Kinematografia Shqiptare viteve të fundit është duke ecur në hap me botën. Shumë filma shqip janë vlerësuar lart dhe kanë triumfuar në festivalet më prestiogjioze ndërkombëtare.
Storiet e vendit tonë të veçanta dhe autentike kanë arritur të depërtojnë në çdo cep të botës e tani ka ardhur koha që të shikohen edhe nga audience shqipfolëse.
Gjirafa sapo ka lansuar shërbimin më të ri Prime ku mund të shihni filmat dhe serialet më të fundit shqip.
Nga kinematë vendore, në festivalet më të mëdha ndërkombëtare tashmë në rehatinë e shtëpisë suaj mund t’I shikoni filmat si “Zana”, “Në kërkim të Venerës”, “Bolero në vilën e pleqve”, “Shpia e Agës”, “Derë e hapur”, “Pranverë e paharruar në fshatin e harruar”, “Vozitësi”, “Salloni”, “Vëthi i munguar”, “Një muaj”, “Dita zë fill” dhe serialin “Snob”, kësaj liste do I shtohen edhe shumë filma të tjerë.
Për herë të parë këto prodhime të njohura shqiptare online për ju. Përjeto dhe përkrah Shqip, Kliko këtu Duke u abonuar për t’i parë ju kontriboni direkt në rritjen dhe zhvillimin e Kinematografisë Shqiptare. /KultPlus.com
Komedi, drama dhe filma historikë. Nëse s’keni parë këto filma, bëni mirë të uleni dhe t’i shikoni me radhë.
Skënderbeu (1954)
– Sergei Yutkevich – Filmi flet për jetën e Skënderbeu, nga lindja deri në vdekje. Bazuar kryesisht në veprën e Marin Barletit, filmi nis me rrëmbimin e Skënderbeut nga turqit dhe trajnimin e tij për t’u bërë një nga luftëtarët më mbreësëlëns në Perandorinë Otomane. Më pas, Gjergj Kastrioti kthehet në Atdhe ku edhe organizon rezistencën heroike që zgjati më shumë se 30 vite. Prej tij, perandoria më e madhe në tokë e asaj kohe, nuk arriti të pushtojë Shqipërinë.
Lulëkuqet mbi mure (1976)
– Dhimitër Anagnosti – Filmi është i vendosur në një jetimorë të Tiranës gjatë viteve të pushtimit fashist italian në fillim të Luftës së Dytë Botërore. Është bazuar në romanin Bonjakët të Petraq Qafëzezit dhe interpretohet mrekullisht nga Timo Flloko, Kadri Roshi, Pavlina Mani, etj. Jetimët e strehës vorfnore, nën urdhërat e drejtorit dhe kujdestarit, detyrohen të pastrojnë parrullat në mure të komunistëve. Katër shokë protagonistë organizojnë plane kundër bashkëpunëtorëve të urryer të fashistëve dhe që këtu filmi zhvillohet gradualisht.
Përrallë nga e kaluara (1987)
– Dhimitër Anagnosti – Për të plotësuar dëshirat dhe nevojat e prindërve, Gjino 14-vjeçar martohet me mblesëri me Marigonë 20-vjeçare. Gjino bindet, se është fëmijë, ndërsa Marigoja që dashuron një tjetër, përpiqet me lloj lloj mënyrash për t’u larguar. Filmi eksploron rolin e gruas në shoqëri, shfrytëzimin dhe emancipimin e saj. Hajrie Rondo, Robert Ndrenika dhe Elvira Diamanti janë të shkëlqyer në rolet e tyre.
Nëntori i dytë (1982)
– Viktor Gjika – Nëntori i dytë është një film dramatik që shpalos rrugën e ndjekur nga patriotët shqiptarë drejt shpalljes së pavarësisë. Personazhe janë figurat më të famshme të kombit si Ismail Qemali, Isa Boletini dhe Luigj Gurakuqi luajtur nga më të mirët e skenës shqiptare.
Zonja nga qyteti (1976)
– Pirro Milkani – Komedia për zonjën dhe të bijën që shpërngulen nga qyteti në fshat është një perlë e kinematografisë shqiptare. E bija e Teto Ollgës, zonjës nga qyteti, bie në dashuri me një djalë nga fshati. Ndërkohë, Ollga s’lë gurë pa lëvizur që të bijën ta martojë me dikë nga qyteti. Një histori e vjetër sa kohë, një komedi që të bën për të qeshur çdo herë që e sheh.
Vdekja e kalit (1992)
– Saimir Kumbaro – Një ndër filmat e parë antikomunistë shqiptarë, Vdekja e kalit flet për Agronin (Timo Flloko), i cili shpëton një kal nga ekzekutimi dhe dënohet nga gjyqi ushtarak. Gruaja e tij, e cila luhet nga Rajmonda Bulku vendos të ndërmarrë masa ekstreme. Të lë një ndjesi të hidhur, të nevrikos dhe është fantastik.
Kapedani (1972)
– Muharrem Fejzo, Fehmi Hoshafi – Në Shqipërinë e viteve ’70, një hero i Luftës së Dytë Botërore kthehet në shtëpinë e tij në fshat dhe has probleme me revolucionin kulturor dhe të drejtat e grave dhe të burrave. Në një kontrast brilant mes të resë dhe të vjetrës, Kapedani mund të jetë fare mirë komedia më e dashur shqiptare.
Njeriu me top (1977)
– Viktor Gjika – Bazuar në romanin me të njëjtin titull nga Dritëro Agolli, Njeriu me top ndjek historinë e konfliktit mes Mato Grudës dhe plakut Mere. Në hangar, Mato mban një top të braktisur nga italianët që ëndërron ta përdorë kundër plakut Mere. Filmi është poetik dhe i paharrueshëm.
Dy herë mat (1986)
– Bujar Kapexhiu – Një tjetër komedi e mrekullueshme me regji dhe rol kryesor nga Bujar Kapexhiu. Ilo Pinci, specialist i midhjes dhe peshkut, njëherazi shahist i njohur, ftohet në një qytet bregdetar për një konkurs shahu. Në të vërtetë, Ilo është më i interesuar për kultivimin e midhjeve dhe i futet konkursit pa teklif, me idenë se do t’i mundë të gjithë pa problem. Rudina e vogël i vërteton të kundërtën.
Koncert në vitin 1936 (1978)
– Saimir Kumbaro – Një këngëtare e re Donika dhe një pianiste Eleni nisin një turne koncertesh në qytete të vegjël provincialë duke kaluar me pianon e tyre edhe nëpër fshatra. Dy artistet e reja takojnë mikpritës midis të cilëve popullin e thjeshtë dhe autoritetet lokale që kërkojnë të duken oksidentalë por që në thelb janë të konfrontuar me njëri tjetrin.
Liri a vdekje (1979)
– Kristaq Mitro, Ibrahim Muçaj – Komitët të udhëhequr nga Çerçiz Topulli, Mihal Grameno dhe Hajredin Tremishti kthehen në fshat te njerëzit e tyre para se të ekzekutojnë bimbashin turk të Gjirokastrës. Pas kësaj ushtria osmane ndërmerr një fushatë kundër Mashkullorës krahinë e cila kthehet në një lapidar të rezistencës Shqiptare për pavarësi. Nën interpretimin brilant të Timo Fllokos, Kadri Roshit, Kastriot Çaushit, Bujar Asqeriut, Reshat Arbanës, e plot të tjerëve.
Prefekti
– Besim Levonja – Artisti i Popullit Robert Ndrenika interpreton Qazim Mulletin. Një punë e Besim Levonjës, komedia “Prefekti” përqesh dhe tallet me prefektin e Tiranës gjatë kohës së pushtimit fashist, Qazim Mulletin dhe një vartës të tij që ishte drejtues i policisë së Tiranës po në atë kohë, Mon Kukaleshi. Kjo komedi bazohet në stereotipa dhe krijon vetëm të tilla. /anabel/ KultPlus.com
Kinematografia shqiptare numëron qindra filma të cilët lanë gjurmë të mëdha në artin skenik, filma këta që do të mbesin gjatë në kujtesën e historisë së atit shqiptar, shkruan KultPlus.
Në vijim, KultPlus ju sjell disa nga filmat shqiptarë që konsiderohen të jenë më të mirët për fëmijë.
“Beni ecën vetë” – Është historia e djalit të vogël, që nga Korça, shkon te xhaxhai i tij në fshat dhe aty mëson të bëhet një fëmijë i pavarur.
“Tomka dhe shokët e tij” – Është historia e djemve që luftojnë për të shpëtuar fushën e tyre të lojës nga armiqtë që kishin pushtuar dhe zaptuar vendin.
“Shoku ynë Tili” – Është historia e nxënësit që nuk bindej të mësonte, por që me një klasë të bashkuar dhe një mësuese të përkushtuar arriti të bëhet edhe nxënës i mirë.
“Mimoza Llastica” – Është historia e llasticës, që kishte konflikte me bashkëmoshataret, sepse ishte përkëdhelur më shumë se ç`duhet dhe në fund arrin të integrohet me shoqet e saj.
“Një vonesë e vogël” – Është e gjithë aventura e disa fëmijëve të vegjël që dalin në mëngjes nga shtëpia për të shkuar në shtëpinë e mësuese për 7 Mars dhe vetëm në darkë arrijnë ta gjejnë, pasi humbasin adresën.
“Taulanti kërkon një motër” – Është drama e një djali të vogël, i cili kërkon dëshpërimisht të ketë një motër të vogël dhe në fund, dëshira e tij do të realizohet. / KultPlus.com
Kinematografia ka ecur përkrah literaturës, edhe pse thuhet shpesh se ‘Filmat nuk janë po aq të mirë sa librat’.
\Ne po ju sjellim këtë rradhë tre libra shqiptar që u kthyen në filma dhe njohën edhe sukses ndërkombëtar.
Filmi ‘Përse bie kjo daulle’ – E para vepër që u kthye në një film artistik ishte romani ‘Dasma’ e Ismail Kadaresë. Në vitin 1969, rregjizori Pirro Milkani përdori romanin e Kadaresë si subjekt të filmit ‘Përse bie kjo daulle’.
Filmi rrëfen historinë e dashurisë së Kaltrinës dhe Xhavitit. Dy të rinjtë punonin si vullnetarë në ndërtimin e një hekurudhe dhe bien në dashuri. Pas njëfarë kohe vendosin të martohen edhe pse i ati i vajzës e kishte fejuar vajzën pa dëshirën e saj me dikë tjetër. I ati i vajzës, i cili ishte malësor, nuk mund ta pranonte martesën. Ndaj, shkon në ceremoninë e dasmës për të vrarë të bijën…Libri, gjatë asaj kohe mori famë dhe u radiodramatizua nga BBC në Londër me titullin ‘Dasma dhe Fantazma’.
‘Përrallë nga e kaluara’ – Vepra e paharrueshme e shkrimtarit karizmatik Andon Zako Cajupi, ‘14 Vjeç Dhëndër’ u kthye në film fale rregjizurës së Dhimitër Anagnostit. Filmi u titullua ‘Përrallë nga e kaluara’ në vitin 1987. Libra të tillë si të Çajupit janë të rrallë.
Edhe sot mbetet një nga fimat më të dashur të të gjitha kohërave për shqiptarët. Historinë e filmit nuk po jua shtjellojmë pasi jemi të bindur që e dini tashmë. Filmi u nderua me çmimin ‘Aleksandër Moisiu’ në vitin 1988 për skenarin. Ndërsa në vitin 1990 mori çmim të dytë në Festivalin e 8 të Filmit Artistik Shqiptar. Filmi mori edhe një çmim të dytë në Festivalin Ndërkombëtar të filmit të Europës Lindore në Bondy, Francë, 1990.
‘Parrullat’ – Një tjetër libër që u kthye në një nga filmat më të vlerësuar edhe ndërkombëtarisht. ‘Parrullat’ u realizua si film nga rregjizori Gjergj Xhuvani, me ndihmën e shkrimtarit Ylljet Alicka. Filmi u realizua në fakt më herët se sa botimi i librit. Në vitin 2001 filmi ndërsa në 2006-ën libri.
Ngjarja përfshin brënda sigurisht edhe një histori dashurie. Ngjarjet zhvillohen në vitet e diktaturës komuniste, në një shkollë fshati. Të gjithë si nxënës dhe mësues ishin të detyruar t’u bindeshin urdhrave që vinin nga lart për të vendosur parrrulla me gurë nëpër kodra. Filmi mori pjesë në Festivalin e Venecias, të Bratislavës, Festivalin e Kanës, të Cotbus-it e deri në Tokio, ku u vlerësua me disa çmime. /aktoret/ KultPlus.com
Duke ecë rrugës së Gjuhadolit në Shkodër, aty ku aromat përëndimore duket se të marrin me vete dhe të dehin ndërgjegjen e helmatisun prej idesë së ikjes, ndeshesh nga e djathta me shpinë e qytetarit ma të madh e të të gjitha kohënave të dalë prej atij rrethi, Kolë Idromenos.
Jehonën e vëllezërve Lymier, të përhapun si një rrezatim i shpejtë të një arti në lindje e sipër, e kishin përcjellë nëpër Ballkan, vëllezërit me origjinë shqiptare Manaki. Ata u njohën shpejt si “Lymierët e Ballkanit”.
Por fill menjëherë, në vitin 1908 Kol Idromeno shfaqi për herë të parë një film në Shkodër. Më pas filmat e huej të atyne viteve filluen të shfaqen edhe në kinematë e qyteteve kryesore të Shqipnisë.
Kronika më e hershme mbetet deri më sot ajo e vitit 1911, që pasqyron rrethimin e Shkodrës nga ushtritë Malazeze dhe pasohet nga kronikat e ardhjes së Princ Vidit në Shqipëri, si dhe ato me pamje nga Tirana dhe Durrësi.
Në vitin 1943 regjisori shqiptar Mihallaq Mone xhiroi për herë të parë në Pogradec një film artistik 10 minutësh i titulluem “Takim në Liqen”, në të cilin interpretonin aktoret Merita Sokoli, motrat Xhaçka dhe aktori i njohur shqiptar i atyne viteve në Rumani, Kristaq Antoniu.
Mirëpo nëpërmjet arkivës së “Marubit” njihemi me një tjetër fakt surprizues. Gegë Marubi në vitin 1940 ka fotografue të shtëpia e Mark Kakarriqit në Shkodër (në kohën e komunizmit e njohun si “Shtëpia e Pionierit” dhe tashti e shëmbun për motive “demokratike”), si dhe te Shtëpia e Luigj Gurakuqit në Shkodër (gjithashtu e prishun për motive “kapitaliste të tregut të lirë”) procesin e xhirimit të një filmi, me gjasë artistik, bazue dhe frymëzue nga motivet e pikturës së famshme të Kolë Idromenos “Dasma shkodrane”.
Në fotot e Gegës vihen re përsonazhe të veshun me kostume popullore, ma së shumti qytetase shkodrane, por edhe malësore.
Kameramani dhe regjisori, njerëzit e tjerë të ekipit janë gjithashtu të pranishëm në këto foto. Ne fatkeqësisht ende nuk i kemi identifikue e nuk ia dimë emnat.
Në mesin e “aktorëve” dallohet edhe figura e dashur për qytetarët e Shkodrës, ajo e doktor Kel Naraçit.
Kështu ky shkrim i shkurtë mbetet një “pasim topi” te ata që duen të thellohen në historinë e kinemasë shqiptare./exlibis/ KultPlus.com
Prej disa kohësh në kinematografinë botërore janë shtuar në masë akuzat për ngacmim seksual ndaj regjisorëve apo aktorëve të tjerë.
Kësisoj, për një gjë të tillë sa i përket kinematografisë shqiptare është pyetur edhe aktorja e madhe shqiptare, Tinka Kurti.
Çfarë ndodhte në kinematografinë shqiptare, a kishte ngacmime seksuale ndaj aktoreve?
“Absolutisht jo. Nuk guxonte askush. Flas për vete dhe për shoqet e mia. Gjatë gjithë karrierës, teatrale dhe kinematografike nuk kam dëgjuar diçka të tillë. Ne rrimin bashkë edhe 9 muaj në sheshxhirim, kur bënim filma. Se kishte dubla pafund. Nuk kishte ngacmime. Përkundrazi ne shkonim mirë. Argëtoheshim pafund. Nuk mund t`ia bëj kot diçka të tillë”, është shprehur ajo në një bisedë për TP./ KultPlus.com
Aktori i madh shqiptar Robert Ndrenika, ka kujtuar përmes një fotografie dhe një shkrimi aktoren e cila ndërroi jetë para pak ditësh Hajrie Rondon, shkruan KultPlus.
Ndrenika nëpërmjet rrjetit social Facebook, ka shkruar se si nuk iu kushtua vëmendje aq shumë për atë që ka bërë Rondo përmes roleve të saj.
“Ylli i kinematografis Shqiptare vdiq edhe nuk ju kushtua vemendje aq shume per ate qe na beri te lumtur me rolet e saj por skeni faj qe ishet te fokusuar tek festat e pasanikëve. U prefsh ne paqe mikesh “, ka shkruar Ndrenika./ KultPlus.com
