Përhapja e Covid-19 bëri që edhe dy festivale tjera me nam botëror të anulohen për këtë vit, shkruan KultPlus.
Bëhen fjalë për festivalet e muzikës, “Coachella” dhe “Stagecoach”, të cilat as këtë vit nuk do të mund t’i ofrojnë publikut muzikë live.
Lajmin e ka bërë të ditur të premten, Zyrtari i Shëndetit Publik të Qarkut Riverside Dr. Cameron Kaiser.
Ai nënshkroi një urdhër për heqjen e ngjarjeve të prillit, duke përmendur Covid si fajtor.
Qindra mijëra fansa u dyndën në festivale çdo prill përpara pandemisë dhe më shumë do të kishin qenë edhe këtë vit, pas bllokimeve dhe vdekjes së muzikës live, por doktori thotë se nuk është e sigurt që njerëzit të vijnë nga të gjitha anët e botës së shkatërruar nga virusi.
Kjo është hera e dytë me radhë prej kur këto dy festivale nuk po mund të organizohen fizikisht. / KultPlus.com
Festivali i cili ndër vite ka ruajtur dhe promovuar folklorin burimor shënoi edicionin e 31-të të organizimit, shkruan KultPlus.
I nisur në vitin e largët 1975, si festival i shoqërive kulturo artistike të Rajonit të Hasit dhe i quajtur dasma hasjane, sot festivali “Hasi Jehon” është shndërruar në dasmë gjithëshqiptare. Këtë e dëshmoi edhe një herë organizimi në kushte të vështira pandemike, ku fshati Gjonaj mirëpriti 12 konkurrentë.
“Hasi Jehon 2020” kësaj radhe u organizua nën mungesën e publikut, mirëpo me mesazhin e ruajtjes së vlerave dhe traditës shqiptare.
Ashtu siç e do natyra garuese e këtij Festivali, u ndanë edhe çmime përgjatë edicionit të 31-të.
Me çmimin e parë “Malësori” u vlerësua Shtëpia Kulturo-Artistike “Bajram Curri” nga Prishtina.
Drejtori i Festivalit, Haziz Hodaj, ndau çmimin “Jehonë hasjane e kulturës” dhe disa mirënjohje, në 45 vjetorin e themelimit të Shtëpia Kulturo-Artistike “Malësori”, për disa personalitete që kanë dhënë kontribut të veçantë për “Malësorin”, dhe për festivalin “Hasi Jehon”.
Përderisa u përmbyll edicioni i 31-të, u kumtua që edicioni i radhës do t’i hap dyert e Hasit për konkurentët më 2, 3 dhe 4 maj, sipas datave tradicionale të organizimit në kushte normale. / KultPlus.com
Edicioni i 48-të i Festivalit të Këngës Popullore “Kosovarja Këndon” bashkoi zëra të vajzave të talentuara. Çmimin kryesor në këtë përvjetor kur ky organizim iu dedikua të mbijetuarëve të dhunës seksuale, e rrëmbeu Aurela Krasniqi, shkruan KultPlus.
Festivali i cili i kishte rezistuar vështirësive të luftës e të paqes, arriti të organizohej në Ferizaj sonte pavarësisht pandemisë. Kësaj here, përveç përballjes me virusin e padukshim njerëzor, ky festival përqoi edhe një mesazh tjetër.
Lulja anemonë kishte marrë vendin e saj në çdo pjesë të festivalit, në skenë, te konkurrentet, ansambli dhe moderatorja. Nga çdo anë, kombinimi i ngjyrave vjollcë-verdhë përçonin shpresë. Kjo lule e cila ishte simbol i fushatës “Bëhu Zëri im” nga QKRMT, shprehu përkrahje ndaj të mbijetuarëve të dhunës seksuale në këtë organizim.
Nga ana tjetër 13 zëra të talentuar me pjesëmarrje nga Prishtina, Gjilani, Fushëkosova, Obiliqi e Artana për shkak të pandemisë u detyruan të këndojnë pa duartrokitjet e publikut, ndërkaq vajzave të Preshevës e të Shqipërisë iu privua tërësisht pjesëmarrja për shkak të gjendjes së krijuar. Secila nga to garuan për tre çmimet e para, çmimin “Nexhmije Pagarusha” dhe çmimin “Skënder Idrizi”.
Përderisa ulëset ishin të zbrazëta, ato morrën vendet e tyre në skenë me radhë, duke sjellur nëpërmjet interpretimeve të tyre këngë popullore që kanë hyrë në historinë e kulturës dhe muzikës shqiptare.
Për t’i shoqëruar me tingujt e harmonikës, klarinetit, flautës, gitarës, violinës dhe instrumenteve të tjera prezente ishte Ansambli i Këngëve dhe Valleve “Kastriotët” me formacion të zgjeruar nën udhëheqjen e Fitim Bytyqit, të cilët ishin edhe organizatorët e këtij Festivali të muzikës popullore.
E para e cila performoi në skenë ishte fituesja e edicionit të kaluar, Alma Haxhiu me këngën “Kno bylbyl me ma t’madhin za”. Pas saj, nën moderimin e Vjosa Abazit këngëtaret konkurrente i falin publikut virtual emocione të paharrueshme, të buruara nga pjesë muzikore të cilat kulmojnë kulturën shqiptare.
Blerina Musa me këngën “Kur më shkon si zog n’hava”, Arjanita Zymberi nëpërmjet pjesës artistike “Doli goca në penxhere”, Shpresa Krasniqi me “Moj bardhoke”. Aurela Krasniqi duke performuar “Valsi i lumturisë”, Anesa Bunjaku me këngën “Kroi i fshtatit tonë”, Diana Mehmeti nëpërmjet “Kur bjen fylli e çiftelia”, Blerta Curri me performancën e “Të deshta me hakikat, Patrisa Piskala me “Fërfëlloj thëllënza”, Anduena Ramadani me këngën “Dua më shumë Shqipërinë” , Diellza Dedushi nëpërmjet performancës me “Nënë moj”, Flandra Aliu me këngën “Rrallë kam pa këso bukurie”, Naile Halili nën interpretimin e “Një Lule” dhe Anisa Shabani me “Zambaku i Prizrenit” përmbyllën performancat garuese të këtij edicioni.
Pas këtyre interpretimeve, radha ishte që juria e përbërë prej solistes dhe veteranes së festivalit Shpresa Berishës, sopranos Arta Jashari soprano, profesoreshës dhe muzikologes Rreze Kryeziu, kritikut muzikor Sami Piraj dhe Murat Baliu të vendosnin për fitueset e çmimeve. Përgjatë kësaj kohe, skena nuk mbeti e zbrazët. Liridon Sadriu, Alma Haxhiu, Mentor Haziri dhe potpuria e udhëhequr nga Elife Podvorica i falin muzikë të mirë publikut, duke i bërë konkurrentet të jenë edhe më kureshtare për vendimet e jurisë.
Çmimin e parë të këtij edicioni e morri Aurela Krasniqi me këngën “Vals i Lumturisë” të cilin ia dha Xhemile Murati Shabani. Çmimin e dytë do ta jepte Berisha Rexhepi për konkurrenten Naile Haliti. Çmimi i tretë shkoi në mes dy këngëtareve, për perfomancën e këngës “Zambaku i Prizrenit” nga Anisa Shabani dhe “Nënë moj” nga Diellza Dedushi, të cilave ia dorëzoi Murat Baliu. Në anën tjetër, çmimin “Nexhmije Pagarusha” nga kori i grave “Nexhmije Pagarusha” e dhuroi Nazlije Beadini për performuesen Diana Mehmeti. Anesa Binaku u bë fituese e çmimit “Skënder Idrizi” nga Klubi i gazetarëve “Haki Braha”.
Për fund, fituesja e çmimit të parë risjelli edhe një herë emocionet që i dha publikut nëpërmjet këngës “Vals i lumturisë”, duke e kënduar edhe një herë.
Ky organizim muzikor ishte përkrahur nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit si dhe Drejtorisë për Kulturë në kuadër të Komunës së Ferizajit. / KultPlus.com
Dje pasdite ka ulur perden Festivali Teatror mbarëkombëtar “Ditët e Komedisë Shqiptare” i cili u mbajt në qytetin e vogël por artdashës të Preshevës. Festivali u mbajt në skenën e teatrit “Abdulla Krashnica”.
Megjithëse në kushte shumë të vështira prej Covid-19, organizatorët e kësaj ngjarje u kujdesën që të zbatoheshin në mënyrë rigoroze të gjitha rregullat e përcaktuara në protokoll, por që gjithashtu ky festival të mbante edicionin e tij të radhës.
Ky festival pati një juri mjaft prestigjioze të përbërë nga artistë shumë të njohur të skenës teatrore si Fatos Berisha, Musa Isufi dhe Kastriot Saqipi. Në fund të këtij eventi u shpërndanë çmimet vlerësuese për disa nga shfaqjet qe u vlerësuan si produksionet më të mira.
Shfaqja “Sot 8 ditë” ishte produksioni i Teatrit të Metropolit i cili arriti të merrte tre çmime të rëndësishme. Kjo shfaqje u vu në skenë nga regjisorja Elona Hyseni dhe me aktorë si Ermir Hoxhaj, Xhino Musollari, Ermir Jonka, Margent Caushi, Klea Konomi, Alba Shtëmbari, Klodjana Keco, Ergys Baki, Glen Shutina, Valdano Bajrami, dhe Joana Omeraj.
Regjia më e mirë, shfaqja më e mirë ishin dy çmimet e rëndësishme në këtë shfaqje, por edhe aktori më i mirë që iu dha aktorit të njohur Margent Caushi i cili ishte pjesë e po të njëjtit produksion. /ata/ KultPlus.com
Festivali Ndërkombëtar i Monodramës në Kosovë “MonoAKT” ka përfunduar mbrëmë me sukses edicionin e XII, shkruan KultPlus.
“MonoAKT” është ndër festivalet e veçanta dhe shumë të suksesshme ndërkombëtare që në përmbajtjen e vet ka tri Festivale: MonoAKT, MonoStripi dhe MonoAKT+.
Juria ndërkombëtare në natën solemne ndau edhe çmimet tradicionale të festivalit.
“MonoStripi” më i mirë u nda për Flaka Latifi dhe “MonoPerformanca” më e mirë shkoi për Donika Zeqiri.
Në konkurrencën kryesore të MonoAKT ndahen dy çmime kryesore të Festivalit MonoAKT:
– Aktorja\Aktori më i mirë i Festivalit MonoAKT: Polya Yardanova, Gabrovo, Bullgari (Ëndërra e Natashës)
– Monodrama më e mirë, Grand Pri e Festivalit MonoAKT fiton shfaqja nga Teatri Nacional i Podgoricës, Mali i Zi, “Orët e fundit të jetës së Njegoshit” interpretuar nga aktori i mirënjohur Slobo Marunoviq.
Këshilli Artistik pos mirënjohjeve për bashkëpunëtor ndau edhe dy Çmime për Vepër Jetësore për artistët eminent: Xhevat Qorraj dhe Miho Gjini dhe “Post Mortum” u nda për doajenin e teatrit Adem Mikullovci. / KultPlus.com
Kohë më parën, në vitet e hershme të jetës së tij, kishte jetuar në një nga fshatrat e thella të komunës së Obiliqit. ‘Në luftën e fundit në Kosovë na dëbuan nga aty, mua më vranë vëllain përpara se të vija këtu’, ishin këto vetëm disa nga arsyet e njërit nga protestuesit e vetëm që qëndronte përballë Qendrës së Dekontaminimit Kulturor në Serbi, hapësirës ku tashmë pjesëmarrësit e festivalit ‘Mirëdita, dobar dan’ kishin filluar që të vinin, shkruan KultPlus.
‘Kosova, UÇK janë ISIS’ dhe ‘Shqiptarët janë terrorista’, ishin vetëm disa nga thirrjet që protestuesi i orëve të para të festivalit bënte përgjatë katër anëve të rrugëve, ku forca të shumta policore kishin krijuar kordone të gjata me qëllim mbrojtjeje. Krahas brohorimave të tij, ai përballë Qendrës së Dekontaminimit Kulturor kishte vendosur pllakata, si shenjë revolte, ku akuzonte NATON për vrasjen e fëmijëve serb, e udhëheqësit e Kosovës kriminel lufte.
Ndonëse protestën e filloi i vetëm, nuk u desh edhe shumë kohë që protestues të shumtë të zinin rrugët kryesore të Beogradit. Teksa këndonin këngë nacionaliste serbe, ata i quanin shqiptarët terrorist e bënin thirrje për vrasje të shqiptarëve.
‘Mbyte shqiptarin – mbyte shqiptarin’, Kosova është pjesë e Serbisë’, ishin vetëm disa nga thirrjet e këngët e protestuesve të shumtë, që kundërshtonin mbajtjen e festivalit ‘Mirëdita, dobar dan’. Kurse për organizatoren e kësaj proteste, Milica Đurđević Stamenkovsk, festivali ‘Mirëdita, dobar dan’ është krejtësisht politik. Madje ajo ka theksuar se në Kosovë nuk ekzistojnë mbi njëzet mijë femra të dhunuara. Sipas saj janë shqiptarët ata që kanë kryer krime ndaj serbëve.
“Mirëdita, dobar dan’ është krejtësisht politike, s’ka të bëjë fare me artin dhe kulturën sepse në Kosovë vetëm ekziston populli serb dhe bashkësia e shqiptarëve. Kosova është e Serisë, ajo nuk është e njohur ndërkombëtarisht, nuk është e nevojshme të shkelet kushtetuta e Serbisë. Kosova dhe Metohija janë pjesë e Serbisë. Kosovarët janë duke gënjyer që janë mbi njëzet mijë femra të dhunuara, ata madje kanë mbytur serbët e Kosovës”, ka thënë Stamenkovsk.
Sipas saj shqiptarët dhe serbët duhet të komunikojnë mes tyre dhe jo të mbahet një festival si ‘Mirëdita, dobar dan’, që paraqet vetë anën e shqiptarëve për luftën e fundit në Kosovë.
Por, protesta nuk ishte vetëm njëri nga incidentet e para të këtij manifestimi. Nën tingujt e brohorimave dhe thirrjeve kundër ‘Mirëdita, dobar dan’ dhe shqiptarëve, kishte filluar hapja e këtij festivali. Teksa organizatorët po mbanin fjalimet e tyre një nga të pranishmit doli në skenën e improvizuar dhe bënte thirrje që të kthehej në shtëpi, pra në Kosovë. Ai thoshte se me shpërnguljen e detyruar në Serbi atij i ishte vjedhur fëmijëria. Jo shumë gjatë pas këtij incidenti, pjesëmarrësit filluan që të hynin brenda Qendrës së Dekontaminimit Kulturor, vendit ku do të jepej shfaqja ‘Unë jam vet grua’.
Shfaqja ‘Unë jam vetë grua’ me regji të Kushtrim Koliqit, dhe nën lojën e mahnitshme të aktorit të vetëm i cili luan më shumë se 30 personazhe, Adrian Morina, sjellë historinë tejet të vështirë të spiunes transgjinore gjermane, Charlotte von Mahlsdorf, e cila i kishte mbijetuar regjimit Nazist dhe atij Stasi.
‘Unë jam vet grua’ bazohet në bisedat dhe intervistat e Doug Ëright me transgjinoren gjermane, njëherit tregtaren e antikuarëve Charlotte von Mahlsdorf, si dhe në autobiografinë e Charlotte të vitit 1992, të titulluar po ashtu “Unë jam vetë grua”.
Historia e jetës së Charlottes tregohet nëpërmjet një shfaqje të gjatë një orë, e ku aktori i vetëm i kësaj shfaqje luan mbi 30 role. Morina në monologun e dhënë para publikut të mbrëmshëm ka luajtur rolin e babait të Charlotte, rolin e tezes e të dashnorit, miqve të Charlotte, ushtarëve nazistë dhe oficerëve të Stasit. Personazhet shfaqeshin të ngjitur shpinë për shpinë, e ndonjëherë edhe tre personazhe në të njëjtën kohë.
Për regjisorin Koliqi, gjetja e një aktori me komponentët që i duhen shfaqjes ka qenë shumë e rëndësishme për të. Ai ka thënë se ishte pikërisht Adrian Morina ai që posedonte inteligjencën dhe sensibilitetin ndaj temës që trajton shfaqja.
‘Faktikisht komuniteti i artistëve në Kosovë nuk është shumë i madh dhe ne i njohim shumë mirë kastën e aktorëve që i kemi. Kjo është një nga kastet që është shumë vështirë me e gjet një aktorë që ka 4-5 komponentë që kanë qenë shumë të rëndësishëm për mua. Duhet të ketë talentin, mënyrën për ndryshim, duhet të ketë sensibilitetin ndaj temës dhe inteligjencën. Unë mund të përmend edhe dy apo tre emra tjerë, por Adrian Morina është kallëpi i aktorit që i mbulon të gjitha këto kritere që unë kam dashtë me i gjete te aktori”, ka thënë ndër të tjera regjisori.
Koliqi ka shtuar se njerëzit që po kundërshtojnë festivalin janë pikërisht ata që kundërshtojnë edhe çështjen e personave LGBTIQ. Sipas tij kjo është pikërisht arsyeja që ka vendosur që të japin këtë shfaqje pikërisht në këtë festival.
Ndërkaq aktori i vetëm i kësaj shfaqje Ardian Morina ka thënë se nuk është hera e parë që ka luajtur në Beograd. Sipas tij ata tashmë janë mësuar me atmosferën që krijohet në këtë festival, madje ai thotë se beson që numri i protestuesve do të rritet në çdo edicion më shumë.
“Me thënë të drejtën nuk është hera e parë, sigurisht përmbi dhjetë herë kemi luajtur në Beograd në shfaqje të ndryshme. Gjithmonë në ‘Mirëdita, dobar dan’ është kjo atmosferë, dhe turmat e njerëzve po vijnë gjithmonë duke u rritë edhe besoj se krahas rritjes së turmave do të rritet edhe programi. Të luash në Qendrën për Dekontaminim Kulturor është çdo herë kënaqësi sepse ky vend mbanë emrin e një dramaturge, një kritike të artit, një luftëtare të të drejtave të njeriut, dhe njeriu të jashtëzakonshëm” ka pohuar Morina.
Sipas aktorit nuk është e lehtë për publikun që të ketë përballë vetës një shfaqje në gjuhën shqipe e cila përkthehet, e sidomos një shfaqje që ka shumë personazhe brenda. Por, sipas tij në momentin që shikuesit fillojnë që të kapin sensin e shfaqjes atëherë do ta kenë më të lehtë sepse historia e Charlotte është e jashtëzakonshme.
Adrian Morina ka shtuar se pasi ka lexuar tekstin e shfaqjes ‘Unë jam vet grua’ është impresionuar për shkak se teksti ka shumë personazhe. Sipas tij ai nuk ka besuar që do të luaj ndonjëherë një monodramë ngase nuk e pëlqente si zhanër.
“Kur e kam lexuar tekstin fillimisht jam impresionuar për shkak së teksti ka shumë personazhe, ti nuk e lexon si dramë me shumë personazhe dhe nuk duket vetëm dramë e një aktori, andaj kjo më ka nxitur të them menjëherë po. Më pëlqen kjo shfaqje edhe pse në jetën time asnjëherë nuk kam besuar që do të punoj me monodramë sepse nuk më ka pëlqyer si zhanër. Por realisht kjo nuk është monodramë, kjo është një monospektakël”, ka deklaruar aktori.
Krejt në fund Morina ka thënë se nuk beson që pas kësaj shfaqje do të luaj ndonjëherë monodrama tjera, sepse shfaqja ‘Unë jam vet grua’ është e një niveli shumë të lartë. Ai ka deklaruar se është dashuruar me personazhin e guximshëm e të jashtëzakonshëm të Charlottes.
‘Unë jam vet grua’ mbrëmë ngriti sallën në këmbë teksa duartrokitnin për lojën e jashtëzakonshme që bëri aktori Morina për një orë në skenën e Qendrës për Dekontaminim Kulturor.
Festivali ‘Mirëdita, dobar dan’ që ka filluar ditën e djeshme do të vazhdoj deri këtë të shtunë e ku do të zhvillohet debati, si dhe hapja e ekspozitës ‘Kosova – trashëgimia e kujtesës’. Gjithashtu përgjatë këtyre ditëve do të shfaqet edhe filmi ‘Shpija e Agës’ e regjisores Lindita Zeqiraj. / KultPlus.com
Në Beograd, të enjten fillon festivali „Mirëdita, dobar dan!“, i cili publikut ia prezanton skenën kulturore dhe shoqërore të Kosovës.
Festivali mbahet që nga viti 2014 dhe atë e organizon Iniciativa e të rinjve për të drejta të njeriut. Festivali do të zgjasë deri më 24 tetor.
Siç është paralajmëruar, për shkak të pandemisë së koronavirusit, ky festival do të mbahet duke respektuar masat.
Është njoftuar se në festivalin treditësh do të diskutohet për procesin negociator ndërmjet Beogradit dhe Prishtinës, për anëtarësimin e Kosovës në UNESCO, si dhe për bashkëpunimin ndërmjet të rinjve të shoqërisë shqiptare dhe asaj serbe.
Qëllimi i festivalit, siç është paralajmëruar, është që përmes takimeve të bashkësive kulturore dhe shoqërore kosovare dhe serbe t’i nisë ndryshimet dhe të krijohet një traditë e bashkëpunimit, me të cilën do të jepet kontribut normalizimit të qëndrueshëm të marrëdhënieve ndërmjet Beogradit dhe Prishtinës.
Në këtë festival, publikut të Beogradit do t’i paraqiten artistët dhe interpretuesit që përfaqësojnë skenën moderne kulturore të Kosovës.
Festivali do të hapet me shfaqjen teatrore “Unë jam vet grua” të Kushtrim Koliqit.
Në ditën e dytë, në repertorin e festivalit janë debatet “Kosova-trashëgimia e kujtesës” dhe një ekspozitë me të njëjtin emërtim, ndërkaq ditën e tretë do të ketë debat për drejtësinë tranzicionale në Kosovë, do të ketë shfaqje të Tristan Halilajt, i cili do të lexojë fragmente nga libri i tij “ Richard Gere ka qenë këtu”, përmbledhje e rrëfimeve, e cila është në origjinal është publikuar në gjuhën serbe, si dhe projeksioni i filmit “Shtëpia e Agës”.
Inspirimi për këtë ngjarje kulturore është Bekim Fehmiu, aktor i shqiptar i Kosovës, i cili ka qenë i njohur si aktor në Beograd, në ish-Jugosllavi dhe në botë dhe i cili paraqet simbolin e unitetit dhe skizmës, si dhe mundësinë e ndërlidhjes së dy hapësirave kulturore në një tërësi unike.
Festivali “Mirëdita, dobar dan!”, i cili në Beograd mbahet që nga viti 2014, gjatë viteve të kaluara ka qenë cak i grupeve të djathta dhe të tifozëve, ndërkaq që Qendra për dekontaminimin kulturore (CZKD), në të cilën mbahet një pjesë e programit, në vitin 2018 ishte nën rrethimin policor për shkak të të djathtëve.
Partia Radikale Serbe (SRS), të cilën e drejton i dënuari nga Haga, Vojislav Sheshel, ka paralajmëruar më 21 tetor në faqet vet të internetit që “asnjë shtet serioz nuk do të lejonte që të mbahej festivali ‘Mirëdita, dobar dan!’, sepse bëhet fjalë për propagandë kundër shtetit si dhe për promovim të shtetit të rrejshëm të Kosovës”.
“Aksioni armiqësor i fundit me radhë është i ashtuquajturi festival Mirëdita, dobar dan, festival i cili promovon kinse kulturën e Kosovës dhe në atë mënyrë e pranon shtetin e rrejshëm të Kosovës”, thuhet në komunikatën e Partisë Radikale Serbe, ku gjithashtu është shtuar që “Është padurueshme që njerëzit që janë të lindur si serbë, të promovojnë në mes të Beogradit kinse kulturën e Kosovës dhe në atë mënyrë e njohin shtetin e rrejshëm të Kosovës”.
Paraprakisht, kryetarja e partisë së djathtë serbe “Zavetnici”, Milica Gjurgjeviq Stamenkovski, gjatë një emisioni në televizionin serb Hepi, ku ishte mysafire, e ka quajtur këtë festival “propagandë shqiptaromadhe në zemër të Beogradit” dhe “rrëmbim të trashëgimisë kulturore”, me porosinë që “këtu nuk ka mirëdita, por është vetëm mirupafshim”./REL / KultPlus.com
Mediat serbe njoftojnë se festivali “Mirëdita, dobar dan”, një ngjarje kulturore që publikut beogradas ia prezanton kulturën dhe skenën shoqërore të Kosovës do të mbahet nga 22 deri më 24 tetor, ka njoftuar sot Iniciativa e të rinjve për të drejtat e njeriut, raportojnë mediat e Beogradit.
“Me rinisjen e procesit të negociatave në Bruksel dhe nënshkrimin e Marrëveshjes së Uashingtonit është bërë një hap njëmijë miljesh, por marrëveshjet politike dhe ekonomike janë kornizë, ndërsa thelbi është afrimi i shoqërive të Serbisë dhe të Kosovë. Që të njihen, të dëgjojnë njëri për të tjerët, të jenë njëri me të tjerët. T’i thonë njëri tjetrit “Mirëdita, dobar dan”, ka deklaruar Ivan Gjuriq, drejtor programor i Iniciativës së të rinjve për të drejtat e njeriut, që është njëri nga organizatorët e festivalit.
Gjatë tre ditëve sa do të zgjasë festivali do të debatohet rreth procesit negociator në mes të Beogradit e Prishtinës, rreth anëtarësimit të Kosovës në UNESCO, si dhe për bashkëpunimin në mes të shoqërive të reja serbe e shqiptare.
Qwllimi i festivalit është që përmes takimeve të bashkësive shoqërore e kulturore serbe e kosovare të iniciohen ndryshime dhe të krijohet tradita e bashkëpunimit, në ç’mënyrë kontribuohet për normalizimin e qëndrueshëm të marrëdhënieve midis Beogradit e Prishtinës, thuhet në komunikatë.
Në festival publikut të Beogradit do t’u prezantohen artisë e performues që përfaqësojnë skenën moderne kulturore të Kosovës.
Festivali sivjet për shkak të koronavirusit do të jetë në format shumë më të vogël se zakonisht dhe me respektim të të gjitha masave epidemiologjike, thuhet në komunikatë, transmeton Koha.net. / KultPlus.com
Në një kohë kur më shumë se kurrë, duhet të kufizojmë lëvizjet e të ruajmë distancat, gjuha universale e artit është ajo që na bashkon e mbush hapësirat bosh të krijuara nga kjo gjendje. Pandemia ishte një nga pengesat më të mëdha, me të cilën u përballëm, por pikërisht në një vit si ky, atëherë ku njerëzit kanë më shumë nevojë për shpresë, emocione dhe art, Zâ Fest nuk mund të mungonte, përcjellë KultPlus.
Edicioni i katërt i festivalit do të transmetohet online dhe magjia e tre ditëve me muzikë, poezi dhe aktivitete, do t’i përcillet publikut të Zâ Fest, përmes një filmi, premiera e të cilit është më datë 27 shtator, ora 18:00 në YouTube e faqen e Facebook-ut të Zâ Fest, mbështetësit kryesor Delegacioni e Bashkimit Evropian në Shqipëri dhe Iceberg Communication.
Ishte besimi i mbështetësve besnikë dhe bashkëpunëtorëve, që ndajnë largpamësinë e të gjitha përfitimeve që buron nga ky aktivitet, ato që i dhanë shpresë drejtorit artistik Vlashent Sata të besonte se edicioni i katërt i Zâ Fest nuk duhet të mungonte. Ndonëse interesi ishte shumë i lartë dhe gjithëkush priste të përjetonte magjinë e Thethit, duke respektuar rregullin që ndalon grumbullimet, festivali u organizua në datat 14, 15 dhe 16 gusht në mungesë të publikut të gjerë.
Shkodra ka qenë gjithnjë shtëpia e Zâ Fest, por këtë vit, për të parën herë, skena e festivalit u ngrit dhe në Kalanë e Rozafës, një monument mijëvjeçar edhe një trashëgimi e vendit tonë. Mes atyre mureve që mbartin histori të jashtëzakonshme, magjikja mori formë e vendi u elektrizua nga performanca e artistit Vlashent Sata. Për herë të parë në atë skenë u ngjitën gjithashtu Shkodra Elektronike dhe Sytë, dy grupe të reja, muzika e të cilëve karakterizohen nga stili dhe rryma e veçantë.
Zâ Fest ka si qëllim jo vetëm rizgjimin e vlerave shqiptare, kultivimin e artit, zhvillimin e ekonomisë lokale e më gjerë, por edhe përcjelljen e mesazheve të forta. Në vendet më të bukura të Thethit ishte artistja Ilire Vinca, me një karrierë prej më shumë se 3 dekada në fushën e pedagogjisë, kinematografisë dhe në skenën e teatrit, e cila performoi poezi dhe përçoi mesazhe për të drejtat e grave e jo vetëm. Ilir Kaso, pedagog në Akademinë e Arteve, mik i Zâ Fest, ishte gjithashtu një ndër të ftuarit, i cili përmes performancës së tij me gurë të mbledhur anembanë Shqipërisë, përcolli mesazhe për ruajtjen e natyrës dhe ndërgjegjësimin ndaj saj.
Si çdo vit, nuk munguan aktivitetet, takimet dhe “Një kafe në Muzeun Etnografik të Dukagjinit” organizuar nga Instituti i Antropologjisë Kulturore dhe Studimit të Artit në bashkëpunim me Zâ Fest, pati si qëllim diskutimin dhe shtrimin e mundësive që ky muze të shndërrohet në një vatër komunitare edhe në një portë hyrëse, ku takohet vizitori me traditën e krahinës së Dukagjinit.
Në gusht të 2017-s, kohë kur artisti Vlashent Sata organizoi edicionin e parë të Zâ Fest, qëllimi i tij ishte që festivali të ishte i përvitshëm, e pas edicionit të katërt, me bindje themi se ky festival është një nga ngjarjet më të rëndësishme mbi kulturën, trashëgiminë dhe natyrën e vendit tonë
Festivali tradicional i këngës së lehtë ‘Zambaku i Prizrenit’, sivjet shënon edicionin e tridhjetë e një. Për shkak të kushteve të krijuara nga situata e pandemisë COVID-19 dhe masave të përcaktuara për parandalimin e përhapjes së virusit, komuna e Prizrenit ka vendosur që sivjet festivali të organizohet pa prezencën e publikut dhe të transmetohet drejtpërdrejtë në RTK.
Mbrëmja e Zambakut do të mbahet më 3 tetor 2020 në bahçen e Kino Lumbardhit në Prizren, ku gjithsej do të garojnë gjashtëmbëdhjetë këngë si dhe do të ndahen katër çmime. Juria Profesionale për shpalljen e këngëve fituese do të bëj përzgjedhjen e tri këngëve më të mira të festivalit për çmimin e parë, dytë dhe tretë, ndërsa të gjithë teleshikuesit do të kenë mundësinë të votojnë online nëpërmjet uebfaqes së festivalit për këngën e tyre të preferuar, e cila edhe do të rrëmbej çmimin kryesor të festivalit atë të ‘Zambakut të Prizrenit’.
Nga të gjitha këngët konkurruese të edicionit të 31-të, juria profesionale/seleksionuese e përbërë nga: David Tukiçi – Prof. Kompozitor/Dirigjent (kryetar i jurisë), Mentor Zajmi – Prof. Klarinetist (anëtar) dhe Edon Ramadani – Prof. Dirigjent (anëtar), kanë përzgjedhur 16 këngët garuese të festivalit si në vijim:
1. Për ty – Ruzhdi Sadiku
Muzika dhe Orkestrimi: Ruzhdi Sadiku, Vargjet: Bashkim Buxhovi
2. Larg dhe afër – Laorjan Ejlli
Muzika: Oleg Gjerga, Vargjet: Prec Zogaj, Orkestrimi: Gazmend Kraja
3. Melosi hynjor – Qëndresa Bunjaku
Muzika dhe Vargjet: Arijeta Daci, Orkestrimi: Hysni Klinaku
4. Më i bukuri vend – Besmir Shishko
Muzika: Veton Perolli, Vargjet: Musa Bushrani, Orkestrimi: Artan Elshani
Muzika dhe Vargjet: Kujtim Gërmizaj, Orkestrimi: Artan Elshani.
Festivali i këngës së lehtë “Zambaku i Prizrenit” është themeluar në vitin 1986 nga institucionet e atëhershme kulturore të Kosovës, si ngjarje e vetme kulturore që kultivon zhanrin e muzikës qytetare, si baladat, shansonet e serenatat. Gjatë viteve të 90-ta, me shkatërrimin e institucioneve kulturore dhe produksionit muzikor të RTP-së, përgjegjësinë për ruajtjen e traditës e merr SHKA “Agimi”, e cila arrin që këtë festival ta bart në vitet e pasluftës, prej kur komuna e Prizrenit merr përsipër menaxhimin e tij.
Festivali i këngës qytetare “Zambaku i Prizrenit” mbahet për çdo vit në fund të qershorit/fillim të korrikut, dhe në të interpretohen këngë në gjuhën shqipe, turke e boshnjake. Zambaku i Prizrenit përveç karakterit reprezentativ, çdo vit është shquar edhe me kultivimin e artistëve dhe këngëve të reja të cilat kanë lënë gjurmë të pashlyeshme në repertoarin e muzikës qytetare, duke afirmuar personalitete të njohura të muzikës si këngëtarë, kompozitorë, poetë, instrumentistë etj, të cilët i kanë begatuar vlerat e mirëfillta muzikore të vendit tonë.
Festivali i këngës qytetare “Zambaku i Prizrenit” mbahet për çdo vit në fund të qershorit/fillim të korrikut, dhe në të interpretohen këngë në gjuhën shqipe, turke e boshnjake. Zambaku i Prizrenit përveç karakterit reprezentativ, çdo vit është shquar edhe me kultivimin e artistëve dhe këngëve të reja të cilat kanë lënë gjurmë të pashlyeshme në repertoarin e muzikës qytetare, duke afirmuar personalitete të njohura të muzikës si këngëtarë, kompozitorë, poetë, instrumentistë etj, të cilët i kanë begatuar vlerat e mirëfillta muzikore të vendit tonë.
Ditëve në vijim do të publikohen detaje të reja rreth organizimit të festivalit. / KultPlus.com
Një ambient ndryshe nga të tjerët, pa dritat e një salle, hapësirat e ngritura e të ulura të saj, por që në vete mbante histori, talente, kohë triumfi e rënieje, Muzeu Kombëtar ‘Jean-Jacques Henner’ në Francë u bë nikoqiri i natës së pestë të udhëtimit të magjishëm të ‘ReMusica’, shkruan KultPlus.
Dy karrige, muret e kuqe me piktura, instrumentet dhe talenti i tyre i jashtëzakonshëm, kaq ju mjaftoj Jérémy Jouve dhe Pierre Fouchenneret që brenda gjashtëdhjetë minutash të sjellin një botë krejtësisht ndryshe, të përcjellin emocion në secilin tingull që nxirrnin instrumentet e tyre, kombinimin më të bukur të kitarës e violinës.
Nata filloi nën tingujt e ‘Sonatës op 5 n 11’ të kompozitorit italian të periudhës së Barokut, Arcangelo Corelli, muzika e të cilit u bë thelbi i zhvillimit të zhanreve moderne të sonatës dhe koncertit.
Muzikologu Manfredo Gambino, në tekstin e tij ‘Arti në Art’, kushtuar interpretimit të mbrëmshëm të bërë në “ReMusica” ka shkruar se skenografia e koncertit do të ishte e mjaftueshme për të shijuar interpretimin, por kur performues janë Jérémy Jouve dhe Pierre Fouchenneret atëherë kombinimi bëhet edhe më i përsosur.
“Skenografia e mrekullueshme e koncertit do të ishte arsye e mjaftueshme për t’u ulur dhe për të shijuar koncertin, por nëse performuesit janë: Jérémy Jouve (kitarë) dhe Pierre Fouchenneret (violinë) kombinimi bëhet edhe më i përsosur”, ka shkruar ai.
Ndonëse planet ishin që të vinte dhe të interpretonte në Prishtinë, për kitaristin Jérémy Jouve mundësia që “ReMucia” ju dha, pra të interpretonin në muzeun e bukur të Francës, dhe të mbanin të gjallë ReMusicen ishte një ndjenjë e bukur.
“ReMusica na dha këtë mundësi për të luajtur një koncert në video, për festivalin. Në të vërtetë ne ishim shumë të lumtur që ndjenim një dëshirë kaq të fortë nga Donika Rudi për ta mbajtur gjallë festivalin, dhe për ta bërë të mundur këtë moment krijues dhe muzikor edhe në distancë, pa marrë aeroplanin!”, tha ai për KultPlus.
Ashtu si çdo herë tjetër, në ReMusica nuk kishte si të mungonin veprat premierë të kompozitorëve më të shquar shqiptar. ‘Viotar’ tingëlloi zëshëm, nën çatinë e muzeut ‘Jean-Jacques Henner’. E kompozuar brenda tre netëve, vepra e kompozitorit Kreshnik Aliçkaj, ishte ndërtuar mbi motive shqiptare.
Aliçkaj ka treguar se kur kishte dëgjuar instrumentistët teksa luanin në instrumentet e tyre ishte ndjerë i frymëzuar që të kompozonte një vepër enkas për ta. Madje ai ndjehet i entuziazmuar për faktin që vepra e tij është interpretuar në Francë.
“Kur i dëgjova instrumentistët në YouTube ata ishin shumë të mirë dhe kjo ishte një shtytje më e madhe, një inspirim më i madh për të shkruar një vepër enkas për ta. Është një ndjenjë e mirë që kjo vepër në kuadër të festivalit ReMusica do të interpretohet në Francë”, ka thënë kompozitori.
E për veprën e shkruar nga kompozitori Kreshnik Aliçkaj nuk munguan as fjalët e Manfredo Gambino, i cili tha se kompozitori kishte bërë një punë shumë të madhe e madje të shkëlqyeshme për tingujt që jehuan në muzeun e Francës.
Krahas veprës premier të Aliçkaj, pjesë e programit të mbrëmshëm ishte edhe kompozimi i Rafet Rudit ‘Petit Suite Pour Guitare’, historia e së cilës mbanë të veçantën brenda vetes. Vepra është kompozuar gjatë kohës sa Rudi ishte student në Paris e së bashku me kitaristin Ehat Musa, të cilit edhe i dedikohet vepra.
Rudi rrëfen me nostalgji për kohën kur kjo vepër filloi të luhej për herë të parë. Sipas tij ishte Ehati ai që e popullarizoj atë në shumë vende të botës. Ai ka shtuar se ‘Petit Suite Pour Guitare’, bënë pjesë në numrin e madh të veprave që ai kishte kompozuar për kitarë.
“Ehati këtë vepër e ka luajtur dhe popullarizuar me shumë sukses në shumë vende të botës. Në këtë periudhë (fjala është për vitet ’80-ta), kjo është vetëm njëra prej shumë veprave që unë kam kompozuar për kitarë”, ka pohuar kompozitori.
Por historia e kësaj vepre nuk përfundon këtu, ajo në vitin 1985 është zgjedhur si vepër e obligueshme në Konkursin Ndërkombëtar të Kitarës në Beograd, me çka partitura e saj është shpërnda dhe luajtur prej kitaristëve të shumtë, të shumë vendeve të botës si Japonia, Argjentina, Kuba, Amerika, Australia, Korea por edhe shumë vende të Evropës. Kurse në vitin 1987 shtëpia e njohur e Parisit Transantlantique e boton po këtë vepër në kuadër të përmbledhjes Muzika Kontemporane e shekullit të 20-të, me çka ‘Petit Suite Pour Guitare’, vazhdon rrugëtimin e saj nëpër botë.
Kitaristi Jouve u shpreh i lumtur me faktin që pati fatin që të punonte me veprën e kompozuar posaçërisht për natën e mbrëmshme nga Krehnik Aliçkaj. Ai gjithashtu vuri në pah interpretimin e tij solo, të veprës së kompozuar posaçërisht për kitarë nga Rafet Rudi.
Krejt në fund Jérémy Jouve tha se ‘ReMusica’ kishte ngallur në të një energji mahnitëse dhe frymëzuese ani pse kishin luajtur për një publikë të padukshme.
“Ndjenja e një energjie kaq të mirë nga festivali i cili mund të caktonte të gjitha ato koncerte mahnitëse, ishte frymëzuese për ne edhe përkundër faktit që do të luanim pa publik prezentë (përveç stafit teknik!). Ne e mbajtëm në mendje publikun e ReMusica, kjo ishte një përvojë me mbingarkesë. Shpresojmë që publiku të shijojë muzikën që kemi interpretuar për ta në Paris”, përfundoj kështu intervistën Jovue.
Përfundimi i natës së mbrëmshme u shënua nën tingujt e këngës së tradicionale venedikase ‘La barcarola’, një nga veprat më të preferuar të Janques Henner./ KultPlus.com
Edicioni i 18-të i Tirana International Film Festival 2020 do të hapet më 19 shtator me premierën rajonale të filmit “Liqeni im” nga Gjergj Xhuvani, përcjellë KultPlus.
Një vit pas ndarjes së papritur nga jeta, TIFF sjell për publikun filmin e fundit të Gjergj Xhuvanit, si një homazh për mikun, kolegun dhe regjisorin më të suksesshëm shqiptar të 30 viteve të fundit.
““Liqeni Im” është testamenti më i vyer artistik që Gjergji na ka lënë e neve nuk na mbetet gjë tjetër veç se ta përhapim, ta promovojmë e ta kujtojmë. Vetëm kështu mund të shpresojmë për një fat me te mire te brezit te ri, përfaqësues i të cilit është edhe Kristo, heroi i filmit”, thuhet në njoftim.
TIFF 2020 vjen nën sloganin “Picture Your Life | Create The Future”.
“Liqeni Im” flet për djaloshin Kristo i cili jeton në një fshat në buzë të Liqenit të mrekullueshëm të Prespës, një vend i veçantë ku ndahen ujerat në kufijtë e tre vendeve të Ballkanit Shqipëria, Maqedonia dhe Greqia. Për të mbajtur familjen e tij, Kristo është bërë një kontrabandues i marihuanës, duke përdorur varkën e tij dhe njohjen e mirë të ujërave të liqenit për të transportuar pako me drogë nga ana shqiptare në atë maqedonase.
Në këtë film me skenar të Gjergj Xhuvani, luajnë aktorët: Ariton Pollozhani, Tristan Halilaj, Elia Zaharia Zogu, Julinda Emiri, Luiza Xhuvani, Birçe Hasko, Miriana Deti.
Si pjesë e programit të festivalit vjen edhe një tjetër premierë kombëtare nga regjisori i famshëm Milcho Manchevski, fitues i Venecias me “Before the Rain” dhe kandidat për Oscar. Kësaj radhe në TIFF shpalos filmin e fundit “Shelgu”, një bashkëprodhim i Banana Film Maqedoni dhe Tirana Film Institute, Shqipëri.
Në përgjithësi, në festival do të shfaqen 220 filma. Do të jenë 108 filma në competition nga të gjitha kategoritë dhe zhanret kinematografike përfshirë edhe filmin në shqip. Ndërsa 112 filma do të jenë në Non Competition section
Këtë vit në fokus të festivalit do të jetë shkolla polake e animacionit me programin NEË ËAY, një përmbledhje retrospektive e filmave më të mirë të kësaj shkolle gjatë 50 viteve të fundit të vlerësuar me çmime të rëndësishme ndërkombëtare.
Pjesë e programit të festivalit do të jenë gjithashtu edhe filmat shqiptarë si: “Exil” nga Visar Morina, “Zana” nga Antoneta Kastrati, “The Neës” nga Lorin Terezi i nominuar për Best Short Oscar qualifying. / KultPlus.com
Edicioni i dhjetë i Festivalit Ndërkombëtar të Letërsisë – ‘Polip’ do të mbahet sivjet ndërmjet datave 11 dhe 14 shtator.
Edicioni jubilar i festivalit polip sivjet mbahet online, duke iu përshtatur masave dhe vendimeve të ndërmarra nga institucionet relevante kundër përhapjes së pandemisë COVID_19.
Ani pse në rrethana të pazakonta, sivjet nën moton Change Your Language! [Ndrysho gjuhën tënde!] do të mundohen të sjellin atmosferën që e ka dominuar këtë festival në të kaluarën. Veç leximeve, do të organizohen edhe panele diskutimi, koncerte muzikore e aktivitete të ndryshme letrare.
Mbi 30 autorë nga vende të ndryshme të botës janë mysafirë të këtij edicioni, ndër ta edhe shkrimtari i njohur nga Serbia, Bora Qosiq.
Për më shumë detaje, ju ftojmë të shihni programin përfundimtar të polip X në websajtin e Qendrës Multimedia: www.qendra.org
Programet e leximeve dhe aktivitetet tjera do të mund të ndiqen live në faqen e Qendrës Multimedia në Facebook. / KultPlus.com
Gërshetimi i epokave të ndryshme, veprave monumentale e artistëve që pushtojnë skenën duke ringjallur një pjesë të historisë, do të filloj edicionin e nëntëmbëdhjetë në shtator të këtij viti. Festivali ndërkombëtarë “ReMusica” si asnjëherë më parë do të sjellë rrugëtimin e publikut në sallat më prestigjioze të Evropës, shkruan KultPlus.
Rrethanat e krijuara si pasojë e pandemisë pamundësuan udhëtimin e artistëve ndërkombëtar në Prishtinë, mu për këtë arsye ishte festivali “ReMusica” ai që udhëtoj tek artistët dhe vendet e tyre. Sallat e mahnitshme të Amsterdamit, Austrisë, Gjermanisë, Francës e Prishtinës, do të jenë nikoqiri i koncerteve të katërmbëdhjetë netëve të festivalit “ReMusica”.
Në një intervistë për KultPlus, drejtoresha e këtij festivali Donika Rudi ka treguar se edicioni i sivjetëm i festivalit ka qenë një ndër organizimet më sfiduese, me kërkesa të mëdha dhe i kushtueshëm. Sipas saj ekipi i ndarë në shtete të ndryshme ka vepruar si një i vetëm.
“Një projekt grandioz, me kërkesa të mëdha, gjithashtu edhe shumë i kushtueshëm. Mirëpo, vendosmëria dhe vullneti ynë ishin të padiskutueshme andaj vendosëm që koncertet t’i japim nga sallat prestigjioze në Evropë, si p.sh. Het Concertgebouw Amsterdam, Lorely Saal, duke i lënë hapësirë të veçantë artistëve të çmuar nga Kosova. Thjeshtë, një ekip i tërë në shtete të ndryshme ka funksionuar paralelisht të unifikuar dhe si një”, ka thënë ajo.
Sipas Rudit e gjithë puna që është bërë deri më tani lidhet edhe me mesazhin e festivalit për këtë vit. Ajo ka thënë se pandemia në një formë i ka bashkuar të gjithë, duke thyer barriera, kufijtë e duke i dhënë hapësirë edhe artit që të lulëzoj në një kohë të errët.
Edicioni i sivjetëm i festivalit “ReMusica” ndonëse po vie në një formë krejtësisht të re, do të ruaj cilësinë, vëllimin dhe fizionominë e ndërtuar me vite ku pjesa më e madhe e programit do të jetë e orientuar tek veprat e kompozitorëve shqiptar.
Hapja e festivalit do të bëhet nga Ebonit Saxophone Quartet, drejtpërdrejtë nga “Het Concertgebouë Amsterdam”. Kurse Salla e Kuqe e Prishtinës do prezantoj koncertin e sopranos tonë tashmë të afirmuar, Besa Llugiqi e cila do të shoqërohet nga pianisti, tashmë me përvojë të madhe Misbah Kaçamaku.
Festivali po ashtu do vizitoj edhe djepin e muzikës, ku nga Lorely Saal në Vjenë do paraqes Trio Klavis (violinë, saksofon dhe piano). Pjesë e programit do të jenë edhe veprat e autorëve shqiptar si: Valton Beqirit dhe Artan Hasanit.
Në edicionin e 19-të të festivalit artistët Visar Kuçi dhe Lirika Pula-Kasapolli do të sjellin interpretimin e veprave që nuk janë luajtur më parë në Kosovë, por edhe veprën Calliope Tsoupaki.
Një ndër të veçantat e këtij edicioni do të jenë dyshja e përbërë nga kitaristi Jeremy Juove dhe violinisti Pierre Fouchenneret. Në mesin e shumë veprave ata do të luajnë edhe premierën e veprës së autorit Kreshnik Aliçkaj.
Gjithashtu edicioni i sivjetëm do të mirëpres edhe një nga kuartetet harkore më të kërkuara ndërkombëtarisht, Minguet Quartett, e të cilët do të interpretojnë veprën e kompozitorit kosovar Ardian Halimi, e cila është shkruar si porosi e Festivalit ReMusica.
Donika Rudi ka treguar se shpresa dhe ringjallja janë dy konceptet në të cilat është bazuar programi nga organizatorët. Sipas saj ishin pikërisht këto të dyja, shpresa dhe ringjallja që përcollën të gjithë periudhën e pa përjetuar më parë.
“Mungesa e skenës dhe ndalimi i aktiviteteve kulturore krijoj një boshllëk. Në përpjekje për të dalë nga ky boshllëk, ne e pamë të rëndësishme që të gjithë këtë energji dhe këtë dëshpërim në njëfarë forme ta shndërrojmë në shpresë, si filozofi të jetës, të gëzimit e të këngës. Dhe në fund, na duket se koncepti i ringjalljes shfaqet si forcë lëvizëse në arritjen e një bote më të mirë, e më të lumtur”.
Ajo ka thënë se ndryshe nga edicionet e mëhershme ku në fokus kanë qenë ansamblet e shumta, orkestrat e koret nga Kosova, Japonia e Amerika, këtë vit kjo ka ndryshuar sepse koncertet do të jenë kryesisht me ansamble kamertale e formacione të vogla.
“Pandemia na ka bërë të reflektojmë në përpilimin e programit në tërësi, për dallim nga vitet dhe edicionet e kaluara ku gjithmonë kemi pasur në fokus ansamblet e shumta, orkestra dhe koret si nga Kosova, Japonia apo Amerika, këtë vit është dashur që kjo të ndryshoj. Kështu që koncertet do të jenë kryesisht ansamble kamertale, formacione të vogla në mënyrë që kontakti të jetë më i pakët për shkak të covid19”, ka shtuar drejtoresha e festivalit.
Krejt në fund Donika Rudi ka treguar se në sallat e koncerteve të Amsterdamit, Austrisë, Gjermanisë, Francës e Prishtinës do të mungoj publiku, sepse pavarësisht të bukurës që krijon muzika, ruajtja e shëndeti çdo herë është më e rëndësishme.
Ajo ka shtuar se festivali është me fat që për nëntëmbëdhjetë vite të ekzistencës së tij ka pasur një përkrahje dhe një publikë të devotshme. Sipas saj edhe në periudhën e pandemisë ka pasur një përkrahje të pashoq për festivalin. / KultPlus.com
Situata e krijuar nga pandemia Covid-19, ka bërë që shumë festivale në Kosovë të anulohen ose të mbahen pa prezencën e publikut.
Festivali “Zambaku i Prizrenit” në 5 shtatorin e këtij viti do të shënoj edicionin e tij të 31-të, por ndryshe prej herëve tjera në bahçen “Kino Lumbardhi”, ku dhe do të mbahet ky festival do të mungoj publiku, shkruan KultPlus.
Komuna e Prizrenit ka njoftuar se për shkak të situatë të krijuar në vend, festivali do të organizohet pa prezencën e publikut, por më një transmetim të drejtpërdrejtë në kanalet televizive.
“Për shkak të masave të përcaktuara për parandalimin e përhapjes së virusit COVID-19, u vendos që ky manifestim i festivalit të mbahet më 5 shtator 2020, pa prezencën e publikut, i cili do të transmetohet drejtpërdrejtë në kanale televizive për të gjithë teleshikuesit”, thuhet në njoftim.
Të gjithë artistët do të kenë mundësinë të dërgojnë këngët e tyre në festival deri me datën 7 gusht të këtij viti, kurse votimi për këto këngë do të bëhet online.
“Zambaku i Prizrenit” ka për qëllim mbrojtjen dhe promovimin e vlerave kulturore përmes këngës së lehtë. Ky festival është themeluar nga institucionet e atëhershme kulturore të Kosovës, si ngjarje e vetme kulturore që kultivon zhanrin e muzikës së lehtë si baladat, shansonet e serenatat.
Karakteristikë e këtij festivali është edhe kultivimi i artistëve dhe këngëve të reja të cilat kanë lënë gjurmë të pashlyeshme në repertorin e muzikës së lehtë, duke afirmuar personalitete të njohura të muzikës si këngëtar, kompozitor, poet, instrumentist, të cilët i kanë begatuar vlerat e mirëfillta muzikore të vendit tonë. / KultPlus.com
Festivali “Hardh Fest”, edicionin e kaluar ishte festivali më i vizituar në Kosovë, ku numri i pjesëmarrësve arriti mbi 70 mijë, që shënon numër rekord të ndërkombëtarëve.
Festivali
me më së shumti turistë në Kosovë, “Hardh Fest”, sivjet po vjen me një maratonë
festive 96 orë dhe përditësim të aktiviteteve unike, duke i paraprirë vitit
jubilar të 20-të, këtu nis epoka e re e “Hardh Fest”.
Festivali mbahet me 4, 5, 6 dhe 7 shtator 2020, n’Konak të Rahovecit, bindshëm lokacioni më i madh dhe më modern i festivaleve në Kosovë.
”Hardh Fest” tashmë tradicional në 19 vjetorin, mikson eksperiencat jetësore të turistëve nga mbarë bota, me pamjet vreshtare dhe trashëgimi, me muzikë hip hop dhe verë rreth kazanit dhe vizita (tours) tradicionale, duke vazhduar me muzikë pop & rock dhe raki rrushi deri te muzika elektronike dhe zjarri në Hardh Camp.
Një festival origjinal që tashmë është dëshmuar si përvojë e një dimensioni tjetër, krejt kjo e rrethuar me peizazhet magjepsëse vreshtare, që përjetohen vetëm në “Hardh Fest”. / KultPlus.com
Nën patronatin e kryetarit të komunës së Skenderajt Bekim Jashari, ka filluar edicioni i 15-të i festivalit të përvitshëm gjithëkombëtar ‘’Rapsodia Shqiptare’’, ku për tri ditë grupe e rapsodë nga trevat shqiptare do të garojnë me këngët e tyre folklorike, shkruan Ekonomia Online.
Hapjen e këtij festivali e bëri kryetari i komunës, Bekim Jashari i cili vlerësoi se ky festival është i një rëndësie të veçantë sepse sipas tij këtu në një frymë konkurruese pasqyrohen këngë të shumta burimore si vlerë e trashëgimisë sonë kombëtare.
“Ruajta dhe kultivimi i kulturës sonë tradicionale është detyrë e secilit nga ne sepse duke ruajtur dhe promovuar kulturën tonë jo materiale ne nderojmë historinë tonë të lavdishme”, ka deklaruar kryetari Jashari.
Tutje Jashari ka thënë se kultura jonë tradicionale e ruajtur me fanatizëm me shekuj të tërë duhet të këtë një kujdes e vëmendje më të madhe institucionale, një promovim më të madh edhe nga mediat sepse kjo është historia dhe identiteti jonë kombëtar.
Ai ka falënderuar rapsodët pjesëmarrës që me veprat e tyre po madhështojnë këtë festival.
Kryetari Jashari, për kontributin dhënë në zhvillimin e folklorit ka ndarë një mirënjohje post mortum për rapsodin tashmë të ndjerë, Kadri Duraku.
Pjesën garuese të festivalit sonte, me këngën e tij e hapi fituesi i vitit të kaluar, Qëndrim Ajazi.
Festivali ‘’Rapsodia Shqiptare’’ do të zgjasë tri ditë, me mbajtjen e natës finale në të cilën do të shpallet fituesi i festivalit.
Kujtojmë që ky festival organizohet në kuadër të festave të nëntorit, mirëpo këtë vit për shkak të tërmetit që ndodhi në Shqipëri, grupi organizativ vendosi që të shtyhet për datat 28,29 dhe 30 dhjetor 2019. /KukltPlus.com
“Free Jazz Explosion” është festival dyditor i cili feston energjinë e jazz muzikës të lëshuar prej kufizimeve të mainstream-it, përcjellë KultPlus.
Gjatë programit dyditor, mund të dëgjoni improvizuesin legjendar të free jazz Dror Feiler, free form duon Jooklo Duo, dhe muzikën improvizuese nga Brunberg.
Koncertet e artistëve ndërkombëtar do të përkrahen nga ligjëratat mbi historinë shoqërore të free jazz muzikës me Sezgin Boynik, Taneli Viitahuhta, dhe Dror Feiler, si dhe shfaqja e kult filmit mbi free jazz të Ron Mann “Imagine the Sound” (1981). Festivali do të nis më datë 29 nëntor dhe do të zgjasë deri më 30 nëntor.
PROGRAMI
E premte, 29 nëntor 19:00h “Imagine the Sound” (1981), regj. Ron Mann 21:00h Dror Feiler (SE) Ligjëratë / Koncert Agitatorum / The Brutal Sentimental Concept Nr. 13
E shtunë, 30 nëntor 19:00h Prezentim / Sezgin Boynik (KS/FI), Taneli Viitahuhta (FI) Libri “Free Jazz Communism” (Rab-Rab Press, 2019) 21:00h Koncert / Brunberg (FI) 22:00h Koncert / Jooklo Duo (IT)
Free Jazz Explosion 2019 përkrahet nga Komuna e Prishtinës, Agjencia Zvicerane për Zhvillim dhe Bashkëpunim (SDC) dhe programi Culture for Change i financuar nga Bashkimi Evropian. / KultPlus.com
Kamerfesit mbrëmë i ka takuar “Zanave”. Tri artistet që performuan mbrëmë ishin me një emër por jo edhe me një shije dhe kolorit. Në fakt, pikërisht se secila prej tyre ishte në një pozicion ndryshe, një fakt ky dhe bazë e mjaftueshme që publiku të dëgjonte tinguj pianoje, flaute si dhe zërin e çlirët dhe të pastër të sopranos Zana Abazi-Ramadani, e cila qe e përcjellur nga pianistja Zana Badivuku- Basha dhe flautistja Zana Abazi, shkruan KultPlus.
Salla ishte e mbushur, ndërsa në skenë arriti ansambli që do të performonte aty. Ata u pritën me duartrokitje të pasuar me një heshtje si shenjë përgatitje për fillimin e koncertit. Veprat të ndryshme të huaja, të interpretuara nga artistet në fjalë përshëndeteshin vazhdimisht, por kulmimi i emocioneve dhe duartrokitjeve erdh kur sopranoja Zana Abazi-Ramadani nën përcjelljen e artisteve tjera, filloi interpretimin e këngës “Valsi i Lumturisë”. Çdo i dyti mysafir ishte me telefon në duar, duke incizuar apo fotografuar. Momentet që ajo dhuroi gjatë asaj performance nuk mjaftonin vetëm që të shijoheshin, ato duhej të ruheshin.
E gjithë mbrëmja ka kaluar nën një atmosferë shumë relaksuese dhe pozitive. Formacioni artistik, përveç anës profesionale ka arritur që tek publikun të transmetonte edhe një energji pozitive dhe të krijonte një klimë miqësore që në fakt ishte edhe një nga veçantitë e kësaj mbrëmje.
Siç ndodh zakonisht, mbrëmja u mbyll me shumë fotografi dhe shkëmbime mendimesh rreth asaj performance, ku vërehej se të gjithë ishin të kënaqur.
Sopranoja, Zana Abazi- Ramadani, ka thënë se programi që kanë pasur nuk ka qenë i lehtë.
“Me të vërtetë ka qenë mjaftë i vështirë, ka epoka të ndryshme dhe secila epokë, secila këngë, secila vepër e ka stilin e vet dhe duhesh t’i përshtatesh stilit të saj. Duhesh të jesh vazhdimisht në formë në mënyrë që të performosh në çdo moment”.
Ajo tutje ka folur për vështirësitë që krijon mungesa e një salle koncertale në Kosovë.
“Me të vërtetë kjo biseda për sallën është bërë si traditë të diskutohet mirëpo, nëse nuk kemi salla si duhet atëherë edhe për neve si instrumentistë dhe si artistë e kemi më të vështirë t’i realizojmë interpretimet tona”.
Zana Abazi, tha se është ndjerë e nderuar që ka ndarë skenën me dy artistet tjera.
“Ka qenë privilegj shumë i madh për mua që ta ndaj skenën me dy profesioniste si profesoreshën Zana Badivuku dhe profesoreshën Zana Abazi-Ramadani. Një mundësi shumë e mirë për mua që më është ofruar nga profesoresha Sihana Badivuku”.
Më pas, shkurt ka treguar edhe për përzgjedhjen e programit.
“Përzgjedhja e veprave është bërë në bashkëpunim me drejtoreshën e festivalit, ndërsa trion që e kemi luajtur së bashku tri zanat, ka qenë vepër e aranzhuar nga profesori Edon Ramadani”.
Pianistja, Zana Badivuku-Basha ka folur pak për organizimin si dhe për provat që kanë pasur së bashku para performimit.
“Mendoj se kemi qenë një ansambël i mirë, jemi përshtatë mirë. Provat i kemi mbajtur dy-tri javët e fundit, jo shumë por mjaftueshëm sa për ta realizuar një koncert, do të ishte mirë që ta vazhdonim këtë bashkëpunim”.
Pianistja Lejla Pula e ka vlerësuar si “shumë të bukur” mbrëmjen e djeshme.
“Ishte një mbrëmje shumë e bukur. Vërtetë jam shumë e lumtur që jemi dëshmitarë që artistët tanë punojnë pa pushim dhe përparojnë gjithnjë e më shumë. Ishte një përshtypje e jashtëzakonshme artistike”.
Ajo ka zgjedhur fjalë të mëdha për sopranon Zana Abazi-Ramadanin.
“Është një prej sopranove më të mira që ne kemi dhe me të cilën ne mund të mburremi vërtetë dhe mendoj se ne duhet të gjejmë rrugë që këta artistë të kemi rastin dhe t’i shfaqim edhe jashtë kufijve të Kosovës”.
Festivali Kamerfest 2019 që po zhvillohet në Kosovë, Shqipëri dhe Maqedoninë Veriore, do të vazhdojë edhe netëve të tjera me aktivitetet të ndryshme artistike teksa edhe KultPlus do të vazhdojë t’i mbajë të informuar lexuesit e tij. / KultPlus.com
Tre artiste, një nga Shqipëria dhe dy nga Kazakistani, performuan në natën finale të festivalit të 13-të në Shkodër, në një mbrëmje që është titulluar “Universi Nomad” dhe që ka bërë bashkë lahutën shqiptare, kobyzin dhe pianon. Dy virtuoze nga Azia Qëndrore, Aigerim Matayeva në piano dhe Aigerim Yersainova Shuster në vegla instrumentale tradicionale, interpretuan sëbashku me rapsoden e lahutës shqiptare, Lumturije Nonaj.
Ato nuk i bashkon vetëm puna artistike, por pasioni dhe dashuria që traditat e vendit të tyre në art, ti trashëgojnë ndër breza. Lumturije Nonaj, është sot e vetmja rapsode që interpreron ende në lahutë, simbolin instrumental të malësorit shqiptar.
Aigerim Yersainova Shuster dhe Aigerim Matayeva, janë dy artiste nga Kazakistani, por që jetojnë dhe punojnë prej vitesh në Francë, ndërsa kanë prekur shumë skena botërore të artit.
Shuster, trashëgoi nga gjyshja traditën e Kobyzit, simbolin instrumental të Kazakistanit që i përketë shekullit të VII dhe që njihet si pararendës i violinës. 17 vite studimi për pesë vegla muzikore tradicionale, do të shoqëronin jetën e saj që nga fëmijëria e hershme, ndërsa prej disa vitesh jeton në Francë dhe bashkëpunon me Festivalin Francez “Univers Nomad”.
Aigerim Matayeva, është sot profesoreshë pianoje në Konservatorin e Parisit, ndërkohë që ka dhënë koncerte në shumë skena botërore si Francë e Zvicër.
Të treja artistet mbushën me emocione mbrëmjen e djeshme sallën e Teatrit “Migjeni”, ku është mbajtur nata e pestë e edicionit të 13-të të Festivalit Ndërkombëtar “Takimet Muzikore te Dy Boteve”.
Me një eksperincë të gjatë në drejtimin e këtij festivali, ideatorja e tij, Ilda Mara, drejtuese e Organizatës Franco-Shqiptare “Argjiro”, me gjithë modestinë që e karakterizon, pranon se këtë vitë ky festival nuk është i veçantë vetëm pasi ka qenë shumë i suksesshëm, por se kjo finale ka arritur plotësisht misonin e tij, bashkimin e kulturave, artit, trashëgimisë mes Europës dhe Azizë.
Veshja prej malësoreje e Nonaj, tingujt e lahutës, interpretimi brilant i saj, mbajtën të “mbërthyer” me emocione publikun e zgjedhur që kishte mbushur sallën.
Nonaj interpretoi me lahutë “Muji i Varum’, “Gjergj Elez Alia”, “Gjergj Kastrioti”, “Gjergj Fishta” dhe “Prek Cali”.
Artistja Shuster u ndoq me mjaft interes në interpretimin në kobyz, zhetigen, saz syrnay, shan kobyz. Ndërsa, artistja tjetër Matayeva interpretoi në piano pjesë muzikore tradicionale kazake dhe turke.
I magjishëm ka qenë dhe interpretimi mes kobyzit dhe pianos, në disa pjesë, që ka ngjallur emocione tek publiku. Ky koncert u organizua në bashkëpunim me festivalin francez Univers Nomad, Bashkinë Shkodër dhe Qendrën Rinore Arka.
Plotë 14 pjesë instrumentale, të artisteve nga Kazakistani dhe pesë pjesë të luajtura në lahutë, ndërthurën tingujt mes tyre në një mbrëmje që do të mbahet mend gjatë për publikun me shije të Shkodrës. / KultPlus.com
Më 16, 17 e 18 gusht yjet botërore e rajonale do të zbarkojnë në skenën e Konakut, aty ku mbahet festivali Hardh Fest, në Rahovec.
Nën moton “Një got për mot” në Rahovec sivjet mbahet jubileu i 5 vjetorit të ribrendimit të Hardh Festit, që tashmë mbledh qindra persona për tre ditë rresht, transmeton Koha.net.
Edicioni i sivjetmë i festivalit do të mbahet më 16, 17 dhe 18 gusht, me shumë yje të muzikës që do të jenë pjesë e tij.
Se çfarë do të përmbajë ky edicion mund ta mësoni në promon zyrtare të Hardh Festit.
Në kalanë e Gjirokastrës është mbajtur “Çeço fest” një ngjarje muzikore rinore që mblodhi shumë të rinj nën ritme të muzikës elektronike drejtuar nga DJ të njohur.
Emri i festivalit është një memorje për heroin shqiptar të përpjekjeve kundër otomanëve Çerçiz Topulli, lindur dhe rritur në Gjirokastër. Organizatorët besojnë se festa që do të vazhdojë për dy netë do të ketë një impakt të madh në promovimin e monumentit dhe qytetit përgjatë sezonit veror.
10 artistë të muzikës elektronike janë pjesë e eventit që do të mbajë zgjuar ritmin edhe natën e së shtunës.
Pjesë e festës pritet të bëhen në vijim ekspozita të kostumeve popullore, kulinari, shfaqje filmash me në qendër figurën e Çerçiz Topullit ndërsa imazhi i tij është bërë tashmë shumë popullor në bluza, kapele e çanta. Ngjarja që është mbështetur edhe nga Ministria e Kulturës pritet të mbledhë të shtunë rreth 1000 vizitorë në kalanë e Gjirokastrës.
Sponzorë privatë dhe shtetërorë janë mbledhur së bashku për ta themeluar festivalin e parë të Gastronomisë në Prishtinë, shkruan KultPlus.
Qindar qytetarë e dhjetëra kompani private do të marrin pjesë në këtë manifestim dyditorë që po mbahet afër Konunës së Vjetër të Prishtinës.
Në një intervistë
për KultPlus, Koordinatorja për PR dhe Marketing e festivalit, Vanita Zhubi, ka
treguar synimet, shkakun dhe ambicjet që ka ky festival në të ardhmen.
“Kjo është hera e
parë që në Prishtinë realizohet një festival i tillë, i Gastronomisë ku do të
kenë mundësi që t’i prezantojnë produktet e tyre dhe të ketë hapësirë për
produktet vendore. Qëllimi i këtij festivali është që të krijohet një platformë
ku do të diskutohet për traditën shqiptare dhe lashtësinë e saj.” Ka thënë
Zhubi.
Ajo ka treguar që
organizimi i këtij festivali ka marrë gati një vit kohë punime që të arrihet në
këtë fazë pasi kanë menduar që këtë event të tillë që i ruan dhe i promovon
vlerat e traditës shqiptare, që nga mënyra e gatimit e deri te gjellëbërja.
“Siç mund të shihni jemi në parat e fundit të realiziit të këtij festivali. Disa stenda edhe kanë filluar punën, por po realizimi ka qenë me të vërtetë një sfidë më vete dhe na ka marrë gati një vit për ta përmbledhur.” është shprehur Zhubi.
“Gajtë këtyre ditëve
do të ketë dhjetëra evente që do të realizohen. Kemi arritur të sjellim disa
shefa të kuzhinës që do të tregojnë se si janë gatuar gjellat në atëherë e si bëhen
tash, do të ketë forime e diskutime, pa e harruar snjëherë këndin e trashigimisë
dhe këndin e restoranteve” ka sqaruar Zhubi.
E pyetur nëse ka
pasur ankesa lidhur me realizimin e festivalit ajo ka thënë se është herët të
flitet për këtë gjë.
“Ende jemi në
fazat e nisjes, mirëpo ankesat eventuale mund të jenë nga pjesëmarrësit, fjala
është për kompanitë të cilat prezantojnë produktet e tyre, eventualisht lidhur
me shumën që kanë paguar për t’u bërë pjesë e festivalit. Siç mund ta shihni
festivali po realizohet në një hapësirë publike falë kontributit të Komunës së
Prishtinës dhe të gjitha fondet e marra nga kompanitë kanë shkuar në realizimin
efestivalit, te muzika dhe shpenzimet e organizimit” ka sqaruar ajo.
Kurse nga ana e
kompanive pjesëmarrëse ka pasur vetëm lëvdata.
Kosovare Maliqi, përfaqësuese e njërës prej kompanive të vajit, ka treguar për ne se “kjo është një mundësi e mirë për produktet vendore dhe për të folur sa më shumë për atë që është e jona, qoftë pjesë e kuzhinës qoftë pjesë e trshëgimisë duhet të qmohet pafundësisht”
Festivali është hapur sot dhe do të vazdojë edhe nesër deri në orët e vona./KultPlus.com
Në garën e dytë ndërkombëtare te Anibar shfaqen filma të cilat kryesisht e trajtojnë tjetërsimin, ngecjen e shoqërive në vese, traumat e jetës, stresin dhe depresionin dhe (fat)keqësitë. Pesë filmat që garojnë janë: “Orbita e vetmuar” (Lonely Orbit), Nën kafazin e krahërorit” (Under the Rib Cage), “Natë e ëmbël” (Sweet Night), “Kojota” (Coyote) dhe Jeta24” (Life24).
Nuk ka asgjë me të lezetshme se sa koha e kaluar mes shokësh. Puna me ngarkesë domosdo ka nevojë për shkarkim. Filmi “Orbita e vetmuar” (Lonely Orbit) e regjisorëve, Frederic Siegel dhe Benjamin Morard, flet për punën dhe gjendjen psikologjike te një tekniku sateliti. Ai përballet me vetminë dhe punën me përgjegjësi. Duke e vërejtur tjetërsimin, pra faktin që është më shumë rob i punës së tij se sa i projeksioneve jashta saj, mendja e tij prodhon kaos, dhe ky kaos shkakton reaksion zinxhiror në hapësirë. Në botë ka të vetmuar dhe vetmitarë. Të parët e përjetojnë keq botën sepse përkundër se janë vetëm e përjetojnë veten si të tillë. Të dytët janë në harmoni me vetminë e tyre. Në të dyja rastet, tjetërsimi është një prej shkaktarëve.
Një kërkim në “Google” për ndonjë simptomë sëmundjeje sugjeron dhjetëra sëmundje tjera. Të jetosh vazhdimisht në pasiguri të të ardhurave, në rutinën e bezdisshme plot e përplot vese, dhjetëra sëmundje tjera janë buzë pragu. Regjisori Bruno Tondeur me “Nën kafazin e krahërorit” (Under the Rib Cage) sjellë ikjet e zakonshme që bëjnë njerëzit si protestë ndaj realitetit të vrazhdë, dhe këtë e pasqyron përmes personazhit kryesor që është një djalosh që mendon se do të vdesë. Ai ka një punë, një banesë, depresionin dhe gjendjen e keqe fizike; me fjalë të tjera, shumë stres. Si shumë shoqëri moderne e post-moderne, ikja nga realiteti karakterizohet me konsumimin e drogërave, alkoolit, mbylljen në vetmi, shkëputjën nga realiteti. Për trembëdhjetë minuta ky animacion pasqyron të gjitha këto, dhe jo me pahir asocojnë me shumëkë.
“Natë e ëmbël” (Sweet Night) e regjisorës Lia Bertels shpërfaq nevojën që të theksohet e mira tek e keqja. Në qendër të këtij filmi është një ari që nuk po mund të bie në gjumin dimëror. Thuhet se arsyeja përse qëndrojmë zgjuar është kujtimi dhe pritja për diçka ose dikë. Ariu i filmit është në apati totale. Arsyeja e insomnisë së tij është një ëndërr e lënë në gjysmë. Një njeri (i pa takuar më herët) i shfaqet në ëndërr dhe nis të këndoj. Në momentin kur nis kënga ai zgjohet. Kjo për të ka kuptim depresiv: “mbase nuk i meritoj gjërat e bukura”. Në mes të kësaj katrahure, atij në ndihmë i vjen një majmun i bardhë i cili e shpie tek tezja e tij që ta hajë mjaltë magjike që e vë në gjumë. Në himalaje dhe në dimër, më në fund ariu e kupton se bëri mirë që nuk kishte fjetur deri atëherë. Gjëra më të bukura ndodhin kur jemi zgjuar.
Një familje kojotësh janë duke u ushqyer me prehen e tyre. Një llavë ujqish i dallon ata dhe në sulm e sipër e vrasin pothuajse tërë familjen dhe ua hanë prehen. Mbetet vetëm kojota mashkull. Në filmin “Kojota” (Coyote) të regjisorit Lorenz Wunderle, trajtohet mostejkalimi i traumës. Me gruan dhe fëmijët e vrarë kojota nuk mund t’i jap kuptim jetës. Ata janë çdokund. Dita e tij karakterizohet me kujtimin traumatik të tyre. I zhgënjyer nga emocionet njerëzore, ai përpiqet ta kalojë këtë gjendje, por ajo sa vjen e rëndohet. Ngecja në traumë shpie në rrugë qorre. Filmi “Kojota” na rrëfen këtë.
Një sulm me armë ndodh në një rrugë. Katër personazhe dalin nga vetura, por me t’u futu brenda ajo nuk ndezet. Që të shpëtojnë duhet të arratisen dhe ta hudhin veturën në erë. Bomba e hudhur merrë trajtë të një gjallese dhe përmes melankolisë pranon fundin e vet shkatërrues. Në proces e sipër ajo zbulon dhe liron një njeri të strehuar në bagazh. Filmi “Jeta24” (Life24) e regjisorit Kristjan Holm sipërfaqëson jetën e shthurrur të beqarit Einar Jernskjegg. Si i pandreqshëm që është, 24 orët e jetës së tij janë mjaft të përçudnuara. Ai me vullnet të lirë dhe pas një nate të egër futet në bagazhin të një veture të parkuar. Kjo veturë vidhet dhe hudhet në erë, por që beqari i pandreqshëm Einar e fiton lotarinë: jeta e tij shpëtohet nga një bombë. Nganjëherë moskokçarja ka simotër fatin e mirë.
