Librat janë ato që na përcjellin e na bëjnë shoqëri në çdo hap të jetës. Janë ato që na japin mundësinë për të jetuar aventura të ndryshme të cilat fshihen në mes të rreshtave e që frymojnë brenda faqeve, shkruan KultPlus.
Më poshtë do gjeni një listë për 5 libra që ja vlen të lexohen të paktën një herë, transmeton KultPlus.
“The Song of Achilles” nga Madeline Miller
“The Book Thief” nga Markus Zusak
“The Seven Husbands of Evelyn Hugo” nga Taylor Jenkins Reid
“The Kite Runner” nga Khaled Hosseini
“A Thousand Splendid Suns” nga Khaled Hosseini / KultPlus.com
Shkrimtari afgano-amerikan, Khaled Hosseini ka reaguar për situatën në vendin e tij pasi talebanët kanë marrë kontrollin e vendit dhe qytetarët duan të largohen.
Hosseini i cili në librat e tij ka përshkruar tmerret e luftës në Afganistan thotë se makthi që kishin afganët prej vitesh tashmë po shpaloset pas vendimit të amerikanëve për t’u tërhequr.
Ai gjithashtu kërkon që populli afgan të mos braktiset pasi ka 40 vjet që kërkon paqe, transmeton KultPlus.
Statusi i plotë i shkrimtarit Hossein.
Vendimi amerikan është marrë. Dhe makthi që afganët kishin frikë po shpaloset para syve tanë. Ne nuk mund të braktisim një popull që ka kërkuar dyzet vjet paqe. Gratë afgane nuk duhet të ligështohen përsëri pas dyerve të mbyllura dhe perdeve të tërhequra. #Lutuni për Afganistanin. / KultPlus.com
Shpalosa letrën. Ishte shkruar në farsi. Nuk mungonte asnjë pikë, presje, fjalët dalloheshin qartë nga njëra-tjetra. Shkrimi, me qartësinë e vet, ngjante gati fëmijëror. Fillova të lexoja:
“Në emër të Allahut të madh,
Mëshirëplotit,
Amir aga, me respektin tim më të thellë,
Farzana xhan, Sohrabi dhe unë lutemi që kjo letër të të gjejë mirë me shëndet dhe nën dritën e hireve të Allahut. Të lutem jepi falënderimet e mia Rahim Khan, sahibit, që arriti të të sjellë këtë letër. Shpresoj që ndonjë ditë të mbaj në duar një nga letrat e tua dhe të lexoj për jetën tënde në Amerikë. Ndoshta një fotografi jotja do më çelte sytë. I kam folur aq shumë për ty Farzana xhanit dhe Shorabit, se si jemi rritur bashkë, si kemi luajtur dhe si kemi vrapuar nëpër rrugë. Ata qeshin me historitë e me gjithë prapësitë që kurdisnim të dy!
Amir aga,
Afganistani, ashtu si dikur rinia jonë, ka vdekur me kohë. Mirësia është zhdukur nga kjo tokë dhe është e pamundur t’u shpëtosh vrasjeve. Gjithnjë vrasje. Në Kabul mbretëron frika, në rrugë, në stadium, në tregje, është pjesë e jetës sonë Amir aga. Të egrit që sundojnë vatanin tonë, nuk kanë pikë ndjenje njerëzore. Një ditë, e shoqërova Farzana xhanin në Pazar për të blerë patate dhe naan. Ajo pyeti shitësin sa kushtonin patatet, por ai nuk e dëgjoi, kam përshtypjen se nuk dëgjonte nga njëri vesh. Kështu që ajo e pyeti me zë të lartë dhe befas një taleban i ri u afrua dhe e goditi në kofshë me një shkop druri. E goditi aq fort sa ajo u shemb në tokë. Ai filloi t’i ulërinte dhe ta shante duke i thënë se Ministria e Vesit dhe e Virtytit nuk lejonte që gratë të flisnin me zë të lartë. Asaj iu bë në këmbë një njollë e madhe mavi për ditë të tëra, por çfarë mund të bëja unë prveç se të rrija dhe të shihja si ma rrihnin gruan? Po të luftoja, ai qeni do të ma kishte hequr një plumb kokës me gjithë qejf! Dhe cfarë do të ndodhte më pas më Shorabin? Rrugët janë plot jetimë të uritur dhe çdo ditë i falem Allahut që jam gjallë, jo pse kam frikë nga vdekja, por sepse gruaja ime ka një burrë dhe djali im nuk është jetim.
Do të doja shumë ta shihje Sohrabin. Është goxha djalë. Rahim Khan sahibi dhe unë i kemi mësuar shkrim e këndim, që ai të mos rritet budalla si i ati. Dhe ka një nishan të hatashëm me llastik! Nganjëherë e çoj Sohrabin në Kabul dhe i blej karamele. Në Shar-e-Nau është ende një burrë me majmun. Sa herë e ndeshim, i jap të holla, që majmuni të kërcejë për Sohrabin. E mban mend kur uleshim poshtë pemës së shegës dhe lexonim Shahnamah-un? Erërat e kanë tharë kodrën dhepema nuk ka bërë kokrra prej vitesh, por Sohrabi dhe unë ende ulemi nën hijen e pemës dhe unë i lexoj pjesë nga Shahnamah-u. besoj e kupton edhe ti vetë se pjesa e tij e parapëlqyer është ajo që mban emrin e tij: Rostani dhe Sohrabi. Së shpejti ai do të mund të lexojë vetë atë libër. Jam një baba i lumtur dhe me fat.
Amir aga,
Rahim Khan sahibi është shumë i sëmurë. Kollitet gjithë ditën dhe i kam parë gjak në mëngë, kur fshin buzët. Ka humbur shumë në peshë dhe do të doja të hante nga pak shorva dhe orizi që gatuan Farzana xhani. Por ai ha vetëm nja dy kafshata e kjo, sipas mendjes sime, vetëm e vetëm që të mos i vijë keq Farzana xhanit. Jam shumë i shqetësuar për këtë njeri të dashur dhe i lutem Zotit çdo ditë për të. Pas ca ditësh do të largohet për në Pakistan, të takojë ca mjekë atje dhe, inshallah, do të kthehet me habere të mira. Por thellë-thellë kam frikë për të. Farzana xhani dhe unë i kemi thënë Sohrabit të vogël që Rahim Khani do të bëhet shëndoshë e mirë. Ç’t’i themi? Është vetëm dhjetë vjeç dhe e adhuron Rahim Khan sahibin. Janë lidhur shumë bashkë. Rahim Khan sahibi e kishte bërë zakon që ta merrte me vete në Pazar për balona dhe biskota, por tani nuk ka më fuqi për këtë.
Kam parë shumë ëndrra këto kohët e fundit. Disa prej tyre janë makthe, kufoma që varen, të dekompozuara mbi fushën e përgjakur të futbollit. Më del gjumi duke m’u marrë fryma dhe qull në djersë. Por, në shumicën e rasteve, shoh ëndrra të mira dhe i falem Zotit për këtë. Ëndërroj sikur Rahim Khani është shëruar. Ëndërroj sikur djali im do të bëhet njeri i mirë, njeri i lirë dhe i rëndësishëm. Ëndërroj që lulet të lulëzojnë përsëri në rrugët e Kabulit, muzika rubab të dëgjohet përsëri në shtëpitë e samovarit dhe balonat të fluturojnë përsëri në qiell. Dhe ëndërroj që një ditë ti të vish përsëri në Kabul për të rivizituar tokën e fëmijërisë sate. Në qoftë se kthehesh, do të gjesh një shok besnik që të pret.
Në këto ditë karantine, kur virusi Covid-19 është përhapur anembanë botës, qëndrimi brenda shtëpisë është mundësi e mirë për t’u rikthyer te leximi. Dhe kalimi i kohës duke lexuar libra është gjithmonë zgjedhje e mirë.
KultPlus-i vazhdon me rekomandimet për të gjithë juve që jeni të interesuar t’i rrekeni leximit dhe ta shfrytëzoni këtë kohë për t’i zgjeruar njohuritë tuaja.
Për sonte, KultPlus ka zgjedhur një roman tashmë të njohur për publikun, mirëpo që vlen të lexohet e rilexohet qindra herë, për arsye të ndryshme të cilat do të përmenden në vijim.
Khaled Hosseini, debutoi fuqishëm në botën e letërsisë me romanin e tij ‘Gjuetari i balonave’, për të vazhduar më pas me romanin ‘Një mijë diej vezullues’ që bashkë me ‘Gjuetarin e balonave’, lanë gjurmë të mëdha në botën e letërsisë dhe jo vetëm.
‘Një miej diej vezullues’, vë fokusin më të madh në botën e gruas, në një botë ku ajo shkelet e diskriminohet, për t’u ndjekur pothuajse gjatë gjithë jetës nga një fat tragjik.
Mariami, që është edhe protagonistja kyqe në roman, është fëmijë jashtëmartesor dhe vuan edhe si fëmijë duke u rritur në një barakë të një fshati të largët, por edhe nga abuzimet e vazhdueshme pas martesës. Laila, e lindur një gjeneratë më pas, është relativisht e privilegjuar në rini, derisa fatet e tyre ndërlidhen kur ajo detyrohet ta pranojë propozimin për martesë që ia bën Rashidi, burri i Mariamit.
Ndër të tjera ngjarjet e këtij romani ndodhin në një periudhë prej 30-të vitesh, ku shpaloset edhe historia e Afganistanit, duke u trajtuar fati i një familjeje, i një miqësie e një besimi që gjen forcë e jetoëson me dashurinë dhe njerëzoren.
‘Shumë nga ne mësuan dhe shijuan mjaft nga “Gjuetari i balonave”. Ka edhe më shumë për të mësuar e shijuar nga “Një mijë diej vezullues”. I fuqishëm, i shkëlqyer, tronditës.’, thuhej në kritikën e The Washington Post Book World
‘Një mijë diej vezullues’ na mëson shumë mbi jetën, mbi vlerën e gjërave më të rëndësishme të jetës si dashuria, besimi dhe miqësia.
Një roman tek i cili është e pamundur të mos gjejmë një pjesë të vetvetes, apo të mos njohim vetveten më mirë pas përfundimit të tij. Një roman që nuk duhet humbur asesi. / KultPlus.com
Khaled Hossein është një ndër autorët më të preferuar tashmë dhe shqiptarët e njohin përmes dy librave të përkthyer edhe te ne, siç janë: “Një mijë diej vezullues” dhe “Gjuetari i balonave”.
Romani “Njëmijë diej Vezullues” arriti të shesë një numër tejet të madh kopjesh dhe është një kronikë e pabesueshme e tridhjetë viteve të historisë së Afganistanit dhe gjithashtu, një histori thellësisht reale dhe e vërtetë e familjes, që gjen forcë dhe jetëson me dashurinë, besimin, miqësinë dhe njerëzoren.
Kurse “Gjuetari i balonave”, tregon historinë tronditëse dhe prekëse të transformimit të Amirit nga fëmijëria në moshën madhore gjatë tranzicionit të Afganistanit nga monarki në revolucion.
Në vijim, kemi përzgjedhur disa shprehje të tjera nga ibrat e e Khaled Hossein, që konsiderohen plot mesazhe njerëzore dhe janë shpërndarë me miliona herë në të gjithë botën
1. “Nga të gjitha vështirësitë që një personi i duhet të përballet me to, asnjëra nuk është më dënuese sesa thjesht akti i pritjes” – nga romani “Një mijë diej vezullues”.
2. “Dyshoj se e vërteta është ajo që të gjithë ne e presim.
Përkundër gjithë mosmarrëveshjeve të pakapërcyeshme, ne presim që diçka e jashtëzakonshme të ndodhë me ne”, – nga romani “Dhe malet oshtijnë”.
3. “Ka vetëm një mëkat.
Një të vetëm. Vjedhja!
Çdo mëkat tjetër është vetëm një variant i vjedhjes.
Kur vret një njeri, ia ke vjedhur jetën.
Vjedh të drejtën e gruas për të pasur një burrë, u vjedh fëmijëve babanë.
Kur i thua një gënjeshtër dikujt, ia vjedh të drejtën për ta njohur të vërtetën.
Nëse tradhton, ia vjedh të drejtën për besnikëri”, – nga romani “Gjuetari i balonave”.
4. “Një shoqëri nuk ka asnjë shans për sukses nëse gratë e saj janë të paarsimuara”, – nga romani “Një mijë diej vezullues”.
5. “Ishte vetëm një buzëqeshje, asgjë më shumë. Nuk ndryshoi shumë gjëra.
Nuk ndryshoi ndonjë gjë. Vetëm një buzëqeshje. Diçka e vogël.
Një gjethe në pyll, që dridhet nga rrahja e krahëve të një zogu të trembur.
Por do ta pres. Me krahë të hapur…”, – nga romani “Gjuetari i balonave”.
6. “Fëmijët nuk janë si librat për ngjyrosje. Ti nuk mund t’i mbushësh ata me ngjyrat e tua të preferuara”, – nga romani “Gjuetari i balonave”.
7. “Heshtja është paqe. Qetësi. Heshtje do të thotë të ulësh volumin negativ të jetës” – nga romani “Gjuetari i balonave”.
8. “Mund të jetë e padrejtë, por ndonjëherë ajo çka ndodh brenda pak ditësh, ose edhe në një ditë të vetme, mund të ndryshojë rrjedhën e një jetë të tërë” – nga romani “Një mijë diej vezullues”
9. “Për ty, edhe 1000 herë të tjera” – nga romani “Gjuetari i balonave”.
10. “Jeta është një tren, hip në të” – nga romani “Gjuetari i balonave”
/supershendeti/ KultPlus.com
Khaled Hosseini fuller shot publicity photo (c) 2013 by Elena Seibert
