‘Ti nuk e di si është të përjetosh helmimet masive, si është të studiosh fshehurazi, të humbësh identitetin e të bëhesh numër’

Vuajtjet e dhimbjet e popullit të Kosovës, që nga fëmijëria e deri në një moshë të madhe i ka përshkruar përmes një reagimi kostumografja Iliriana Loxha Basha, shkruan KultPlus.

Duke numëruar vuajtjet e popullit të Kosovës, prej protestave e deri te bombardimet e NATO-s, Loxha Basha ka kujtuar jetën e vështirë që ka pas populli shqiptar në Kosovë, përderisa ishte nën regjimin serb. KultPlus ju sjell të plotë reagimin e saj.

Ti nuk e di,

Si eshte te vraposh per te shpetuar koken nga shkopinjte e policise serbe, se te ka marre nana me vete ne proteste, e ti je vetem 9 vjece.

Ti nuk e di,

Si eshte te perjetosh helmimet masive, mbylljet ne salle sportesh ne greva me qindra mijera te rinj , ne shenje perkrahje per greven e minatoreve ne Trepce.

Ti nuk e di,

Si eshte te ikesh nga gazi e grushtat e shkopinjte, se ke dale te protestosh prap si studente,

Ti nuk e di,

Si eshte te studiosh fshehurazi , ne sistem paralel, se serbet ti mbyllen dyert e shkollave.

Ti nuk e di ,

Cfare eshte lufta, as ndjenjen kur nisesh per dy jave me konvoje humanitare per te derguar ushqime ne male, e nuk te le ushtria serbe te kalosh.

Dhe ti nuk e di,

Kur sheh plakun 80 vjec qe ulet ne gjunje per tu falenderuar e te sheh si me pa ndonje qenje hyjnore. Per pak ushqime.

Ti nuk e di,

Tmerrin e friken kur degjon zhurmen e plumbave qe perplasen ne makinen tende, dhe falenderon zotin qe bashke me gazetaret, ne moment te fundit vendoset per te hip ne makinen e blinduar.

Ti kurre sdo ta dish,

Si eshte mos te te zeri gjumi nga trupat e masakruar qe ke pare.

Ti nuk i di,

Perjetimet kur nisesh per te derguar cizme e ilaqe te ushtaret ne mal.

Ti nuk e di,

gezimin qe ndjen qe filluan sulmet e NATOs po as nuk e di tmerrin qe do pasoje.

Ti nuk e di,

Si eshte te marresh lajmin , qe 200 m larg teje, snajperistet serb te kane vrare djain e xhaxhait, e ti ske cfare ben.

Ti nuk e di,

Si eshte te mbyllesh veshet naten nga zhurma e perdhunimeve nga ushtria serbe, qe vjen nga shkolla afer teje.

Ti nuk e di,

Si eshte te te perzejne nga shtepia, te humbesh identitetitn, e te behesh NUMER.

Ti nuk e di,

Si eshte te rrish pa buke e uje, per dite te tera, por ne mendje ke vec mbijetesen.

Ti nuk e di,

Cfare force te shtyn, qe megjithese je refugjate vet, udheton kamp me kamp me shume gra e burra te tjere te jashtezakonshem, per ti bere per te qeshur, kenduar, organizuar, e ofruar shprese, bashkerefugjateve te tu.

Ti nuk e di,

Si eshte te kthehesh, dhe pa tejkaluar dhimbjet e tua, shkon fshat me fshat per tju dhene force te tjerave gra si vetja.

Ti nuk e di ,

Dhe lutem mos ta dish asnjehere! /KultPlus.com

‘Ti nuk e di si është të përjetosh helmimet masive, si është të studiosh fshehurazi, të humbësh identitetin e të bëhesh numër’

Vuajtjet e dhimbjet e popullit të Kosovës, që nga fëmijëria e deri në një moshë të madhe i ka përshkruar përmes një reagimi kostumografja Iliriana Loxha Basha, shkruan KultPlus.

Duke numëruar vuajtjet e popullit të Kosovës, prej protestave e deri te bombardimet e NATO-s, Loxha Basha ka kujtuar jetën e vështirë që ka pas populli shqiptar në Kosovë, përderisa ishte nën regjimin serb. KultPlus ju sjell të plotë reagimin e saj.

Ti nuk e di,

Si eshte te vraposh per te shpetuar koken nga shkopinjte e policise serbe, se te ka marre nana me vete ne proteste, e ti je vetem 9 vjece.

Ti nuk e di,

Si eshte te perjetosh helmimet masive, mbylljet ne salle sportesh ne greva me qindra mijera te rinj , ne shenje perkrahje per greven e minatoreve ne Trepce.

Ti nuk e di,

Si eshte te ikesh nga gazi e grushtat e shkopinjte, se ke dale te protestosh prap si studente,

Ti nuk e di,

Si eshte te studiosh fshehurazi , ne sistem paralel, se serbet ti mbyllen dyert e shkollave.

Ti nuk e di ,

Cfare eshte lufta, as ndjenjen kur nisesh per dy jave me konvoje humanitare per te derguar ushqime ne male, e nuk te le ushtria serbe te kalosh.

Dhe ti nuk e di,

Kur sheh plakun 80 vjec qe ulet ne gjunje per tu falenderuar e te sheh si me pa ndonje qenje hyjnore. Per pak ushqime.

Ti nuk e di,

Tmerrin e friken kur degjon zhurmen e plumbave qe perplasen ne makinen tende, dhe falenderon zotin qe bashke me gazetaret, ne moment te fundit vendoset per te hip ne makinen e blinduar.

Ti kurre sdo ta dish,

Si eshte mos te te zeri gjumi nga trupat e masakruar qe ke pare.

Ti nuk i di,

Perjetimet kur nisesh per te derguar cizme e ilaqe te ushtaret ne mal.

Ti nuk e di,

gezimin qe ndjen qe filluan sulmet e NATOs po as nuk e di tmerrin qe do pasoje.

Ti nuk e di,

Si eshte te marresh lajmin , qe 200 m larg teje, snajperistet serb te kane vrare djain e xhaxhait, e ti ske cfare ben.

Ti nuk e di,

Si eshte te mbyllesh veshet naten nga zhurma e perdhunimeve nga ushtria serbe, qe vjen nga shkolla afer teje.

Ti nuk e di,

Si eshte te te perzejne nga shtepia, te humbesh identitetitn, e te behesh NUMER.

Ti nuk e di,

Si eshte te rrish pa buke e uje, per dite te tera, por ne mendje ke vec mbijetesen.

Ti nuk e di,

Cfare force te shtyn, qe megjithese je refugjate vet, udheton kamp me kamp me shume gra e burra te tjere te jashtezakonshem, per ti bere per te qeshur, kenduar, organizuar, e ofruar shprese, bashkerefugjateve te tu.

Ti nuk e di,

Si eshte te kthehesh, dhe pa tejkaluar dhimbjet e tua, shkon fshat me fshat per tju dhene force te tjerave gra si vetja.

Ti nuk e di ,

Dhe lutem mos ta dish asnjehere!

Prandaj,

Mos me shit mua brockullat e tua, per aktivizmin, feminizmin, luften e te gjitha -izmat e tjere, te cilat vetem i ke me te degjuar.

I dont give a shit!

Iliriana Basha

Dhe keto jane pjese reale nga jeta ime!/ KultPlus.com