Për nder të 16 vjetorit të Pavarësisë së Kosovës, në Bibliotekën Kombëtare do të hapet ekspozitë me dorëshkrime dhe dokumente origjinale të atdhetarit Adem Demaçi, shkruan KultPlus.
Në ekspozitë, do të dominojnë materiale të Arkivit të peridhës së hetimeve, gjykimit dhe dënimit për aktivitet kombëtar të Adem Demaçit, të cilat kryesisht nuk janë ekspozuar më parë.
“Agjencia Shtetërore Arkivave të Kosovës, më datë 16.02.2024, në kuadër të programit shtetëror për shënimin e përvjetorit të 16’të të pavarësisë së Kosovës, me një ekspozitë në ambientet e Bibliotekës Kombëtare të Kosovës, sjellë para publikut dokumente origjinale, dorëshkrime dhe materiale tjera burimore të veprimtarisë politike atdhetare, kulturore, artistike të Veprimtarit të Ceshtjes Kombetare, Adem Demaçi”, thuhet përmes një njoftimi në facebook.
Në ekspozitë, do të dominojnë materiale të Arkivit të peridhës së hetimeve, gjykimit dhe dënimit për aktivitet kombëtar të Adem Demaçit, të cilat kryesisht nuk janë ekspozuar më parë.
Ai konsiderohet një prej figurave më të mëdha të historisë politike e kulturore kombëtare.
Adem Demaçi ka lindur më 26 shkurt 1936 dhe ka vdekur më 26 korrik 2018 /KultPlus.com
Në mbrëmjen e 26 Janarit, në ambientet e KultPlus Caffee Gallery është bërë hapja e ekspozitës “Grafika Bashkëkohore e Grafistëve të Rinj Kosovarë”, ku u shfaqën 22 vepra grafike nga tetë artistë, shkruan KultPlus.
Veprat e ekspozuara trajtonin tematika të ndryshme, duke përfshirë emocionet e hidhërimit dhe gëzimit, si dhe elementë të floras dhe faunas. Këto krijojnë një kombinim të veçantë që i jep një pamje të përsosur ambientit të galerisë.
Në hapjen e ekspozitës mori pjesë edhe Drejtoresha e KultPlus, Ardianë Pajaziti, e cila u shpreh e lumtur për bashkëpunimet e shumta në aspektin e organizimit dhe mbështetjes së ekspozitave të ndryshme, veçanërisht në përkrahjen e të rinjve.
“Bashkëpunimi mes profesorëve dhe studentëve gjithnjë tregon që është një dorë që e ndihmon rininë për me i kyç në projektet e ardhshme. Kjo është ekspozita e parë e artistëve dhe është kënaqësi edhe për mu që këto punime të tyre janë shfaqur për herë të parë këtu, në një ekspozitë kolektive. Falënderime për kuratorin rreth bashkëpunimit, derisa KultPlus Caffee Gallery vazhdon të jetë bashkëpartnerë i shumë ekspozitave të të rinjve”, tha ajo.
Në të njëjtën kohë, kuratori dhe profesori Basri Mekolli rrëfeu se ideja për hapjen e kësaj ekspozite kishte lindur më herët dhe ishte i lumtur me realizimin e saj.
“E kom emëru Grafika Bashkëkohore e Grafistëve të Rinj Kosovarë për arsye që me iu dhënë një mundësi të rinjve tanë, studentëve, që pasi të dalin prej studimeve, të kenë diku një hapësirë për të ekspozuar punën e tyre, sepse shumica e punëve ju mbesin nëpër shtëpi, nëpër atele dhe njerëzit nuk kanë rastin ta shohin, kështu që në bashkëpunim me KultPlus, kemi bërë këtë hapësirë për të ekspozuar punimet të studentëve”, tha ai.
Sipas Mekolli, kjo është një mundësi për artdashësit me i pa punët e studentëve që i kanë realizuar.
“Në këtë edicion të parë marrin pjesë grafistë të cilët tashmë e kanë përfunduar grafikën edhe pse konsiderohen grafistë të rinj. Këtë ekspozitë e kanë realizuar këto krijimet e tyre grafike me tematika të ndryshme. Kryesisht ka tematika të llojit odës së brendshme të secilit prej neve, ku kanë përshkurar momente nga përditshmëria e tyre, gjendja emocionale, dikush ka paraqitur ndjenja hareje e gazmore, e dikush tjetër mllefin, përmbytjen, një zhgënjim të mundshëm momental, apo një situatë të caktuar. Një grup tjetër më i vogël ka diçka tematika nga flora dhe fauna, ose nga pjesë të ndryshme të fshatit, apo një peizazhi. Këto dy tematika ndodhen në këtë ekspozitë”, tregon tutje profesori.
Një moment shumë interesant që u tha në këtë ekspozitë ishte pjesa sesi këta artistë të rinj, dikur nuk ia kishin idenë se si të realizohej një punim më i thjeshtë.
“Duhet të cekët një fakt, unë i kam pasur këta studentë për 4 vite, mirëpo në fillimet e veta, asnjëri prej tyre nuk ka ardhur nga ndonjë shkollë e artit profesionale, të gjithë ishin nga gjimnaze të ndryshme, dhe nuk e dija se si do t’i përfundoja 4 vite me ta. Ndërkohë, këta kanë arritur një rezultat të shkëlqyeshëm në fund, është një gjeneratë që dallohet”, tha kuratori e profesori Mekolli.
Të gjitha veprat e ekspozuara janë të krijuara në teknikën e grafikës në bakër, duke kaluar nëpër procese të ndryshme për të arritur në finalizimin e tyre.
Artistët pjesëmarrës në këtë ekspozitë janë: Almira Hoxhaj, Arbenita Kuliqi, Ardiana Vishi, Besiana Muhadri, Dafina Maxharraj, Denis Gashi, Drita Blakqori, Festim Matoshi, Lirije Jashari dhe secili shfaqi të paktën nga një vepër me veçanti e stil.
Ekspozita do të qëndrojë e hapur për dy javë. /KultPlus.com
Me f’tyrë t’mbulueme nën harrnat e qenisun, mburojë m’u bá shtirja, andrrën teme t’gjatë nuk po e k’putka as hija e jote mbi tá.
Në një botë të mbushur me ngutje dhe nxitim të jetës së përditshme, arti shpesh shërben si një mjet për të eksploruar ndërveprimin kompleks midis ëndrrave dhe realitetit, në fakt edhe duke hyrë thelbësisht në ëndërr. Një eksplorim i tillë u ilustrua në ekspozitën “Dita Natë, Nata Vjet”, një vepër konceptuale që bëri të pranishmit të mos e lëshojnë telefonin duke fotografuar për asnjë moment. Galeria Kombëtar e Kosovës mori një pamje mes emocioneve e mendimeve.
E vendosur brenda Galerisë Kombëtare të Kosovës, e cila me të hyrë brenda dukej sikurse po futeshe në një jorgan labirintik të mbushur me ngjyrë rozë, kjo ekspozitë, e realizuar nga kolektivi feminist “Haveit” me kuratorin Lulzim Beqiri, ofroi një eksplorim të thellë të natyrës njerëzore brenda një konteksti aspak-specifik në kohë dhe hapësirë.
Udhëtimi në “Dita Natë, Nata Vjet” filloi me një jorgan të nuancës rozë të lehtë. Ndërsa vizitorët hynë në këtë ekspozitë të ngjashme me hyrjen në një tunel, ata u transportuan në një “botë ëndrrash”. Butësia dhe përqafimi ngushëllues i jorganit lë të kuptohet për iluzionin e gjumit, duke ftuar individë dhe grupe të zhyten plotësisht në të. Kati i parë, i mbështjellë tërësisht me jorgan rozë, veproi si një prelud i shfaqjes “Haveit”, një përzierje unike e artit dhe emocionit.
Sapo të pranishmit ngjiteshin në katin e dytë gjatë 19 Janarit, këndvështrimi i tyre ndryshoi në mënyrë drastike. Këtu, anëtarët e kolektivit feminist “Haveit”, Alketa dhe Lola Sylaj, së bashku me Hanën dhe Vesa Qenën, u shtrinë në një divan, duke u bërë elementë integralë të performancës në vazhdim. Krahasimi i katit të parë si ëndërr me realitetin e zymtë të katit të dytë shërbeu si një metaforë e fuqishme për dualitetin e ekzistencës – ëndrrat të ndërthurura me jetën e përditshme.
Thelbi i ekspozitës qëndron në aftësinë e saj për të transportuar individë nga kati në kat, duke i inkurajuar ata të zhyten më thellë në eksplorimin e ëndrrave, të panjohurës dhe realitetit të pamohueshëm të jetës. Duke filluar me histori personale, instalacioni u zhyt në gjendjet fizike të trupit, veçanërisht në momentet enigmatike të gjumit dhe në mbretërinë ende misterioze të ëndrrave.
Profesori i artit, Mehmet Behluli, në një prononcim për KultPlus është shprehur se “Haveit” kanë shprehje artistike më ndryshe sesa jemi mësuar t’i shohim.
“Për mendimin tim ekspozita sotme është shprehje atraktive, shprehje që lë mbresa tek ata që përcjellin artin. Ishte rast i rrallë të shohim një vepër të kompletuar në galeri. Mbresat e mia të para janë shumë pozitive, sepse thjesht është një model shumë specifik që e lehtëson skenën e artistëve të pavarur e të rinj që zgjedhin mënyra e forma të shprehen sa më bindshëm”, u shpreh profesori Behluli, i cili në të kaluarën ishte edhe vet artist pjesëmarrës me ekspozitë në GKK.
Ëndrra, siç paraqitet këtu, u përshkrua si një “kurth joshëse”, e mbështjellë me butësi dhe rehati, duke i ftuar vizitorët t’i dorëzoheshin joshjes së saj mashtruese ndërkohë që ekzistonte brenda kufijve të një realiteti të detyruar.
Kjo ekspozitë na thelloi në një territor të cilit shumë prej nesh i frikësohemi, territorit të paeksploruar të ëndrrave, duke demonstruar se arti ka fuqinë e jashtëzakonshme për të provokuar mendime, ndezur emocione dhe turbulluar linjat midis asaj që ne e perceptojmë si realitet dhe asaj që guxojmë të ëndërrojmë.
Ekspozita do të qëndrojë e hapur në GKK deri më 20 shkurt, me ç’rast shënohet edhe fundi i programit të vitit të kaluar të galerisë, derisa shumë shpejt pritet të publikohet orari për vitin 2024. /KultPlus.com
Me 29 punime, është hapur mbrëmë ekspozita e dytë personale e piktores Diella Valla. “Arti dhe Moda” zuri vend në ambientet e KultPlus Caffe Gallery, ku 23 skica me ilustrime të modës dhe 6 piktura me dimensione të vogla, të hënën mbrëma kishin zënë muret në tre anët e Galerisë, ku secila prej tyre shpalosnin histori, detaje dhe mbi të gjitha botën e brendshme të piktores Valla.
Akrelike ishte teknika e punës me të cilat Valla kishte punuar ilustrimet e veshjeve, të cilat erdhën edhe si ndërthurje me vepra të piktorëve të ndryshëm, e që disa të tjera mundësuan udhëtim në kohë, deri te arti i lashtë egjiptas dhe hieroglifet. Ndërsa akuarel ishte teknika e pikturave të cilat ishin realizuar edhe me motive të natyrës dhe luleve.
Hapja e ekspozitës u shënua rreth orës 19:30, nën prezencën e artdashësve, familjarëve dhe kolegëve të piktores Valla, të cilët paraprakisht patën rastin që pikturat t’i shihnin nga afër, duke e përjetuar artin e saj në forma individuale.
Kuratori i ekspozitës, Esat Valla në hapje të kësaj ekspozite për të pranishmit tregoi se veprat e Dielles përveç artit të saj, përmbanin edhe elemente të pikturave të artistëve të mëdhenj, duke e potencuar si një element dallues të kësaj ekspozite.
“Diella qysh nga fëmijëria ka filluar t’i hedh ngjyrat në ilustrimet e saj, kështu ajo edhe në këtë ekspozitë, ka bërë një komponim të pikturës në dimensione të figurave. Në këtë ekspozitë, Diella ka marrë pjesë të artistëve të njohur siç është Muslim Mulliqi, si dhe piktura të piktorëve të mëdhenj siç janë Ibrahim Kodra, Nysret Salihamixhiq, nga ku ka bërë një bashkëdyzim të dy zhanreve me një shprehje artistike”, ka thënë kuratori Esat Valla, i cili gjithashtu u shpreh shumë optimist, sa i përket prurjeve artistike të Diellës edhe në të ardhmen.
Ndërsa vetë piktorja, fillimisht falënderoi KultPlus Caffe Gallery, për mundësinë e dhënë për hapjen e ekspozitës, dhe të gjithë ata që kontribuuan në realizimin e kësaj ekspozite, e cila këtë herë erdhi si ndërthurje e pikturës dhe modës.
“Kjo ekspozitë vjen e financuar nga Komuna e Prishtinës, njëkohësisht këtu gjej rastin të falënderoj edhe Galerinë KultPlus, që na e ka mundësuar edhe hapjen e ekspozitës. Falënderoj edhe gjyshin tim që ka pranuar të jetë kurator i ekspozitës. Bashkë me të i kemi zgjedhë, i kemi selektuar ato punime të cilat na janë dukur më të përshtatshme, duke e marrë parasysh që prej ilustrimeve varion një numër pak më i madh. Është një ekspozitë e korrelacionit të pikturës dhe të ilustrimit të modës, po shpresoj që keni me shiju edhe ju”, ka thënë Valla.
Ajo më tutje tregoi që kjo ekspozitë vjen si zbërthim i një talenti për të ilustruar krijimet të modës qysh nga fëmijëria, përderisa tash si studente e vitit të tretë në Degën e Pikturës këto ilustrime përveç modës, i kishte pajisur edhe me art inteligjent.
“Duke e marrë parasysh që përpos pikturës, një element tjetër, me një qasje tjetër, e cila më ka interesuar shumë është moda. Qysh nga fëmijëria kam filluar të merrem me ilustrime të ndryshme të modës, që janë vizualizuar në ato që sot edhe patëm rastin t’i shohim. Titulli “Arti dhe Moda” vjen si korrelacion i ndërthurjes së pikturës me modën, ku në këtë rast ilustrimet e mija nuk janë thjeshtë ide të modës, ose thjeshtë krijime të fustaneve, të veshjeve mirëpo përbrenda tyre kemi një qasje të pikturës të mozaikut, në të njëjtën kohë të freskave e kështu me radhë”, tha më tej Valla, duke treguar që pjesë e krijimtarisë së saj ishin mozaiqet e lashta antike egjptase, veshje tradicionale shqiptare, dhe një veshje koleksion i Vanesa Gjinit, kreatore kjo e re nga Londra që ndërthur veshjen tradicionale me atë moderne.
“Prej skicave që mundem t’i veçoj janë ato të cilat e ndërthurin artin e lashtë egjiptas, që për mua është një madhështi e veçantë kur vjen puna te studimi i artit dhe vështrimi i historisë, ku në këtë rast jam inspiruar prej Sfinksit që është një figurë hibride, pastaj prej piramidave që janë pjesë madhështore e këtij arti, si dhe prej hieroglifeve të cilat janë pjesë e ndërthurjes së fustaneve”, ka thënë po ashtu Valla.
Artistja Valla në një prononcim për KultPlus, tha se vizitorët e kësaj ekspozite do të kenë mundësi të shijojnë histori, antikitet, traditë, artefakte dhe mbi të gjitha edhe energjinë dhe pasionin e saj të përkthyer në art.
“Unë e shijoj gjithmonë punën, sidomos këtë me ilustrime të modës, për shkak se jam në studime të pikturës. Piktura e ka një veçanti më të madhe te unë, duke e marrë parasysh që eksperimentoj me teknika të ndryshme në pikturë. Sa i përket ilustrimit të modës që e realizoj me teknikën akuarel, e shijoj në maksimum, krijoj detaje të ndryshme, elemente të cilat ndërlidhen dhe kufizohen të tilla në një ilustrim. Ajo çka pres prej vizitorëve është që ta shijojnë, duke iu kthyer pak a shumë edhe historisë e artefakte të ndryshme”, ka përfunduar piktorja Diella Valla.
Ekspozita “Arti dhe Moda” është e hapur për vizitorë çdo ditë të javës dhe gjithashtu punimet janë në shitje. / KultPlus.com
Në Galerinë Kombëtare të Kosovës do të hapet ekspozita personale e artistit Dardan Zhegrova, me titull “Brand New Ancients”, e kuruar nga Cathrin Mayer, shkruan KultPlus.
E vendosur në katin përdhesë të Galerisë Kombëtare të Kosovës, kjo ekspozitë do të shpaloset në katër kapituj.
Zhegrova, nga puna paraprake si gazetar e më pas artist autodidakt, eksploron tema të fëmijërisë duke përdorur instalacione tekstilesh, tingujsh e skulpturash që krijojnë skenografi dinamike teatrale.
Ekspozita do të hapet nesër më datën 7 dhjetor në ora 19:00 në GKK./KultPlus.com
Një ekspozitë rinore, por aq edhe e lidhur me rrënjët e eposit dhe historisë sonë qëndron e çelur në galerinë e Liceut Artistik “Jordan Misja”, Tiranë.
Një grup artistësh të rinj të talentuar janë autorët e këtyre veprave, në ekspozitën “Identitet” e ideuar nga Elsaid Dabula, Arnold Broqi dhe Xhon Madhi. Këta të tre i bashkoi ideja se në kohët post-moderne ndjehet gjithmonë e më shumë nevoja e qasjes së identitetit kombëtar, i cili po humbet në vorbullat globaliste.
Që nga mitologjia dhe eposi shqiptar deri tek heroizmi i të rinjve partizanë gjatë LANÇ. Të gjitha këto momente historike pasqyrohen në këto vepra me punimet e Albina Nuraj, Alesia Podogrica, Arbri Zhabjaku, Arlind Boriçi, Armilda Kyçyku, Arnold Broqi, Enea Ziu, Elsaid Bandula, Euro Rrasa, Gjovani Marku, Izmir Bahja, Klevis Myrta, Leonard Prela, Marsild Kyçyku, Mateo Moshi, Ola Xhaferaj, Visar Piranaj dhe Xhon Madhi, ekspozita u ndoq nga një numër i madh artdashësish dhe trupi dimpomatik.
Ajo qëndron e hapur deri më 15 dhjetor për publikun./topchanel/KultPlus.com
Qendra për Hapje dhe Dialog (COD) në Kryeministri u kthye këtë mbrëmje në hapësirën promovuese për një tjetër artist shqiptar, Bujar Lucën, i cili vjen për herë të parë në këtë hapësirë pas 33 vitesh jetesë në Francë.
Me ekspozitën e tij “Të prekësh të padukshmen”, ku ekspozohen 71 vepra arti, të mediumit pikturë, vizatim dhe grafikë, të përzgjedhura, si një retrospektivë e krijimtarisë së tij artistike.
Në çeljen e ekspozitës përshëndeti edhe Kryeministri Edi Rama, i cili vlerësoi talentin dhe kontributin e artistit në historinë bashkëkohore të arteve pamore shqiptare.
“Ti je një nga ata të cilët i japin historisë bashkëkohore të arteve pamore shqiptare diçka pa të cilën kjo histori do ishte më e varfër”, u shpreh Rama.
“Kjo ekspozitë ishte një ide që lindi kur ishim së bashku në Paris dhe Bujari e priti me kënaqësi ftesën për të konsideruar mundësinë e një ekspozite të tillë. Por unë nuk e kisha menduar që do të sillte këtu punë nga e gjithë trajektorja e tij, dhe faktikisht në sallën e vogël gjenden punët e bëra shumë vite më parë kur Bujari krijonte në shtëpinë tij të vjetër tiranase me pus e carac. Aty ku patëm mundësi të takoheshim përpara rënies së diktaturës gjatë një vizite të parë që një delegacion i huaj bëri në Akademinë e Arteve, pjesë e të cilit ishte edhe kryeredaktori i njohur i revistës së artit “Connaissance des Arts”, i cili i kushtoi një reportazh të tërë krijimeve tona të asaj kohe dhe u bë edhe pika e parë e kontaktit konkret fizik me botën e artit përtej mureve brenda të cilave ne zhvillonim aktivitetin tonë”, tha Rama.
Pastaj, vijoi Kryeministri Rama, Bujari zgjodhi të ikte.
“Mua më kujtohet se qysh përpara se të hapeshin rrugët për t’u larguar Bujari ishte shumë i lidhur dhe pasionuar pas Francës e kulturës franceze, pas impresionistëve, gjë që vihet re në punët që janë në sallën e vogël si një influencë malinje për atë kohë. Gjatë qëndrimit të tij në Francë me natyrën e tij të përmbajtur meditative, pa zhurmë, pa kërkuar asnjëherë asgjë nga askush, hapi dalëngadalë një rrugë te një stacion i të cilës është besoj unë pjesa qendrore e ekspozitës, ku në njëfarë mënyre fillojnë e bëhen bashkë qoftë kujtimet e të shkuarës së largët, qoftë edhe njohjet e reja apo afrimet e reja me eksperienca artistike që në dukje janë dy ekstreme, por në të vërtetë janë pjesë e të njëjtës qasje ndaj sipërfaqes së bardhë”, nënvizoi Rama.
Rama tha se “flas për eksperiencën e artit të vjetër dhe të ri, kinez, japonez, aziatik, që është shumë i lidhur me shenjën edhe me transpozimin e gjuhës së shkruar përmes hieroglifeve, në një ushtrim të menjëhershëm artistik dhe në ekstremin tjetër furia e lëvizjes “action painting”, Jackson Pollock edhe të tjerë, që në njëfarë mënyre në punën e Bujarit fillojnë edhe shkrihen te njëra-tjetra duke krijuar një identitet dhe një origjinalitet të ri. Ajo që më shtyu ta bëj këtë parantezë ndoshta pak të gjatë të natyrës krejt profesionale lidhet me diçka tjetër; lidhet me raportin e Bujarit me pikturën, raportin e Bujarit me telajot, sipërfaqet e letrës apo sipërfaqe të tjera me të cilat ai e ushtron profesionin e tij, që në njëfarë mënyre është mishërim i raportit të tij me jetën dhe me shoqërinë në një kohë, e cila ka shumë tundime, ka shumë zhurmë, ka shumë mundësira, por dhe shumë shtigje dhe rrugë që mund të merren”.
Bujari, vijoi Rama, ka vazhduar t’i qëndrojë shumë besnik diçkaje që unë në fakt e kisha të vështirë ta formuloja, por e formuloi Bujari në fjalët e tij, kur tha realiteti i idealit tim dhe besoj që në njëfarë mënyre punët e tij janë dhe autoportrete shpirtërore të tijat, të cilat flasin shumë për atë që Bujari është në raport me pasqyrën dhe në raport me mjedisin apo botën.
“Dua të shtoj vetëm një komponent që përsëri lidhet me atë çfarë po them, që ka të bëjë me aktivitetin e Bujarit jashtë studios, i cili është një aktivitet i jashtëzakonshëm në një vend që është shumë i pasur në traditë, por është dhe shumë i pasur në burime njerëzore kur flasim për operan, kur flasim për teatrin. Bujari është vendosur vetvetiu në një pozicion shumë të respektuar dhe është thirrur për të bashkëpunuar dhe për të kontribuar për një numër të madh shfaqjesh në operan Garnier që është një tempull i ri i muzikës operistike në Paris apo në shfaqje që shkojnë nga klasikja deri tek ato më kontemporane, duke bashkëpunuar me regjisorë shumë të njohur, deri tek regjisori, koreografi Angjelin Preljocaj dhe përsëri fakti që në këtë aktivitet jashtë studios Bujari ka shkëlqyer, lidhet me zotërimin e asaj që duket shumë qartë në të gjitha punët e tij, që është gjesti i shenjës, për një gjest shenje që nuk vjen në mënyrë sipërfaqësore, por që vjen nga një formim akademik, nga një formim i thellë, gjë që mund të shihet në hyrje të asaj sallës së vogël që po e përmend për të tetën herë, sepse aty është fillesa dhe tek disa vepra figurative, duke filluar nga një portret, nga një vizatim që në pamje të parë duket që nuk ka asnjë lidhje me çfarë shohim këtu, por në fakt është fillesa e asaj që shohim këtu dhe kjo është diçka që më duket mua është karakteristikë e disa artistëve të mëdhenj shqiptarë sot, ndër të cilët pa diskutim renditet dhe Bujari në skenën ndërkombëtare, të cilët edhe kur shkojnë në rrugë që janë në dukje krejtësisht pa asnjë lidhje të drejtpërdrejtë me mjeshtërinë dhe gjestin e shenjës, siç është për shembull videoarti, kam parasysh Anri Salën, veprat e tyre bëjnë një diferencë në raport me ato të kolegëve të së njëjtës fushë dhe të njëjtës rëndësi po themi në skenat artistike, sepse tek to, ti sheh se ka brenda diçka që e tejkalon kohën dhe që vjen pikërisht, sipas meje, nga të brumosurit me klasiken për arsye që ne i dimë dhe pastaj të pjekurit të këtij brumi në botën kontemporane”, nënvizoi Rama.
Rama u shpreh se “dua ta falënderoj Bujarin, sepse ka bërë një investim në kohë, ka bërë një investim në energji, ka menduar seriozisht dhe thellësisht për këtë ekspozite dhe ka bërë dhe një investim në hamallëk po themi, sepse ka paketuar dhe transportuar gjithë këto punë, gjë për të cilën nuk e ka paguar qeveria, që të jemi të qartë. Është larg të qenit një artist qeveritar apo i oborrit të pushtetit, siç në fakt janë shumë ose pothuajse të gjithë nga ata që ekspozohen këtu, dhe do doja të shikoja shumë të tjerë që të vinin këtu, mund të vijnë të bëjnë dhe protesta kundër qeverisë këtu dhe sallën e marrin pa qira”.
Por, shtoi Rama, “realisht Bujar, shumë shumë komplimente dhe shumë faleminderit, dhe më beso nuk është një fjalë xhentile për një mik këtu, në këtë hapësirë, që i duhen thënë disa fjalë të mira, por është një fjalë shumë e sinqertë dhe unë i besoj vërtetë të gjitha këto që po them dhe ti je një nga ata të cilët i japin historisë bashkëkohore të arteve pamore shqiptare diçka pa të cilën kjo histori do ishte më e varfër”./atsh/KultPlus.com
Në Prishtinë është hapur ekspozita kushtuar Nënë Terezës ku janë të ekspozuara mbi 30 vepra të pikturës, skulpturës dhe grafikës.
Në ekspozitën ku marrin pjesë mbi 20 artistë, organizatorja Elona Ndrecaj tha se qëllimi është që në ditët e Nënë Terezës të bëjnë vepra humane duke shitur këto piktura dhe me të hollat e fituara do të mbështetën gratë e margjinalizuara.
Ndër emrat e artistëve të shumtë që janë të vendosur mbi këto vepra janë Kadrush Ramaj, Sabri Behramaj, Genc Ibrahimi, Anton Krasniqi, Esat Vella dhe shumë të tjerë, raporton KP, transmeton Klankosova.tv.
Ekspozita është hapur për publikun nga ora 13:00 deri në 17:00, ndërsa do të bëhet edhe shitja e disa librave kushtuar Nënë Terezës, mjete këto që do të përdoren për të njëjtin qëllim./KlanKosova/KultPlus.com
Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave, në bashkëpunim me Bashkinë Përmet paraqitën një ekspozitë dokumentare dhe fotografike kushtuar jetës dhe veprës së Mehdi Frashërit.
Ekspozita u paraqit në sheshin e qytetit, ku publiku pati mundësinë të mësonte mbi funksionet e ushtruara prej Frashërit dhe angazhimin e tij.
Ekspozita që rikthen burrështetasin, shkrimtarin e mendimtarin Mehdi Frashërin në qytetin e tij të lindjes, titullohet “Mehdi Frashëri, Sovrani Relativ”.
Në ekspozitën e përgatitur me ateriale të Arkivit Qendror Shtetëror (AQSH), qenë të përzgjedhura ndër të tjera materialet e mëposhtme:
∙Njoftim në formë telegrami dërguar Valiut të Manastirit mbi emërimin e Mehdi bej Frashërit si kajmekan i Ohrit;
∙Foto e Mehdi beut më 8 korrik 1912;
∙Mehdi Frashëri miratohet si anëtar i qeverisë pranë Ministrisë së Punëve të Brendshme ;
∙Vendim që lejonte Mehdi Frashërin të përfaqësonte shtetin shqiptar në takimet e zhvilluara në Firence për çështjen e caktimit të kufijve ;
∙Idenë e zhvillimit të tregtisë së duhanit, Mehdi Frashëri e mbron edhe gjatë bisedimeve parlamentare;
∙Mehdi Frashëri zgjidhet kryetar i Komisionit Kombëtar të Turizmit;
∙Ministri i Punëve Botore dhe i Bujqësisë Frashëri kërkon që të mblidhet nga prefekturat taksa e rrugëve, me qëllim nisjen e ndërtimeve të rrugëve lidhëse midis qyteteve ;
∙Pas një krize parlamentare, në tetor 1935 Mbreti jep besimin për një qeveri të re me Mehdi Frashërin kryeministër;
∙Mehdi Frashëri betohet në tetor 1943 si anëtar i Këshillit të Lartë të Regjencës;
∙Fjalimi i mbajtur më 28.11.1943 në Radio Tirana etj.
Kjo ekspozitë është përgatitur dhe prezantuar për herë të parë në Maj të këtij viti, me rastin e 60-vjetorit të ndarjes nga jeta të shtetarit Frashëri. / atsh / KultPlus.com
Në qendër të qytetit të Prishtinës, në Bibliotekën Kombëtare të Kosovës, është hapur mbrëmë ekspozita e rrallë “Heshtimë”, një iniciativë e OJQ Aksioni Kundër Dhunës dhe Ndërtimi i Paqes. Kjo ekspozitë është e shtata me radhë dhe sjell në pah një pasqyrë të thellë të të kaluarës së dhunshme të Kosovës, duke përfshirë ngjarjet e pafalshme dhe emocionet personale të njerëzve që u përfshinë në projektin “Ballafaqimi me të kaluarën në Kosovë”. Nëpërmjet historive dhe dokumenteve autentike, ekspozita na udhëheq nëpër vitet e turbullta të 1996, 1997, 1998 dhe 1999, shkruan KultPlus.
Gjatë lëvizjeve nëpër hapësirën ekspozuese, vizitorët mund të përjetonin një udhëtim emocional që i sjell ata pranë një periudhe të errët dhe të dhunshme të historisë së Kosovës. Duke kaluar përmes ngjarjeve thelbësore të kohës, shihet fuqia dhe rëndësia e historisë personale dhe kolektive. Pikturat, fotografitë dhe rrëfimet e ekspozuara shërbenin si dëshmi të fuqishme të asaj që ndodhi në të shkuarën.
Autorët e punimeve artistike, ndonëse nuk ishin profesionistë të fushës, ata kishin arritur të bëjnë një punë të jashtëzakonshme në dokumentimin e të kaluarës.
Ekspozita “Heshtimë” natyrshëm nxiste reflektimin mbi dhunën dhe pasojat e saj, duke shfaqur gjithashtu forcën e rezistencës dhe ngulmimit të njerëzve të zakonshëm për të kapërcyer tragjedinë dhe për të ndërtuar një të ardhme të ndritshme.
Emine Ismaili nga Organizata e ANP-së (Aksioni Kundër Dhunës dhe Ndërtimi i paqes) tha që përmes kësaj ekspozite janë munduar të shfaqin publikisht përjetimet e luftës e dhimbjet e kaluara nga këta individ.
“Në kemi gjetë mënyrën më të lehtë ta themi atë që është e vështirë të thuhet. Secili prej autorëve të veprave është kthyer prapa në kohë duke na shëtitur nëpër vitet e pas 90-tave”, theksoi Ismajli.
Gjithashtu, Ismajli foli edhe për emrin e vetë ekspozitës.
“Heshtimat për mua janë ato tri pikat e shenjave të pikësimit. Ato tri pikat që zënë shumëçka. Mund ta fusësh botën përbrenda me të githë përjetimet e veta. Janë ato dialogjet e fshehta brenda atyre përjetimeve dhe brenda nesh”, u shpreh Ismaili duke potencuar se shumëherë mbetet diçka peng, diçka që fshihet dhe heshtet e nuk thuhet, por edhe diçka që harrohet të ceket. Andaj kjo është edhe njëra ndër arsyet kyçe se pse ekspozita u emërua “Heshtimat”.
Ndërkaq, Kreshnik Osmanaj, njëri ndër autorët e veprave të realizuara në këtë ekspozitë, shpalosi disa nga ngjarjet e kaluara dhe njëkohësisht interpretoi mesazhin që ka dashur të japë me anë të punimit të tij, duke dhënë informacione më të thukëta për KultPlus.
“Përmes punimit tim kam dashur të shpreh ndjenjën e një fëmije 12 vjeçar i cili detyrohet të ndërpres lojën, braktisë shokët, shkollën duke marrë një rrugë pa kthim. Një fëmijë i cili nuk e din se nëse do të kthehet ndonjëherë në tokën, fushën e shoqërinë e vet”, shprehet Osmanaj për të cilin ajo periudhë ka qenë ndër më të vështirat e jetës së tij dhe se një përjetim të tillë nuk do t’ia donte askujt për shkak që ato pasoja ai i mbartë me vete edhe sot.
Edhe pse gjatë periudhës së luftës në Kosovë, Osmanaj ka qenë në një moshë shumë të vogël, atij nuk i janë fshirë nga kujtesa ato histori por përkundrazi i janë vulosur thellë në kokën e tij për të mos harruar as edhe një detaj të vetëm.
Përmes disa fjalëve të thëna për KultPlus, ai shpalosi një ndër ngjarjet që e mban mend fort mirë sot e asaj dite.
“Më kujtohet një rast që më ka ndodhur gjatë kohës së luftës, kur ndodhesha në fshatin Zallq të komunës së Istogut. Edhe pse atëherë isha vetëm 12 vjeçar, me shtat kam qenë më i rritur dhe nëna ime më tha që të qëndrojë në fund dhe në rast se serbët na ndalojnë luaje rolin se nuk je mirë në aspektin psikik.”
Osmanaj thotë që fatmirësisht ai rast nuk ndodhi dhe se nuk i ra rasti ta luajë fare atë rol, për shkak se me shumë gjasa do të dështonte në lojën e tij dhe se sot nuk do të ishte gjallë fare.
Përtej përjetimeve të autorëve brenda ekspozitës, ka dhe shumë raste tjera jashtë saj, të cilat heshten, mbulohen ose nuk thuhen kurrë.
Ekspozita “Heshtimë” është realizuar nga pjesëmarrësit e projektit “Ballafaqimi me të kaluarën në Kosovë” në bashkëpunim me Aksionin Kundër Dhunës dhe Ndërtimin e paqes (ANP). Gjatë ekspozitës u shpërndanë edhe disa kopje të librit “Shoh”, e cila u botua nga kjo organizatë në fund të prillit të këtij viti, në tri gjuhë të botës.
Kjo ekspozitë do të qëndrojë e hapur deri me datën 24 qershor të këtij viti. / KultPlus.com
Galeria Oda në Shkodër çeli ekspozitën e artistit Lekë Tasi.
Piktori 94-vjeçar e ka titulluar ekspozitën e tij “Përsëri n’Shkodër” dhe ka sjellë një pjesë të punimeve të tij në pikturë, frymëzuar nga rrymat e artit të shekullit XX.
Ekspozita është vizituar edhe nga një numër i madh të rinjsh, artistësh e shkrimtarësh të qytetit të Shkodrës.
Galeria Oda organizoi edhe një takim mes piktorit dhe një grupi të rinjsh shkodranë. Nxënës të shkollave të mesme, si dhe studentë të Universitetit të Shkodrës kanë pasur kureshtje për të folur me artistin lidhur me krijimtarinë artistike, vështirësitë dhe muzat frymëzuese.
Lekë Tasi i këshilloi të vizitojnë galeritë e Europës, që të shohin artin muzeal apo atë në galeri.
Leke Tasi ka lindur në 1929 në Athinë, në një familje me origjinë përmetare. Fillimisht ju kushtua muzikës e veçanërisht violonçelit. Punoi në orkestrën e Radio Tiranës, në Filarmoninë e Shtetit dhe në Teatrin e Operas, ndërkohë që paralelisht merrej dhe me pikturë, duke ekspozuar në disa ekspozita, deri sa më 1975 internohet familjarisht në Grabjan të Lushnjës.
Me ardhjen e demokracisë Tasi ka pasur një sërë ekspozitash vetjake si dhe ka marrë pjesë në të tjera. Tri nga punimet e tij gjenden në Galerinë Kombëtare të Arteve, në teknikën e ngjyrave të vajit, të cilën vazhdon ta preferojë sot e kësaj dite. / atsh / KultPlus.com
Kris Atovksa është gazetarja e vetme e Maqedonisë së Veriut që ka qëndruar për tre muaj në Ukrainë, e cila edhe ka realizuar shumë fotografi të luftës, fotografi që po prezantohen nëpërmjet ekspozitës #StandWithUkraine, ekspozitë që është prezantuar në Maqedoninë e Veriut dhe në Shqipëri, e që e njëjta do të prezantohet nesër edhe në Prishtinë, shkruan KultPlus.
Atovksa do të prezantojë një numër të madh të fotografive që shpërfaqin krimin mbi civilët ukrainas, por në të njëjtë kohë do të shfaqet edhe dokumentari i filmit “Siren Lullabies” që është realizuar po nga Atovksa.
Ekspozita dhe prezantimit i filmit dokumentar do të bëhet nesër, më 5 prill, në KultPlus Caffe Gallery, në ora 19:00.
Kjo është ekspozita e tretë e autores me këto fotografi, pas Shkupit dhe Tiranës, dhe pas prezantimit në Prishtinë, fotoreporterja Atovska synon që këtë ekspozitë ta dërgojë edhe në vende të tjera. Ekspozita organizohet nga KultPlus Caffe Gallery dhe Flori Zaevi./ KultPlus.com
E vendosur në një lokacion të veçantë, “Galeria Qahili” e saporinovuar ishte mikpritëse e një artisteje vizionare, Renea Begolli, dhe ekspozitës së saj personale, “Pragu”, më 8 shkurt. Artistja e re, e njohur për stilin e saj unik dhe figurat e saj imagjinative, u nderua nga artdashësit dhe fytyra publike teksa tregoi fuqinë e artit të saj, shkruan KultPlus.
Hyrja në “Galeria Qahili” ishte si të hyje në një botë tjetër, ku kufijtë mes realitetit dhe imagjinatës ishin të mjegulluara. Ekspozita ishte e ndarë në dy pjesë, ku pjesa e poshtme tregonte vizatimet e kaluara të Begollit, ndërsa pjesa e sipërme ishte një piedestal i botës tjetër që shfaqte figura që u ngjanin alienëve, së bashku me vizatime panoramike, kryesisht të mbushura me ngjyra nga më të ndryshmet.
Me çdo vepër arti, vizitorët transportoheshin në botën imagjinare të Begollit, ku çdo gjë ishte e mundur dhe asnjë detaj nuk ishte shumë i vogël për t’u vlerësuar. Detajet e ndërlikuara, ngjyrat mahnitëse dhe dhuntia krijuese në secilën pjesë i lanë vizitorët të mahnitur nga talenti dhe zgjuarsia e një artisteje të re.
Ekspozita e Renea Begollit u kurua nga Yll Xhaferi, i cili mblodhi me mjeshtëri veprat e saj për të krijuar një eksperiencë të paharrueshme, ndërkaq “Galeria Qahili” prezantoi dinjitetshëm figurat e saj imagjinative dhe stilin unik.
Hapja e ekspozitës “Pragu” ishte një ngjarje e mbushur me yje, ku të pranishëm ishin shumë personazhe publike dhe artdashës. Njerëzit e pranishëm në këtë galeri u mbushën me emocione ndërsa vizitorët mrekulloheshin nga detajet e ndërlikuara dhe dhuntia krijuese e shfaqur në çdo vepër arti.
Artistja dhe protagonistja e kësaj ekspozite, Renea Begolli, tha për KultPlus se ndjehet shumë e lumtur që ka arritur të hap këtë ekspozitë, derisa ndau detaje të tjera rreth ekspozitës.
“Ideja e “Pragut” ka qenë për shkak të konceptit të punëve, punët e trajtojnë pak hapësirat e ndërmjetme dhe punët kalojnë prej një mënyre qysh i kom punu në tjetrën. Ekspozita është e ndarë në dy pjesë, ku paraqiten punët e mia të kaluara dhe të tanishme, shihet edhe një zhvillim i punës dhe një transformim i imi. Edhe ideja e “Pragut” ka qenë si një simbol dhe çka nënkupton me qenë në një prag, a je brenda apo jashtë dhe disa pyetje të tilla jam munduar me i shtru përmes këtij titulli”, thotë ajo.
Tutje, Begolli flet edhe për pjesën e veprave të ndara në dy pjesë dhe stilin e saj transformues.
“Edhe puna jem është shumë kërkuese, jam gjithmonë në kërkim që të mbërrij nga një punë në tjetrën dhe të mos e përsëris veten. Punët ndryshojnë, idetë ndryshojnë, ngjyrat e të gjitha këto që janë të lidhura me njëra tjetrën, por kur je e re gjithmonë mundohesh me ndryshu dhe me e gjet veten si duhet, edhe pse ka shumë sfida në këtë aspekt. Nuk tentoj që të krijoj punën e njëjtë, secila punë e ka një veçanti”, shpjegon ajo më tej për KultPlus.
“Unë nuk besoj në idenë e stilit të artistit, unë përveti kam qef që ta sfidoj veten, por gjithmonë puna ndryshon, në këtër rast edhe artisti. Nuk besoj që në ndonjë moment kom me gjet stilin tem, por do të jem gjithmonë në kërkim për shumë gjëra të reja”, njofton Begolli.
Trupi, ndryshimet që ky i fundit pëson dhe gjendja fizike e emocionale e tyre, është njëra prej temave që artistja synon të përçoj si mesazh te publiku.
“Njëra prej temave që kjo ekspozitë trajton është trupi, dhe ndryshimet që ndodhin në trup, si fizkisht, si në gjendjen emocionale dhe sidomos ndryshimet që ndodhin në natyrë dhe si ndikojnë te ne. Trupat janë sikurse spekulativ në një mënyrë se si kishin mujt me ndryshu trupat tonë në një të ardhme kur ambienti është duke u shkatërruar në një lloj forme, këto trupa si alien janë edhe si njerëzor por edhe ikin prej saj. Trupat nëse shikohen veçmas, ndrrohen edhe ato në secilin punim, edhe gjendja emocionale e tyre dhe pozita në të cilën gjenden fizikisht po edhe ambienti ku janë”, përfundon ajo, duke falënderuar të gjithë të pranishmit që erdhen për të parë nga afër vizatimet e saj në këtë ekspozitë.
Ndërkaq, kuratori i kësaj ekspozite, Yll Xhaferi, thotë për KultPlus se ai në rolin e kuratorit, ka qenë për herë të parë.
“Fillimisht, në pozitën e kuratorit gjendem për herë të parë. Është një bashkëpunim interesant, sepse Renea më ka ftu, ndërkaq unë atë e njoh që moti kohë dhe na ka ra me e pa punën e njëri tjetrit. Unë jam më i madh me moshë dhe e kom pa evoluimin e punëve të Reneas dhe progresit që ajo e ka bërë prej fillimmit të studimeve deri tash, ku është në përfundim të masterit. Kur më ka ftu, e kom marr si sfidë, por tu mendu që e njohim njëri-tjetrin, i kom hy kësaj sfide”, shpjegon Xhaferi.
Bashkëpunim i natyrshëm për një finale të bukur
“Bashkëpunimi ka shku shumë mirë e natyrshëm dhe është normale që punët të vlerësohen prej publikut. Një prej pjesëve më të vështira më të cilën jam përballur është ky bashkëdygëzimi i ciklit të vjetër të punëve që ka pasur me këto të reja. Normalisht, kanë kuptim nëse e njeh Renean mirë, pasi ka përdoru stil komplet tjetër, më herët një pop-abstrakte dhe ka kaluar në një figuracion shumë interesant. Prej zbërthimit të formave te krjimi i disa personazheve, që duken paska si jashtëtoksor por sigurisht publiku mund të asociohet me këto trupa, pasi janë duke mbajt pozita shumë vragjile dhe njerëzore. Pjesa tjetër mund të shihet nga publikut”, vazhdon tutje kuratori i ekspozitës “Pragu”.
Xhaferi gjithashtu shpjegon edhe procesin e përzgjedhes së galerisë “Qahili”, si vend të duhur për shfaqjen e pikturve të Begollit.
“Sepse na ka përmbush kërkesat tona, pasi është e ndarë në dy pjesë, ku pjesa kryesore paraqet një pidestalë ku paraqiten punimet e reja, ndërkaq në atë pjesën tjetër duket pak më intime dhe si dhomë personale, ku paraqiten punët e saj të vjetra. Na u ka përshtat sikurse me porosit, kështuqë kemi vendosur me bashkëpunu. Një pjesë tjetër që mund të themi se ka ndikuar që ne të zgjedhim Galerinë “Qahili” është edhe pjesa e ndriçimit, ku shpesh ne e nënvlerësojmë anën teknike. Një ndriçim i mirë, automaitkisht e vlerëson punën tuaj dhe artistit”, përfundon ai.
Si përfundim, ekspozita “Pragu” e Renea Begollit në “Galeria Qahili” ishte një ngjarje e suksesshme dhe e paharrueshme që shfaqi stilin dhe talentin unik të artistes së re. Me kërkimin e saj të vazhdueshëm për forma të reja të shprehjes dhe figurat e saj imagjinative, Begolli me siguri do të bëjë emër në botën e artit Ekspozita do të qëndrojë e hapur deri më 4 mars. /KultPlus.com
Në 110 vjetorin e Pavarësisë së Gjirokastrës dhe 100 vjetorin e vendosjes së marrëdhënieve mes Shqipërisë dhe SHBA janë ekspozuar në një event memorie objekte të koleksioneve private të pasardhësve të protagonistëve të asaj periudhe.
Mes objekteve të ekspozuara spikat një koleksion pullash postare të printuara në SHBA në nder të vendeve të koalicionit fitues të Luftës së Dytë Botërore mes të cilave një pullë me flamurin shqiptar.
Gjithashtu një kartolinë e vitit 1922 në Amerikë që prezanton krijimin e bandës muzikore “Labëria” nga djemtë shqiptarë që vinin nga Jugu i vendit.
Një koleksion fotografish të shekullit të kaluar që dokumenton përpjekjet e shqiptarëve të Amerikës dhe hapësirën e lirisë që ata patën prej shtetit amerikan për të krijuar klubet e tyre, institucionet fetare, mediat dhe organizatat atdhetare sjell edhe një portret të paekspozuar më parë të Nolit.
Në event u ekspozuan gjithashtu pjesë nga ditari i mësuesit Hysen Hashorva i cili përshkruan pjesërisht rrugëtimin mistik të 27 amerikanëve gjatë pushtimit nazist në malet përreth Gjirokastrës për të shkuar drejt evakuimit në bregdet.
Për ngjarjen pothuajse të panjohur më parë pritet të kryhen kërkime të mëtejshme për tu dokumentuar si një kontribut që banorët e Gjirokastrës patën në shpëtimin e jetëve të asaj skuadre deri në evakuim.
Dëshmitë materiale historike të 100 viteve më parë sipas studiuesve megjithëse ekzistojnë është e nevojshme të përqëndrohen në botime të posaçme dhe të bëhen të njohura për publikun.
Në analizën që historianët po kryejnë mbi këto ngjarje rezulton se shumë prova dokumentare janë zhbërë ose zhdukur përfundimisht. Top Channel/KultPlus.com
Agjencitë kombëtare të lajmeve të Bullgarisë dhe Rumanisë, BTA dhe AGERPRES, hapёn njё ekspozitё tё pёrbashkёt nё BTA pёr 30−vjetorin e nёnshkrimit tё bashkёpunimit midis dy vendeve dhe 15−vjetorit tё pranimit tё tyre nё BE.
Nё ngjarje ishin tё pranishёm drejtori i BTA Kiril Valchev, drejtoresha e AGERPRES Claudia−Victoria Nicolae, ambasadorja rumune Brandusa Ioana Predescu, pёrfaqёsues tё Ministrisё sё Jashtme tё Bullgarisё, studentë të gjuhës dhe letërsisë rumune në universitetin e Sofjes e tjerë.
Valchev deklaroi se ”Bullgaria dhe Rumania janë jashtëzakonisht afër njëra-tjetrës. Kufiri ynë i përbashkët është mbi 600 kilometra i gjatë, megjithëse ka vetëm dy ura mbi Danub. E vërteta është se njerëzit që kanë jetuar në trojet tona kanë qenë të lidhur që nga koha e Dakëve dhe Thrakëve”.
Valchev shtoi se ”do tё mё pёlqente ta pёrdorja kёtё mbledhje dhe ekspozitё si njё mundёsi pёr tё dhёnё njё mesazh tё qartё pёr tё dyja palёt. Bullgaria dhe Rumania duhet t’u bashkohen vendeve të Schengenit menjëherë”.
Nicolae shtoi se ”kufijtë fizikë midis dy vendeve mund të mos ekzistojnë më në të ardhmen. Dhe ne e dimë nga historia se këta kufij praktikisht nuk ekzistojnë mes dy popujve”. /atsh /KultPlus.com
Ekspozita “Mos Harro” me kurator historianin Ragip Zekolli, është hapur sot në mjediset e Muzeut Historik Kombëtar.
Ekspozita flet për dhunën, terrorin dhe gjenocidin serb në Kosovë, luftën çlirimtare të UÇK-së, përkrahjen e NATO-s dhe bashkësisë ndërkombëtare, si dhe për plagën e të pagjeturve në luftën e Kosovës.
Rakip Zegolli tha se ekspozita përfshin ngjarjet më të rëndësishme e më të dhimbshme për Kosovën, që nga sulmet e 24 majit e deri me krijimin e institucioneve të pavarura.
Pjesa e parë e ekspozitës përfshin dhunën, terrorin e gjenocidin serb. Pjesa tjetër është për të pagjeturit.
“Kjo ekspozitë përmban dhimbje. Pas çdo fotoje qëndrojnë dhe dhjetëra të tjera që s’kam mundur t’i publikoj”, shprehet historiani Zekolli.
Profesori ka deklaruar se shumica e këtyre fotove publikohen për herë të parë. Ekspozita e tij është ftuar të shkojë edhe në Shkup, ndërkohë që vetë kuratori i saj, thotë se vitin e ardhshëm ka synim ta cojë në të gjitha qendrat europiane me qëllim ndërgjegjësimin për të bërë më shumë për Kosovën pas 22 vitesh. /atsh /KultPlus.com
