“E mira duhet kërkuar, e keqja vjen pa kërkuar”

Aforizma dhe shprehje popullore shqiptare

“Lumturia është si një flutur: po vrapove pas saj – nuk e kap dot; po qe se ndalon për një çast, të vjen vetë në duar.”

“E sotmja e qesh të djeshmen.”

“Armiku me i rrezikshëm është ai që harrohet.”

“Ç’pret nga ai që trembet nga hija e tij.”

“Barku me barna, si këmisha me harrna.”

“Kur fjalosen dy gra, shajnë shoqen e tyre.”

“Fëmija të fut në shpellë të gjarpnit.”

“Amanetin as deti nuk e mban, e qet ne lëndinë.”

“Dhelpnës me dhelpni, ujkut me trimni.”

“Fusha ka sy, mali ka vesh.”

“Kam inat po skam takat.”

“Dora e huej s’din ku të kruen.”

“Budalla ka fat vetëm në përralla.”

“Ashtin e thate kurrkush s’e lëpin.”

“Burri i mirë din çka flet – budalla flet çka din.”

“Delen e mplakë frika nga ujku e gërshëra.”

“Grueja e bukur e vena e amël janë helm për zemër.”

“Frika nuk e len lepurin me u majtë.”

“Gjersa të mendohet i mençuri, i marri mbaron punën.”

“Ai që i mbështetet pemës së madhe, gjen hije çdo here.”

“S’hahet në vend të djathit.”

“Buka e botës s’të ngop.”

“Dasëm pa mish nuk ka.”

“I zoti ia sheh plagën kalit, nën samar, se qiraxhiu, ngrihet e shkon.”

“Jeton bleta majë malit, jeton dhe miza nën bisht të kalit.”

“Kush fërkon pulën, ha edhe vezën.”

“Kush rri në pemë, ha edhe kokrrat.”

“Nuk zihet pleshti me dorashka.”

“Gazi i madh, kthehet në helm.”

“Kur s’di not mos u fut në ujë.”

“Po fole shumë, sikur xhevahire të thuash, kakërdhi bëhen.”

“Të falurit e shumtë i vjen rëndë dhe Perëndisë.”

“Atje ku fle ujët, atje është më thellë.”

“E ke zogun në dorë, mbaje.”

“Jo si cjapi te kasapi.”

“Kujto qenë e bëj gati shkopin.”

“Mos shko si breshka te nallbani.”

“Nata është me barrë, s’dihet ç’pjell.”

“Nji shkëndi ndez nji mal.”

“Shkon një herë, bëhen gjurma; dy tri herë bëhet udhë.”

“Esapi i shtëpisë nuk del në pazar.”

“Nuk i varen ujkut mëlçitë në qafë.”

“Kam qeshur të tjerë, më mbiu në derë.”

“Le gomari që na ngordhi, po s’na lënë as mizat rehat.”

“Peshku në det, kripa në tokë, po bashkohen në tigan.”

“Ai që lë arën e vetë, nget arën e huaj.”

“Gjeli në pleh të tij këndon më mirë.”

“Gjuha ruhet atje ku shkruhet.”

“Mace e botës vjen në shtëpi, për të përmbysur tenxheret.”

“Fshati që duket s’do kallauz.”

“Gjarpri ecën dhe fshin gjurmët me bisht.”

“Po të lavi, të levi dhe bishtin t’a krevi, hap sytë se të gënjevi.”

“Qeni tund bishtin për të mbajtur miqësinë.”

“Siç na dinë – qofshim, siç jemi – mos qofshim.”

“Ç’i do qeni brekët.”

“Hesapi nuk bëhet pa hanxhinë.”

“Mos fol si e ëma e Zeqos në majë të thanës.”

“Mos shit qen të blesh këlyshë.”

“Sa të mbledhësh ti rrusht, tjetri ka ngrënë një kosh.”

“Të bënin mizat mjaltë, do t’i kishim qypat plot.”

“Vajtëm për lesh e dualëm të qethur.”

“E mjel sa e mjel lopën pastaj i bie me këmbë dhe e derdh.”

“Këlyshi sado të lehë nuk të kafshon.”

“Mendjemadhi niset me kalë, kthehet me këmbë.”

“Në portën e të shurdhit mos trokit.”

“Njeriu sido që të bëjë, nuk e kapërcen dot hijen e tij.”

“S’ka lezet në kokën e zgjebur, shamia e mëndafshtë.”

“Bëni si them unë, e mos bëni si bëj unë.”

“Kur të gjen një vdekje, të ngushëllojnë; po kur të gjen turpi, ç’të thonë?”

“Në të humbi unaza, gishti ta ka fajin.”

“Bukuria nuk vlerësohet nga pasqyra, por nga virtyti!”

“Çka ka në dushk kallxon zagari e çka ka në shpi kallxon budalla!”

“Dheu i zi e ban kollomoqin të bardhë!”

“E mira duhet kërkuar, e keqja vjen pa kërkuar.”

“Faqe e ndere humbin veç njëherë!”

“Flejë pa darkë, po çohu pa borxh!”

“Gjarpri ecën dhe fshin gjurmët me bisht!”

“Gruaja fut shejtanin në shishe!”

“Bora është e bardhë derisa ta pshurrin qentë!”

“Kalit të mire shtoi tagjinë!”

“Ku është besa aty është dhe shpresa!”

“Kur ban goja llap e llap, të ban shpina dap e dap!”

“Lum ai njeri që jeton me krahët e tij!”

“Mendja e madhe e krenaria e çojnë njerin ne punë të këqija!”

“Vdiq veziri, mbeti i biri!”

“Ujkun plak e tallin zagarët!”

“Toskë e gegë, pemë nga nji degë!”

“Sa bahet mushkëria jani, aq bahet katundari zotni!”

“Rrugën për te miku, mos e le të zë bar!”

“Ma mirë sokol njihere, se sorrë gjithherë!”

KultPlus.com

Fjalë të urta popullore: Sherrin e mbjellin gratë dhe e korrin burrat!?

• Atdheu e nana nuk harrohen!

• Ai që le arën e vet, nget arën e huej!

• Bijë vendi pikë argjendi!

• Çdo hi në vatrën e tij!

• Derë e botës s’është strehë e kokës!

• Dy shaka bëjnë një të vërtetë!

• Foli plakës të dëgjojë nusja!

• Gënjeshtra është një plagë, dhe në u shëroftë të le nishan!

• Gjuha e ka rrënjën në zemër!

• Po nuk e njohe hidhërimin, nuk do të kuptosh dhe gëzimin!

• Hileqari nuk të shef në sy, po shef në tokë!

• Kur fjala del nga zemra, godet në zemër!

• Më mirë me të hidhurat më përpara e të ëmbëlat pas!

• Shtëpi pa fjalë, e peshk pa hale nuk ka!

• Po të lavi, të levi dhe bishtin t’a krevi, hap sytë se të gënjevi!

• Siç na dinë, qofshim, siç jemi, mos qofshim!

• Budallai shkon tek e ngasin!

• Ç’ke moj zemër që rënkon; koka bën, koka pëson!

• Çobani i mirë e njeh bagëtinë me blegërimë!

• Deti ka ujë boll, po me u pi s’pihet!

• Edhe kau ka gjuhë të mëdha, por nuk flet dot!

• E mirë edhe fuqia, por ca më mirë urtija!

• I varfëri di shumë, po nuk e pyet njeri!

• Sherrin e mbjellin gratë dhe e korrin burrat!

• Kroni i Qeverisë nuk e ka ujin të kulluem; mos të raftë me kenë etshëm se të len pa pi!

• Kur del Dielli, të gjithë e dinë nga bie Lindja!

• Kur ngordh gjarpri, ngordh dhe helmi i tij!

• Mos i hap dritaret e zemrës pa e pa motin!

• Nuk pritet pema se i ban hije kungullit!

• Po nuk e pate të ligun brenda, nuk të vjen nga jashtë!/KultPlus.com

‘Shtatin pyell e mendjen fyell’, ‘Sa të rrosh do mësosh’, 70 fjalët e urta më të përdorura nga shqiptarët

Shprehjet e urta shqiptare, aq shumë i përdorim, saqë ndonjëherë i marrim si të mirëqena dhe jo frazeologji.

Në fakt, janë shumë praktike dhe domethënëse, përgjigjiet më të bukura dhe të shpejta që mund t’i jepen ndokujt, në rast se nuk doni ta fyeni apo t’i “bini shumë gjatë”…

Në vijim, kemi përmbledhur më të spikaturat fjalë të urta popullore shqiptare, që kanë të bëjnë më së shumti me “shëndetin dhe mençurinë dhe diturinë”…

Për Shëndetin

Botën e komandon mbreti, mbretin e komandon shëndeti.

Më mirë shëndet, se mbret.

Mos t’u bëftë njëra dorë për tjetrën.

Nuk të thonë qysh ke qenë, por qysh je.

Gabimet e mjekëve i mbulon dheu.

Buka e mëngjesit është kali i ditës.

Darka e lehtë, gjumi i qetë.

Mençuria, Dituria

Dy burra mund ta prishin kuvendin: njëri që di dhe nuk flet dhe tjetri që s’di dhe flet.

Nuk sheh syri, por mendja.

Thesi i zbrazët nuk qëndron më këmbë.

Kush njeh vetveten, njeh Perëndinë.

S’është marre të mos dish, por të mos duash të dish.

Shtatin pyell e mendjen fyell.

Dijet e mëdha janë në fjalë të shkurtra.

E mirë dhe fuqia, po ca më e mirë urtia.

I mençuri rrihet me fjalë dhe budalli me dru.

I zoti ia gjen kërthizën pleshtit.

Kokën të kesh, pa kapele ka sa të duash.

Kur mendtë shkojnë te maja e flokëve, punët zbresin te maja e këmbëve.

Kur u ndanë, aq i ranë.

Mos bëj petulla me ujë.

Nga leshi i qenit s’bëhen çorape.

Ngordhi një dhi në Velabisht, mbeti Berati pa dhallë.

S’të pyesin ç’bëre në kurbet, po ç’solle.

Kush pyet, s’humbet.

Libri është arma e të mençurit.

Shit kalin e mëso djalin.

Të zotit, s’ia ha qeni shkopin.

Ai është i tredhur, ti e pyet “sa fëmijë ke”?

Është me të dhënë, s’është me të thënë.

Sa të rrosh, do mësosh.

Stolia më e bukur për njeriun është dituria.

Mendja sheh, mendja dëgjon.

Dituria në rini bëhet flori në pleqëri.

Do mosha moshën, do mendja mendjen.

Mendja bën hata, mendja bën kala.

Mendo ngadalë e vepro shpejt.

I dituri të kupton sa të hapësh gojën.

Kur je mëdyshas, mos bëj asgjë!

Kur lodhet trupi, çlodhet mendja.

Atij që të kupton, foli shkurt.

Kur zihen dy vetë, fiton i treti.

Kur e dija unë këtë, ti i bije maces me lugë.

Shite diturinë me pakicë, blije me shumicë.

Kush pranon këshilla është më i mençur se ai që i jep.

Libri është fara dhe njeriu është ara.

Kush nuk di e të mëson, të dëmton.

Kush nuk lexon, edhe atë ç’ka di, e harron.

Ç’ke në xhep, t’i marrin hop; ç’ke në tru, s’ti marrin dot.

Më mirë të dish, sesa të kesh; po më mirë hem të dish, hem të kesh.

Nuk dinte lopa ç’ishte bishti, po e mësoi kur ia prenë.

Fjalën ta marrë i pari i madhi, ujin ta pijë i pari i vogli.

I thanë kovaçit “të bëjmë mbret”, po tha: “Dua edhe kudhrën”.

Kush qortohet i vogël, lavdërohet i madh./KultPlus.com