Poezi nga Xhevdet Bajraj
Ku i ke lulediejtë e tu Kosovë
Pranverës i munguan qengjat
e engjëjt që i bartëm mbi supe
vetëvrasje bënë
kur ra shiu
që njëherë kishte qenë shi
Lulediejtë ku i ke Kosovë
Dhembja për ata që shkuan në parajsë
krushq prej balte na bëri
derisa liria si nuse pret
ta zbret dikush
nga kali i vdekjes
Ku i ke lulediejtë ore lulediejtë ku të mbetën
Kjo tufë resh që si dele mitike i është qepur qiellit
s’pushon së përtypuri
atë trohë fytyrë të trishtë që ka mbetur nga dita
para këmbëve të këtij fëmije që dridhet
nën këmishën e përgjakur që ia fali jeta. / KultPlus.com
