Pse e lëndojmë njëri-tjetrin – korrespondenca mes Tolstoit dhe Gandit

Në vitin 1908, revolucionari indian Taraknath Das i shkroi Leo Tolstoit, një nga figurat më të njohura e të rëndësishme në botë në atë kohë, duke i kërkuar mbështetje ndaj pavarësisë së Indisë nga Anglia.

Më 14 dhjetor, Tolstoi i shkroi Das një letër të gjatë, të cilën ky i fundit e botoi në gazetën indiane “Free Hindustan”. E kaluar dorë më dorë, letra i arriti Mahatma Gandhi, karriera e të cilit si lider i paqes sapo kishte nisur.

Ai i shkroi Tostoit, duke i kërkuar leje që ta botonte letrën eshe një herë. Ky moment do të shënonte nisjen e një korrespondence të gjatë mes të dyve, që zgjati deri në vdekjen e Tolstoit.

“Pa dyshim që nuk ka asgjë të re në ato që thotë Tolstoi. Por paraqitja e të vërtetave të vjetra nga ai është kaq e efektshme. Logjika e tij është e pakundërshtueshme. Mbi të gjitha ai të bind në ato që thotë. Ai kërkon vëmendje dhe e merr atë”,- shkruante Gandhi.

Tolstoi e hap çdo kapitull të letrës së tij të gjatë me një pasazh nga Krishna (një nga hyjnitë më të rëndësishme hindu).

“Arsyeja pse shumica e klasës punëtore vazhdon të punojë për një grup njerëzish, që kontrollojnë punën e tyre dhe rrjedhimisht jetët e tyre, është kudo e njëjtë, edhe kur nënshtruesit dhe të nënshtruarit janë të së njëjtës racë e të së njëjtit komb”-, shkruante ai.

Sipas Tolstoit, edhe shkenca, edhe feja mund të çojnë në dogma të rrezikshme, që na zhvendosin nga ligji më bazik i dashurisë.
“Dashuria është e vetmja mënyrë për të shpëtuar nga të gjitha të këqijat, për të shpëtuar njerëzimin nga skllavëria”,- shkruan shkrimtari i njohur.

“Çfarë po ndodh tani me njerëzit në Lindje e Perëndim është njëlloj me atë çfarë i ndodh çdo individi kur kalon nga fëmijëria në adoleshencë apo nga adoleshenca në rini e njëlloj me çdo fazë të jetës, Ai jeton pa asnjë drejtim, humb busullën, kështu që shpik shpërqendrime të çdo lloji. Kohëzgjatja e këtyre fazave është çështje më vete”. Filozofi.al /KultPlus.com

“Në botën tonë, të gjithë mendojnë për ndryshimin e njerëzimit, por askush nuk mendon të ndryshojë veten”

1. “Çdo gjë i vjen në kohë, atyre që dijnë të presin.”

3. “Të gjitha familjet e lumtura ngjajnë me njëra-tjetrën, çdo familje e pakënaqur është i pakënaqur në mënyrën e vet.”

4. “Gjërat e mëdha janë gjithmonë të thjeshta dhe modeste.”

5. “Dy luftëtarët më të fuqishëm janë durimi dhe koha.”

6. “Ne gjithmonë mendojmë se na duan ngaqë jemi të mirë, por kurrë nuk kemi as dyshimin, se të mirë janë ata që na duan ne.”

7. “Dashuria është jeta. Gjithçka që unë kuptoj, e kuptoj vetëm sepse dua.”

8. “Kur ju doni dikë, e doni ashtu si është, dhe jo si dëshironi ju që të jetë.”

9. “Humbëm sepse i thamë vetes që humbëm.”

10. “Të vërtetat më të mëdha janë të thjeshta.”

11. “E vërteta, ashtu si ari, duhet të fitohet jo duke u rritur, por duke e larë nga gjithçka që nuk është flori.”

12. “Një nga kushtet e para të lumturisë është që lidhja midis njeriut dhe natyrës të mos jetë prishur.”

13. “Vokacioni i çdo burri dhe gruaje është që t’u shërbejë njerëzve të tjerë.”

14. “Gabimi nuk mund të korrigjohet kurrë nga gabimi, dhe e keqja nuk mund të mposhtet me të keqe.”

15. “Lumturia nuk varet nga gjërat e jashtme, por nga mënyra se si ne i shohim ato.”

16. “Ka vetëm një kohë që është e rëndësishme – Tani! Kjo është koha më e rëndësishme, sepse ajo është e vetmja kohë kur ne kemi ndonjë fuqi.”

17. “Gabimi nuk pushon së qëni gabim, për shkak se shumica e ndan atë.”

18. “Dikush mund të jetojë madhërishëm në këtë botë, nëse di se si të punojë dhe si të dashurojë.”

19.”Rrokni momentet e lumturisë, dashurisë! Ky është realiteti i vetëm në botë, çdo gjë tjetër është marrëzi.”

Leo Tolstoy

“Nuk ka madhështi aty ku s’ka thjeshtësi, mirësi dhe të vërtetë”

“Asgjë nuk është më e nevojshme për një mashkull të ri, se sa shoqërimi me një grua inteligjente.”

“Nuk ka madhështi aty ku s’ka thjeshtësi, mirësi dhe të vërtetë.”

“Ju mund ta dashuroni një person me dashuri njerëzore, por një armik mund të dashurohet vetëm me dashuri hyjnore.”

“E gabuara nuk ndalon së qenuri e gabuar, vetëm sepse shumica janë pjesë e saj.”

“Dy luftëtarët më të fuqishëm janë durimi dhe koha.”

– Leo Tolstoy

Librat që Tolstoy i propozon për secilën moshë të jetës

Pas ditëlindjes së 50-të, Leo Tolstoy vendosi të distancohej nga të gjithë dhe të provonte të gjente kuptimin e jetës.

Shkrimtari që solli në jetë personazhet e ndryshme artistike, dikur e humbi veten.

Në moshën 63 vjeçare, në një letër dërguar një miku, Tolstoy e përmblodhi një listë të librave që sipas tij janë mundësi e mirë për njeriun të jetë i lumtur, duke lexuar, shkruan KultPlus.
Mosha 0-14

Tales from The Thousand and One Nights: The 40 Thieves,

Prince Qam-al-ZamanTregimi i Joseph nga Bibla

Pushkin’s Poems – “Napoleon”The Byliny – Dobrynya Nikitich,

Ilya Muromets, Alyosha Popovich

Mosha 14-20

Polinka Saks – Aleksandr Druzhinin

A Sportsman’s Notebook – Ivan Turgenev

Dead Souls – Nikolai Gogol

Die Räuber – Friedrich Schiller

Yevgeny Onegin – Alexander Pushkin

David Copperfield – Charles Dickens

Mosha 20-35

Poema – F.T. TyutchevIliada / Odisea – Homer

The Symposium and The Phaedo – Plato

Hermani dhe Dorothea – Johann Wolfgang von Goethe

Notre-Dame de Paris – Victor Hugo

Mosha 35-63

Novelat e George Eliot, Anthony Trollope dhe Henry Wood.

Të mjerët – Victor Hugo

Progress and Poverty – Henry George

The Essence of Christianity – Ludwig

FeuerbachDiscourse on Religious Subject – Theodore Parker./KultPlus.com