kthimi” me regji të Blerta Zeqirit ishte mollë sherri në mes regjisores dhe Blerim Gjocit, i cili në atë kohë udhëhiqte Festivalin e Filmit të Shkurte “Nine Eleven”, shkruan KultPlus. Gjoci, pretendonte se autor i filmit duhej të njihej festivali, brenda të cilit ishte krijuar filmi, dhe poashtu pretendonte se edhe çmimet do të duhej ti takonin organizatorit, për të cilin edhe kishte paditur Blerta Zeqirin.

Kjo e fundit, nëpërmjet rrjeteve sociale ka njoftuar që kërkesëpadia nga “Nine Eleven”, është refuzuar si e pabazë, e cila ka dhënë edhe shpjegimet për këto probleme në mes Zeqirit dhe Gjocit. KultPlus ju sjell reagimin e plotë të Blerta Zeqirit.

Pas 7 vitesh, më në fund u arrit drejtësia, duke u refuzuar si e pabaze kërkesëpadia që “Nine Eleven” ka ngritur kunder meje lidhur me çmimet e filmit të shkurtër “Kthimi”.

OJQ “Nine Eleven”, e kryesuar atëbotë nga Blerim Gjoci (poashtu kryetar i VAPIK), në vitin 2012 pat ngritur padi kundër meje duke kërkuar që unë ta pranoj organizatën si autore të filmit dhe t’ia kthej çmimet që filmi kishte fituar nëpër festivale, përkundër faktit që të gjitha festivalet në fjalë e kanë konfirmuar me shkrim që çmimet i takojnë regjisores. Si rezultat i këtij konflikti, Blerim Gjoci e mbylli veprën në sirtar, duke mos e lënë të shfaqet në shumë raste dhe për herë të parë në histori të Akademisë Europiane të Filmit, duke e tërhequr edhe nga nominimi për çmimin vjetor të filmit më të mirë të shkurtër europian të kësaj akademie prestigjioze (kjo gjithashtu ishte hera e parë që një film i shkurtër kosovar u nominua për filmin më të mirë të shkurtër europian). Arsyeja e tërheqjes ishte që Gjoci si producent, edhe pse në të vërtetë nuk e kishte kryer punën e producentit gjatë bërjes së filmit, dëshironte të ishte pranuesi evetual i çmimit në rast të fitores në ceremoninë e ndarjes së çmimeve në vitin 2012. Akademia Europiane e Filmit i kishte shkruar qartazi atëbotë që rregullorja e tyre e cekë që në rast të filmave të shkurtër shpërblimin e pranon regjisorja e jo producenti.

Edhe pse e tërë kjo kohë ka qenë shumë e vështirë për mua, edhe pse në momentin kur ka ndodhur e kam ndjerë si pengesën më të madhe që më ka dalë ndonjëherë në punë e jetë, nga thellësia e zemrës jam falënderuese për secilin send, sidomos për faktin që të mos ishte ky rrugëtim, nuk do të mesoja shumë gjëra që kam mësuar, që kanë të bëjnë me punën dhe relacionet në punë, por edhe nuk do ta shihja mirësinë, profesionalizmin dhe njerëzoren e shumë njerëzve që më kanë ndihuar në këtë betejë. Njëri prej tyre është edhe avokati im Kujtim Kerveshi (Kërveshi and Partners Law Firm), i cili me zemër të mirë dhe në emër të drejtësisë më ka përfaqësuar në këtë rast dhe ndihmuar ta sjellim drejtësinë në vend.

Shpresoj që kjo përvojë, sado e hidhur për mua dhe e dëmshme për kinematografinë tonë, sidomos në një kohë kur ishim duke i marrë këmbët nëpër botë, të shërbejë si shembull i rregullimit të relacioneve në mes producentëve dhe autorëve të filmave të shkurtër, por edhe të gjatë.

Për fund, regjisoret dhe regjisorët e rinj do t’i kisha këshilluar që të kenë kujdes për vendosjen e emrave të producentëve në filmat e tyre të ardhshëm, pasi që një vendim që gjatë bërjes së filmit mund të duket i thjeshtë dhe i pasherr, pas përfundimit të tij mund të ketë pasoja të mëdha./KultPlus.com

Blerim Gjoci ka përfunduar xhirimet e filmit në Los Angeles, Eric Roberts me rol kryesor

Vetëm katër orë pasi ka lexuar skenarin, familja Roberts ka ftuar regjisorin kosovar Blerim Gjoci që të detajojnë më tej ecurinë mbi këtë film. I famshmi Eric Roberts, edhe pse ka kohë që nuk ka luajtur në filma të metrazhit të shkurtë, skenari i Gjocit e ka tunduar aq shumë, sa ka pranuar të jetë pjesë e filmit “The Fusion”. Blerim Gjoci, në një intervistë për KultPlus ka treguar edhe për premierën e madhe të këtij filmi, që pritet të prezantohet në një nga festivalet më të mëdha.

Ardianë Pajaziti

KultPlus: Ju keni nisur xhirimet e një filmi në SHBA, i çfarë zhanri është ky film dhe i çfarë metrazhi? 

Blerim Gjoci: Filmi që po xhirojmë është adoptim për film të shkurtër për tu shfaqur si shembull për filmin e gjatë që do të pasoj. Filmi i takon zhanrit të Fantastikës Shkencore, por i rrënjësuar në mendimin filozofik rreth jetës dhe prejardhjes njerëzore. Normalisht ky film do të shfaqet para investitoreve dhe festivaleve që preferojnë këtë zhanër.

KultPlus: Ku keni arritë me xhirime dhe në çfarë vendi jeni duke realizuar xhirimet? 

Blerim Gjoci: Sapo përfunduam xhirimet të cilat janë bërë në Los Angeles dhe rrethinë.

KultPlus: Në film,  me rol kryesor keni angazhuar aktorin e mirënjohur Eric Roberts, si erdhët deri te bashkëpunimi? 

Blerim Gjoci: Një rastësi e vërtetë. Ishim duke mbajtur audicionet me drejtoreshën e kastingut dhe në listen e kastingut pash goxha emra të njohur. E pyeta atë se si kishte arritur të sjellë këta emra në audicion. Ajo mu përgjigj se u kishte dërguar agjentëve skenarin dhe kishte marre shume komplimente për skenarin dhe se ishte skenari që kishte tërhequr këta emra. Këtë e thonin edhe aktorët që po vinin në audicion,  se ju kishte pëlqyer shumë skenari! Në ndërkohë ajo mori një telefonatë dhe më pastaj më tha se sapo kishte biseduar me gruan e Eric Roberts dhe se njihej me të. Unë menjëherë i kërkova ti dërgonte skenarin dhe ti ofronte rolin kryesor Eric – ut, pasi të gjithë po e pëlqenin shumë skenarin. Ajo hezitoi dhe më tha se Eric nuk kishte dëshirë të luante në filma të shkurtër, u kishte ndihmuar ca miqve më parë, por nuk e bënte me autor që nuk njeh. Unë insistova që ti dërgohej skenari Elizes-se,  dhe më në fund ajo i dergoi një tekst asaj dhe i kërkoi leje që ti dërgonte një skenar, sepse regjisori po insistonte. Morëm leje nga ajo dhe i dërguam skenarin. Katër orë më vonë marr thirrje nga Drejtoresha e kastingut, se Eliza Roberts donte të bisedonte me mua. Më thirri në telefon, me përgëzoi për skenarin, më tha se i kishte pëlqyer pa masë dhe më ftoi në shtëpinë e tyre për një takim. Kështu ndodhi.

KultPlus: Si është të bashkëpunosh me Eric? 

Blerim Gjoci: Oh mrekulli,  me të vërtetë. Përveç si aktor që të jep pikërisht atë që kërkon ti si regjisor, edhe si njeri e mban tërë ekipin të buzëqeshur me shakatë dhe me disponimin e tij, gjatë 12 orëve xhirim. Asnjëherë nuk e lëshon sheshin e xhirimeve siç bëjnë aktorët kur ka ndonjë pauzë të vogël,  derisa të ripozicionohet kamera dhe dritat, ai është aty dhe sa herë e ktheja koken e kisha pranë dhe më përgjigjej “Yes Boss”. Pastaj edhe kur dritat finalizohen nuk përtonte që të rrinte në pozitën e vet, shpesh gjysme ore derisa gjenim saktë ndriçimin me drejtorin e fotografisë. Eric ka qenë befasia më e këndshme gjatë këtij xhirimi. Asnjëherë të vetme nuk ka manifestuar kompleksin e yllit, përkundrazi.

KultPlus: Me çfarë producentë jeni duke bashkëpunuar dhe sa janë premtues për rrugëtimin e filmit? 

Blerim Gjoci: Kam tre producentë në këtë film, Angela Martini, Ian McCLellan dhe Sharon Park. Është ky një ekip shumë dinamik producentësh dhe me të vërtetë kemi kaluar tepër mirë. Besoj se angazhimi i tyre do të intensifikohet edhe më shumë,  pas postproduksionit, sepse tek e fundit filmi është i producentit në këtë rast, pasi producentët janë edhe investitoret.

KultPlus: Kur parashihet premiera e filmit? 

Blerim Gjoci: Premiera besojmë fuqishëm do të jetë në maj, në një nga festivalet e mëdha.

KultPlus: Dhe për fund, ju jeni në përgatitje të fillimit të xhirimeve të filmit në Kosovë, më saktë kur do të nisni?

Blerim Gjoci: Për filmin në Kosovë, ka një kohë që jemi pothuajse gati, por financiarisht ende nuk jemi kompletuar. Momentalisht jemi duke shikuar mundësinë e bashkëpunimit mes investitorëve publiko privat dhe eliminimit të pasojave të mundshme. E dini se filmi im ka të bëj me Prishtinën dhe deportimin masiv të popullatës nga kryeqyteti, dhe mbi historinë e të mbijetuarve të fshehur në qytet. Ky skenar kërkon më shumë investime,  sepse nuk është një dramë ku personazhet ulen dhe flasin, është përplot aksion dhe tundim. Kërkesat materiale për të janë më specifike dhe më të medha. Nga QKK kemi marrë një shumë që plotëson vetem 15% të shumës që kërkohet. Ky buxhet është shumë i pamjaftueshëm për çfarëdo nisme eventuale. Në këtë film do të luaj edhe një aktore shumë e famshme nga Amerika dhe jam duke shpresuar se me emrin e saj ndoshta do të sjellë edhe investime amerikane. Por,  me saktësisht 2019 do të jetë viti kur Sunny Hill do të marrë rrugëtimin përfundimtar./KultPlus.com

Dy projekte filmike të Kosovës në Festivalin e Filmit të Rotterdamit

Ka filluar festivali i filmit të Rotterdamit, pjesë e të cilit është edhe punëtoria Rotterdam Lab, që edhe këtë vit, falë partneritetit që QKK ka me CineMart, do të mirëpres përfaqësues të projekteve filmike kosovare.

Rotterdam Lab nis nga data 27 deri me 31 janar dhe pjesë e kësaj punëtorie pesë ditore do të jenë edhe Blerim Gjoci me projektin filmik ‘Kodra e Diellit’ si dhe Ujkan Hysaj me projektin ‘Hana’, të dy këta filma, të mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës.

Punëtoria Rotterdam Lab ka për qëllim avansimin e producentëve në zhvillim nga e gjithë bota dhe krijimin e mundësive për njohuri dhe ekspertizë. Kjo punëtori është e organizuar nga tregu për bashkëprodhim ‘CineMart’, i njohur si tregu joformal i filmit, i ndjekur nga një numër i madh i profesionistëve ndërkombëtar të filmit, të cilët janë të interesuar të investojnë në projekte të reja filmike. Ky program përfshin diskutime dhe punëtori me ekspertë nga industria e filmit.

Festivali i filmit të Rotterdamit është një ndër festivalet më të rëndësishme evropiane ku sivjet është edicioni i 47-të me radhë dhe gjatë dymbëdhjetë ditëve të festivalit, qindra filmbërës dhe artistë të tjerë paraqesin punën e tyre para një audience të madhe./ KultPlus.com

9/11 Dedication Film Festival, festivali që kujtoi për trembëdhjetë vjet viktimat e 11 shtatorit

Ishte themeluar në vitin 2003, pikërisht dy vite pas sulmeve terroriste në New York, me qëllim të mbështetjes së popullit amerikan, por edhe të nxjerrjes së talenteve të rinj, shkruan KultPlus.

Ky ishte festivali 9/11 Dedication Film Festuval, i cili për trembëdhjetë vjet solli mbi 100 filma të metrazhit të shkurtë në Kosovë, për tu bërë kështu një institucion në vete sa i përket realizimit të filmit.

Mirëpo, edhe pse konsiderohej si një ndër festivalet më të suksesshme në Kosovë, duke marë parasysh se përpos garës, në këtë festival edhe prodhohej, qysh nga viti 2016 ky festival ka ndalë rrugëtimin, si pasojë e mosmbështetjes nga ana e institucioneve.

Drejtori i këtij festivali Blerim Gjoci, në një intervistë më të hershme të dhënë për KultPlus pat thënë se ky festival ka pasur si mision që të forcojë miqësinë me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, duke ju treguar që ne jemi popull mirënjohës, por misioni i tij më i shenjtë, sipas Gjocit ka qenë që t’i zbulojë talentet e rijnë, njerëzit që nuk kanë qenë të njohur por, që kanë pasur ide. Shterimi i buxhetit dhe largimi i Gjocit nga Kosova janë dy arsyet kryesore të shuarjes së këtij festivali./KultPlus.com

Gjoci sjellë industrinë e filmit hollivudian në Kosovë, për realizimin e filmit “Bregu i Diellit”

“Bregu i Diellit” me skenar dhe regji të Blerim Gjocit do të sjellë industrinë e filmit hollivudian në Kosovë. Përpos producentëve më me zë në Amerikë e Evropë, ky film ka pas vete edhe mjeshtrin e efekteve Michael Fink, që është i njohur edhe për filmin e famshëm “Avatar”. Vetë Blerim Gjoci në një intervistë për KultPlus ka treguar se në Kosovë, do të vjen edhe një aktore amerikane për të realizuar personazhin kryesor të gruas së këtij filmi, që 80% e filmit është e bazuar në jetën personale të Gjocit. Dhe jo vetëm për këtë film, ai për KultPlus ka treguar edhe për shumë projekte të tjera filmike që tashmë është duke i realizuar në Amerikë, sikurse që ka treguar edhe për projektet që për bazë kanë rrëfime shqiptare.

Ardianë Pajaziti

KultPlus: Filmi i metrazhit të gjatë “Bregu i Diellit”, i mbështetur nga QKK, është projekti më i madh që keni fituar në Kosovë, sa jeni duke besuar se do të sillni një film më ndryshe se sa ata që janë realizuar deri tashti në Kosovë, gjithnjë duke pasë parasysh se tashmë ju jeni shkolluar për film në Amerikë?
Blerim Gjoci:
Ky projekt i ka rrënjët qysh në vitin 1999. Kam pritë kaq gjatë, sepse nuk kam besuar që kam krijuar distancën që të tregoj këtë rrëfim. Me shkuarjen time në Amerikë, unë për tri vite rresht, përgjatë studimeve kam pasë edhe skenarin, jam trajnuar me skenaristët ndër më të mirët në botë, ku secili profesor i imi ka qenë fitues i Oscar për skenarë, dhe kemi punuar shumë në këtë drejtim.
Dhe filmi që kam punuar për diplomë “Pas territ”, më ka mundësuar që të kualifikohem edhe në një sfidë tjetër, atë të skenarit, ku pikërisht skenarin “Bregu i Diellit”, e kam punuar për një vit, nën monitorimin e katër mentorëve më të mirë për skenarë, ku nga 200 skenaristë, pikërisht skenari “Bregu i Diellit”, është përzgjedhur si skenari më i mirë, dhe tek atëherë skenari ka filluar me marrë formën që e kam dashtë dhe unë. Gati nuk ka asgjë me versionin e atëhershëm, sepse tek tashti e ka thellësinë që duhet ta ketë një skenar.
Në Kosovë, krejt filmat që bëhen për luftën, sepse edhe filmi im flet për luftën, e kanë nga një mallkim që i përcjellë, sepse, ne shpesh herë e humbim rrugën duke u munduar që të tregojmë cfarë na ndodhi, hapemi shumë rreth asaj të përgjithshmës dhe nuk fokusohemi në konkreten, ose cfarë u ka ndodhë atyre personazheve.
Unë duke ardhë prej këtij vendi, që nuk kemi trajnim për skenarë, nuk kemi njohuri se si duhet ti qasemi, qysh hetohet përralla…, përgjatë studimeve të mia, përkatësisht gjatë punimit të skenarit tim, me krejt këto gjëra jam ballafaquar dhe më pas i kam aplikuar në skenarin tim.
Unë po flas fjalë të mëdha për skenarin tim, por me të vërtetë skenari i mirë është baza e një filmi, prandaj shumë filma tek ne nuk funksionojnë, sepse kanë probleme në skenar, kanë probleme në shkrim. Unë jam munduar që njohuritë e mia ti aplikoj në këtë skenar, pa u rrëmbyer prej senzacionales, pa u joshë prej spektaklit, jam munduar të mbajë këtë rrëfim që është njerëzor.

KultPlus: Në bazë të asaj se cfarë po thoni, po nënkuptohet se filmi i juaj mund të konsiderohet edhe si filmi i parë mbi luftën, duke iu referuar qasjes që do të praktikoni në këtë film?
Blerim Gjoci:
Unë mendoj që filmi “Bregu i Diellit”, do të jetë filmi i parë për luftën që do të shkojë më larg, pasi që, qysh tash ka të involvuar producentë në zë, jo vetëm të Amerikës, por edhe të Evropës. Dhe pjesë e filmit janë pikërisht për shkak se ju ka pëlqyer rrëfimi.
Krejt parametrat tregojnë që ky film do të shkojë larg , edhe pse është shumë vështirë që të paragjykohet një film, ajo që i ka tërheqë producentë me zë që të jenë pjesë e filmit, kompani të mëdha, kompani serioze edhe të distribuimit, janë një matës që tregon se gjasat janë që të del një film shumë i madh.

KultPlus: Po flasim për një skenar që i ka rrënjët për 19 vite me radhë, një skenar kaq i heshtur brenda një shpirti artistik,vështirë të besohet se nuk ka dicka personale?
Blerim Gjoci:
80% e ngjarjes është ajo që e kam përjetuar, që e kam parë, kurse 20% është që kam marë nga rrëfimet e të tjerëve, pakëz fiksion, pastaj edhe përmbledhje interesante nga njerëz që kanë mbetë në Prishtinë, në kohën edhe kur është zbrazë Prishtina nga paramilitarët, pasi që po flasim për kohën e luftës. Filmi tregohet nëpërmjet dy personazheve të cilët e shohin luftën në vetën e parë.

KultPlus: Ndërkohë, këtë skenar e punove me mbiqkyrjen e skenaristëve që në shpatullat e tyre bartin Oscar, kurse pikërisht këtë skenar e solle në QKK, që të vlerësohej nga një juri kosovare. Pse e zgjodhe QKK-në?
Blerim Gjoci:
Ke të drejtë, unë në QKK kam konkurruar edhe më herët me një film tjetër, poashtu për luftë, një rrëfim shumë interesant. Me të vërtetë më vjen shumë keq që nuk është bërë, tash ai skenar i imi po realizohet me një producent irakian, dhe filmi po bëhet për luftën e Irakut, e ngjarja ka ndodhë në Kosovë, por lufta mund të përdoret si rrethanë në secilin shtet ku ka ndodhur lufta.
Një prej arsyeve se pse aplikova në QKK, ishte se po ti merrja paratë e para në Amerikë, atëherë filmi do të bëhej një film amerikan, me parametra të Amerikës, dhe nuk do të mund të imponoja ndjesinë e vendit tim. Kjo është arsyeja pse kam ardhë në Kosovë, që të kem një mbështetje bazë, që filmi të mbetet si filmi Kosovës. Dhe më pas të aplikoj edhe në fonde shtesë në rajon.
Mirëpo,edhe pse e kanë mbështetur filmin tim “Bregu i Diellit”, unë ende vazhdoj të mendoj se QKK është një prej institucioneve që nuk punon mirë, që punojnë me preferenca. Juritë që i kanë lexuar skenarët, mund të them me kompetencë se nuk kanë lidhje me skenarë. Por vazhdojnë të vendosin për ata që duhet të bëjnë filma në të ardhmen.

Blerim Gjoci me Michael Fink, mjeshtër i efekteve që do të punojë edhe në filmin “Bregu i Diellit”

KultPlus: Po shihet një entuziazëm për këtë film, si po mund të duroni deri në kllapën e parë të xhirimeve?
Blerim Gjoci:
Është e vërtetë që mezi po pres deri te momenti kur mund të them edhe ‘aksion’, por në të njëjtën kohë e di që pa u krijuar kushtet është gabim që të futemi në produksion, shumë më mirë është të presim deri sa të krijohen kushtet. Por po besoj që deri në vitin tjetër mund të jemi gati që edhe të fillojmë xhirimet.

KultPlus: Mund të na zbërthesh me pak fjalë se për cfarë flitet në këtë film?
Blerim Gjoci:
Jane grua e burrë, ideja e filmit është se si ky cift mundohen që të shpëtojnë vajzën ë tyre të sapolindur, në kohën e dyndjeve e të deportimit. E këta duke menduar që janë duke e shpëtuar vajzën, gjatë procesit e kuptojnë se vajza është duke i shpëtuar këta. Kjo është ideja, në krejt këto rrethana shihet tmerri i luftës së Kosovës.

KultPlus: Vetë jeni skenarist i filmit, dhe skenaristët përgjatë ndërtimit të karaktereve vec i shohin edhe fytyrat e aktorëve, i ke menduar këto personazhe.
Blerim Gjoci:
Unë jo që kam menduar për ta, po edhe kur bie në gjumë i shoh. Personazhi kryesor në këtë film është një grua amerikane,dhe aktorja që duhet të luaj në këtë film duhet të jetë amerikane.Një nga producentët e mi ka propozuar një aktore super të famshme amerikane, dhe pikërisht edhe ajo aktore pasi ka lexuar skenarin ka thënë një po të plotë. Mirëpo, nga frika se filmi do të merr fokusin pikërisht te kjo aktore, mediet si do të vërshojnë se pikërisht kjo aktore duhet të vijë në Kosovë për të xhiruar një film, na ka bërë që të mendojmë më thellë se mos po e zhvendosim foksuin.
Ende nuk jemi në një vendim të prerë, mirëpo në të njëjtën kohë jemi në diskutim edhe me tri aktore të tjera amerikane, që poashtu janë të njohura, por jo në formatin e së parës. Por gjithashtu duhet të presim edhe deri te hapja e audicionit, deri në vendosjen e rolit të mashkullit, pasi që, ata duhet të reflektojnë si një cift real. Por, përpos këtyre dy roleve ka edhe shumë role të tjera, që do të zgjidhen po nëpërmjet audicionit që do të hapet në periudhën e Vitit të Ri. Filmi do të ketë edhe skena masive, do të jenë skena reale sikurse që kanë ndodhë dyndjet në Prishtinë, kur edhe është boshatisë qyteti me urdhër të paramilitarëve serb. Xhirimet e eksterierit do të bëhen në Bregun e Diellit, kurse ato të interirerit do të realizohen ose në Zvicër ose në Gjermani.

KultPlus: Duke pasë parasysh se keni producentë të rëndësishëm, jeni duke e diskutuar se në cilin plan e keni më në fokus, atë të festivaleve apo atë të kinemave?
Blerim Gjoci:
Kemi shumë këso diskutime, në Amerikë është filozofia kinematë dhe festivalet, sepse edhe festivalet janë të rëndësishme për shkak të cmimeve, por edhe për kinematë, sepse duan që të shihet në krejt botën. Ne e dimë që asnjë film shqiptar nuk ka qenë në repertor të kinemave të botës, do të jetë nder i madh nëse e arrijë këtë. Një holokaust ka ndodhë në Kosovë në vitin 1999, po për fat ka intervenuar bota, dhe këtë duhet që ta tregojmë besushem, pasi që edhe ngjarja është e bazuar në ngjarje të vërtetë. Pastaj është edhe një film që ka një kosto prej 2 milionë dollarëve.

KultPlus: “Bregu i Diellit” po shihet të jetë një film i madh, po për projekte tjera sa ke pasë kohë që të angazhohesh?
Blerim Gjoci:
Unë kam shkruar një komedi, dhe jam në bisedime me disa producentë të tjerë po mbi këtë komedi. Pastaj jam duke e përgatitë një Look Book për Tv Show, për film serik të cilin e kemi kaluar në fazën e parë të prezantimit, po flas për një Tv Show të buxhetit të madh, jam në përgatitje të këtij seriali për katër sezona. Poashtu jam duke punuar edhe në një triologji, tashmë jam i angazhuar në këtë projekt. Triologjia do të jetë kulmi i asaj që do të bëj në Amerikë, sepse është një skenar që jam i angazhuar për ta bërë, mendoj që ajo do të jetë një ndër më të arrirat e mia.

KultPlus: Përvoja juaj në Kosovë, përvoja në Amerikë, qysh po e krahason karrierën para dhe pas jetës në Amerikë?
Blerim Gjoci:
Krejt koha që kam bërë filma në Kosovë është një bekim i madh, dhe gjithçka ka qenë e bazuar në instikte, e jo në njohuri në themel. E quaj fat të madh që nuk kam shkuar për të studiuar filmin diku në Evropë, sepse pata ardhë në një fazë kur pata thënë se sa instiktive është te ne krijimi i filmit. Nuk është një njohuri, se ne kemi kujtuar që dijmë të bëjmë filma, por në fakt ne nuk kishim ditur. Kur kam shkuar në Amerikë, muaji i parë më ka mundësuar që të kuptoj se më herët qasja me filmin kishte qenë sikur të shihje një film me perde të mbyllura, atje më kanë mësuar ti heq ato perde. Ne jemi popull emocional, jemi rrëfyes të mirë, jemi zanatlinj të mirë, fatkeqësia është që nuk po ka kush të na tregojë se si duhet të bëhen më mirë.

KultPlus: Dhe krejt këto projekte po dërgojnë një sinjal se e ardhmja e juaj është në Amerikë dhe jo në Kosovë, sa do të doje që pos “Bregu i Diellit”, të punoje prapë me rrëfime dhe me njerz të Kosovës?
Blerim Gjoci:
Michael Fink, mentori im, i cili është i njohur sidomos për punën e tij të efekteve në filmin e famshëm “Avatar”, i cili do të punojë edhe në filmin “Bregu i Diellit”, më pat pyetur se cfarë do të bëja pasi të përfundoj studimet. Unë i pata thënë se edhe unë jam duke kërkuar këtë vendim dhe po kërkoj dikë që të më ndihmoj për orientim. Ai me këtë rast më pat thënë: Unë nuk e njoh Kosovën, por e njoh Evropën, i njoh filmat e Evropës, dhe që të punosh atje film është njësoj sikurse të kryesh shkollën për pilot dhe të punosh në një taksi.
Dhe pikërisht kjo përgjigje më pat ndihmuar dhe më pat qartësuar se rruga ime është Amerika. Atje më janë dhënë të gjitha mundësitë për bërje të filmit, por në asnjë moment nuk do ta lë pa e kthy kokën nga Kosova. Se e kam kthyer kokën nga Kosova është dëshmia se tashmë jam duke punuar atje në një rrëfim për Skënderbeun, pastaj kam aplikuar me një rrëfim tjetër për Gjergj Elez Alinë. Dhe vazhdoj të besoj se Kosova ka plot njerëz me zemër prej ari, madje edhe në mesin e politikanëve. /KultPlus.com