Hendbollistet e Kosovës U18 kanë arritur sukses historik të shtunën në mëngjes.
Ato e kanë shënuar fitoren e parë në Kampionatin Botëror që po mbahet në Chuzhou të Kinës.
Hendbollistet tona kanë dominuar plotësisht ndaj Indisë dhe kanë fituar me rezultat të lartë, 25:14./indexonline/ KultPlus.com
Qendra Historike, ose Vlora e Vjetër, e rikonstruktuar përmes një projekti të përbashkët të AADF dhe Qeverisë Shqiptare, tashmë është një nga pikat më tërheqëse për vendasit e vizitorët.
Ministri i Ekonomisë, Kulturës e Inovacionit, Blendi Gonxhja, ndau në rrjetet sociale pamje filmike të kësaj pjese të qytetit bregdetar, e cila është një nga pikëndalesat më interesante për këdo që e viziton Vlorën.
“Qendra Historike Vlorë, një hapësirë me vlera të shumëfishta, e cila përmbledh në vetvete historinë e qytetit, ngjarje e momente me rëndësi kombëtare e mbarëkombëtare, si dhe dëshmi e vlera të traditës në arkitekturë”, shkroi ministri Gonxhja.
Qendra historike në Vlorë, apo lagjja “Muradie,” një prej zonave më të vjetra dhe historike të qytetit, është kthyer prej kohësh në një qendër turistike. Kjo zonë ka ç’t’u tregojë vizitorëve, ndërsa konsiderohet një pikë zhvillimore e qytetit bregdetar.
Në Vlorën e Vjetër, në çdo godinë apo banesë të saj, mund të zbulosh të gjitha fazat e zhvillimit të arkitekturës shqiptare, të materializuara në nivelin lokal. Ndeshim traditën qytetare në ndërtim, stilet arkitekturore otomane dhe më tej, ndikimin e arkitekturës italiane, në variantet e saj neoklasike dhe moderne në katër dekadat e para të shekullit XX, ndikime të stilit austriak etj, të selektuara në raste të veçanta etj.
Ndërtimet në këtë zonë, të evokuara në kohë përmes procesit të restaurimit selektiv dhe në tërësi, përfaqësojnë vlera të vërteta në arkitekturë, të materializuara në shekujt XIX dhe XX, vazhdë e traditave shumë më të hershme.
Numri i vizitorëve në qendrën historike të Vlorës shtohet vit pas viti. Por këta të vizitorë vendas dhe të huaj vijnë dhe ikin të painformuar mbi trashëgimin kulturore dhe rëndësinë historike që kjo zonë mbart.
Çdo godinë në të dyja anët e rrugës Muze ka historinë e saj, si godina e Sharrajve. Po në rrugën Muze është edhe një godinë dy katëshe, në të cilën ka banuar Marigo Posio, qëndistarja e Flamurit Kombëtar. Të gjitha këto detaje historike historike, sot janë pothuajse të zhdukura.
Ergys Alushi , publicist dhe historian shprehet se Mungesa e informacionit dhe e qendrave të dedikuara për të informuar vizitorët ka bërë që qendra historike e Vlorës të shërbejë vetëm si një panoramë e bukur për fotografi ose për të konsumuar kafe.
“Qendra historike e Vlorës kur u krijua, u krijua me idenë që ti shërbente Vlorës për të treguar vlerat historike që ka ky qytet, vetëm idesë për të cilën u krijua nuk po i shërben, aty s’ka askush që të informojë, asnjë pikë informuese, njerëzit nga e gjithë Shqipëria vijnë bëjnë fotografi, konsumojnë një kafe, ajo është një qendër me shumë vlera jo vetëm për historinë ë Vlorës port ë gjithë Shqipërisë, atje minimalisht duhet të ketë një ciceron, një pikë informimi të dikush të marri një fletëpalosje , një libër, një guidë për të pasur një ide për çfarë bëhet fjalë. Bashkë me të huajt edhe vendasit duhet ta njohin zonën qendër të Vlorës. “Vlora nuk ka vetëm det”-tha Ergys Alushi, publicist, historian.
Problemi kryesor mbetet ai i mungesës së pikave të informacionit në qytetin bregdetar, në mënyrë që turistët të orientohen si me rrugët dhe zgjedhjet e destinacioneve dhe për më tepër me vlerat dhe historitë që çdo destinacion mbart”
“Infopointet kanë qenë deri tani inekzistente, ne s’kemi një kalendar në lidhje me aktivitetet që mund të realizojmë, problem kemi s’kemi një kalendar të orarit të autobusëve, të linjave interurbane, shpesh herë kur vin këtu na duhet një kohë e gjatë për ti shpjeguar turistit të shkojë diku që mund të jetë vetëm 500 metra më larg”,-tha Mikel Zinxhiria, agjenci turistike.
Qendra historike e qytetit e quajtur sot Muradie është një nga pikat më të rëndësishme për sa i përket historisë dhe trashëgimisë kulturore në qytet./euronewsalbania/ KultPlus.com
Festimeve të Ditës së Verës në Elbasan iu shtohet edhe koleksioni i makinave historike.
Dhjetëra mjete historike kanë zbritur në sheshin kryesor të qytetit, duke krijuar një atmosferë magjike dhe duke tërhequr vëmendjen e qytetarëve të shumtë.
Në këtë ambient të veçantë, nuk kishte si të mungonte punishtja e targave suvenir, ku qytetarët do të kenë mundësinë të personalizojnë targën e tyre.
“Elbasan i bukur, Elbasan… plot ngjyra dhe emocion, falë Retro n’Mimoza. Ju mirëpresim për të përjetuar një fundjavë ndryshe, plot surpriza dhe kujtime të paharrueshme në Sheshin “Gensher”, Elbasan”, bën të ditur DPSHTRR/atsh/KultPlus.com
Edhe pse nuk arriti në finalen e 400 metrave për meshkuj, Franko Burraj, sërish bëri histori në botërorin e atletikës për salla të mbyllura që po zhvillohet në Glasgow.
Sportisti shqiptar u bë i pari që arriti deri në gjysmëfinalet e një aktiviteti të tillë.
25 vjeçari regjistori kohën 46’ 86 duke përmirësuar rekordin kombëtar që mbahej prej tij me 3 të qindat më pak.
Ndërsa në gjysmë finalen e zhvilluar të shtunën në orën 22:10, Burraj u rendit në vendin e 6 të baterisë së tij me kohën 47’ 78 e pamjaftueshme për të arritur në finale.
I riu nga Vlora, Bledar Cakalli ka pikturuar pesë figurat historike të kombit shqiptar.
Por ajo se çka është e veçanta e këtij pikturimi është figura e Adem Jasharit.
Në Vlorë tek “Uji i ftohtë”, Bledari pos Adem Jasharit ka pikturuar edhe figurën e Gjergj Kastriot Skënderbeun, Ismail Qemalin, Isa Boletinin dhe Muharrem Rushitin e Çamërisë.
Viti 2019, padyshim ishte një vit që kishte ngjarje pa fund.
Në vijim ju sjellim disa nga fotografitë të cilësuara si ato që “fiksuan” momentet më të rëndësishme e të veçanta të këtij viti.
Një një-vjeçare meksikane në pritje të radhës së saj për të kërkuar azil në SHBA me nënën e saj është parë përpara portave në Urën Ndërkombëtare Gateway në Matamoros.
Një grua mbulon fytyrën e saj nga një rrugë afër qytetit kurd të Sirisë Ras al-Ain, përgjatë kufirit me Turqinë. Pas saj, zjarret e gomave janë ndezur për të ulur shikimin për aeroplanët luftarakë turq.
Zjarrfikësit punojnë për të kontrolluar zjarrin e Marisë, në Santa Paula, Kalifornia, në nëntor. Gati 100,000 hektarë (400 km katrore) janë djegur nga zjarret dhe mijëra njerëz u është dashur të largohen nga shtëpitë e tyre.
Një burrë i maskuar me kokën e mbuluar me tela me gjemba merr pjesë në një protestë në Srinagar në tetor.
Protestat në Hong Kong
Greta Thunberg
Paradë parashutash në Francë
Festivali i 10-të i luftës së domates, Tomatina, u zhvillua në Sutamarchan, Kolumbi, në qershor, për të shënuar fundin e korrjes së domates.
Presidenti Trump takoi liderin e Koresë së Veriut, Kim Jong-un
Studentja Alaa Salah, 22 vjeç, u quajt Mbretëresha Nubiane pasi një video e thirrjeve të saj kryesore kundër ish presidentit sudanez Omar al-Bashir u bë virale në prill.
Arkivolet janë çuar në një varr gjatë një funerali masiv në Kishën e Shën Sebastianit në 23 Prill në Negombo, Sri Lanka. Një valë bombardimesh që shënjestruan kishat dhe hotelet la më shumë se 250 njerëz të vdekur dhe shumë më të plagosur.
Notre Dame në flakë
Një grup vullnetarësh po japin kohën dhe aftësitë e tyre të rrobaqepësisë për të ruajtur veshjet e vjetra. Siç njofton Zëri i Amerikës, Projekti i Tekstilit bën lidhjen mes të kaluarës dhe të tashmes.
Një fotografi e së kaluarës së Distriktit Harford është e thurur me këto veshje, doreza dhe këpucë.
“Është pjesë e historisë sonë shoqërore. Si visheshin njerëzit, çfarë tregonin me veshjet e tyre. Mendoj se është po aq pjesë e historisë sonë sa edhe dokumentet nga e kaluara jonë”.
Kjo është arsyeja që Shoqata e Historisë në Distriktin Harford në Merilend filloi Projektin e Tekstileve. Veshjet dhurohen nga familjet e zonës që mund t’i kenë mbajtur ato për gjenerata të tëra, para se të vendosnin t’i dhuronin.
Vullnetarët shohin me kujdes nëpër rroba për të vendosur çfarë të ruajnë.
“Çdo veshje duhet ta vlerësosh dhe të vendosësh nëse ka ndonjë dëmtim nga mola. Mund të kenë nevojë për ndonjë qepje apo restaurim”.
Me durim, pasion dhe punë të kujdesshme, vullnetarët zbulojnë sekretet e secilës pjesë.
“Mund të gjesh çdo gjë në Internet. Përdorim edhe disa libra. Kur nuk jemi të sigurt për diçka dhe kemi kohë dhe mundësi financiare, punësojmë një profesionist që di të përcaktojë mirë secilën veshje.”
Veshjet datojnë nga fundi i viteve 1700 në fillimin e viteve 1800 e deri në 1970-ën.
“Ky është një fustan nusërie nga viti 1969 dhe është e një ish-anëtareje të bordit.”
Për të ruajtur veshjet nga dëmtimet e mëtejshme, vullnetarët përdorin kuti të veçanta për magazinimin e tyre.
Shoqata për Historinë e Harfordit është një organizatë jo-fitimprurëse 132 vjecare që i ka zyrat në një ndërtesë postare në Bel Air të Merilendit.
“Ne përpiqemi të gjejmë gjurmët e historisë sonë të kaluar dhe ta ruajmë atë, në mënyrë që njerëzit të dinë se nga kanë ardhur dhe si kjo e kaluar na ka ndihmuar të bëhemi këta që jemi sot”.
Vizitorët e muzeut të shoqatës mund të shohin dokumentet historike dhe gazetat si dhe artefakte, mobile dhe fotografi.
“Më pëlqen të shoh veshje të vjetra. Nëna ime është rrobaqepëse, kështu që unë mund të vlerësoj kohën që duhet për të krijuar diçka të tillë, veçanërisht punën e ndërlikuar që kanë bërë. Ruajtja e këtyre veshjeve është shumë mbresëlënëse “.
Ky qëllim është ai që i motivon vullnetarët dhe i bën të punojnë shumë për të ruajtur çdo pjesë dhe fije të historisë. / KultPlus.com