Ndaje një grua në dy pjesë; Gjysma është nënë, gjysma fëmijë, Gjysma e dashur, gjysma dashuri. Ata që e dëgjojnë këtë s’e dinë, Ata që e shohin s’e kuptojnë. Gjysma është fjalë, gjysma natë… / KultPlus.com
Ish shtator. Prej gjetheve t’rame nga degët N’ato t’verdhtat ta shkruva emnin Se ti ke veç nji buzëqeshje e shtirun Që kurrë s’ndjeu n’dur t’ftoft temin.
Ish shtator. Rrnum në nji kohë kur e folmja ish e kalume E edhe hapat vijshin tu zvogëlue E sytë menushëm tu u dalldue. Mashtrushëm sa fjalët e tua vesh n’mjalt’, Sa durt e tua shkret mbet, Un’ dembelav’ n’pushime si ti E mërzia jonë fminushëm tret.
Ish shtator. Kur u panë gjurmët e largimit tan’ t’paprit, Tash nuk kish kuptim as qet’sia. Mbeta lakuriq midis heshtjes tane Mandej eca midis greminave që s’ma kthenin zanin E ku ma shumë e lypa at za tanin. Syt’ janë ende aty ku i ke lan’. Syt’ e tu m’kanë lan’…
Ish shtator. Thashë… Dridhjet e vetmisë vinin prej ksaj.