T’i kam falë të tana rrenat e vogla e të mëdha, Të nevojshmet e të panevojshmet që i baje n’ emën të betejës së impresionimit.
Ta kam falë secilën përpjekje lakuriqe që të më mbroje prej dramave të jetës, Tu e pretendu kalorësin shpëtimtar të ndjenjave gjithqysh të trazueme të mia, pa dashtë të dije se drama ishte vetë kjo.
Të kam falë për të tana pamundësitë njerëzore me përmbushë personin tim vetmitar.
Gjithmonë e dashuruar Në njeriun e fortë e të fuqishëm Në të pashmin mbështjellë me ngjyra stinësh gjithë sharm Në burrin që qesh me mua e për mua qan Në të mirin, në më të bukurin djalë.
E dashuruar përherë Në të dashurin plot mirësi, butësi e mençuri Atë që dhe deti e ka zili për thellësinë e mendjes së tij.
Ah! Sa e dashuruar jam! Në njeriun që për mua rrokullis dhe malet Që botën të vogël ma bën sa një yll majë gishti E trupin lart në qiell ma dërgon me puhizën e fundit të para agimit.
Ai nuk ma trazon shpirtin udhëve të të dëshpërimit As kthinave të gënjeshtrës, As momenteve të pendimit. Në errësirën time më sheh veç si rrezullim drite Jam muzë e tij! E vetmja dashuri. E vetmja dhimbje.
Ai nuk pranë të bëj çdo gjë! Çdo gjë! Nuk lë gjë pa bërë për mua.
E dashuruar! Ah! Gjithmonë e dashuruar Në burrin që nuk e njoha Kurrë./KultPlus.com
Isha e re, e njomë, ende fëmijë Më zuni lufta, kaosi, frika. Hije ndjellakeqe më ndoqi urrejtja e tjetrit Për atë e cila në sytë e tyne isha.
Nuk qaja që ato mund të ishin ditët e mia të fundit. As pse ndoshta kurrë ma, Nanës S’do t’ia ndjeja përqafimin. Brenda meje qante secila frymë Nga frika për mundësinë e të jetuemit me llahtarin e kujtimit.
Ndodhi ajo që nuk e kisha mendu asnjëherë. (Babai im as një thikë të hairit në shpi nuk e kishte siguru.) Nanës kur më përcolli te dera e shpisë, peng ia lashë zemrën, Atdheun, timen paprekshmëni.
Mbaj mend mirë fytyrat e llahtarshme Egërsinë mbi njomësinë time. Kam qenë e bukur, e di! (Plus shqiptare Kosove në një moment aq fatligë.)
M’u desh të jetoja gati njëzet vjet Me ankthin e asaj dite që ma dërmoi Qenien. Shpesh doja të mos isha ma, të tretesha si harrimi.
Ika larg, Të mos ecja përditë nëpër të kaluemen e mijëra vetëve të mia…
Largësia nuk ma veniti dhimtën. As dashninë për Shtëpinë, As guximin.
U ktheva kah Dielli Të shpaloja, Të Vërtetën./KultPlus.com
Gjeneratat e ndryshme në Kosovë e kujtojnë këngëtaren Donika Gashi, e cila pati realizuar në vitet 90-të disa këngë e një pjesë e tyre edhe hite të kohës.
Por sot, Donika Gashi e cila tashmë njihet edhe si poete, i është bashkuar Lëvizjes Vetëvendosje. Këtë e ka bërë të ditur kryetari i VV’së, Albin Kurti, përmes një postimi në rrjetin social Facebook, shkruan KultPlus.
“Sot na u bashkua në Lëvizjen tonë, Donika Gashi, poete dhe qytetare prishtinase. Anëtarësimi i Donikës është vlerë dhe vlerësim për VETËVENDOSJE!-n. Na presin shumë punë bashkë, sidomos për rininë dhe artin e kulturën në vendin tonë”, ka thënë Kurti.
Ndërkaq, Gashi ka thënë që është bërë anëtare e VV’së për të dhënë më të mirën e mundshme.
“Është nder t’i shërbesh popullit shqiptar, thotë Albin Kurti, andaj me këtë besim dhe bindje i bashkohem sot Lëvizjes VETËVENDOSJE! Për të dhënë më të mirën e mundshme nga vetja në rrugëtimin tonë të përbashkët”. /KultPlus.com