Etiketë: fituesit

Dje është mbajtur ceremonia e mbylljes së edicionit të 13-të të festivalit Ndërkombëtar të Animacionit Anibar. Ceremonia filloi nga ora 20:00 ku publikun zuri vend në hapësirën e Kino Liqeni.

Juria u mblodh edhe njëherë të shpall fituesit e 7- të kategorive garuese.

Më poshtë mund të gjeni emrat e fituesve të këtij edicioni.

Gara ballkanike

Fituesi i garës ballkanike “My Father’s Damn Camera!”. Ky film është realizuar nga Milos Tomic.

Një djalë i pamatur në një mënyrë pothuajse të dëshpëruar dhe për këtë arsye problematike kërkon vazhdimisht vëmendjen e babait të tij – fotograf. Duke u përballur me kaosin artistik të të atit dhe magjepsjen e tij obsesive me jetën fotografike, në rrugën e tij të rritjes, këto elemente përfundimisht bëhen thelbësore për forcimin e lidhjes së tyre baba-bir. Në një tregim që ndërthur animacionin e vizatuar me dorë dhe stop motion në teknikën e kolazhit, autori e çon audiencën e tij në një xhiro nëpër arkivin e fotografit slloven Dragiša Modrinjak, dhe në të njëjtën kohë tërheq nga përvoja personale si regjisor dhe baba.

Juria vendosi për këtë film sepse: “Ne do të donim t’i jepnim çmimin e filmit më të mirë ballkanik një filmi që na çoi në një udhëtim të egër zbulimesh dhe lidhjesh personale familjare. Ky film vizualisht i gjallë ju hipnotizon deri në fund me përdorimin e tij të pasur të teknikave të mediave mikse.”

Juria ndau Mirënjohje të veçantë filmit “Shpija” me regji të Flaka Kokollit.

“Ne do të donim të përmendnim veçanërisht një film që trajton përdorimin e fortë të metaforës vizuale për të përshkruar konceptin e shtëpisë në kuptimin e tij më të gjerë. Stili i tij fluid i animacionit paraqet temat e rrënjëve dhe identitetit kulturor në një mënyrë të ndjeshme dhe tërheqëse”.

Gara studentore

Fituesi i garës së studentëve u shpall filmi “Goodbye Jérôme!”. Ky film u drejtua nga Gabrielle SELNET, Adam SILLARD dhe Chloé FARR.

Sapo ka mbërritur në parajsë, Xheroni niset për të gjetur gruan e tij Merilin. Gjatë kërkimit të tij, ai zhytet në një botë surreale dhe shumëngjyrëshe në të cilën askush nuk duket se mund ta ndihmojë.

Juria vendosi për këtë film sepse: “Na mahniti me përzierjen lozonjare të humorit surreal dhe stilit vizual. Ai shfaqi një drejtim të fortë të animacionit, zërit dhe historisë, një arritje shumë kompetente nga ekipi që ju fton të jeni pjesë e udhëtimit të Jerome përsëri dhe përsëri”.

Juria ndau Mirënjohje të veçantë për “Dhomën e sipërme” të regjisorit Alexander Gratze.

“Dëshirojmë të përmendim një film që na ngrohu zemrat me përshkrimin e tij empatik të lidhjes së dy botëve. Një qasje simpatike artistike, nga e cila mund të rishikoni kujtimet tuaja familjare dhe të mendoni për shkëmbimin e brezave”

Gara e Filmit të Metrazhit të Gjatë

Fitues i Garës së Filmit të metrazhit të Gjatë është “Bye-Bye Elida”. Ky film u drejtua nga Titouan Bordeau.

Bye-Bye Elida zhvillohet në fusha të gjera. Zbulojmë disa grupe personazhesh që kryejnë aktivitetet e tyre përkatëse. Disa përpiqen të ushqehen për të mbijetuar, të tjerë ndërtojnë, udhëtojnë ose kryejnë rituale të pashpjegueshme. Kalimi i kohës na tregon se veprimet e disave, sado pozitive apo mizore, kanë ndikim në jetën e të tjerëve.

Ata vendosën për këtë film sepse: “Krijesat e çuditshme dhe peizazhet surreale në të cilat banojnë marrin jetë në këtë film përmes ritualeve idiosinkratike dhe një stili grafik të interpretuar minimalist. Pemët që rënkojnë dhe çamçakëz flluskash të kristalizuara janë elementë të një dizajni unik të tingullit që plotëson performancat humoristike dhe absurde që u japin jetë këtyre personazheve.

 Juria i jep BYE-BYE ELIDA çmimin e madh për filmin e animuar.

Juria ndau Mirënjohje të veçantë për “BOB SPIT” të drejtuar nga Cesar Cabral.

“Shkrimi i shkëlqyeshëm i skenarit, personazhet unikë, krijimi i shkathët i kostumeve dhe vërtetësia e studiuar mirë në kulturën punk të viteve 1970 e ngritën këtë film në shumë nivele. Shëmtia ishte krijuar bukur dhe kërcimet e shkathëta midis dokumentarit dhe artit komik brazilian që i referohet kombinohen për të krijuar një vepër arti autonome.”

Gara Ndërkombëtare

Fituesi i Garës Ndërkombëtare u shpall “Letter to a Pig” nga Tal KANTOR.

Një kujtim traumatik i një të mbijetuari të Holokaustit dërgon një nxënëse të re në një udhëtim të brendshëm, duke kërkuar për rrugën e saj ndërsa kufiri midis natyrës së kafshëve dhe njeriut mjegullohet.

Juria vendosi për këtë film sepse: “Ky është një film që merr një perspektivë jokonvencionale, personale për një traumë të përbashkët historike që ka kaluar shumë linja brezash. Regjisori përdor me mjeshtëri një përzierje imagjinative të teknikave të animacionit për të rinovuar diskutimet tona për Holokaustin, edhe pse fëmijët tanë përballen me trazira bashkëkohore.”

Juria i ndan një mirënjohje të veçantë edhe filmit “SIERRA”.

“Ne na pëlqyen tingujt e mprehtë dhe stilin e thjeshtuar grafik të kësaj narrative lozonjare dhe të këndshme pasi shërben për një performancë çuditërisht emocionale me lidhje kaotike dhe të paparashikueshme. Komploti i jashtëm budalla flet në mënyrë të fshehtë për pritshmëritë midis prindërve dhe fëmijëve të tyre dhe për atë që duam nga vetja”. Juria i jep me kënaqësi Sierra çmimin për mirënjohje të veçantë për filmin e shkurtër dhe të animuar.

Gara e video-muzikës së animuar

Fituesi për Videon Muzikore më të Mirë të Animuar iu nda filmit “Cimpoiasca”! Drejtuar nga Barbora Halířová, Cimpoiasca është një video muzikore që përdor motive folklorike për të treguar historinë e miqësisë së pastër të një gruaje. Me ndihmën e schnapps dhe kërcimeve të egra, këto gra arrijnë të kapërcejnë një makth të vogël. Filmi përdor simbolikën për të interpretuar ritmin e muzikës folklorike në një qasje kaq tërheqëse. Mënyra se si ky kërcim vizual përshkruan ndjenjën e bashkimit na mori për dore për t’u bashkuar në një rrugë drejt një bote më të gëzueshme. Pra, le të kërcejmë me fituesin, që është Cimpoiasca.

Juria gjithashtu i jep një mirënjohje të veçantë “Los colores del niño dios”, drejtuar nga Santiago Pérez Rodríguez. Një udhëtim i animuar punk përmes skedarëve Excel të foshnjës Jezus, i ngarkuar për të sjellë dhuratat e Krishtlindjeve në Kolumbi. Dhjetori është një festë frenetike kushtuar hiper stimulimit të shqisave. Gëzimi dhe energjia e animacionit shkon në mënyrë të përkryer me muzikën. Ai përcjell me gjallëri anën konsumatore të një feste të rëndësishme duke iu referuar imazheve ikonike të kohës sonë. Për shkak të mënyrës shumë të mprehtë, plot ngjyra dhe punk të realizimit të filmit, ne i japim mirënjohje të veçantë Los colores del niño dios.

Një tjetër mirënjohje e veçantë shkoi tek “SURL – Beside”, me regji nga Yoon-kyeong YANG, kjo video shprehte dashurinë për personin tjetër si karrige dhe e vizualizonte atë teksa karrigia po udhëtonte. Kombinimi i përsosur i imazheve elegante dhe qasjes vizuale na çon në një botë ëndërrimtare që përshkruan dëshirën e dashurisë. Filmi përdor një gjuhë metaforike që përzien bukur abstraktin dhe narrativën me sukses duke përdorur një larmi të gjerë stilesh. Në secilin shikim videoja muzikore zbulohet para nesh, shtresa pas shtrese.

Gara e të drejtave të njeriut

Fituesi i Garës për të Drejtat e Njeriut është “Night” me regji të Ahmad Saleh. Pluhuri i luftës i mban sytë pa gjumë. Nata sjell paqe dhe gjumë për të gjithë njerëzit në qytetin e shkatërruar. Qëndrojnë vetëm sytë e nënës së fëmijës së humbur. Nata duhet ta mashtrojë për të fjetur për të shpëtuar shpirtin e saj. Është jashtëzakonisht e vështirë të përshkruash subjekte kaq të vështira në një mënyrë poetike. Ne u prekëm veçanërisht nga arritjet e këtij filmi. Duhet një rrugë shumë e ndryshme për të portretizuar tragjedinë dhe tmerret e luftës. Ai përdor natën si një pikë të fortë narrative për të na lënë të ndiejmë atmosferën makthi që rrethon humbjen e jetës.

“Lada, motra e Ivanit” mori mirënjohje të veçantë në kategorinë për të Drejtat e Njeriut. Një film me regji të Olesya Shchukina. Është një animacion dokumentar i bazuar në historinë reale të Ladës, një gruaje transgjinore nga Rusia. Ajo i tregon asaj dhe vëllait të saj sekretin e Ivan. Filmi ka një gjuhë vizuale dhe tregim të fortë dhe të gëzueshëm. Ajo vërteton me shumë sukses se mund të trajtoni një temë të fortë në një mënyrë shumë të ngrohtë. Ne ishim të intriguar nga ky film nga cilësitë e tij si dhe mendojmë se është e rëndësishme të kemi filma që përshkruajnë diversitetin, veçanërisht në kontekstin e Rusisë sot ku të drejtat e LGBTQ+ janë nën kërcënim çdo ditë.

Gara e Audiencës së të Rinjëve

 Fituesi i filmit më të mirë në garën për audiencën e të rinjëve është “Old Gramophone’s Ghostly Tones” me regji të Zuzana Čupová, Martina Tomková dhe Kryštof Ulbert. Ky është një film për dy hajdutë që në fakt nuk duan të vjedhin, gjithçka që dëshirojnë është kërcimi! Megjithatë, shefi i tyre i keq nuk e aprovon këtë dhe ata duhet të hyjnë në një pallat të braktisur.

Mirënjohja e parë e veçantë në këtë kategori shkoi për “The Big Tantrum”, nga regjisorët Celia Tisserant, Arnaud Demuynck. Në këtë film personazhi kryesor Robert nuk ka pasur një ditë të mirë. Ai kthehet nga shkolla me humor të keq dhe babai i tij e dërgon në dhomën e tij. Mirënjohja e dytë e veçantë shkon për “Theo the WaterTower”, nga regjisori Jaimeen Desai. “Çdo mëngjes, Theo kulla e ujit qan dhe prish qetësinë e fshatit. Roberti dhe qeni i tij përpiqen ta gëzojnë duke kënduar këngë. Por Theo nuk është në humor për të kënduar dhe përpiqet të arratiset, gjë që e çon atë jashtë fshatit dhe në qytet.” Ndërsa, mirënjohja e veçantë e tretë e kësaj kategorie shkon për filmin “My child” me regji të Hyunjoo KIM. “Megjithëse nëna bën çmos për të rritur fëmijën e saj, fëmija i saj që nuk rritet kurrë aq sa për të mbijetuar do të mbetet vetëm.” / KultPlus.com