Ministri i Kulturës, Hajrulla Çeku mbrëmë ka ndjekur nga afër paraqitjen e sopranos Elbenita Kajtazi dhe tenorit Saimir Pirgu, në Teatrin e Operës së Vjenës, shkruan KultPlus.
Me këtë rast, Ministri Çeku ka thënë se sopranoja Kajtazi me rolin e Mimit të “La Boheme” pati një paraqitje të shkëlqyer, përkrah një shqiptari tjetër të dëshmuar gjithashtu, tenorit Pirgu.
“Mbrëmë Elbenita Kajtazi u ngjit në njërën ndër skenat kryesore të operës në botë. Sopranoja jonë e talentuar, përveç që bëri historinë si shqiptarja e parë nga Kosova në Teatrin e Operës së Vjenës, pati paraqitje të shkëlqyer në rolin e Mimit të “La Boheme” nga Giacomo Puccini. Luajti krah tenorit të madh shqiptar, Saimir Pirgu, një emër tashmë i dëshmuar i skenës botërore operistike.
Elbenitën dhe Saimirin i ndoqëm me plot admirim bashkë me deputeten Tinka Kurti, mezo-sopranon Flaka Goranci, këngëtaren dhe kompozitoren Vjollca Robelli Mripa dhe të ngarkuarin me punë në ambasadën tonë në Vjenë Albinot Bimbashi”, thuhet në njoftimin e Ministrit Çeku./ KultPlus.com
U shfaq dje në Teatrin Kombëtar të Operas, Baletit dhe Ansamblit popullor opera e Giacomo Puccini “La boheme”.
Kjo ishte nata e katërt e vënies në skenë të “La boheme” në Teatrin e Operas, Baletit dhe Ansamblit popullor.
Shkëlqyen Nina Muho në rolin e Mimit, Renisa Laçka në rolin e Musette dhe Amadi Lagha në rolin e Rodolfos.
Gjithashtu u prezantua mirë Armando Likaj në rolin e Marcellos. Këto performanca krijuan një prezantim të mirë te të gjithë spektatorët që e ndoqën shfaqjen.
Artistët ishin në gjendje të ngjallnin emocione të veçanta mes artdashësëve dhe nepërmjet Korit të Zërave të Bardhë dhe Orkestrës Simfonike të Teatrit të Operas dhe Baletit u krijua një klimë magjepsëse e muzikës.
La Boheme është një shfaqje për vuajtjet e dashurisë, miqësinë, lirinë dhe mënyrën sesi përshtatet njeriut me lirinë.
Xhelozia luan një rol akoma më të rëndësishëm. Piktorët Marcelo dhe Rodolfo përballen me atë që një shekull më vonë në filozofi do të quhej “mosha e arsyes”, pra në njëfarë mënyre me momentin kur kupton se duhet të rritesh sepse je tashmë zhytur shumë thellë në fëmijëri./tema/KultPlus.com
Mbi 100 fëmijë të spektrit autik, por edhe me sindromën Down, sindromën Williams e me aftësi ndryshe, bashkë me prindërit e tyre, ndoqën operën “La Boheme”.
Vjera – mami i Sarës, Elvana – mami i Nensit, Fatimja – mamaja e Uendit dhe Vera – mamaja e Arturit japin përshtypjet e tyre për nismën e TKOB-së, duke iu bashkuar muajit të ndërgjegjësimit ndaj autizmit.
Është e vërtetuar shkencërisht që MUZIKA ndihmon në përmirësimin e autizmit, ndaj edhe Tetri Kombëtar i Operës dhe Baletit këtë muaj ia kushtoi ndërgjegjësimit ndaj autizmit./atsh/KultPlus.com
Nata e parë e rivënies në skenë të “La Boheme” e Xhakomo Puçinit u mirëprit nga publiku kryeqytetas.
Interpretimi i solistëve të Teatrit Kombëtar të Operas dhe Baletit, orkestrës, korit dhe korit të Zërave të Bardhë të TKOB-së përcolli plot emocione operën e një prej kryeveprave të Puçinit.
“La Boheme” është një vepër që flet për të rinjtë, jetën dhe sakrificat e tyre për të mbijetuar në Parisin e shekullit XIX. Historia e dy të dashuruarve, fundi i së cilës është tragjik për shkak të varfërisë dhe sëmundjes së vajzës, e cila vuan nga tuberkulozi.
Opera “La Boheme” erdhi nën dirigjimin e maestros Jacopo Sipari di Pescasseroli dhe asistentdirigjentit Niccolo Jacopo Suppa.
Regjia e Ada Gurrës, skenografia të Renold Sulës dhe kostumografia të Ardi Asllanit, u sollën për artdashësit nga artistët e TKOB-së dhe të ftuar të njohur ndërkombëtarisht.
Eva Golemi dhe Amadi Lagha interpretojnë në rolet e Mimi-së dhe Rodolfo-s.
“La Boheme” do të shfaqet edhe në datat 16, 17 dhe 19 prill, ora 19:00./atsh/KultPlus.com
Në Teatrin Kombëtar të Operas, Baletit dhe Ansamblit popullor do të vijë “La Boheme” e Puccinit. Kjo opera do të vijë përgjatë dative 12-12-16-17-19 Prill.
Kjo shfaqje do të vijë me bashkëpunimin e Orkestrës Simfonike të TKOB dhe me regjinë e Ada Gurrës.
Skenografia është e Renold Sulës dhe kustomografia e Ardi Asllanit. Në pjesëmarrje do të jenë artistët të TKOB dhe miq ndërkombëtarë.
La Boheme është opera e kompozuar nga Giacomo Puccini mes 1893 dhe 1895 me një libret Italian nga Luigi Illica që bazohet në “Skenat jetës boheme” nga Henri Murger./tema/KultPlus.com
Një interpretim siç vetëm ai di të bëjë, duke dëshmuar për të disatën herë se Rodolfo në veprën e famshme të Puçinit ‘La Boheme’ mund të rijetësohet vetëm nga tenori Saimir Pirgu.
Opera e pasionit, miqësisë dhe zemërthyerjes është sjellë në jetë në prodhimin e gjallë dhe ndjellës të Richard Jones prej datës 24 janar në teatrin prestigjioz të muzikës klasike ‘Royal Opera House’ në Londër. Një premierë që do të mbahet për më shumë se dy javë e ka sjellë tenorin shqiptar të gdhendur kryekëput si personazhi kryesor i romanit të Henri Murger nga ku ështe frymëzuar edhe Puçini për të vënë në skenë këtë kryevepër botërore.
Kimia e shkëlqyeshme i detyrohej shumë aktorëve të natës së parë të çeljes së kësaj premiere. Saimir Pirgu ishte një Rodolfo i shkëlqyer. Vokalisht plot fuqi dhe pasion, Pirgu është i mbërthyer në momentet e tij të qeta, por kur duhet të japë nota të plota në gjoks, ato vijnë në hapësirë aq fuqishëm sa të krijojnë vetiu mornica në trup. Ruzan Mantashyan ka një zë ideal për Mimin, heroinën e kësaj opere. Mimi është një personalitet i bukur, por jo imponues dhe legato e mëndafshtë e Mantashyan rrjedh po aq bukur sa një patinator në akull.
Aktualisht ‘La Boheme’ është një nga operat më të pëlqyera në mbarë botën dhe opera më e interpretuar në ‘Royal Opera House’.
Sinopsi i La Boheme
Kur Rodolfo, një poet pa para, takon Mimì, një rrobaqepëse, ata bien menjëherë në dashuri. Por lumturia e tyre kërcënohet kur Rodolfo mëson se Mimi është i sëmurë rëndë. Rodolfo është i vetëdijshëm me dhimbje se nuk mund të përballojë ilaçet dhe kujdesin që i duhen Mimit, dhe kështu ndahet prej saj. Ndërsa sëmundja e saj po pushton, Mimi kthehet në gardhin e Rodolfos. Ata janë ribashkuar me gëzim – por, pavarësisht kujdesit të Rodolfos dhe miqve të tij, Mimi vdes. / Javanews / KultPlus.com
Sopranoja e njohur Elbenita Kajtazi tashmë ka debutuar në shtëpinë operistike “Bayerische Staatsoper” të München, shkruan KultPlus.
Për këtë debutim ka reaguar edhe vetë sopranoja e cila e cilëson si një përjetim të mrekullueshëm që ajo do e mbaj gjatë në zemrën e saj.
Ndërkaq, ajo po ashtu ka bërë të ditur se së shpejti vjen në rolin e Mimis në operën ‘La Boheme’, për herë të parë në qytetin e Hamburgut, më 03 janar të vitit 2023.
Më poshtë KultPlus ua sjell postimin e saj të plotë:
Debutimi im në shtëpinë operistike të München ka qenë një përjetim i mrekullueshëm që do e mbaj gjatë në zemrën time, unë e admiroj rolin e Gretës nga opera Hansi dhe Greta dhe mezi presë ta interpretoj dhe të përjetoj ndjenjen e të qenurit fëmijë.
Tani është koha për pak ditë pushim dhe pastaj i përvishemi punës për shfaqjet e operës La Boheme ku do të interpretoj rolin e Mimis për herë të parë në qytetin e Hamburgut me 03 Janar 2023. / KultPlus.com
Opera “La Boheme”, e kompozitorit Giacomo Puccini dhe libret të Giuseppe Giacosa dhe Luigi Illica, u mirëprit mbrëmjen e djeshme në Teatrin Kombëtar të Operës, Baletit dhe Ansamblit Popullor.
Në këtë shfaqje të operas bohemiane, historisë më të bukur të dashurisë, interpretuan orkestra, kori, trupa e baletit, artistët e Cirkut të Tiranës dhe kori i Fëmijëve.
Regjia e këtij produksioni iu besua regjisores së re, Ada Gurra, e cila shënon për herë të parë në karrierën e saj, realizimin e një produksioni operistik të këtyre përmasave. Gjithashtu skenografia iu besua një tjetër talenti të ri, Renold Sula. Orkestra e TKOB u dirigjua nga dirigjenti italian Jacopo Sipari, ndërsa kostumograf është Ardi Asllani.
Në rolet kryesore mbrëmjen e djeshme interpretuan Eva Golemi (Mimi), Dorina Selimaj (Musetta), Raffaele Abete (Rodolfo), Armando Likaj (Marcello), Ogert Islami (Schaunard) Bledar Domi (Colline), Genc Vozga (Benoit), Sokol Hidersha (Alcindoro), Gerald Murrja (Parpignol) dhe Erlind Zeraliu (Sergente dei Doganieri).
Sinopsi i veprës
Në fundin e shek. XIX në Paris, katër shokë jetojnë së bashku në një papafingo. Rodolfo dhe Marcello qëndrojnë në shtëpi duke punuar dhe vjen njëri nga të rinjtë, muzikanti Schaunard, i cili ka fituar para dhe ata vendosin për të ngrënë në një restorant aty pranë. Poeti Rodolfo nuk i shoqëron, sepse duhet të mbarojë shkrimin e tij, por ndërpritet nga Mimi, një rrobaqepëse e cila ishte fqinjë me të. Ata tërhiqen nga njëri – tjetri me shikim të parë dhe bashkëdrejtohen për në restorant, ku po i presin miqtë e tij.
Marcello, shoku i Rodolfos po flirtonte me ish-të dashurën e tij Musetta, e cila detyron shoqëruesin e saj të paguajë faturën për të gjithë. Më vonë Musetta dhe Marcello jetojnë bashkë, si Mimi dhe Rodolfo, kjo e fundit vuan nga tuberkulozi dhe do të ndahet nga Rodolfo, sepse ai mendon që nuk ka mundësi ta ndihmojë të shërohet. Musetta ndahet nga Marcello dhe katër shokët rikthehen në jetën e tyre në papafingo. Ata vizitohen nga Musetta, e cila ka shoqëruar Miminë. Mimì dhe pse tani jeton e pasur, kur ndjen se vdekja po i afrohet, shkon drejt dashurisë së saj të vetme, Rodolfos. Ajo dëshiron të vdesë në krahët e tij, e rrethuar nga miqtë e saj të vërtetë. Musetta, Marcello, Schaunard dhe Colline bashkohen në një përqafim të fundit, ndërkohë që Rodolfo qan mbi trupin e pajetë të Mimisë.
Opera “La Boheme” do të shfaqet edhe në datat 15,16 dhe 17 dhjetor. Në shfaqjen e 15 dhjetorit do të interpretojnë Renisa Lackaj (Mimi), Nina Muho (Musetta), Raffaele Abete (Rodolfo), Paolo Ingrasciotta (Marcello), Ogert Islami (Schaunard), Xhieldo Hyseni (Colline) Bledar Domi (Benoit, Alcindoro), Gerald Murrja (Parpignol) dhe Erlind Zeraliu (Sergente dei Doganieri).
Ndërsa në 16 dhjetor do të interpretojnë Simona Karafili (Mimi), Dorina Selimaj (Musetta) Raffaele Abete (Rodolfo), Armando Likaj (Marcello), Ogert Islami (Schaunard), Bledar Domi (Colline), Genc Vozga (Benoit), Sokol Hidersha (Alcindoro), Gerald Murrja ( Parpignol) Erlind Zeraliu ( Sergente dei Doganieri). Në 17 dhjetor do të interpretojnë Nina Muho (Mimi), Dorina Selimaj (Musetta), Raffaele Abete (Rodolfo), Paolo Ingrasciotta (Marcello) Ogert Islami (Schaunard), Xhieldo Hyseni (Colline), Bledar Domi (Benoit, Alcindoro) Gerald Murrja ( Parpignol), Erlind Zeraliu (Sergente dei Doganieri). / atsh / KultPlus.com
Ermonela Jaho rikthehet në teatrin Mbretëror këtë Krishtlindje për të kënduar “La Bohéme” duke filluar nga e diela. Ermonela Jaho u shkollua në Tiranë dhe më pas ëndrra e sa ishte të ngjitej në skena të mëdha. Sot ajo e ka realizuar ëndrrën e saj dhe është një nga soprano më të mëdha në botë.
Gjithcka e ka arritur me forcën e karakterit, vullnetit dhe, siç thotë ajo, autenticitetit. Pandemia e ka bërë më të fortë.
Disa këngëtarë kanë pësuar krizën e tyre të veçantë gjatë pandemisë, si e keni përballuar ju atë?
Ka qenë një situatë e vështirë. Një ndalesë e papritur që bën gjithçka të rimendohet. Çdo shfaqje e përballoj gjithmonë sikur të ishte e fundit që do të bëj në jetën time. Dhe kjo më ka ndihmuar të përballoj këtë situatë, sepse, në fakt, gjithçka mund të zhduket në një çast. Gjithsesi, shfrytëzova rastin të përmirësohem, megjithëse anulova tetë kontrata.
Si ishte të këndonit pa publik?
Më ndodhi diçka e papritur. U ndjeva pak e padobishme.
Pse?
Më sugjeruan të këndoja online, e provova por nuk funksionoi.
Keni nevojë për audiencën përpara?
Po, është më shumë: madje kisha nevojë për atë frikë që të bën të ndihesh i papërsosur, në kurriz të gabimit. Kjo energji është thelbësore. Këndoni para ekranit…
A nuk ka kuptim të këndosh pa publik?
Jo, nuk ka. Muzika është gjuha e shpirtit. Grekët na mësuan tashmë, dhe prej andej Ëagner-it, që ne bëjmë muzikë për të nxitur emocione te të tjerët, si një katarsis, një terapi.
Jashtë ekraneve, atëherë.
Jashtë, po. Jam munduar por e kam gjetur veten të ftohtë. Ose e vërej publikun ose asgjë. Se kam kuptuar. Nëse jo, dukesha e padobishme, besova se nuk jam e aftë të këndoj, u ndjeva …
Ju duket qesharake?
Kjo, pikërisht. Nuk guxova ta them por po, qesharake. Kështu iu përkushtova studimit dhe pritjes së fatit. Dhe fati im është të këndoj për këdo që është para meje. Kjo është ajo që kam bërë gjatë gjithë jetës sime, që kur isha fëmijë. Një tjetër gjë është të studiosh. Studioni por për t’u vënë përpara publikut sepse ne jemi gladiatorë të skenës.
A është studimi një rrugë që të mëson për t’u përballur me rreziqet?
Unë e konceptoj studimin për të të provuar, për të kapërcyer kufijtë e tu, për të parë nëse je i aftë për më shumë. Dhe në pandemi kam studiuar sikur do të përgatitesha për një maratonë dhe e kam kuptuar që po, mund të shkoj më tej dhe të mos ngec në rehati.
Ju e keni testuar qëndrueshmërinë tuaj, sigurisht. Po brishtësia juaj?
Janë dy pole dhe mes tyre nuk ka asnjë pikë të ndërmjetme: ndërmjet forcës dhe dorëzimit. Kjo është jetë a vdekje, më falni nëse më duket e ekzagjeruar. Të gjitha ose asgjë. Skena është një vend i shenjtë.
Ju thoni se ka kuptim të këndoni për të tjerët që në fëmijëri. Kur e kuptove këtë?
Fëmijët janë një letër e bardhë. Kam ndjerë sakrificën e prindërve që unë t’i përkushtohem kësaj.
Ju keni lindur në një vend komunist, supozoj se duhet të ketë qenë e vështirë?
Shumë. Babai im ishte ushtarak dhe profesor i filozofisë. Një idealist që më përcolli një disiplinë themelore për karrierën dhe jetën time. Arti nuk është një gjë e lehtë, ai ka nevojë për disiplinë të hekurt. Nëna ime, mësuese, duhej të rriste pesë fëmijë. Në atë mjedis ku mungonte liria, ndjeja se duhej të bindesha, të isha i përsosur përballë asaj që prisnin prindërit e mi. Kjo të përndjek.
Ende sot?
Pikërisht, deri më sot. Prindërit e mi e panë që isha e lumtur duke kënduar. Se ishte mënyra ime për të pushtuar lirinë. Se përcillte ndjesi të ndryshme. Kjo më ndodh sot, në çdo personazh kontribuoj një pjesë të vetes.
Kur menduat se mund t’i përkushtoheshit operës?
Kur pashë për herë të parë një Traviata në Tiranë. I premtova vetes se nuk do të vdisja pa e bërë të paktën një herë.
Dhe sa duhen?
I kam numëruar, 301, sepse një ditë ia kam bërë vetes atë premtim. Të kuptoj se çfarë më ka kushtuar. Imagjinoni një vajzë 18-vjeçare që emigroi nga Shqipëria në Itali në atë kohë kur anijet e ngarkuara me bashkatdhetarët e mi mbërrinin në porte, pa para apo më shumë fiksim se një ëndërr. Pa e ditur se sa të vërteta përmban ajo ëndërr ose nëse është një halucinacion, sa herë duhet të biesh dhe të ngrihesh për të arritur atje. Ju duhet të matni forcën tuaj dhe padyshim që disiplina e babait tim më ndihmoi. Ju gjithmonë mund të shkoni më tej, më tej.
Intervistë dhënë për “El Pais”. Përktheu dhe përshtati “Diaspora Shqiptare” / KultPlus.com
Në mbrëmjen e djeshme në “El Teatro Real” në Madrid, Spanjë, u hap sezoni i operës “La bohème”, të kompozitorit Giacomo Puccini.
Në premierë shkëlqeu me performancën e saj të magjishme, sopranoja Ermonela Jaho.
Në rolin e Mimì-t, soprano Jaho dhuroi emocione të jashtëzakonshme tek publiku me një me kombinim të adhurueshëm të nivelit më të lartë artistik si në ekzekutim, ashtu dhe interpretim të këtij roli.
Në përfundim të shfaqjes artisten e përgëzojë edhe ambasadori, Gazmend Barbullushi. / KultPlus.com
