Etiketë: Gustav Flober

Gustav Flober në letrën kushtuar të dashurës: Ty që të kam bërë të qash, të uroj gjithçka që unë s’e kam

Posted on by Kult Plus

Letra e Gustav Flober për të dashurën Luizë:

“Ju më doni siç do pema erën; për ju ndjej në zemër diçka të madhe dhe të ëmbël, diçka prekëse dhe mirënjohëse që s’do të shuhet; ty e gjora grua që të kam bërë aq shumë të qash e që do të doja që ti aq shumë të buzëqeshje, ty shpirtmirës që fashon lebrozin, megjithëqë lebra s’ka nevojë të fashohet ndërsa lebrozi zemërohet nganjëherë, të uroj gjithçka që unë s’e kam, qetësinë e shpirtit, besimin te vetja dhe gjithçka që të bën të jetosh e kenaqur. Të uroj krasitjen e gjithë gjembave të jetës dhe rrugina të shtruara me rërë, me lule mbjellë anash, me zhurma rrëkesh, gugurima pëllumbash ndër degë dhe fluturime shqiponjash mes reve”

( Paris, 31 dhjetor 1851, e mërkurë, ora 2)/ KultPlus.com

“Lexo që të mund të jetosh”

Posted on by Kult Plus

Gustav Flober ishte një shkrimtar i njohur francez. Lindi më 12 dhjetor të vitit 1821 në Rouen. Ai është një nga novelistët më të njohur francez të Shekullit XIX shek. XIX, që u lind në kohën kur po lulëzonte romantizmi i Hygoit, Vinjisë, Mishlesë dhe i Shatobrianit, të cilët i admiroi gjatë gjithë lulezimit.

Bir i njërit prej kirurgëve më të shquar të shekullit. Veç kësaj prej të atit ai trashëgoi syrin klinik ndaj jetës, aq sa arriti me anën e penës të bënte autopsinë e shpirtit të njeriut. Prindërit donin që ai të vazhdonte për drejtësi, pasi mbaroi liceun “Kornej” në qytetin e lindjes aty rreth viteve 1840 kur po afronte revolucioni një sere rrethanash që e çuan në pjekurinë e dhuntive të tij letrare dhe në përcaktimin e veprimtarisë së tij artistike.

Rrugëtimet me frytdhënëse të Floberit ishin ato në Britani pastaj në Egjipt, Greqi, dhe Azinë e Vogël, ai pasqyroi gjithçka që përjetoi prej tyre në letrat dhe shënimet e udhëtimit.

Në pamje të parë kryeveprat e Floberit duken të ndryshme nga njëra-tjetra, romanët e tij i kushtohen epokave të ngjashme më atë të veten.

Më poshtë disa nga thëniet e tij të njohura:

“Suksesi është pasojë, nuk duhet konsideruar si qëllim”

“Të jesh njeri i thjeshtë nuk është gjë e lehtë”

“Nuk ka gjë më poshtëruese se sa të shohësh idiotët që ia dalin mbanë në ca punë ku ne kemi dështuar”. /KultPlus.com


Zonja Bovari

Posted on by KultPlus

Nga Gustav Flober

…Po ç’rëndësi kish! Ajo e lumtur nuk ishte, as kishte qenë ndonjëherë. Nga t’i vinte vallë kjo zbrazësi e jetës, ky kalbëzim i menjëhershëm i gjërave mbi të cilat mbështetej ajo?… Mirëpo në qoftë se kishte diku një njeri të fuqishëm dhe të hijshëm, burrë të vërtetë plot afsh dhe sqimë njëkohësisht, me zemër poeti si engjëll i lirë me korda tunxhi, që ngre larg në qiell tingujt e një poeme elegjiake të vajtueshme, përse rastësisht mos e gjente atë?

Oh! Sa e pamundur që ishte! Madje nuk ia vlente të kërkoje asgjë! Gjithçka ishte gënjeshtër! Çdo buzëqeshje fshihte një gogësimë mërzitjeje, çdo gëzim një mallkim, çdo kënaqësi neverinë e vet, dhe puthjet më të zjarrta të linin mbi buzën dëshirë të ndezur të parealizueshme për të shuar një epsh edhe më të përvëluar… /KultPlus.com

“Letër dashurie” nga Gustav Flober

Posted on by KultPlus

“Ty të dua si kurrë nuk kam dashur e si nuk do të dua më. Ti je dhe do të mbetesh e vetmja, e pakrahasueshme me asgjë tjetër. Është diçka e pleksur dhe e thellë, diçka që më mban nga të gjitha anët, që kënaq të gjitha orekset e mia dhe përkëdhel sedrën time. Realiteti yt gati zhduket. Përse sa herë mendoj për ty, të shoh me kostume të tjera, të ndryshme nga të tuat? Mendimi se ti je dashnorja ime më vjen rrallë, apo ti nuk formulohesh tek unë nga kjo. Kundroj fytyrën tënde të ndriçuar nga gëzimi, teksa lexoj vargjet e tua duke të admiruar. Atëherë ajo ka një shprehje të shkëlqyer ideali, krenarie dhe mallëngjimi. Nëse mendoj për ty kur jam në shtrat, një krah i mbledhur, lakuriq, një kaçurrel i ngritur pak më lart se tjetri, duke parë tavanin. – Më duket se ti mund të plakesh duke u shëmtuar, por asgjë nuk do të dyve dhe të pavarur nga ne. A nuk kam bërë gjithçka për të të lënë? A nuk ke bërë gjithçka që të duash të tjerë? Jemi kthyer prapë te njëri-tjetri, pasi jemi bërë për njëri-tjetrin. Të dua me gjithë zemër. Do doja të të dashuroja më shumë derisa të të bëja të lumtur, sesa të bëj edhe të vuash! Unë dua të të shoh në përmbushjen e të gjitha dëshirave të tua”. / KultPlus.com