Leon Arifi ishte ndër protagonistët e ditës së sotme që zuri vend në njërin ndër ekranet më të famshme në botë, atë të Times Square-t që gjendet në New York, shkruan KultPlus.
Në fotografi, Leoni i buzëqeshur shihet me Fjolla Rracin e cila në mënyrë vullnetare ndihmon fëmijët e të rriturit me sindromin Down dhe ata me autizëm.
Buzëqeshja e Leonit padyshim që sot ka pushtuar pikërisht zemrën e New York-ut.
Ndërkaq, lajmin e bëri të ditur vetë Fjolla përmes një postimi në rrjetin social Faceook:
‘Leon, kjo foto osht ba n’shkolle, aty ku çdo dite t’lume tu t’msu ty une kam msu prej teje! Sot e ke hijeshu New York-un e mu ma ki hijeshu jeten vite ma pare!!
Shtese: Sahere flasim n’telefon t’lutna mos me m’harru, sot po t’lutna prap!’ / KultPlus.com
Do të doja ta takoja tani një nënë që sapo e ka kuptuar që brenda saj po rritet nje fëmijë i cili ka sindromen Down, apo një nënë që sapo solli në jetë një fëmije e që mjeket nuk e uruan, por e ngushëlluan për faktin qe femiu i saj lindi i prekur me sindromen Down, e t’ia them këto fjalë që burim kanë zemrën time dhe secilën eksperience timen me buzëqeshjen e dashurinë e ofruar nga çdokush i prekur me këtë sindromë.
Dua t’i tregoj që në librat e biologjisë edhe sot akoma shkruhet qe personat me sidromen Down jetojnë deri në 12-13 vjeç, e disa prej miqve të mi tashmë i kane kaluar te 40-at. Dua t’i tregoj qe shumë vite më parë dëgjoja fjalë nga me te ndryshme për personat me sindromen Down, qe janë të egër, shumë hiperaktiv, kokëfortë, ngacmojnë njerëzit e gjithfarë epitetesh jo të mira. E gjate këtyre viteve e kam kuptuar qe këto fjale vinin prej njerëzve që nuk kanë dashur t’i njohin miqtë e mi, nga ata njerëz qe asnjëherë s’kanë bërë ndonjë muhabet më të gjatë, nga ata shok që kurrë nuk i përfshinë ne lojën e tyre, nga ata njerëz qe i kane konsideruar si të sëmurë, nga ata njerëz që se kanë njohur kurrë dashurinë e vërtetë. Po, edhe femiu yt’ mund te kalojë nëpër situate të tilla e te etiketohet me gjithfarë emrash nëse ti e konsideron lindjen e tij si ndëshkim e fatkeqësi, por besojini zërit tim qe dridhet se fjalët po me vijnë prej shpirti e zemre që sindroma Down NUK është fatkeqësi, fatkeqësia më e madhe është veç padituria që nuk i lejon njerëzit me kuptu që çdo njeri që e ka afër një person me sindromën Down është i bekum sepse dashninë, ndjenjën e mirë dhe të qeshurën që ju rrjedh prej shpirtit që ta dhurojnë ata rralle mundesh me e marr prej dikujt tjetër. Miqtë e mi e dinë saktë kur kam nevojë për dashuri dhe përqafime, mjafton me më pa ne sy, edhe ata kane me e kuptu çdo ndjenjë timen. Ata më kanë bërë ta kuptoj sa e bukur është jeta dhe se ka njerëz që dhurojnë dashuri pa kushte, pa pretendime, pa etiketime, ata e pranojnë çdo njeri ashtu siç është, sepse krejt çka shohin është dashni e mirësi, ashtu siç do te duhej te ishte çdo njeri. E di, edhe e kuptoj qe mund te jete e vështire për ty në fillim e që i bën vetes pyetje te llojit, pse me ndodhi kjo mua ? Çfarë kam bere unë që të kem një fëmijë të tillë? Këto pyetje do të fillojnë te zbehen me rritjen e femiut tënd, atëherë kur ta kuptosh që ai është i aftë që vetëm përmes një buzëqeshjeje, ai do ta dhuroj dashurinë e gjithë botes, qe ai do t’i gëzohet prezencës tande e që përmes veç një fjale e përqafimi do ta hekë barrën tende mbi supe. Personat me sindromen Down janë ëndërrimtarë, ata e shohin boten pa luftë, pa krime, pa tradhti, pa ligësi, e shohin boten ashtu siç duam ta shohim të gjithë. I vetmi dallim mes nesh edhe personave me sindromen Down nuk është kromozomi shtese, as pamja, e as kurrgjë tjetër përpos asaj që ne i bëjmë pikërisht gjerat që i luftojmë, i bashkëngjitëm luftës, nënçmojmë, dhurojmë urrejtje, e ata nuk i pranojnë këto koncepte, por dhurojnë veç dashuri, mirësi e ëmbëlsi që ua flet krejt trupi e shpirti. Do te doja ta takoja atë mjekun qe sapo i tha një nene, me vjen keq por femiu yt’ është me sindromen Down, t’i tregoj qe nëse secili njeri ne bote te kishte afër një person me sindromen Down, bota do të ishte vend shumë më i lumtur. E do te doja qe mbiemri i zbuluesit te këtij sindromi te mos ishte John Langdown Down, por John Langdown Love, kështu sindroma do te merrte emrin “Love Syndrome” , sepse miqtë e mi dhurojnë veç dashuri”./KultPlus.com
Aktivistja e të drejtave të personave me sindromën Down, Fjolla Rraci, nëpërmjet një postimi në Facebook, ka bërë një ndërlidhje me pandeminë dhe tetorin, muajin e ndërgjegjësimit për sindromën Down.
Më poshtë mund të lexoni statusin e saj të plotë:
Tu e marr shkas pandemin e t’u fol per tetorin qe qellon me kon muji i ndergjegjsimit mbi sindromen Down..
-Çysh u ndjet qe ket’ t’mbyllun e dikush tjeter vendoske për levizjen e lire t’juj?
-A ju dukeshin t’mjaftushme hapsinat e shpis per me pas jete t’gzume?
-Po veq naj simptom t’vitusit me e pas a ju duke mire kur tjetri ta bojke “ik mos mu afro” ?
-A ish cfare ndjesie me e pas t’caktune n’cilat vende mundesh me shku e me tu mohu me hy brenda dikund?
Izolime, mos-perfillje e levizje t’percaktune prej tjetrit personat me sindromen Down kane pa qene kjo pandemi, ata krejt jeten e na disa muj’!
Kete muj sdu me e gzu e me e festu du me u rebelu per ne qe ankohemi e gjejm shkak me pas paknaqsi veq pse na teket pa u mundu me u mishnu me ata qe s’kane zgjidhje tjeter!
Shtese: Kaloft ky virus, e na u ktheft njerzillyku./ KultPlus.com
Meriton Rraci ishte ndër protagonistët e ditës së sotme që zuri vend në njërin ndër ekranet më të famshme në botë, atë të Times Square-t që gjendet në Neë York, shkruan KultPlus.
Në fotografi, Meriton shihet me Fjolla Rracin e cila në mënyrë vullnetare ndihmon fëmijët e të rriturit me sindromin Doën dhe ata me autizëm.
Ndërkaq, lajmin e bëri të ditur vetë Fjolla përmes një postimi në rrjetin social Faceook,
‘Meriton Rraci, pasha ket’ ditë e ket’ dritë, sot Neë York-un e mu tan’ jetën na ki zbukure! Jetës, zemrës e çdo kromozoni tond kam me ju përkul’ dej sa ma frym s’marr!’, ka shkruar Fjolla në mbishkrimin e fotografisë, / KultPlus.com
Aktivistja e të drejtave të personave me sindromën Down, Fjolla Rraci, i ka drejtuar sot një letër publike ministrisë së Arsimit, shtëpive botuese dhe redaktorëve, të cilët lejuan që në librat shkollorë personat me sindromën Down të quhen ‘idiotë’.
Kjo është letra e saj e plotë:
“Leter ministris se arsimit, shtepive botuese, redaktorve dhe te gjithe atyre qe shkruajne, botojne e lejojne botimin e librave ku mi etiketojne ne m’nyre ç’njerzore ma t’dashtunit e mi.
Po ju shkruaj se po m’plas zemra e po m’dhemb shpirti.
Me e pa n’dit t’sotit me nji liber shkollor t’shkrume se sindroma Down osht smundje trasheguse tek njeriu osht tmerr!
T’kish qen’ e tille s’kish me pas gati asnji familje pa nji antare me sindromen Down, e une kisha bo çmos e kisha konsumu edhe veten veç me i sheru.
E edhe ma e tmerrshme kur pershkruhen si ‘idiota mongoloid’ a persona me nivelin e idiotve.
Sa idiot mundet me qen’ nji njeri kur e shkrun nji liber t’tille??
E me t’neverit pjesa ku ju caktohet jetgjatsia, 10-16 vjet.
A e keni mendu kur e keni ba ate plan t’arsimit t’pakten nji fjali prej ati teksti kur e keni shkru ?
A e keni mendu qe ai msim mundet me ju kriju mendimin nxansve per personat me sindromen Down?
AMAN permisoni ate shkrim per hater t’Meritonit qe e kemi shembull gjithe familja per urtsi e edukat.
Aman kontrolloni shkrimet perparase t’i botoni per hater t’Donikut qe çdo dite mbas msimit shkon n’pune e asht ba zot i vetes.
Aman mos lejoni te lexohen shkrime tilla prej nxansve, per hater t’Aldit qe çdo dite zgjohet i gzushem me dal n’pune se ka me i sherby komunitetit.
Aman per hater t’Leonit qe asht aq ambicioz e osht tuj msu me lexu e nji dite mundet me e lexu ate liber.
Aman se duhet me ju ardh marre prej Dines qe sot osht n’Franc n’gara t’notit.
Aman heqni ato shkrime se po m’vjen gjynah prej Benit t’vogel qe asht gjithe jete e ka me u bo krenaria jone ma e madhe..
Aman se duken qe jane veç disa fjal’ ama kto jane fjale qe t’vrasin e t’dhamin!”/ KultPlus.com
