Suada Qorraj

Marsi i këtij viti shënoi mbylljen e çdo gjëje, izolimin e çdokujt. Secili vend qe dikur ishte i mbushur përplot gjallëri, tashmë kishte mbetur bosh, në kafenetë, teatrot, shkollat e shumëçka tjetër mungonin njerëzit. Kultura si një nga fushat më të goditura përjetoj mungesën më të madhe, të promovimeve, shfaqjeve teatrale e hapjes së galerive. Por, tashmë me lehtësimin e masave libri ‘Biri’ i Flutura Açkës, shënoi promovimin e tij të parë në Kosovë dhe njëkohësisht hapi dyert e mbyllura që nga koha e pandemisë të KultPlus Caffe Gallery, shkruan KultPlus.

Tashmë ishin ndezur dritat, vendi ku do të ulej autorja që në mëngjesin e kësaj dite ishte bërë gati për ta mirëpritur, ambientet e KultPlus Caffe Gallery dalë nga dalë filluan të mbusheshin me dashamirë të librit, e të autores që solli ‘Birin’ në Prishtinë.

Hapja e kësaj nate u bë nga gazetari Arbër Selmani i cili në fjalimin e tij hyrës potencoi faktin që rikthimi më i mirë i mundshëm pas një periudhe të gjatë izolimi ishte ai me librin ‘Biri’ Flutura Açkës, rreshtat e të cilit autorja nuk mendonte e madje as nuk do te donte ti shkruante.

Përgjatë kësaj hapje solemne fjalën e rastit e morri edhe drejtoresha e KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila falënderoj autoren për sjelljen e librit ‘Biri’, ndërlidhjen e letërsisë, dhimbjes e forcës pranë nesh.

Flutra Açka në promovimin e librit të saj në Prishtinë shpalosi disa nga detajet që përkojnë këtë libër. Historinë që e jetuan se bashku me të birin, dashurinë e tij të madhe për Prishtinën, artin e artistët e këtij qyteti. Por, mbi të gjitha ajo rrëfeu edhe për dashurinë që i biri i saj mbante në vete për nënën e tij.

“Unë do të doja të shpjegoja që në fillim për çështjen e Prustit, ishte pikërisht pyetësori që ma dërgoi Donika dhe unë e plotësova për Gazetën. Ju luta tim bir, në atë kohë të prillit të 2018, i thash a mund ta plotësosh nënë? Ishte koha kur ai nuk ishte aq mirë dhe nuk mundi të përgjiggje në më shumë se tre pyetje, të cilat unë i kam bërë pjesë të këtij libri. Dhe është Kosova shkaku që unë kam këtë pyetësor qoftë me tre pyetjet e tim biri”, ka thënë autorja.

Açka tregoi edhe për udhëtimin e saj më të gjatë që kishte bërë me të birin në Kosovë, Skëndërbegun e pogaçet që mbeten në kujtesën e tij deri në orën e fundit. Madje ajo me nostalgji rrëfeu edhe për vizitën e tyre në kullën e Boletinit, varrin që tashmë ka një emër, emër ky që i biri i saj se sheh dot.

“Mbaj mend ka qenë vera e vitit 2016, udhëtimi më i gjatë në Kosovë, kemi hyrë nga Rozhaja, jemi futur në Pejë kemi qëndruar atë mbrëmje dhe ai nuk e harronte kurrë Skëndërbegun që kishte ngrënë pas rekomandimit të pronarit. Edhe pogaçja i pëlqente shumë, dhe unë nuk dija asnjëherë se si të ja gatuaja. Kemi qenë në kullën e Boletint bashkë, në atë kohë nuk ka qenë i shkruar emri i Isa Boletinit mbi varr dhe unë i shpjegova për shekullin që ndryshoj tërë botë. Sot është emri i heroit ne varr, por im bir nuk e sheh dot”, pohoi Flutura Açka.

Autorja në promovimin e librit të saj rrëfeu edhe arsyen se pse sot rep artstët kosovrë gjenden në ‘play-listën’ e sa. Ajo tregoi se në promovimin që kishte planifikuar të mbante në ditëlindjen e të birit, majin e këtij viti, por që u anulua, synonte që ti dhuronte kopjen e parë të librit Ledri Vulës, këngëtarit që djali i saj e admironte.

“Në play listat e tij kanë qenë rep artistët e Kosovës, ka qenë Ledri Vula, madje po ju them një sekret të vogël në kohën që vendosa ta bëjë promovimin e e këtij libri, po flas për majin e këtij viti nuk arrita për shkak të Covidti, kam menduar që kopjen e parë t’ja jap Ledri Vulës , dhe e kam marrë kopjen me vete dhe do tja dhuroj Ledri Vulës sepse ka qenë një ndër, një nga këngëtarët, një nga njerëzit që ai e admironte. Këngët e Butës janë skandaloze por atij i pëlqenin shumë sepse thoshte se ishin shumë afrë repit evriopian. Edhe unë sot e dëgjoj me admirim repin e Kosovës, sepse e kam nga im bir”, ka rrëfyer ajo.

Flutura Açka ka thënë se ajo ka pasur për muaj të tërë një betejë me veten, që të mos flas për vdekjen e të birit e madje as të mos e shkruaj këtë libër, ngase ajo e konsideronte mjaft personale dhe nuk e shihte të arsyeshme të ja barrësonte dikujt tjetër. Ajo e ka cilësuar si një betejë mes një nëne që ka nevojë të ankohet, të shpallë e të ndaj dhimbjen e saj dhe një autoreje që nuk dëshiron që lexuesin ta bëjë të ndjehet si krahun ku ajo qan djalin.

Autorja ka shtuar se arsyeja se pse ajo filloi që ta njihte më mirë të birin pas vdekjes së tij, pra kohës kur ajo filloi të shkruante librin e saj, ishte fakti se për sa kohë i biri i saj ishte këtu ajo nuk donte që të cenonte territorin e tij. Sipas saj prindërit asnjëherë nuk i njohin fëmijët e tyre në mënyrën më komplete të mundshmshe, sepse të bësh një gjë të tillë do të thotë, të bëhesh pjesë e territorit të tyre, vendit ku prania e prindërve do t’ju pamundësonte atyre të ishin të vërtetë.

“Tani unë mund të hyj në kuptimin e dhunshëm në territoret e tij sepse as nuk i marr dot leje. Kjo është arsyeja që unë atë e njoh atë më mirë. A duhet të jetë kështu? Por, ja që kështu ndodhi, ky ishte fati”, ka vazhduar rrëfimin Açka.

Krejt në fund ajo ka thënë se djali i saj e ka mësuar atë shumë, e ka mësuar atë që në gjënë më të pamundur në botë të qëndronte në këmbë. Sipas saj, i biri, Jerin, e kishte kuptuar se kjo ishte çështje fati, dhe se duhet pranuar. Por, sipas saj ndonëse, Jerin e kishte pranuar këtë ajo nuk do pranoj kurrë.

Gjatë natës së sontme të pranishmit patën mundësinë të takohen me shkrimtaren, të diskutojnë me të rreth librit si dhe të marrin autograf nga ana e saj.

‘Biri’, rekuiemi i Fluturës për djalin e saj, i mbushur me rreshtat e kujtimeve të tyre, që nga ditët më të bukura e deri tek ato më të mundimshmet që kishin kaluar së bashku, shënon një përjetësi, për të birin, vdekja e të cilit nuk shënoi fundit e kujtimi të tij. KJo mbrëmje është mbështetë nga Komuna e Prishtinës, Drejtoria për Kulturë. / KultPlus.com