Atdhe Hykolli
Në ditën përkujtuese për njerëzit epokëshënjues, profesorin, krijuesin dhe veprimtarin Prof. Dr. Latif Berishën, dhe për veprimtarin sindikalist të Bashkimit të Sindikatave të Pavarura të Kosovës, z. Agim Hajrizi, të cilëve në pranverën e 1999-s barbarët ia morën jetën në pragun e derës, po që nuk mundën t’ua mbysin veprat.
Të mundohemi që bashkërisht të thërrasim kujtimet për ta duke u heshtur brenda vetes.
Sot, kur përkujtojmë jetën dhe trashëgiminë e profesor Latif Berishës dhe të zotit Agim Hajrizit, le të mos vajtojmë thjesht për ndarjen e tyre, por le të festojmë jetën e tyre, arritjet e tyre, shpirtin e tyre të paepur që populli ynë të shohë dhe të gëzojë lirinë.
Le të marrim frymëzim nga shembulli i tyre, le t’i përkushtohemi parimeve që ata i mbanin me dashuri e me përkushtim, dhe le të vazhdojmë punën që ata filluan, duke e ditur se megjithëse ata mund të mos jenë më me ne në trup, prania e tyre duket e madhe në luftën e vazhdueshme për drejtësi, për barazi, për një botë më të mirë për të gjithë ne pa përjashtim.
Të mbledhur këtu sot, ne e bëjmë këtë jo vetëm për të kujtuar, por edhe për të nderuar. Ne nderojmë jetën dhe trashëgiminë e dy individëve të jashtëzakonshëm, Profesor Dr. Latif Berisha dhe z. Agim Hajrizi. Emrat e tyre janë të njohur për të gjithë atdhedashësit dhe veprimtarët e çështjes shqiptare.
Ndikimi i tyre kumbon përmes strukturës së shoqërisë sonë. Sot, ne qëndrojmë me frikë nga arritjet e tyre dhe reflektojmë për ndikimin e thellë që ata vazhdojnë të ushtrojnë, edhe në mungesë të tyre.
Profesor Latif Berisha, një akademik dhe krijues i dalluar, poet e prozator e mendimtar, ia kushtoi jetën kërkimit të dijes dhe avancimit të arsimit. Kërkimet e tij nismëtare dhe idetë nismëtare jo vetëm që pasuruan të kuptuarit tonë në fusha të ndryshme, por gjithashtu hapën rrugën për brezat e ardhshëm të studiuesve.
Përkushtimi i Profesor Latif Berishës për përsosmërinë dhe kuriozitetin intelektual shërben si një fener dritëdhënës e drejtues për të gjithë ne në komunitetin akademik po edhe në shoqëri.
Profesor Latif Berisha ishte më shumë se një akademik; ai ishte një vizionar. Etja e tij e pangopur për dije e shtyu atë në ballë të fushës së tij, ku ai shpërtheu shtigje dhe shkatërroi barrierat. Hulumtimi i tij nuk ishte thjesht një ushtrim akademik; ishte një kërkim për të vërtetën, një udhëtim drejt së panjohurës, i ushqyer nga një kuriozitet i pamëshirshëm dhe nga një imagjinatë e pakufishme.
Profesor Latif Berisha, nëpërmjet punës së tij, ai sfidoi mençurinë konvencionale, riformësoi kuptimin tonë për botën dhe frymëzoi të tjerë të panumërt që të ndiqnin gjurmët e tij.
Por, Latif Berisha ishte më shumë se një studiues. Ai ishte një mentor, një mik, një dritë në mes dritash në një botë shpesh të mbështjellë në errësirë. Dera e tij ishte gjithmonë e hapur, mendja e tij gjithmonë e etur për t’u përfshirë në dialog, për të ndarë ide, për të ndezur njohuri të reja.
Profesor Latif Berisha besonte në fuqinë e arsimit për të transformuar jetët, për të ngritur komunitetet, për të ndërtuar një të ardhme më të ndritshme për të gjithë. Dhe megjithëse ai mund të mos jetë më me ne, trashëgimia e tij vazhdon në jetët e panumërta që ai preku, mendjet që ai formoi, zemrat që ai frymëzoi.
E krahas Profesor Latif Berishës ishte edhe veprimtari i dalluar, Z. Agim Hajrizi, një drejtësikërkues i vendosur për të drejtat e punëtorëve dhe një figurë e shquar në Bashkimin e Sindikatave të Pavarura të Kosovës themelet e të cilit i vuri me Profesor Dr. Hajrullah Goranin.
Z. Agim Hajrizi pa frikë luftoi kundër padrejtësisë dhe shfrytëzimit. Përpjekjet e tij të palodhura për të fuqizuar punëtorët dhe për të përmirësuar kushtet e punës lanë një gjurmë të pashlyeshme në lëvizjen punëtore. Përkushtimi i tij i palëkundur ndaj parimeve të solidaritetit dhe drejtësisë vazhdon të frymëzojë sindikalistët në Kosovë po edhe në mbarë botën ku mbërriti informacioni për veprimtarinë e tij sindikale.
Zoti Agim Hajrizi, një titan i lëvizjes punëtore, një kampion i klasës punëtore, e kuptoi shumë herët se përparimi i vërtetë nuk mund të arrihet pa drejtësi, se të drejtat e punëtorëve duhen të respektohen nëse duam të ndërtojmë një shoqëri vërtet të drejtë dhe të barabartë.
Zoti Agim Hajrizi ia kushtoi jetën, duke ecur guximshëm drejt kësaj kauze fisnike, duke organizuar, mbrojtur, mobilizuar bashkëpunëtorët e tij për të kërkuar pjesën e tyre të drejtë të kafshatës së gojës. Dhe edhe përballë fatkeqësive, edhe në kohërat më të errëta, ai kurrë nuk u lëkund, nuk u lëkund, nuk e humbi kurrë qëllimin përfundimtar: se një botë ku çdo punëtor trajtohet me dinjitet dhe respekt duhet të krijohet dhe se është e mundur të krijohet.
Agim Hajrizi ishte më shumë se një lider sindikal. Ai ishte një luftëtar, një luftëtar i drejtë, një mbrojtës i patrembur i të shtypurve. Ai iu kundërvu shtypjes, u përball me padrejtësinë dhe i tha të vërtetën pushtetit, edhe kur kjo do të thoshte të vinte jetën e tij në rrugën e drejtësisë dhe të lirisë.
Dhe megjithëse ai mund të jetë hequr shumë shpejt prej nesh, shpirti i tij jeton në zemrat e të gjithë atyre që vazhdojnë luftën për të drejtat e punëtorëve, që refuzojnë të heshtin përballë tiranisë, që besojnë, siç bëri ai, se një botë tjetër e duhur dhe shumë më emirë është e mundur.
Pavarësisht barbarisë që u përballën, shpirti i tyre mbeti i pathyer dhe veprat e tyre nuk mund të shtypeshin. Guximi i tyre përballë fatkeqësive shërben si një testament për qëndrueshmërinë e shpirtit njerëzor dhe fuqinë e bindjes.
Ndërsa ne nderojmë kujtimin e tyre sot, le të riangazhohemi gjithashtu për të mbështetur vlerat që ata i mbanin të shtrenjta.
Dhe, le të përpiqemi të imitojmë pasionin e tyre, integritetin e tyre dhe angazhimin e tyre të palëkundur ndaj drejtësisë.
Duke vepruar kështu, ne sigurojmë që trashëgimia e tyre të vazhdojë të jetojë dhe se kontributet e tyre në shoqëri nuk do të harrohen kurrë.
Të faleminderit Profesor Latif Berisha, të faleminderit zoti Agim Hajrizi./KultPlus.com
