Dr. Martin Luther King ishte ministër amerikan, aktivist dhe udhëheqës i shquar në lëvizjen për të drejtat civile, mbahet mend sot për avancimin e të drejtave civile përmes jodhunës.
Kanë kaluar më shumë se 50 vjet që kur u vra në vitin 1968, por shumë citate dhe fragmente të Martin Luther King Jr. nga fjalimet, predikimet dhe librat e tij të fuqishëm mbeten po aq të rëndësishme edhe sot (nëse jo më shumë). Ai foli me mençuri për barazinë, mirësinë, guximin, ndryshimin, faljen dhe më shumë – dhe bindjet e tij kuptohet që ende rezonojnë me kaq shumë njerëz.
Nga viti 1955 deri në vrasjen e tij, fituesi i Çmimit Nobel për Paqe mori pjesë, ndihmoi në organizimin dhe udhëhoqi marshime dhe protesta jo të dhunshme, duke përfshirë marshimin e vitit 1963 në Uashington, ku ai mbajti fjalimin e tij tashmë të famshëm “Unë kam një ëndërr” në shkallët e Memorial i Linkolnit.
“Urrejtja e paralizon jetën; dashuria e çliron atë. Urrejtja e ngatërron jetën; dashuria e harmonizon atë. Urrejtja e errëson jetën; dashuria e ndriçon atë.”
“Falja nuk është një akt i rastësishëm; është një qëndrim i përhershëm.”
“Dashuria është forca më e madhe në univers. Është rrahja e zemrës së kozmosit moral. Ai që dashuron është pjesëmarrës në qenien e Zotit.”
“Inteligjencë plus karakter – ky është qëllimi i edukimit të vërtetë.”
“Ndryshimi nuk rrokulliset mbi rrotat e pashmangshmërisë, por vjen përmes luftës së vazhdueshme.”
“Askush të mos ju tërheqë aq poshtë sa ta urresh atë.”
“Paqja e vërtetë nuk është thjesht mungesa e tensionit; është prania e drejtësisë.”
“Bëni një karrierë njerëzore. Përkushtoni veten në luftën fisnike për të drejta të barabarta. Ju do të bëni një person më të mirë për veten tuaj, një komb më të madh të vendit tuaj dhe një botë më të mirë për të jetuar.”
“Pyetja më këmbëngulëse dhe urgjente e jetës është: “Çfarë po bën për të tjerët?”
“Nëse nuk mund të fluturosh, atëherë vrapo, nëse nuk mund të vraposh, atëherë ec, nëse nuk mund të ecësh, atëherë zvarritu, por çfarëdo që të bësh, duhet të vazhdosh të ecësh përpara.”
“Masa përfundimtare e një njeriu nuk është vendi ku ai qëndron në momentet e rehatisë dhe komoditetit, por ku qëndron në momentet e sfidave dhe polemikave.”
“Errësira nuk mund ta dëbojë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë këtë. Urrejtja nuk mund ta dëbojë urrejtjen, vetëm dashuria mund ta bëjë këtë.”
“Një ditë do të mësojmë se zemra nuk mund të jetë kurrë plotësisht e drejtë kur koka është plotësisht e gabuar.”
“Asgjë në të gjithë botën nuk është më e rrezikshme se injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.”
“Padrejtësia kudo është një kërcënim për drejtësinë kudo. Ne jemi kapur në një rrjet të pashmangshëm reciproke, të lidhur në një rrobë të vetme fati. Çfarëdo që prek një person drejtpërdrejt, i prek të gjithë në mënyrë indirekte.” /WomansDay/KultPlus.com
Bota e kujton si një nga figurat më te zëshëm në histori, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA, shkruan KultPlus.
“I have a dream”, apo në shqip “Unë kam një ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot. Ky fjalim mbahet mend si një nga fjalimet më të mira e frymëzuese në historinë e njerëzimit. Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie.
“Unë kam një ëndërr, që të gjithë njerëzit të jenë të barabartë. Unë kam një ëndërr, që katër fëmijët e mi do të jetojnë një ditë në një vend, ku nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës, por nga karakteri i tyre. Sot unë kam një ëndërr”, ka thënë King gjatë fjalimit të tij.
KultPlus po ju sjellë sonte këtë fjalim të fuqishëm:
Njëqind vjet më parë, një amerikan i madh, nën hijen e të cilit qëndrojmë sot, nënshkroi Shpalljen e Emancipimit. Ky dekret i momentit erdhi si drita e një feneri të madh për miliona skllevër me ngjyrë, të cilët ishin përcëlluar në flakët e padrejtësisë përvëluese. Erdhi si një agim në fund të një nate të gjatë të robërimit. Por njëqind vite më vonë, njerzit me ngjyrë ende nuk janë të lirë. Njëqind vite më vonë, jeta e një njeriu me ngjyrë është ende e sakatuar nga prangat e izolimit dhe zinxhirët e diskriminimit. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë jetojnë në një ishull varfërie në mes të një oqeani të gjerë me prosperitet material. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë ende brengosen në qoshe të shoqërisë amerikane dhe e ndjejnë veten si në ekzil në tokën e tyre. Prandaj ne kemi ardhur këtu të dramatizojmë një kusht të turpshëm.
Në një farë kuptimi, ne kemi ardhur në kryeqytetin e kombit tonë për të marrë një çek. Kur arkitektët e republikës sonë shkruan fjalët e mrekullueshme të Kushtetutës dhe Shpalljes së Pavarësisë, ata po nënshkruanin një shënim premtues, sipas së cilit, çdo amerikan duhet të ishte trashëgimtar. Ky shënim ishte një premtim se të gjithë njerëzit, po, njerëz me ngjyrë dhe të bardhë, do t’i garantoheshin të drejtat e patjetërsueshme të jetës, liria dhe kërkimi i lumturisë. Është fare e qartë sot se Amerika nuk i ka plotësuar zotimet e premtuara, për sa i përket qytetarëve me ngjyrë. Në vend që të nderojnë këtë detyrim të shenjtë, Amerika u ka dhënë popullit me ngjyrë një çek të keq, një çek në të cilin shënohen “fonde të pamjaftueshme”.
Por ne refuzojmë të besojmë se banka e drejtësisë ka falimentuar. Ne refuzojmë të besojmë se nuk ka fonde të mjaftueshme në kupën e madhe të mundësive të këtij kombi. Prandaj ne kemi ardhur ta marrim këtë çek, një çek që do të na japë mbi kërkesën e pasurisë, lirinë dhe drejtësinë. Tani është koha t’i bëjmë të vërteta premtimet e demokracisë. Tani është koha ta bëjmë drejtësinë një realitet për të gjithë fëmijët e Perëndisë. Do të ishte fatale sikur ky komb të tejkalonte urgjencën e momentit. Njëmijë e nëntëqind e gjashtëdhjetë e treshi nuk është fundi, por fillimi. Vorbulla e revoltës do të vazhdojë të tundë themelin e kombit tonë deri në ditën e shndritshme që drejtësia do të lindë.
Duhet t’i them diçka atyre që qëndrojnë në pragun e ngrohtë, që i drejton në pallatin e drejtësisë. Në procesin për të fituar vendin tonë të drejtë, ne nuk duhet të ndihemi fajtorë për veprimet tona të gabuara. Le të mos kërkojmë të kënaqim etjen tonë për liri duke pirë nga kupa e zemërimit dhe urrejtjes. Nuk duhet ta ngrijmë përpjekjen tonë në sferën e lartë të dinjitetit dhe disiplinës. Nuk duhet të lejojmë që protestat tona krijuese të degjenerojnë në dhunë fizike. Duhet të ngrihemi përsëri dhe përsëri në lartësinë madhore për të bashkuar forcën fizike me forcën shpirtërore. Jam i vetëdijshëm se disa prej jush kanë kaluar përejtime dhe vuajtje të mëdha. Disa prej jush vijnë direkt nga qelitë e burgjeve. Disa prej jush vijnë nga zona ku kërkimi për liri ju ka lënë të dërrmuar nga stuhia e persekutimeve dhe është tronditur nga era e brutalitetit të policisë. Ne jemi veteranët e vuajtjes krijuese. Vazhdoni të punoni me besimin se vuajtjet e pamerituara janë shpenguese. Shkoni në Misisipi, shkoni në Alabama, kthehuni në Karolinën e Jugut, shkoni në Xheorxhia, kthehuni në Luiziana, shkoni në lagjet e varfra dhe getot e qyteteve veriore, duke ditur se në një farë mënyre situata mund dhe do të ndryshojë. Le të mos zhytemi në lëndinën e dëshpërimit, ju them, miqtë e mi. Edhe pse po përballemi me vështirësitë e të sotmes dhe të nesërmes, unë ende kam një ëndërr. Është një ëndërr e rrënjosur thellë në ëndrrën amerikane.
Unë kam një ëndërr se një ditë ky komb do të ngrihet dhe do të jetojë kuptimin e vërtetë të besimit të tij: Ne mendojmë se këto të vërteta janë të vetëkuptueshme, se të gjithë njerëzit janë krijuar të barabartë. Kam një ëndërr se një ditë në kodrat e kuqe të Xheorxhias yjet e ish-skllevërve dhe bijve të të zotëve të ish-skllevërve do të ulen krah për krah në tavolinën e vëllazërisë.
Kam një ëndërr se një ditë, madje dhe në shtetin e Misisipit, një shtet i djersitur me nxehtësinë e padrejtësisë, do të djersisë nxehtësinë e shtypjes, do të transformohet në një oazë lirie dhe drejtësie.
Kam një ëndërr se poshtë në Alabama, ku sundon racizmi i ligë, ku nga buzët e guvernatorit dalin fjalë pa kuptim, djem dhe vajza të vogla me ngjyrë, do të mund të bashkojnë duart me djem dhe vajza të vogla të bardha, si motra dhe vëllezër. Sot kam një ëndërr! Kam një ëndërr se një ditë çdo luginë do të lartësohet dhe çdo kodër dhe mal do të ulet, vendet e ashpra do të sheshohen dhe vendet e lakuara do të bëhen të drejta, dhe lavdia e Perëndisë do të zbulohet dhe të gjithë do ta shohin së bashku.
Kjo është shpresa jonë. Ky është besimi me të cilin kthehemi në Jug. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta kthejmë malin e dëshpërimit në një gur shprese. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta transformojmë disharmoninë e kombit tonë në një simfoni të bukur të vëllazërisë. Me këtë besim ne do të jemi në gjendje të punojmë së bashku, për të luftuar së bashku, për të mbrojtur lirinë së bashku, me dijen se një ditë do të jemi të lirë. Dhe kjo do të jetë dita kur fëmijët e Perëndisë të jenë në gjendje të këndojnë së bashku me një kuptim të ri “Vendi im është toka e ëmbël e lirisë. Toka ku stërgjyshërit kanë vdekur, toka e krenarisë së pilgrimëve, nga çdo majë mali le të këndojë liria”. Dhe nëse Amerika do të bëhet një komb i madh, kjo duhet të bëhet e vërtetë.
Kështu lëreni lirinë të kumbojë nga majat e kodrave të Nju Hemshajërit. Lëreni lirinë të kumbojë nga malet e gjera të Nju Jorkut. Lëreni lirinë të kumbojë nga lartësitë e Pensilvanisë. Lëreni lirinë të kumbojë nga shkëmbinjtë me dëborë të Kolorados. Lëreni lirinë të kumbojë nga pjerrësirat e Kalifornisë. Por jo vetëm kaq. Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i gurit të Xheorxhisë. Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i Tenesit.
Lëreni lirinë të kumbojë nga çdo kodër dhe pirg dheu i Misisipit, nga çdo krah mali, lëreni lirinë të kumbasë! Dhe kur kjo të ndodhë, kur ta lejojmë lirinë të kumbojë, kur ta lëmë të kumbojë nga çdo fshat dhe çdo katundth, nga çdo shtet dhe çdo qytet, do të jemi në gjendje të përshpejtojmë ditën kur fëmijët e Perëndisë, të bardhët dhe të zinjtë, hebrenj dhe paganë, protestantë dhe katolikë, do të bashkojnë duart dhe të këndojnë fjalët e ritmit shpirtëror të njerëzve me ngjyrë “Më në fund të lirë, më në fund të lirë. Lavdi Zotit të Plotfuqishëm, jemi më në fund të lirë”./ KultPlus.com
Sot bëhen 56 vjet që kur u vra Martin Luther King Jr në Memphis, Tennessee, shkruan KultPlus
Data 4 prill 1968 shënoi fillimin e një periudhe pikëllimi e zemërimi në Amerikë. Bota e kujton si një nga figurat më të zëshme në histori, Marthin Luther King Jr, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA.
“I have a dream” apo në shqip “Unë kam një ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot.
Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie. / KultPlus.com
Dr. Martin Luther King ishte ministër amerikan, aktivist dhe udhëheqës i shquar në lëvizjen për të drejtat civile, mbahet mend sot për avancimin e të drejtave civile përmes jodhunës.
Kanë kaluar më shumë se 50 vjet që kur u vra në vitin 1968, por shumë citate dhe fragmente të Martin Luther King Jr. nga fjalimet, predikimet dhe librat e tij të fuqishëm mbeten po aq të rëndësishme edhe sot (nëse jo më shumë). Ai foli me mençuri për barazinë, mirësinë, guximin, ndryshimin, faljen dhe më shumë – dhe bindjet e tij kuptohet që ende rezonojnë me kaq shumë njerëz.
Nga viti 1955 deri në vrasjen e tij, fituesi i Çmimit Nobel për Paqe mori pjesë, ndihmoi në organizimin dhe udhëhoqi marshime dhe protesta jo të dhunshme, duke përfshirë marshimin e vitit 1963 në Uashington, ku ai mbajti fjalimin e tij tashmë të famshëm “Unë kam një ëndërr” në shkallët e Memorial i Linkolnit.
Sot, KultPlus ju sjell 15 shprehje të fuqishme nga Martin Luther King-ut:
“Urrejtja e paralizon jetën; dashuria e çliron atë. Urrejtja e ngatërron jetën; dashuria e harmonizon atë. Urrejtja e errëson jetën; dashuria e ndriçon atë.”
“Falja nuk është një akt i rastësishëm; është një qëndrim i përhershëm.”
“Dashuria është forca më e madhe në univers. Është rrahja e zemrës së kozmosit moral. Ai që dashuron është pjesëmarrës në qenien e Zotit.”
“Inteligjencë plus karakter – ky është qëllimi i edukimit të vërtetë.”
“Ndryshimi nuk rrokulliset mbi rrotat e pashmangshmërisë, por vjen përmes luftës së vazhdueshme.”
“Askush të mos ju tërheqë aq poshtë sa ta urresh atë.”
“Paqja e vërtetë nuk është thjesht mungesa e tensionit; është prania e drejtësisë.”
“Bëni një karrierë njerëzore. Përkushtoni veten në luftën fisnike për të drejta të barabarta. Ju do të bëni një person më të mirë për veten tuaj, një komb më të madh të vendit tuaj dhe një botë më të mirë për të jetuar.”
“Pyetja më këmbëngulëse dhe urgjente e jetës është: “Çfarë po bën për të tjerët?”
“Nëse nuk mund të fluturosh, atëherë vrapo, nëse nuk mund të vraposh, atëherë ec, nëse nuk mund të ecësh, atëherë zvarritu, por çfarëdo që të bësh, duhet të vazhdosh të ecësh përpara.”
“Masa përfundimtare e një njeriu nuk është vendi ku ai qëndron në momentet e rehatisë dhe komoditetit, por ku qëndron në momentet e sfidave dhe polemikave.”
“Errësira nuk mund ta dëbojë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë këtë. Urrejtja nuk mund ta dëbojë urrejtjen, vetëm dashuria mund ta bëjë këtë.”
“Një ditë do të mësojmë se zemra nuk mund të jetë kurrë plotësisht e drejtë kur koka është plotësisht e gabuar.”
“Asgjë në të gjithë botën nuk është më e rrezikshme se injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.”
“Padrejtësia kudo është një kërcënim për drejtësinë kudo. Ne jemi kapur në një rrjet të pashmangshëm reciproke, të lidhur në një rrobë të vetme fati. Çfarëdo që prek një person drejtpërdrejt, i prek të gjithë në mënyrë indirekte.” /KultPlus.com
Dr. Martin Luther King ishte ministër amerikan, aktivist dhe udhëheqës i shquar në lëvizjen për të drejtat civile, mbahet mend sot për avancimin e të drejtave civile përmes jodhunës.
KultPlus sot ju sjell një citat mjaft të famshëm të Martin Luther King, i cili tregon rëndësinë e punës dhe të drejtave të punëtorëve.
Një ditë e punës është një ditë e dinjitetit të njeriut. Çdo njeri duhet të ketë të drejtën për një punë të drejtë, të sigurtë dhe me kushtet e duhura.” – Martin Luther King Jr.
1 Maji shënohet si një ditë për të nderuar kontributin e punëtorëve në zhvillimin e shoqërisë dhe për të ndërgjegjësuar publikun rreth nevojës për t’u kujdesur për të drejtat e punëtorëve. Në këtë ditë, duhet të mbajmë në mend se puna është një pjesë e rëndësishme e jetës sonë dhe duhet të respektojmë dhe të vlerësojmë kontributin e punëtorëve në shoqëri. / KultPlus.com
Bota e kujton si një nga figurat më te zëshëm në histori, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA, shkruan KultPlus.
“I have a dream”, apo në shqip “Unë kam një ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot. Ky fjalim mbahet mend si një nga fjalimet më të mira e frymëzuese në historinë e njerëzimit. Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie.
“Unë kam një ëndërr, që të gjithë njerëzit të jenë të barabartë. Unë kam një ëndërr, që katër fëmijët e mi do të jetojnë një ditë në një vend, ku nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës, por nga karakteri i tyre. Sot unë kam një ëndërr”, ka thënë King gjatë fjalimit të tij.
KultPlus po ju sjellë sonte këtë fjalim të fuqishëm:
Njëqind vjet më parë, një amerikan i madh, nën hijen e të cilit qëndrojmë sot, nënshkroi Shpalljen e Emancipimit. Ky dekret i momentit erdhi si drita e një feneri të madh për miliona skllevër me ngjyrë, të cilët ishin përcëlluar në flakët e padrejtësisë përvëluese. Erdhi si një agim në fund të një nate të gjatë të robërimit. Por njëqind vite më vonë, njerzit me ngjyrë ende nuk janë të lirë. Njëqind vite më vonë, jeta e një njeriu me ngjyrë është ende e sakatuar nga prangat e izolimit dhe zinxhirët e diskriminimit. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë jetojnë në një ishull varfërie në mes të një oqeani të gjerë me prosperitet material. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë ende brengosen në qoshe të shoqërisë amerikane dhe e ndjejnë veten si në ekzil në tokën e tyre. Prandaj ne kemi ardhur këtu të dramatizojmë një kusht të turpshëm.
Në një farë kuptimi, ne kemi ardhur në kryeqytetin e kombit tonë për të marrë një çek. Kur arkitektët e republikës sonë shkruan fjalët e mrekullueshme të Kushtetutës dhe Shpalljes së Pavarësisë, ata po nënshkruanin një shënim premtues, sipas së cilit, çdo amerikan duhet të ishte trashëgimtar. Ky shënim ishte një premtim se të gjithë njerëzit, po, njerëz me ngjyrë dhe të bardhë, do t’i garantoheshin të drejtat e patjetërsueshme të jetës, liria dhe kërkimi i lumturisë. Është fare e qartë sot se Amerika nuk i ka plotësuar zotimet e premtuara, për sa i përket qytetarëve me ngjyrë. Në vend që të nderojnë këtë detyrim të shenjtë, Amerika u ka dhënë popullit me ngjyrë një çek të keq, një çek në të cilin shënohen “fonde të pamjaftueshme”.
Por ne refuzojmë të besojmë se banka e drejtësisë ka falimentuar. Ne refuzojmë të besojmë se nuk ka fonde të mjaftueshme në kupën e madhe të mundësive të këtij kombi. Prandaj ne kemi ardhur ta marrim këtë çek, një çek që do të na japë mbi kërkesën e pasurisë, lirinë dhe drejtësinë. Tani është koha t’i bëjmë të vërteta premtimet e demokracisë. Tani është koha ta bëjmë drejtësinë një realitet për të gjithë fëmijët e Perëndisë. Do të ishte fatale sikur ky komb të tejkalonte urgjencën e momentit. Njëmijë e nëntëqind e gjashtëdhjetë e treshi nuk është fundi, por fillimi. Vorbulla e revoltës do të vazhdojë të tundë themelin e kombit tonë deri në ditën e shndritshme që drejtësia do të lindë.
Duhet t’i them diçka atyre që qëndrojnë në pragun e ngrohtë, që i drejton në pallatin e drejtësisë. Në procesin për të fituar vendin tonë të drejtë, ne nuk duhet të ndihemi fajtorë për veprimet tona të gabuara. Le të mos kërkojmë të kënaqim etjen tonë për liri duke pirë nga kupa e zemërimit dhe urrejtjes. Nuk duhet ta ngrijmë përpjekjen tonë në sferën e lartë të dinjitetit dhe disiplinës. Nuk duhet të lejojmë që protestat tona krijuese të degjenerojnë në dhunë fizike. Duhet të ngrihemi përsëri dhe përsëri në lartësinë madhore për të bashkuar forcën fizike me forcën shpirtërore. Jam i vetëdijshëm se disa prej jush kanë kaluar përejtime dhe vuajtje të mëdha. Disa prej jush vijnë direkt nga qelitë e burgjeve. Disa prej jush vijnë nga zona ku kërkimi për liri ju ka lënë të dërrmuar nga stuhia e persekutimeve dhe është tronditur nga era e brutalitetit të policisë. Ne jemi veteranët e vuajtjes krijuese. Vazhdoni të punoni me besimin se vuajtjet e pamerituara janë shpenguese. Shkoni në Misisipi, shkoni në Alabama, kthehuni në Karolinën e Jugut, shkoni në Xheorxhia, kthehuni në Luiziana, shkoni në lagjet e varfra dhe getot e qyteteve veriore, duke ditur se në një farë mënyre situata mund dhe do të ndryshojë. Le të mos zhytemi në lëndinën e dëshpërimit, ju them, miqtë e mi. Edhe pse po përballemi me vështirësitë e të sotmes dhe të nesërmes, unë ende kam një ëndërr. Është një ëndërr e rrënjosur thellë në ëndrrën amerikane.
Unë kam një ëndërr se një ditë ky komb do të ngrihet dhe do të jetojë kuptimin e vërtetë të besimit të tij: Ne mendojmë se këto të vërteta janë të vetëkuptueshme, se të gjithë njerëzit janë krijuar të barabartë. Kam një ëndërr se një ditë në kodrat e kuqe të Xheorxhias yjet e ish-skllevërve dhe bijve të të zotëve të ish-skllevërve do të ulen krah për krah në tavolinën e vëllazërisë.
Kam një ëndërr se një ditë, madje dhe në shtetin e Misisipit, një shtet i djersitur me nxehtësinë e padrejtësisë, do të djersisë nxehtësinë e shtypjes, do të transformohet në një oazë lirie dhe drejtësie.
Kam një ëndërr se poshtë në Alabama, ku sundon racizmi i ligë, ku nga buzët e guvernatorit dalin fjalë pa kuptim, djem dhe vajza të vogla me ngjyrë, do të mund të bashkojnë duart me djem dhe vajza të vogla të bardha, si motra dhe vëllezër. Sot kam një ëndërr! Kam një ëndërr se një ditë çdo luginë do të lartësohet dhe çdo kodër dhe mal do të ulet, vendet e ashpra do të sheshohen dhe vendet e lakuara do të bëhen të drejta, dhe lavdia e Perëndisë do të zbulohet dhe të gjithë do ta shohin së bashku.
Kjo është shpresa jonë. Ky është besimi me të cilin kthehemi në Jug. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta kthejmë malin e dëshpërimit në një gur shprese. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta transformojmë disharmoninë e kombit tonë në një simfoni të bukur të vëllazërisë. Me këtë besim ne do të jemi në gjendje të punojmë së bashku, për të luftuar së bashku, për të mbrojtur lirinë së bashku, me dijen se një ditë do të jemi të lirë. Dhe kjo do të jetë dita kur fëmijët e Perëndisë të jenë në gjendje të këndojnë së bashku me një kuptim të ri “Vendi im është toka e ëmbël e lirisë. Toka ku stërgjyshërit kanë vdekur, toka e krenarisë së pilgrimëve, nga çdo majë mali le të këndojë liria”. Dhe nëse Amerika do të bëhet një komb i madh, kjo duhet të bëhet e vërtetë.
Kështu lëreni lirinë të kumbojë nga majat e kodrave të Nju Hemshajërit. Lëreni lirinë të kumbojë nga malet e gjera të Nju Jorkut. Lëreni lirinë të kumbojë nga lartësitë e Pensilvanisë. Lëreni lirinë të kumbojë nga shkëmbinjtë me dëborë të Kolorados. Lëreni lirinë të kumbojë nga pjerrësirat e Kalifornisë. Por jo vetëm kaq. Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i gurit të Xheorxhisë. Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i Tenesit.
Lëreni lirinë të kumbojë nga çdo kodër dhe pirg dheu i Misisipit, nga çdo krah mali, lëreni lirinë të kumbasë! Dhe kur kjo të ndodhë, kur ta lejojmë lirinë të kumbojë, kur ta lëmë të kumbojë nga çdo fshat dhe çdo katundth, nga çdo shtet dhe çdo qytet, do të jemi në gjendje të përshpejtojmë ditën kur fëmijët e Perëndisë, të bardhët dhe të zinjtë, hebrenj dhe paganë, protestantë dhe katolikë, do të bashkojnë duart dhe të këndojnë fjalët e ritmit shpirtëror të njerëzve me ngjyrë “Më në fund të lirë, më në fund të lirë. Lavdi Zotit të Plotfuqishëm, jemi më në fund të lirë”./ KultPlus.com
Sot bëhen 55 vjet që kur u vra Martin Luther King Jr në Memphis, Tennessee, shkruan KultPlus
Data 4 prill 1968 shënoi fillimin e një periudhe pikëllimi e zemërimi në Amerikë. Bota e kujton si një nga figurat më të zëshme në histori, Marthin Luther King Jr, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA.
“I have a dream” apo në shqip “Unë kam një ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot.
Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie. / KultPlus.com
Dr. Martin Luther King ishte ministër amerikan, aktivist dhe udhëheqës i shquar në lëvizjen për të drejtat civile, mbahet mend sot për avancimin e të drejtave civile përmes jodhunës.
Kanë kaluar më shumë se 50 vjet që kur u vra në vitin 1968, por shumë citate dhe fragmente të Martin Luther King Jr. nga fjalimet, predikimet dhe librat e tij të fuqishëm mbeten po aq të rëndësishme edhe sot (nëse jo më shumë). Ai foli me mençuri për barazinë, mirësinë, guximin, ndryshimin, faljen dhe më shumë – dhe bindjet e tij kuptohet që ende rezonojnë me kaq shumë njerëz.
Nga viti 1955 deri në vrasjen e tij, fituesi i Çmimit Nobel për Paqe mori pjesë, ndihmoi në organizimin dhe udhëhoqi marshime dhe protesta jo të dhunshme, duke përfshirë marshimin e vitit 1963 në Uashington, ku ai mbajti fjalimin e tij tashmë të famshëm “Unë kam një ëndërr” në shkallët e Memorial i Linkolnit.
“Urrejtja e paralizon jetën; dashuria e çliron atë. Urrejtja e ngatërron jetën; dashuria e harmonizon atë. Urrejtja e errëson jetën; dashuria e ndriçon atë.”
“Falja nuk është një akt i rastësishëm; është një qëndrim i përhershëm.”
“Dashuria është forca më e madhe në univers. Është rrahja e zemrës së kozmosit moral. Ai që dashuron është pjesëmarrës në qenien e Zotit.”
“Inteligjencë plus karakter – ky është qëllimi i edukimit të vërtetë.”
“Ndryshimi nuk rrokulliset mbi rrotat e pashmangshmërisë, por vjen përmes luftës së vazhdueshme.”
“Askush të mos ju tërheqë aq poshtë sa ta urresh atë.”
“Paqja e vërtetë nuk është thjesht mungesa e tensionit; është prania e drejtësisë.”
“Bëni një karrierë njerëzore. Përkushtoni veten në luftën fisnike për të drejta të barabarta. Ju do të bëni një person më të mirë për veten tuaj, një komb më të madh të vendit tuaj dhe një botë më të mirë për të jetuar.”
“Pyetja më këmbëngulëse dhe urgjente e jetës është: “Çfarë po bën për të tjerët?”
“Nëse nuk mund të fluturosh, atëherë vrapo, nëse nuk mund të vraposh, atëherë ec, nëse nuk mund të ecësh, atëherë zvarritu, por çfarëdo që të bësh, duhet të vazhdosh të ecësh përpara.”
“Masa përfundimtare e një njeriu nuk është vendi ku ai qëndron në momentet e rehatisë dhe komoditetit, por ku qëndron në momentet e sfidave dhe polemikave.”
“Errësira nuk mund ta dëbojë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë këtë. Urrejtja nuk mund ta dëbojë urrejtjen, vetëm dashuria mund ta bëjë këtë.”
“Një ditë do të mësojmë se zemra nuk mund të jetë kurrë plotësisht e drejtë kur koka është plotësisht e gabuar.”
“Asgjë në të gjithë botën nuk është më e rrezikshme se injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.”
“Padrejtësia kudo është një kërcënim për drejtësinë kudo. Ne jemi kapur në një rrjet të pashmangshëm reciproke, të lidhur në një rrobë të vetme fati. Çfarëdo që prek një person drejtpërdrejt, i prek të gjithë në mënyrë indirekte.” /WomansDay/KultPlus.com
Ndërsa Amerika po nderon trashëgiminë e Martin Luther King Jr, ekspertët thonë se lufta e tij kundër varfërisë dhe pabarazisë është ende po aq e rëndësishme sa ishte edhe gjatë lëvizjes amerikane për të drejtat civile, sipas BBC.
Më poshtë janë renditur 10 fakte pak të njohura për jetën dhe trashëgiminë e Martin Luther King, Jr.
Fjalimi “Unë kam një ëndërr” ishte i improvizuar
Në gjysmë të fjalimit të tij në 1963, këngëtarja e ungjillit Mahalia Jackson bërtiti, “Thuaju atyre për ëndrrën, Martin!”
Thirrja e nxiti Martin Luther King, Jr. t’i drejtohej një predikimi të mëparshëm që ai kishte mbajtur, ku ai përshkroi një version të ëndrrës amerikane që ishte i barabartë dhe i arritshëm për të gjithë qytetarët.
“Unë kam një ëndërr që katër fëmijët e mi të vegjël një ditë do të jetojnë në një komb ku nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës së tyre, por nga përmbajtja e karakterit të tyre. Unë kam një ëndërr sot,” tha Martin Luther King.
Ky moment, më vonë do të bëhej i njohur si fjalimi “Unë kam një ëndërr”.
“Dhe ka ende punë për të bërë për të përmbushur me të vërtetë ëndrrën e Martin Luther King për barazi”, tha Lerone Martin.
“Ëndrra e tij për barazinë është kryesisht amerikane”, tha Lerone Martin, drejtoreshë e Institutit të Kërkimit dhe Edukimit, Martin Luther King Jr, në Universitetin Stanford.
Pavarësisht gjithë përçmimeve që duroi, ai bëri një punë të mrekullueshme duke u përpjekur vazhdimisht të tregonte se si përpjekjet e tij ishin në përputhje me idealet amerikane.
Emri i tij i lindjes ishte Michael King
Ai lindi më 15 janar 1929, dhe mori emrin e babait të tij, Michael King. Por, gjashtë vjet më vonë, babai i tij vizitoi Gjermaninë dhe mësoi për Martin Luther, udhëheqësin e reformimit protestant.
Thuhej se ai ishte aq i frymëzuar sa u kthye në shtëpi dhe ndryshoi zyrtarisht emrin e tij dhe të djalit të tij të madh në Martin Luther King.
King vendosi në kolegj të bëhej predikues
Në vitin 1944, Martin Luther King, Jr u pranua në Kolegjin Morehouse në moshën 15-vjeçare. Brezat e familjes King ishin diplomuar nga kolegji prestigjioz historikisht për njerëzit me ngjyrë, kryesisht meshkuj, në Atlanta, Georgia.
Sipas Institutit King, udhëheqësi i ardhshëm i të drejtave civile thuhej se kishte qenë një student “i zakonshëm”, por gjatë shkollimit të tij në Morehouse u zgjua pasioni i tij për barazinë sociale dhe politike duke e frymëzuar atë të bëhej predikues.
Ai u arrestua më shumë se 25 herë
“Në 13 vitet e tij si udhëheqës i të drejtave civile, King u arrestua 30 herë, kryesisht për shkelje te ligjeve dhe shkelje të protestave civile”, sipas King Center.
Ai u arrestua në tetor 1960 pas një proteste në një dyqan në Atlanta dhe u mbajt në burgun shtetëror të Xhorxhias. Ai i shkroi bashkëshortes së tij, Coretta, nga burgu duke thënë se shpresonte se “vuajtjet e tepërta që po i vinin tani familjes së tij do të shërbenin në një farë mënyre për ta bërë Atlantën një qytet më të mirë, Gjeorgjinë një shtet më të mirë, dhe Amerikën një vend më të mirë”.
Ai shkroi pesë libra
Sipas Qendrës King, ai shkroi pesë libra gjatë jetës së tij dhe botoi koleksione të shumta të letrave dhe predikimeve të tij.
Libri i tij i vitit 1964, “Pse nuk mund të presim”, rrëfente ngjarjet që çuan në fushatën historike të Birminghamit, Alabama, për t’i dhënë fund dallimeve.
Ai ishte një “Trekkie” (një fans i serialit televiziv fantastiko-shkencor “Star Trek”)
Nichelle Nichols, e njohur si Lt Nyota Ohura, në “Star Trek”, u prezantua me fansin e saj më të madh, Martin Luther King, Jr.
Nichols kishte dhënë dorëheqjen nga roli i saj në “Star” Trek, disa ditë më parë. Ata u takuan në një ceremoni çmimesh. Por, kur ajo e informoi King se kishte në plan të largohej nga seriali, ajo i tha Fondacionit të Akademisë së Televizionit se King ishte i bindur se ajo nuk mund ta braktiste rolin e saj ikonik.
Ai i mbijetoi atentateve
Në shtator të vitit 1958, një grua me sëmundje mendore iu afrua King teksa ai nënshkruante kopjet e librit të tij më të fundit, “Hapi drejt lirisë”, në Harlem. Gruaja, pasi verifikoi se ai ishte vërtet Martin Luther King, e goditi me një teh.
Pasi mësoi se gruaja ishte me sëmundje mendore, King tha: “Unë nuk mbaj asnjë inat kundrejt saj”, dhe në vend të kësaj ai bëri thirrje që ajo të merrte trajtimin e duhur.
Nëna e King, Alberta gjithashtu u vra
Më 30 qershor 1974, gjashtë vjet pas vrasjes së King, një i ri 23-vjeçar qëlloi dhe vrau nënën e King, Alberta Williams King ndërsa ajo po luante në organo gjatë një shërbimi në Kishën Baptiste Ebenezer.
Familja King pagoi për lindjen e Julia Roberts
Në një intervistë me Gayle King që u bë virale së fundmi, aktorja Julia Roberts konfirmoi një fakt pak të njohur për ditën e saj të lindjes.
“Familja King pagoi faturat e mia në spital”, tha ajo, duke shtuar se familjet Roberts dhe King u bënë të afërta sepse prindërit e saj mirëpritën fëmijët e King në shkollën e tyre të aktrimit në Atlanta.
Kur unë linda dhe familja ime nuk mund të përballonte faturat e spitalit, King dhe bashkëshortja e tij, Coretta, na ndihmuan financiarisht”, tha Roberts.
Ai ishte vetëm 39 vjeç kur u vra
King ishte vetëm 39 vjeç kur u vra më 4 prill 1968. Për më pak se 13 vjet në sytë e publikut ai bëri fushatë për të drejtat civile dhe barazinë racore.
Por, sipas King Center, në një kohë shumë të shkurtër, Martin Luther King, Jr. ishte në gjendje të sillte më shumë progres drejt barazisë racore në SHBA, krahasuar me 350 vitet e mëparshme./ KultPlus.com
Ëndrra e Martin Luther King nuk është realizuar ende dhe për këtë arsye është e nevojshme të vazhdojmë të zgjedhim dhe të luftojmë për demokracinë në këtë “pikë kthese” për SHBA-në dhe botën, deklaroi presidenti amerikan, Joe Biden, gjatë ceremonisë së homazheve në nderim të liderit të të drejtave civile, me rastin e 94-vjetorit të lindjes së tij.
Ai u kujtoi të pranishmëve se Luther King ka qenë gjithmonë heroi i tij, së bashku me John Kenedy.
“Jam këtu me ju në një moment kyç për SHBA-në dhe botën. Ajo që do të ndodhë në vitet e ardhshme do të përcaktojë se si do të jetë bota në tre dekada”, tha Biden duke iu rikthyer një prej pikave të forta të demokratëve gjatë zgjedhjeve afatmesme, përkatësisht mbrojtjes së demokracisë.
“Kjo është një kohë zgjedhjesh, dhe është e nevojshme të zgjidhet demokracia mbi autokracinë. Ne duhet të luftojmë për shpirtin e vendit, dhe kundër atyre që promovojnë racizmin, ekstremizmin dhe kryengritjen”, theksoi ai, duke e përshkruar Martin Luther King si një luftëtar jo të dhunshëm, i cili luftoi për drejtësi.
Për Biden, udhëtimi në Atalanta ofron një mundësi për të forcuar dhe thelluar lidhjen e ngushtë midis komunitetit afrikano-amerikan dhe demokratëve, edhe në funksion të zgjedhjeve të vitit 2024, si një kandidat i ri. / atsh / KultPlus.com
US President Joe Biden attends a worship service at Ebenezer Baptist Church in Atlanta, Georgia, on January 15, 2023, the eve of the national holiday honoring civil rights leader Martin Luther King, Jr. – King was co-pastor of the church from 1960 until his assassination in 1968. (Photo by Brendan SMIALOWSKI / AFP)
Bota e kujton si një nga figurat më te zëshëm në histori, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA, shkruan KultPlus.
“I have a dream”, apo në shqip “Unë kam një ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot. Ky fjalim mbahet mend si një nga fjalimet më të mira e frymëzuese në historinë e njerëzimit. Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie.
“Unë kam një ëndërr, që të gjithë njerëzit të jenë të barabartë. Unë kam një ëndërr, që katër fëmijët e mi do të jetojnë një ditë në një vend, ku nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës, por nga karakteri i tyre. Sot unë kam një ëndërr”, ka thënë King gjatë fjalimit të tij.
KultPlus po ju sjellë sonte këtë fjalim të fuqishëm:
Njëqind vjet më parë, një amerikan i madh, nën hijen e të cilit qëndrojmë sot, nënshkroi Shpalljen e Emancipimit. Ky dekret i momentit erdhi si drita e një feneri të madh për miliona skllevër me ngjyrë, të cilët ishin përcëlluar në flakët e padrejtësisë përvëluese. Erdhi si një agim në fund të një nate të gjatë të robërimit. Por njëqind vite më vonë, njerzit me ngjyrë ende nuk janë të lirë. Njëqind vite më vonë, jeta e një njeriu me ngjyrë është ende e sakatuar nga prangat e izolimit dhe zinxhirët e diskriminimit. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë jetojnë në një ishull varfërie në mes të një oqeani të gjerë me prosperitet material. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë ende brengosen në qoshe të shoqërisë amerikane dhe e ndjejnë veten si në ekzil në tokën e tyre. Prandaj ne kemi ardhur këtu të dramatizojmë një kusht të turpshëm.
Në një farë kuptimi, ne kemi ardhur në kryeqytetin e kombit tonë për të marrë një çek. Kur arkitektët e republikës sonë shkruan fjalët e mrekullueshme të Kushtetutës dhe Shpalljes së Pavarësisë, ata po nënshkruanin një shënim premtues, sipas së cilit, çdo amerikan duhet të ishte trashëgimtar. Ky shënim ishte një premtim se të gjithë njerëzit, po, njerëz me ngjyrë dhe të bardhë, do t’i garantoheshin të drejtat e patjetërsueshme të jetës, liria dhe kërkimi i lumturisë. Është fare e qartë sot se Amerika nuk i ka plotësuar zotimet e premtuara, për sa i përket qytetarëve me ngjyrë. Në vend që të nderojnë këtë detyrim të shenjtë, Amerika u ka dhënë popullit me ngjyrë një çek të keq, një çek në të cilin shënohen “fonde të pamjaftueshme”.
Por ne refuzojmë të besojmë se banka e drejtësisë ka falimentuar. Ne refuzojmë të besojmë se nuk ka fonde të mjaftueshme në kupën e madhe të mundësive të këtij kombi. Prandaj ne kemi ardhur ta marrim këtë çek, një çek që do të na japë mbi kërkesën e pasurisë, lirinë dhe drejtësinë. Tani është koha t’i bëjmë të vërteta premtimet e demokracisë. Tani është koha ta bëjmë drejtësinë një realitet për të gjithë fëmijët e Perëndisë. Do të ishte fatale sikur ky komb të tejkalonte urgjencën e momentit. Njëmijë e nëntëqind e gjashtëdhjetë e treshi nuk është fundi, por fillimi. Vorbulla e revoltës do të vazhdojë të tundë themelin e kombit tonë deri në ditën e shndritshme që drejtësia do të lindë.
Duhet t’i them diçka atyre që qëndrojnë në pragun e ngrohtë, që i drejton në pallatin e drejtësisë. Në procesin për të fituar vendin tonë të drejtë, ne nuk duhet të ndihemi fajtorë për veprimet tona të gabuara. Le të mos kërkojmë të kënaqim etjen tonë për liri duke pirë nga kupa e zemërimit dhe urrejtjes. Nuk duhet ta ngrijmë përpjekjen tonë në sferën e lartë të dinjitetit dhe disiplinës. Nuk duhet të lejojmë që protestat tona krijuese të degjenerojnë në dhunë fizike. Duhet të ngrihemi përsëri dhe përsëri në lartësinë madhore për të bashkuar forcën fizike me forcën shpirtërore. Jam i vetëdijshëm se disa prej jush kanë kaluar përejtime dhe vuajtje të mëdha. Disa prej jush vijnë direkt nga qelitë e burgjeve. Disa prej jush vijnë nga zona ku kërkimi për liri ju ka lënë të dërrmuar nga stuhia e persekutimeve dhe është tronditur nga era e brutalitetit të policisë. Ne jemi veteranët e vuajtjes krijuese. Vazhdoni të punoni me besimin se vuajtjet e pamerituara janë shpenguese. Shkoni në Misisipi, shkoni në Alabama, kthehuni në Karolinën e Jugut, shkoni në Xheorxhia, kthehuni në Luiziana, shkoni në lagjet e varfra dhe getot e qyteteve veriore, duke ditur se në një farë mënyre situata mund dhe do të ndryshojë. Le të mos zhytemi në lëndinën e dëshpërimit, ju them, miqtë e mi. Edhe pse po përballemi me vështirësitë e të sotmes dhe të nesërmes, unë ende kam një ëndërr. Është një ëndërr e rrënjosur thellë në ëndrrën amerikane.
Unë kam një ëndërr se një ditë ky komb do të ngrihet dhe do të jetojë kuptimin e vërtetë të besimit të tij: Ne mendojmë se këto të vërteta janë të vetëkuptueshme, se të gjithë njerëzit janë krijuar të barabartë. Kam një ëndërr se një ditë në kodrat e kuqe të Xheorxhias yjet e ish-skllevërve dhe bijve të të zotëve të ish-skllevërve do të ulen krah për krah në tavolinën e vëllazërisë.
Kam një ëndërr se një ditë, madje dhe në shtetin e Misisipit, një shtet i djersitur me nxehtësinë e padrejtësisë, do të djersisë nxehtësinë e shtypjes, do të transformohet në një oazë lirie dhe drejtësie.
Kam një ëndërr se poshtë në Alabama, ku sundon racizmi i ligë, ku nga buzët e guvernatorit dalin fjalë pa kuptim, djem dhe vajza të vogla me ngjyrë, do të mund të bashkojnë duart me djem dhe vajza të vogla të bardha, si motra dhe vëllezër. Sot kam një ëndërr! Kam një ëndërr se një ditë çdo luginë do të lartësohet dhe çdo kodër dhe mal do të ulet, vendet e ashpra do të sheshohen dhe vendet e lakuara do të bëhen të drejta, dhe lavdia e Perëndisë do të zbulohet dhe të gjithë do ta shohin së bashku.
Kjo është shpresa jonë. Ky është besimi me të cilin kthehemi në Jug. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta kthejmë malin e dëshpërimit në një gur shprese. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta transformojmë disharmoninë e kombit tonë në një simfoni të bukur të vëllazërisë. Me këtë besim ne do të jemi në gjendje të punojmë së bashku, për të luftuar së bashku, për të mbrojtur lirinë së bashku, me dijen se një ditë do të jemi të lirë. Dhe kjo do të jetë dita kur fëmijët e Perëndisë të jenë në gjendje të këndojnë së bashku me një kuptim të ri “Vendi im është toka e ëmbël e lirisë. Toka ku stërgjyshërit kanë vdekur, toka e krenarisë së pilgrimëve, nga çdo majë mali le të këndojë liria”. Dhe nëse Amerika do të bëhet një komb i madh, kjo duhet të bëhet e vërtetë.
Kështu lëreni lirinë të kumbojë nga majat e kodrave të Nju Hemshajërit. Lëreni lirinë të kumbojë nga malet e gjera të Nju Jorkut. Lëreni lirinë të kumbojë nga lartësitë e Pensilvanisë. Lëreni lirinë të kumbojë nga shkëmbinjtë me dëborë të Kolorados. Lëreni lirinë të kumbojë nga pjerrësirat e Kalifornisë. Por jo vetëm kaq. Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i gurit të Xheorxhisë. Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i Tenesit.
Lëreni lirinë të kumbojë nga çdo kodër dhe pirg dheu i Misisipit, nga çdo krah mali, lëreni lirinë të kumbasë! Dhe kur kjo të ndodhë, kur ta lejojmë lirinë të kumbojë, kur ta lëmë të kumbojë nga çdo fshat dhe çdo katundth, nga çdo shtet dhe çdo qytet, do të jemi në gjendje të përshpejtojmë ditën kur fëmijët e Perëndisë, të bardhët dhe të zinjtë, hebrenj dhe paganë, protestantë dhe katolikë, do të bashkojnë duart dhe të këndojnë fjalët e ritmit shpirtëror të njerëzve me ngjyrë “Më në fund të lirë, më në fund të lirë. Lavdi Zotit të Plotfuqishëm, jemi më në fund të lirë”./ KultPlus.com
Bota e kujton si një nga figurat më te zëshëm në histori, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA, shkruan KultPlus.
“I have a dream”, apo në shqip “Unë kam një ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot. Ky fjalim mbahet mend si një nga fjalimet më të mira e frymëzuese në historinë e njerëzimit. Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie.
“Unë kam një ëndërr, që të gjithë njerëzit të jenë të barabartë. Unë kam një ëndërr, që katër fëmijët e mi do të jetojnë një ditë në një vend, ku nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës, por nga karakteri i tyre. Sot unë kam një ëndërr”, ka thënë King gjatë fjalimit të tij.
KultPlus po ju sjellë sonte këtë fjalim të fuqishëm:
Njëqind vjet më parë, një amerikan i madh, nën hijen e të cilit qëndrojmë sot, nënshkroi Shpalljen e Emancipimit. Ky dekret i momentit erdhi si drita e një feneri të madh për miliona skllevër me ngjyrë, të cilët ishin përcëlluar në flakët e padrejtësisë përvëluese. Erdhi si një agim në fund të një nate të gjatë të robërimit. Por njëqind vite më vonë, njerzit me ngjyrë ende nuk janë të lirë. Njëqind vite më vonë, jeta e një njeriu me ngjyrë është ende e sakatuar nga prangat e izolimit dhe zinxhirët e diskriminimit. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë jetojnë në një ishull varfërie në mes të një oqeani të gjerë me prosperitet material. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë ende brengosen në qoshe të shoqërisë amerikane dhe e ndjejnë veten si në ekzil në tokën e tyre. Prandaj ne kemi ardhur këtu të dramatizojmë një kusht të turpshëm.
Në një farë kuptimi, ne kemi ardhur në kryeqytetin e kombit tonë për të marrë një çek. Kur arkitektët e republikës sonë shkruan fjalët e mrekullueshme të Kushtetutës dhe Shpalljes së Pavarësisë, ata po nënshkruanin një shënim premtues, sipas së cilit, çdo amerikan duhet të ishte trashëgimtar. Ky shënim ishte një premtim se të gjithë njerëzit, po, njerëz me ngjyrë dhe të bardhë, do t’i garantoheshin të drejtat e patjetërsueshme të jetës, liria dhe kërkimi i lumturisë. Është fare e qartë sot se Amerika nuk i ka plotësuar zotimet e premtuara, për sa i përket qytetarëve me ngjyrë. Në vend që të nderojnë këtë detyrim të shenjtë, Amerika u ka dhënë popullit me ngjyrë një çek të keq, një çek në të cilin shënohen “fonde të pamjaftueshme”.
Por ne refuzojmë të besojmë se banka e drejtësisë ka falimentuar. Ne refuzojmë të besojmë se nuk ka fonde të mjaftueshme në kupën e madhe të mundësive të këtij kombi. Prandaj ne kemi ardhur ta marrim këtë çek, një çek që do të na japë mbi kërkesën e pasurisë, lirinë dhe drejtësinë. Tani është koha t’i bëjmë të vërteta premtimet e demokracisë. Tani është koha ta bëjmë drejtësinë një realitet për të gjithë fëmijët e Perëndisë. Do të ishte fatale sikur ky komb të tejkalonte urgjencën e momentit. Njëmijë e nëntëqind e gjashtëdhjetë e treshi nuk është fundi, por fillimi. Vorbulla e revoltës do të vazhdojë të tundë themelin e kombit tonë deri në ditën e shndritshme që drejtësia do të lindë.
Duhet t’i them diçka atyre që qëndrojnë në pragun e ngrohtë, që i drejton në pallatin e drejtësisë. Në procesin për të fituar vendin tonë të drejtë, ne nuk duhet të ndihemi fajtorë për veprimet tona të gabuara. Le të mos kërkojmë të kënaqim etjen tonë për liri duke pirë nga kupa e zemërimit dhe urrejtjes. Nuk duhet ta ngrijmë përpjekjen tonë në sferën e lartë të dinjitetit dhe disiplinës. Nuk duhet të lejojmë që protestat tona krijuese të degjenerojnë në dhunë fizike. Duhet të ngrihemi përsëri dhe përsëri në lartësinë madhore për të bashkuar forcën fizike me forcën shpirtërore. Jam i vetëdijshëm se disa prej jush kanë kaluar përejtime dhe vuajtje të mëdha. Disa prej jush vijnë direkt nga qelitë e burgjeve. Disa prej jush vijnë nga zona ku kërkimi për liri ju ka lënë të dërrmuar nga stuhia e persekutimeve dhe është tronditur nga era e brutalitetit të policisë. Ne jemi veteranët e vuajtjes krijuese. Vazhdoni të punoni me besimin se vuajtjet e pamerituara janë shpenguese. Shkoni në Misisipi, shkoni në Alabama, kthehuni në Karolinën e Jugut, shkoni në Xheorxhia, kthehuni në Luiziana, shkoni në lagjet e varfra dhe getot e qyteteve veriore, duke ditur se në një farë mënyre situata mund dhe do të ndryshojë. Le të mos zhytemi në lëndinën e dëshpërimit, ju them, miqtë e mi. Edhe pse po përballemi me vështirësitë e të sotmes dhe të nesërmes, unë ende kam një ëndërr. Është një ëndërr e rrënjosur thellë në ëndrrën amerikane.
Unë kam një ëndërr se një ditë ky komb do të ngrihet dhe do të jetojë kuptimin e vërtetë të besimit të tij: Ne mendojmë se këto të vërteta janë të vetëkuptueshme, se të gjithë njerëzit janë krijuar të barabartë. Kam një ëndërr se një ditë në kodrat e kuqe të Xheorxhias yjet e ish-skllevërve dhe bijve të të zotëve të ish-skllevërve do të ulen krah për krah në tavolinën e vëllazërisë.
Kam një ëndërr se një ditë, madje dhe në shtetin e Misisipit, një shtet i djersitur me nxehtësinë e padrejtësisë, do të djersisë nxehtësinë e shtypjes, do të transformohet në një oazë lirie dhe drejtësie.
Kam një ëndërr se poshtë në Alabama, ku sundon racizmi i ligë, ku nga buzët e guvernatorit dalin fjalë pa kuptim, djem dhe vajza të vogla me ngjyrë, do të mund të bashkojnë duart me djem dhe vajza të vogla të bardha, si motra dhe vëllezër. Sot kam një ëndërr! Kam një ëndërr se një ditë çdo luginë do të lartësohet dhe çdo kodër dhe mal do të ulet, vendet e ashpra do të sheshohen dhe vendet e lakuara do të bëhen të drejta, dhe lavdia e Perëndisë do të zbulohet dhe të gjithë do ta shohin së bashku.
Kjo është shpresa jonë. Ky është besimi me të cilin kthehemi në Jug. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta kthejmë malin e dëshpërimit në një gur shprese. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta transformojmë disharmoninë e kombit tonë në një simfoni të bukur të vëllazërisë. Me këtë besim ne do të jemi në gjendje të punojmë së bashku, për të luftuar së bashku, për të mbrojtur lirinë së bashku, me dijen se një ditë do të jemi të lirë. Dhe kjo do të jetë dita kur fëmijët e Perëndisë të jenë në gjendje të këndojnë së bashku me një kuptim të ri “Vendi im është toka e ëmbël e lirisë. Toka ku stërgjyshërit kanë vdekur, toka e krenarisë së pilgrimëve, nga çdo majë mali le të këndojë liria”. Dhe nëse Amerika do të bëhet një komb i madh, kjo duhet të bëhet e vërtetë.
Kështu lëreni lirinë të kumbojë nga majat e kodrave të Nju Hemshajërit. Lëreni lirinë të kumbojë nga malet e gjera të Nju Jorkut. Lëreni lirinë të kumbojë nga lartësitë e Pensilvanisë. Lëreni lirinë të kumbojë nga shkëmbinjtë me dëborë të Kolorados. Lëreni lirinë të kumbojë nga pjerrësirat e Kalifornisë. Por jo vetëm kaq. Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i gurit të Xheorxhisë. Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i Tenesit.
Lëreni lirinë të kumbojë nga çdo kodër dhe pirg dheu i Misisipit, nga çdo krah mali, lëreni lirinë të kumbasë! Dhe kur kjo të ndodhë, kur ta lejojmë lirinë të kumbojë, kur ta lëmë të kumbojë nga çdo fshat dhe çdo katundth, nga çdo shtet dhe çdo qytet, do të jemi në gjendje të përshpejtojmë ditën kur fëmijët e Perëndisë, të bardhët dhe të zinjtë, hebrenj dhe paganë, protestantë dhe katolikë, do të bashkojnë duart dhe të këndojnë fjalët e ritmit shpirtëror të njerëzve me ngjyrë “Më në fund të lirë, më në fund të lirë. Lavdi Zotit të Plotfuqishëm, jemi më në fund të lirë”./ KultPlus.com
Thëniet më të bukura të të gjitha kohërave të Martin Luther King.
Jeto Ëndrrën tënde.
Dr. Martin Luther King Jr, një aktivist i fuqishëm dhe frymëzues i të drejtave civile në fillimit të viteve 1960, luajti një rol të madh në mënyrën se si ne e pranojmë dhe trajtojmë njëri-tjetrin – pavarësisht nga raca apo gjinia.
Dr King është i njohur gjerësisht sot si një aktivist amerikan që vazhdimisht dhe në mënyrë efektive mbronte paqen, dashurinë dhe barazinë midis njerëzve. Ai ishte një njeri me besim dhe moral të lartë, që e veçoi atë nga shumë aktivistë të tjerë të kësaj kohe.
Forca shtytëse në pjesën më të madhe të jetës dhe fjalimeve të tij ishte gjithnjë paqja. Metoda e tij e dashurisë dhe pranimit për të gjitha qeniet njerëzore është ajo që e bëri një nga figurat publike të njohura në të gjithë historinë amerikane.
Duke nxitur krijimin e një jete aktive që gati 61 vjet më parë, Dr. King u bë shpejt fytyra dhe drejtuesi i lëvizjes për të drejtat civile. Ai luajti një rol në organizimin e Marshit në Uashington dhe është krijuesi i fjalimit të famshëm “Unë kam një ëndërr” (I have a dream…), i cili tërhoqi një turmë prej gati 250,000 njerëzish.
Përmes fjalimeve të tij dhe shërbimit të tij të palodhshëm për botën, ishte e qartë se në gjuhën e tij kishtefuqi dhe në zemër kishte pasion.
Ndërsa pranvera e vitit 2020 do të shënojë 52 vjet nga vrasja e doktor Martin Luther King Jr., trashëgimia dhe ndikimi i tij mbi një komb ka mbetur i përjetshëm. Këmbëngulja e tij për të përmirësuar veten për të dashuruar në mënyrë të efektshme njëri-tjetrin është arsyeja pse mesazhi i tij nuk mund të vdesë kurrë; sepse është gdhendur në zemrat e shumë njerëzve.
Dhe për të nderuar trashëgiminë e tij, çdo vit, Dr. King festohet në të gjithë vendin. Bëmat e tij të mira reflektohen dhe përdoren si mjete motivimi dhe fjalë inkurajimi.
Këtu do të lexoni 50 thëniet më të mira të MLK që mbështesin mënyrën e tij të fuqishme dhe të nderuar të të jetuarit të jetës.
Ai besonte se të gjithë e meritonin drejtësinë.
Nuk është e mundur të dëshmosh drejtësinë për disa njerëz dhe të mos dëshmosh drejtësinë për të gjithë njerëzit.
Ai besonte të jetonte një jetë të qëllimshme.
Jeto sikurse Jezusi vdiq dje, u ngrit këtë mëngjes dhe do të kthehet nesër.
Ai e dinte që urrejtja është një mashtrim pre e së cilës asnjëri prej nesh nuk duhet të bjerë kurrë.
Mos lejo kurrë që dikush të të ulë aq poshtë sa të detyrohesh ta urresh atë.
Dhe se gjithmonë duhet të flasim për atë në të cilën besojmë.
Vjen një kohë kur heshtja është tradhti.
Ai mësoi se injoranca nuk të bën kurrë të lumtur.
Asgjë në të gjithë botën nuk është më e rrezikshme se injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.
Ai besonte te përkujdesja.
Pyetja më e vazhdueshme dhe urgjente e jetës është, çfarë po bëni për të tjerët?
Dashuria është gjithmonë përgjigja.
Errësira nuk mund të dëbojë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë atë. Urrejtja nuk mund të dëbojë urrejtjen; vetëm dashuria mund ta bëjë atë.
Dhe që ne duhet të jemi më të mirët në çdo gjë që vendosim të bëjmë.
Nëse një njeri punon për të pastruar rrugët, ai duhet t’i pastrojë rrugët ashtu siç pikturoi Michelangelo, ose kompozoi Beethoven, ose siç Shekspiri shkruajti poezi. Ai duhet t’i pastrojë rrugët aq mirë sa të gjithë ushtritë e parajsës dhe të tokës do të ndalen dhe të thonë, ai jetoi si një pastrues i shkëlqyer që e bëri mirë punën e tij. – Martin Luther King Jr.
Duhet të kemi më shumë besim.
Fuqia jonë shkencore e ka tejkaluar fuqinë tonë shpirtërore. Ne ndërtojmë raketa por nuk kemi ditur të ndërtojmë qenie të denja njerëzore.
Kini besim në procesin e gjërave.
Besimi bën hapin e parë edhe kur nuk i shihni të gjitha shkallët.
Jepini të gjitha.
Nëse nuk mund të fluturoni, atëherë vraponi, nëse nuk mund të vraponi, atëherë ecni, nëse nuk mund të ecni, atëherë zvarrituni, por çfarëdo që bëni duhet të vazhdoni përpara.
Ajo që ka më shumë rëndësi është ajo që ke brenda.
Kam një ëndërr, që katër fëmijët e mi të vegjël një ditë do të jetojnë në një komb në të cilin ata nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës së tyre, por nga përmbajtja e karakterit të tyre.
Ai besonte në të bërit gjënë e duhur.
Vjen një kohë kur njeriu duhet të marrë një pozicion që nuk është as i sigurt, as politik, as popullor, por ai duhet ta marrë atë sepse ndërgjegjja e tij i thotë se ka të drejtë.
Dhe se njohuria jonë është fuqi.
Funksioni i edukimit është të mësojë dikë të mendojë intensivisht dhe të mendojë në mënyrë kritike. Inteligjencë plus karakter – ky është qëllimi i edukimit të vërtetë.
Drejtësia duhet të jetë forca më e fortë.
Padrejtësia kudo është një kërcënim për drejtësinë kudo.
Dhe duke folur për njerëzit që duam.
Në fund, ne do të kujtojmë jo fjalët e armiqve tanë, por heshtjen e miqve tanë.
Ai besonte se nuk mund të humbet vizioni se kush jeni.
Sa më të pasur ne jemi bërë materialisht, aq më të varfër bëhemi moralisht dhe shpirtërisht. Ne jemi mësuar të fluturojmë në ajër si zogj dhe të notojmë në det si peshq, por nuk kemi mësuar artin e thjeshtë të të jetuarit së bashku si vëllezër.
Urrejtja është e paefektshme.
Duke e kthyer urrejtjen me urrejtje e shumëfishon urrejtjen, duke thelluar errësirën nata sonte është pa yje. Errësira nuk mund ta dëbojë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë atë. Urrejtja nuk mund ta largojë urrejtjen, vetëm dashuria mund ta bëjë atë.
Çdo moment është i rëndësishëm.
Koha është gjithmonë e duhura për të bërë atë që është e drejtë.
Mbroni shpirtin tuaj, bëni atë që është e drejtë.
Asnjëherë, mos kini frikë të bëni atë që është e drejtë. Sidomos nëse mirëqenia e një personi ose kafshe është në rrezik. Dënimet e shoqërisë janë të vogla në krahasim me ato që i imponojmë shpirtit kur shikojmë në anën tjetër.
Unë ju them sot, miqtë e mi, që përkundër vështirësive dhe zhgënjimeve të momentit, kam ende një ëndërr.
Larg nga imoraliteti.
Asnjëherë mos harroni se gjithçka bëri Hitleri në Gjermani ishte e ligjshme.
Dashuria është më e lehtë se urrejtja.
Kam vendosur të rri me dashurinë. Urrejtja është një barrë shumë e madhe për t’u mbajtur.
Fol për atë në të cilën beson.
Jetët tona fillojnë të mbarojnë ditën kur ne heshtemi për gjërat që kanë rëndësi.
Është një përgjegjësi e madhe që vjen me pushtetin.
Për të qenë të shkëlqyeshëm, duhet të jeni të gatshëm të talleni, të urreheni dhe ë keqkuptoheni. Qëndroni të fortë.
Dhe kurrë mos e lejoni urrejtjen brenda vetes.
T’i thuash jo dhunës nuk do të thotë vetëm të shmangësh dhunën fizike të jashtme, por edhe dhunën e brendshme të shpirtit, jo vetëm që nuk pranove të qëllosh një njeri, por ti refuzove ta urresh atë.
Guximi është më i madh se frika.
Guximi është fuqia e mendjes për të kapërcyer frikën.
Dhe ligjet janë të rëndësishme.
Mund të jetë e vërtetë që ligji nuk mund ta bëjë një njeri të më dojë mua, por unë mund ta ndaloj atë të mos më linçojë, dhe mendoj se edhe kjo është mjaft e rëndësishme.
Dhe ta gjesh brenda vetes që të duash plotësisht.
Karakteri është mënyra se si i trajtoni ata që nuk mund të bëjnë asgjë për ju.
Ai besonte se ruajtja e paqes është një proces.
Ata që e duan paqen duhet të mësojnë të organizohen po aq efektivisht sa ata që e duan luftën.
Ka fuqi në të nënvlerësuarën.
Pothuajse gjithmonë, pakica krijuese dhe e përkushtuar e ka bërë botën më të mirë.
Dashuria është hapi i parë.
Për të gjithë konfliktin njerëzor, njeriu duhet të krijojë një metodë që refuzon hakmarrjen dhe agresionin deri në shpagim. Themeli i një metode të tillë është Dashuria.
Të jetosh një jetë të qëllimshme.
Nuk ka asgjë më tragjike sesa të gjesh një individ të zhytur në gjatësinë e jetës, pa marrë asgjë prej saj.
Ai besonte në luftën për një qëllim.
Kur keni të drejtë nuk mund të jeni shumë radikal; kur gaboni nuk mund të jeni shumë konservatorë.
Mendoni për të tjerët.
Çdo njeri duhet të vendosë nëse do të ecë nën dritën e altruizmit krijues apo në errësirën e egoizmit destruktiv.
Më shumë fuqi për ju, dhe më pak për ta.
Injoranca juaj është fuqia e tyre.
Dhe duke bërë gjënë e duhur.
Dikush ka një përgjegjësi morale të mos i bindet ligjeve të padrejta.
Nëse jeni rehatuar, kjo do të thotë se po funksionon.
Një njeri nuk mund të gjykohet kur është aty ku ai qëndron në momente rehatie dhe komoditeti, por ku bën ballë në kohë sfidash dhe polemikash.
Kini pak më shumë besim.
Më përdor, o Zot. Më trego si të kuptoj kush jam unë, kush dua të jem dhe çfarë mund të bëj dhe ta përdor këtë për një qëllim më të madh se unë.
Ne duhet të ecim përpara – së bashku.
Progresi njerëzor nuk është as automatik, as i pashmangshëm … Çdo hap drejt qëllimit të drejtësisë kërkon sakrificë, vuajtje dhe luftë; përpjekje të palodhshme dhe shqetësim pasionant të individëve të përkushtuar.
Me dashuri, gjithçka është e mundur.
Dashuria është forca e vetme e aftë për të shndërruar një armik në një mik.
Shpresa është ajo që na lidh si popull.
Ne duhet të pranojmë zhgënjimin e fundëm, por kurrë nuk duhet të humbasim shpresën e pafundme.
Të gjithë jemi të barabartë.
Mund të kemi ardhur të gjithë me anije të ndryshme, por tani jemi në të njëjtën anije.
Bashkimi është e vetmja mënyrë për të gjetur paqen.
Ne duhet të mësojmë të jetojmë së bashku si vëllezër, ose të zhdukemi së bashku si idiotë.
Është e rëndësishme të mësojmë nga gabimet tona të së kaluarës.
Ne nuk jemi krijues të historisë. Ne jemi bërë nga historia.
Ne jemi më të mirë.
Unë refuzoj të pranoj mendimin se njerëzimi është i lidhur në një mënyrë aq tragjike me mesnatën pa yje të racizmit dhe luftës, sa e nesërmja e paqes dhe vëllazërimit nuk mund të bëhet kurrë realitet. Unë besoj se e vërteta e paarmatosur dhe dashuria e pakushtëzuar do të kenë fjalën e fundit.
Ngrihuni në këmbë dhe lëreni zërin tuaj të dëgjohet.
Rebelim është gjuha e padëgjuar.
Paqja është e vetmja mënyrë.
Paqja nuk është thjesht një qëllim i largët që ne kërkojmë, por një mjet me të cilin arrijmë atë qëllim. / KultPlus.com
Sot bëhen 53 vjet qëkur u vra Martin Luther King Jr në Memphis, Tennessee, shkruan KultPlus.
Data 4 prill 1968 shënoi fillimin e një periudhe pikëllimi e zemërimi në Amerikë. Bota e kujton si një nga figurat më të zëshme në histori, Marthin Luther King Jr, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA.
“I have a dream” apo në shqip “Unë kam një ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot.
Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie. / KultPlus.com
Martin Luther King Jr III, djali i madh i ikonës për mbrojtjen e të drejtave civile në Shtetet e Bashkuara, Martin Luther King, tha se babai i tij do të ishte shumë i dëshpëruar me gjendjen e kombit, nëse ai do të ishte gjallë.
“Babai im gjithmonë besonte në popullin e kombit tonë. Qartazi, ai do të ishte thellësisht i dëshpëruar me atë se si kemi zgjedhur të sillemi në këtë moment, por më e rëndësishmja, ndoshta i zhgënjyer me komandantin suprem (presidenti i ShBA-së), sepse komandanti suprem duhet t’i bëjë bashkë njerëzit dhe jo t’i bëjë bashkë që në fakt ta pengojnë qeverinë”, tha ai.
“Nëse ai do t’i shihte problemet e varfërisë dhe pabarazisë sa u përket të ardhurave, të cilat ekzistojnë sot, do të ishte shumë i zhgënjyer”, shtoi i biri i figurës së famshme botërore.
“Ai kuptonte që jemi Shtete të Bashkuara të Amerikës, jo shtet i ndarë i Amerikës, dhe do të na thoshte që ne të afrohemi me njëri-tjetrin, jo ta bëjmë cak njëri-tjetrin”, tha më tej Martin Luther King Jr.
Djali i udhëheqësit të famshëm të lëvizjes për të drejtat civile tha se beson që presidenti i zgjedhur, Joe Biden, dhe administrata e tij duhet të përqendrohen në udhëheqjen e vendit dhe ta bashkojnë popullin për t’i adresuar të gjitha çështjet që e prekin Amerikën, përfshirë pandeminë e koronavirusit, brutalitetin e policisë dhe ndryshimet klimatike, shkruan Daily Mail, transmeton Gazeta Express.
Sipas tij, do të nevojitet kohë që shteti ta tejkalojë atë që e quajti moment shumë të vështirë. “Do të bëjmë më mirë. Jemi shumë më mirë sesa sjellja që e kemi parë ditëve të fundit”, tha ai. / KultPlus.com
Më 16 janar në Shtetet e Bashkuara është Dita e Martin Luther Kingut, një ditë kur amerikanët nderojnë udhëheqësin e të drejtave civile, të cilin e vranë. Kjo ditë përkon me ditëlindjen e Doktor Kingut, më 15 janar. Më tepër se 50 vjet më parë, Martin Luter Kingu zhvilloi fushatë në mbarë Shtetet e Bashkuara, duke udhëhequr marshime paqësore dhe demonstrata për të drejta të barabarta për afrikano-amerikanët.
“Sot unë dua t’i them popullit amerikan dhe vendeve të tjera të botës se kemi filluar një lëvizje dhe se asnjë valë racizimi nuk mund të na ndalë”.
Rritja e Martin Luther Kingut si udhëheqës i të drejtave civile filloi në vitin 1955, kur ai drejtoi përpjekjet kundër segregimit nëpër autobuzë për disa vite me radhë.
“Ne qytetarët zezakë të Montgomerit kemi marrë pjesë në protesta jo të dhunshme kundër padrejtësive, si ajo që kemi përjetuar prej vitesh nëpër autobuzë.”
Në gushtin e vitit 1963, përpjekjet e Martin Luther Kingut për të drejta të barabarta ishin shndërruar në një lëvizje kombëtare. Atë muaj, më tepër se 250 mijë njerëz morën pjesë në Marshimin e Washingtonit. Marshimi i udhëhequr nga Doktor Kingu ishte synonte të ushtronte presion ndaj ligjvënësve, që ata të miratonin ligjin e të drejtave civile, që do t’i jepte fund diskriminimit. Ish-aktivisti i të drejtave civile Roger Wilkins ishte i pranishëm ditën kur marshuesit u mblodhën para Memorialit të Linkolnit.
“Ishte një ditë vere e ngrohtë, kur njerëzit ndjeheshin të rinuar. Ishte një ndjenjë e mirë që buronte nga dëshira për bashkimin e vendit. Për herë të parë në jetën time ndjeja peshën e ndërgjegjes së Amerikës.”
“Unë kam një ëndërr, që një ditë, 4 fëmijët e mi të vegjël nuk do të gjykohen më nga ngjyra e lëkurës, por nga karakteri i tyre.”
Ishin pikërisht këto protesta pa dhunë dhe fjalimet e tij që e çuan lëvizjen e të drejtave të njeriut përpara, si dhe e mbajtën vendin të fokusuar tek çështja e barazisë.
Martin Luther Kind mori Çmimin Nobel të Paqes në vitin 1964. Po atë vit, Presidenti Lyndon Johnson nënshkroi Aktin e të Drejtave të Njeriut dhe një vti më pas, Aktin e të Drejtës për të votuar. Këto masa nxorën jashtë ligjit segregacionin racor në vendet publike dhe praktikat diskriminuese që i ndalonin zezakët të votonin.
“Kam lexuar se madhështia e Amerikës qëndron pikërisht tek e drejta për të protestuar për të fituar të drejtat”.
Fushata e fundit e Martin Luter Kingut ishte në Memfis së Tenesisë, në mars dhe prill të vitit 1968. Ai udhëhoqi një marshim në mbështetje të punonjësve sanitarë. Por protesta u shndërrua në dhunë kur militantët e rinj filluan të plaçkisnin dyqanet. Doktor King u shqetësua dhe u zotua se do të kthehej në Memphis për të udhëhequr një marshim paqësor. Mbrëmjen e 4 prillit të vitit 1968, Doktor Kingu po qëndronte në Hotelin Lorraine, ku e vranë.
“Unë e kam parë ‘Tokën e Premtuar’ Ndoshta nuk do të shkoj atje bashkë me ju, por sonte dua ta dini se ne si popull do të shkojmë në Tokën e Premtuar.”
40 vjet më vonë, amerikanët kujtojmë jetën e Doktor Kingut, ndërsa shumë nga ëndërrat e tij janë realizuar, përfshirë zgjedhjen e Barak Obamës në postin e presidentit të parë afrikano-amerikan të Shteteve të Bashkuara. /KultPlus.com
Sot bëhen 52 vjet qëkur u vra Martin Luther King Jr në Memphis, Tennessee, shkruan KultPlus.
Data 4 prill 1968 shënoi fillimin e një periudhe pikëllimi e zemërimi në Amerikë. Bota e kujton si një nga figurat më të zëshme në histori, Marthin Luther King Jr, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA.
“I have a dream” apo në shqip “Unë kam një ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot.
Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie. / KultPlus.com
Dr. Martin Luther King Jr, një aktivist i fuqishëm dhe frymëzues i
të drejtave civile në fillimit të viteve 1960, luajti një rol të madh në
mënyrën se si ne e pranojmë dhe trajtojmë njëri-tjetrin – pavarësisht nga raca
apo gjinia.
Dr King është i njohur
gjerësisht sot si një aktivist amerikan që vazhdimisht dhe në mënyrë efektive
mbronte paqen, dashurinë dhe barazinë midis njerëzve. Ai ishte një njeri me
besim dhe moral të lartë, që e veçoi atë nga shumë aktivistë të tjerë të kësaj
kohe.
Forca shtytëse në pjesën më
të madhe të jetës dhe fjalimeve të tij ishte gjithnjë paqja. Metoda e tij e dashurisë
dhe pranimit për të gjitha qeniet njerëzore është ajo që e
bëri një nga figurat publike të njohura në të gjithë historinë amerikane.
Duke nxitur krijimin e një
jete aktive që gati 61 vjet më parë, Dr. King u bë shpejt fytyra dhe drejtuesi
i lëvizjes për të drejtat civile. Ai luajti një rol në organizimin e Marshit në
Uashington dhe është krijuesi i fjalimit të famshëm “Unë kam një ëndërr” (I
have a dream…), i cili tërhoqi një turmë prej gati 250,000 njerëzish.
Përmes fjalimeve të tij dhe
shërbimit të tij të palodhshëm për botën, ishte e qartë se në gjuhën e tij
kishte fuqi
dhe në zemër kishte pasion.
Ndërsa pranvera e vitit 2020
do të shënojë 52 vjet nga vrasja e doktor Martin Luther King Jr., trashëgimia
dhe ndikimi i tij mbi një komb ka mbetur i përjetshëm. Këmbëngulja e tij për të
përmirësuar veten për të dashuruar në mënyrë të efektshme njëri-tjetrin është
arsyeja pse mesazhi i tij nuk mund të vdesë kurrë; sepse është gdhendur në
zemrat e shumë njerëzve.
Dhe për të nderuar
trashëgiminë e tij, çdo vit, Dr. King festohet në të gjithë vendin. Bëmat e tij
të mira reflektohen dhe përdoren si mjete motivimi dhe fjalë inkurajimi.
Këtu do të lexoni disa thëniet
më të mira të MLK që mbështesin mënyrën e tij të fuqishme dhe të nderuar të të
jetuarit të jetës.
Ai besonte se të gjithë e meritonin drejtësinë.
Nuk është e mundur të
dëshmosh drejtësinë për disa njerëz dhe të mos dëshmosh drejtësinë për të
gjithë njerëzit.
Ai besonte të jetonte një jetë të qëllimshme.
Jeto sikurse Jezusi vdiq
dje, u ngrit këtë mëngjes dhe do të kthehet nesër.
Ai e dinte që urrejtja është një mashtrim pre e së cilës asnjëri
prej nesh nuk duhet të bjerë kurrë.
Mos lejo kurrë që dikush të
të ulë aq poshtë sa të detyrohesh ta urresh atë.
Dhe se gjithmonë duhet të flasim për atë në të cilën besojmë.
Vjen një kohë kur heshtja
është tradhti.
Ai mësoi se injoranca nuk të bën kurrë të lumtur.
Asgjë në të gjithë botën nuk
është më e rrezikshme se injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.
Ai besonte te përkujdesja.
Pyetja më e vazhdueshme dhe
urgjente e jetës është, çfarë po bëni për të tjerët?
Dashuria është gjithmonë përgjigja.
Errësira nuk mund të dëbojë
errësirën; vetëm drita mund ta bëjë atë. Urrejtja nuk mund të dëbojë urrejtjen;
vetëm dashuria mund ta bëjë atë.
Dhe që ne duhet të jemi më të mirët në çdo gjë që vendosim të
bëjmë.
Nëse një njeri punon për të
pastruar rrugët, ai duhet t’i pastrojë rrugët ashtu siç pikturoi Michelangelo,
ose kompozoi Beethoven, ose siç Shekspiri shkruajti poezi. Ai duhet t’i
pastrojë rrugët aq mirë sa të gjithë ushtritë e parajsës dhe të tokës do të
ndalen dhe të thonë, ai jetoi si një pastrues i shkëlqyer që e bëri mirë punën
e tij. – Martin Luther King Jr.
Duhet të kemi më shumë besim.
Fuqia jonë shkencore e ka
tejkaluar fuqinë tonë shpirtërore. Ne kemi ndërtojmë raketa por nuk kemi ditur
të ndërtojmë qënie të denja njerëzore.
Kini besim në procesin e gjërave.
Besimi bën hapin e parë edhe
kur nuk i shihni të gjitha shkallët.
Jepini të gjitha.
Nëse nuk mund të fluturoni,
atëherë vraponi, nëse nuk mund të vraponi, atëherë ecni, nëse nuk mund të ecni,
atëherë zvarrituni, por çfarëdo që bëni duhet të vazhdoni përpara.
Ajo që ka më shumë rëndësi është ajo që ke brenda.
Kam një ëndërr, që katër
fëmijët e mi të vegjël një ditë do të jetojnë në një komb në të cilin ata nuk
do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës së tyre, por nga përmbajtja e karakterit të
tyre.
Ai besonte në të bërit gjënë e duhur.
Vjen një kohë kur njeriu
duhet të marrë një pozicion që nuk është as i sigurt, as politik, as popullor,
por ai duhet ta marrë atë sepse ndërgjegjja e tij i thotë se ka të drejtë.
Dhe se njohuria jonë është fuqi.
Funksioni i edukimit është
të mësojë dikë të mendojë intensivisht dhe të mendojë në mënyrë kritike.
Inteligjencë plus karakter – ky është qëllimi i edukimit të vërtetë.
Drejtësia duhet të jetë forca më e fortë.
Padrejtësia kudo është një
kërcënim për drejtësinë kudo.
Dhe duke folur për njerëzit që duam.
Në fund, ne do të kujtojmë
jo fjalët e armiqve tanë, por heshtjen e miqve tanë.
Ai besonte se nuk mund të humbet vizioni se kush jeni.
Sa më të pasur ne jemi bërë
materialisht, aq më të varfër bëhemi moralisht dhe shpirtërisht. Ne jemi mësuar
të fluturojmë në ajër si zogj dhe të notojmë në det si peshq, por nuk kemi
mësuar artin e thjeshtë të të jetuarit së bashku si vëllezër.
Urrejtja është e paefektshme.
Duke e kthyer urrejtjen me
urrejtje e shumëfishon urrejtjen, duke thelluar errësirën nata sonte është pa
yje. Errësira nuk mund ta dëbojë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë atë.
Urrejtja nuk mund ta largojë urrejtjen, vetëm dashuria mund ta bëjë atë.
Çdo moment është i rëndësishëm.
Koha është gjithmonë e
duhura për të bërë atë që është e drejtë.
Mbroni shpirtin tuaj, bëni atë që është e drejtë.
Asnjëherë, mos kinI frikë të
bënI atë që është e drejtë. Sidomos nëse mirëqenia e një personi ose kafshe
është në rrezik. Dënimet e shoqërisë janë të vogla në krahasim me ato që i
imponojmë shpirtit kur shikojmë në anën tjetër.
Unë ju them sot, miqtë e mi,
që përkundër vështirësive dhe zhgënjimeve të momentit, kam ende një ëndërr.
Larg nga imoraliteti.
Asnjëherë mos harroni se
gjithçka bëri Hitleri në Gjermani ishte e ligjshme.
Dashuria është më e lehtë se urrejtja.
Kam vendosur të rri me
dashurinë. Urrejtja është një barrë shumë e madhe për t’u mbajtur.
Fol për atë në të cilën beson.
Jetët tona fillojnë të
mbarojnë ditën kur ne heshtemi për gjërat që kanë rëndësi.
Është një përgjegjësi e madhe që vjen me pushtetin.
Për të qenë të shkëlqyeshëm,
duhet të jeni të gatshëm të talleni, të urreheni dhe ë keqkuptoheni. Qëndroni
të fortë.
Dhe kurrë mos e lejoni urrejtjen brenda vetes.
T’i thuash jo dhunës nuk do
të thotë vetëm të shmangësh dhunën fizike të jashtme, por edhe dhunën e
brendshme të shpirtit, jo vetëm që nuk pranove të qëllosh një njeri, por ti
refuzove ta urresh atë.
Guximi është më i madh se frika.
Guximi është fuqia e mendjes
për të kapërcyer frikën.
Dhe ligjet janë të rëndësishme.
Mund të jetë e vërtetë që
ligji nuk mund ta bëjë një njeri të më dojë mua, por unë mund ta ndaloj atë të
mos më linçojë, dhe mendoj se edhe kjo është mjaft e rëndësishme.
Dhe ta gjesh brenda vetes që të duash plotësisht.
Karakteri është mënyra se si
i trajtoni ata që nuk mund të bëjnë asgjë për ju.
Ai besonte se ruajtja e paqes është një proces.
Ata që e duan paqen duhet të
mësojnë të organizohen po aq efektivisht sa ata që e duan luftën.
Ka fuqi në të nënvlerësuarën.
Pothuajse gjithmonë, pakica
krijuese dhe e përkushtuar e ka bërë botën më të mirë.
Dashuria është hapi i parë.
Për të gjithë konfliktin
njerëzor, njeriu duhet të krijojë një metodë që refuzon hakmarrjen dhe
agresionin deri në shpagim. Themeli i një metode të tillë është Dashuria.
Të jetosh një jetë të qëllimshme.
Nuk ka asgjë më tragjike
sesa të gjesh një individ të zhytur në gjatësinë e jetës, pa marrë asgjë prej
saj.
Ai besonte në luftën për një qëllim.
Kur keni të drejtë nuk mund
të jeni shumë radikal; kur gaboni nuk mund të jeni shumë konservatorë.
Mendoni për të tjerët.
Çdo njeri duhet të vendosë
nëse do të ecë nën dritën e altruizmit krijues apo në errësirën e egoizmit
destruktiv.
Më shumë fuqi për ju, dhe më pak për ta.
Injoranca juaj është fuqia e
tyre.
Dhe duke bërë gjënë e duhur.
Dikush ka një përgjegjësi morale
të mos i bindet ligjeve të padrejta.
Nëse jeni rehatuar, kjo do të thotë se po funksionon.
Një njeri nuk mund të
gjykohet kur është aty ku ai qëndron në momente rehatie dhe komoditeti, por ku
bën ballë në kohë sfidash dhe polemikash.
Kini pak më shumë besim.
Më përdor, o Zot. Më trego
si të kuptoj kush jam unë, kush dua të jem dhe çfarë mund të bëj dhe ta përdor
këtë për një qëllim më të madh se unë.
Ne duhet të ecim përpara – së bashku.
Progresi njerëzor nuk është
as automatik, as i pashmangshëm … Çdo hap drejt qëllimit të drejtësisë kërkon
sakrificë, vuajtje dhe luftë; përpjekje të palodhshme dhe shqetësim pasionant
të individëve të përkushtuar.
Me dashuri, gjithçka është e mundur.
Dashuria është forca e vetme
e aftë për të shndërruar një armik në një mik.
Shpresa është ajo që na lidh si popull.
Ne duhet të pranojmë
zhgënjimin e fundëm, por kurrë nuk duhet të humbasim shpresën e pafundme.
Të gjithë jemi të barabartë.
Mund të kemi ardhur të
gjithë me anije të ndryshme, por tani jemi në të njëjtën anije.
Bashkimi është e vetmja mënyrë për të gjetur paqen.
Ne duhet të mësojmë të
jetojmë së bashku si vëllezër, ose të zhdukemi së bashku si idiotë.
Është e rëndësishme të mësojmë nga gabimet tona të së kaluarës.
Ne nuk jemi krijues të
historisë. Ne jemi bërë nga historia.
Ne jemi më të mirë.
Unë refuzoj të pranoj
mendimin se njerëzimi është i lidhur në një mënyrë aq tragjike me mesnatën pa
yje të racizmit dhe luftës, sa e nesërmja e paqes dhe vëllazërimit nuk mund të
bëhet kurrë realitet. Unë besoj se e vërteta e paarmatosur dhe dashuria e pakushtëzuar
do të kenë fjalën e fundit.
Ngrihuni në këmbë dhe lëreni zërin tuaj të dëgjohet.
Rebelim është gjuha e
padëgjuar.
Paqja është e vetmja mënyrë.
Paqja nuk është thjesht një qëllim i largët që ne kërkojmë, por një mjet me të cilin arrijmë atë qëllim. / KultPlus.com
Thëniet më të bukura të të gjitha kohërave të Martin Luther King
Jeto Ëndrrën tënde.
Dr. Martin Luther King Jr, një aktivist i fuqishëm dhe
frymëzues i të drejtave civile në fillimit të viteve 1960, luajti një rol të
madh në mënyrën se si ne e pranojmë dhe trajtojmë njëri-tjetrin – pavarësisht
nga raca apo gjinia.
Dr King është i njohur gjerësisht sot si një aktivist
amerikan që vazhdimisht dhe në mënyrë efektive mbronte paqen, dashurinë dhe
barazinë midis njerëzve. Ai ishte një njeri me besim dhe moral të lartë, që e
veçoi atë nga shumë aktivistë të tjerë të kësaj kohe.
Forca shtytëse në pjesën më të madhe të jetës dhe
fjalimeve të tij ishte gjithnjë paqja. Metoda e tij e dashurisë dhe
pranimit për të gjitha qeniet njerëzore është ajo që e bëri një nga
figurat publike të njohura në të gjithë historinë amerikane.
Duke nxitur krijimin e një jete aktive që gati 61 vjet
më parë, Dr. King u bë shpejt fytyra dhe drejtuesi i lëvizjes për të drejtat
civile. Ai luajti një rol në organizimin e Marshit në Uashington dhe është
krijuesi i fjalimit të famshëm “Unë kam një ëndërr” (I have a dream…), i cili
tërhoqi një turmë prej gati 250,000 njerëzish.
Përmes fjalimeve të tij dhe shërbimit të tij të
palodhshëm për botën, ishte e qartë se në gjuhën e tij kishte fuqi dhe
në zemër kishte pasion.
Ndërsa pranvera e vitit 2020 do të shënojë 52 vjet nga
vrasja e doktor Martin Luther King Jr., trashëgimia dhe ndikimi i tij mbi një
komb ka mbetur i përjetshëm. Këmbëngulja e tij për të përmirësuar veten për të
dashuruar në mënyrë të efektshme njëri-tjetrin është arsyeja pse mesazhi i tij
nuk mund të vdesë kurrë; sepse është gdhendur në zemrat e shumë njerëzve.
Dhe për të nderuar trashëgiminë e tij, çdo vit, Dr.
King festohet në të gjithë vendin. Bëmat e tij të mira reflektohen dhe përdoren
si mjete motivimi dhe fjalë inkurajimi.
Këtu do të lexoni 50 thëniet më të mira të MLK që
mbështesin mënyrën e tij të fuqishme dhe të nderuar të të jetuarit të jetës.
Ai besonte se të gjithë e meritonin drejtësinë.
Nuk është e mundur të dëshmosh drejtësinë për disa
njerëz dhe të mos dëshmosh drejtësinë për të gjithë njerëzit.
Ai besonte të jetonte një jetë të qëllimshme.
Jeto sikurse Jezusi vdiq dje, u ngrit këtë mëngjes dhe
do të kthehet nesër.
Ai e dinte që urrejtja është një mashtrim pre e së
cilës asnjëri prej nesh nuk duhet të bjerë kurrë.
Mos lejo kurrë që dikush të të ulë aq poshtë sa të
detyrohesh ta urresh atë.
Dhe se gjithmonë duhet të flasim për atë në të cilën
besojmë.
Vjen një kohë kur heshtja është tradhti.
Ai mësoi se injoranca nuk të bën kurrë të lumtur.
Asgjë në të gjithë botën nuk është më e rrezikshme se
injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.
Ai besonte te përkujdesja.
Pyetja më e vazhdueshme dhe urgjente e jetës është,
çfarë po bëni për të tjerët?
Dashuria është gjithmonë përgjigja.
Errësira nuk mund të dëbojë errësirën; vetëm drita
mund ta bëjë atë. Urrejtja nuk mund të dëbojë urrejtjen; vetëm dashuria mund ta
bëjë atë.
Dhe që ne duhet të jemi më të mirët në çdo gjë që
vendosim të bëjmë.
Nëse një njeri punon për të pastruar rrugët, ai duhet
t’i pastrojë rrugët ashtu siç pikturoi Michelangelo, ose kompozoi Beethoven,
ose siç Shekspiri shkruajti poezi. Ai duhet t’i pastrojë rrugët aq mirë sa të
gjithë ushtritë e parajsës dhe të tokës do të ndalen dhe të thonë, ai jetoi si
një pastrues i shkëlqyer që e bëri mirë punën e tij. – Martin Luther King Jr.
Duhet të kemi më shumë besim.
Fuqia jonë shkencore e ka tejkaluar fuqinë tonë
shpirtërore. Ne ndërtojmë raketa por nuk kemi ditur të ndërtojmë qenie të denja
njerëzore.
Kini besim në procesin e gjërave.
Besimi bën hapin e parë edhe kur nuk i shihni të
gjitha shkallët.
Jepini të gjitha.
Nëse nuk mund të fluturoni, atëherë vraponi, nëse nuk
mund të vraponi, atëherë ecni, nëse nuk mund të ecni, atëherë zvarrituni, por
çfarëdo që bëni duhet të vazhdoni përpara.
Ajo që ka më shumë rëndësi është ajo që ke brenda.
Kam një ëndërr, që katër fëmijët e mi të vegjël një
ditë do të jetojnë në një komb në të cilin ata nuk do të gjykohen nga ngjyra e
lëkurës së tyre, por nga përmbajtja e karakterit të tyre.
Ai besonte në të bërit gjënë e duhur.
Vjen një kohë kur njeriu duhet të marrë një pozicion
që nuk është as i sigurt, as politik, as popullor, por ai duhet ta marrë atë
sepse ndërgjegjja e tij i thotë se ka të drejtë.
Dhe se njohuria jonë është fuqi.
Funksioni i edukimit është të mësojë dikë të mendojë
intensivisht dhe të mendojë në mënyrë kritike. Inteligjencë plus karakter – ky
është qëllimi i edukimit të vërtetë.
Drejtësia duhet të jetë forca më e fortë.
Padrejtësia kudo është një kërcënim për drejtësinë
kudo.
Dhe duke folur për njerëzit që duam.
Në fund, ne do të kujtojmë jo fjalët e armiqve tanë,
por heshtjen e miqve tanë.
Ai besonte se nuk mund të humbet vizioni se kush jeni.
Sa më të pasur ne jemi bërë materialisht, aq më të
varfër bëhemi moralisht dhe shpirtërisht. Ne jemi mësuar të fluturojmë në ajër
si zogj dhe të notojmë në det si peshq, por nuk kemi mësuar artin e thjeshtë të
të jetuarit së bashku si vëllezër.
Urrejtja është e paefektshme.
Duke e kthyer urrejtjen me urrejtje e shumëfishon
urrejtjen, duke thelluar errësirën nata sonte është pa yje. Errësira nuk mund
ta dëbojë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë atë. Urrejtja nuk mund ta largojë
urrejtjen, vetëm dashuria mund ta bëjë atë.
Çdo moment është i rëndësishëm.
Koha është gjithmonë e duhura për të bërë atë që është
e drejtë.
Mbroni shpirtin tuaj, bëni atë që është e drejtë.
Asnjëherë, mos kini frikë të bëni atë që është e
drejtë. Sidomos nëse mirëqenia e një personi ose kafshe është në rrezik.
Dënimet e shoqërisë janë të vogla në krahasim me ato që i imponojmë shpirtit
kur shikojmë në anën tjetër.
Unë ju them sot, miqtë e mi, që përkundër vështirësive
dhe zhgënjimeve të momentit, kam ende një ëndërr.
Larg nga imoraliteti.
Asnjëherë mos harroni se gjithçka bëri Hitleri në
Gjermani ishte e ligjshme.
Dashuria është më e lehtë se urrejtja.
Kam vendosur të rri me dashurinë. Urrejtja është një
barrë shumë e madhe për t’u mbajtur.
Fol për atë në të cilën beson.
Jetët tona fillojnë të mbarojnë ditën kur ne heshtemi
për gjërat që kanë rëndësi.
Është një përgjegjësi e madhe që vjen me pushtetin.
Për të qenë të shkëlqyeshëm, duhet të jeni të gatshëm
të talleni, të urreheni dhe ë keqkuptoheni. Qëndroni të fortë.
Dhe kurrë mos e lejoni urrejtjen brenda vetes.
T’i thuash jo dhunës nuk do të thotë vetëm të
shmangësh dhunën fizike të jashtme, por edhe dhunën e brendshme të shpirtit, jo
vetëm që nuk pranove të qëllosh një njeri, por ti refuzove ta urresh atë.
Guximi është më i madh se frika.
Guximi është fuqia e mendjes për të kapërcyer frikën.
Dhe ligjet janë të rëndësishme.
Mund të jetë e vërtetë që ligji nuk mund ta bëjë një
njeri të më dojë mua, por unë mund ta ndaloj atë të mos më linçojë, dhe mendoj
se edhe kjo është mjaft e rëndësishme.
Dhe ta gjesh brenda vetes që të duash plotësisht.
Karakteri është mënyra se si i trajtoni ata që nuk
mund të bëjnë asgjë për ju.
Ai besonte se ruajtja e paqes është një proces.
Ata që e duan paqen duhet të mësojnë të organizohen po
aq efektivisht sa ata që e duan luftën.
Ka fuqi në të nënvlerësuarën.
Pothuajse gjithmonë, pakica krijuese dhe e përkushtuar
e ka bërë botën më të mirë.
Dashuria është hapi i parë.
Për të gjithë konfliktin njerëzor, njeriu duhet të
krijojë një metodë që refuzon hakmarrjen dhe agresionin deri në shpagim.
Themeli i një metode të tillë është Dashuria.
Të jetosh një jetë të qëllimshme.
Nuk ka asgjë më tragjike sesa të gjesh një individ të
zhytur në gjatësinë e jetës, pa marrë asgjë prej saj.
Ai besonte në luftën për një qëllim.
Kur keni të drejtë nuk mund të jeni shumë radikal; kur
gaboni nuk mund të jeni shumë konservatorë.
Mendoni për të tjerët.
Çdo njeri duhet të vendosë nëse do të ecë nën dritën e
altruizmit krijues apo në errësirën e egoizmit destruktiv.
Më shumë fuqi për ju, dhe më pak për ta.
Injoranca juaj është fuqia e tyre.
Dhe duke bërë gjënë e duhur.
Dikush ka një përgjegjësi morale të mos i bindet
ligjeve të padrejta.
Nëse jeni rehatuar, kjo do të thotë se po funksionon.
Një njeri nuk mund të gjykohet kur është aty ku ai
qëndron në momente rehatie dhe komoditeti, por ku bën ballë në kohë sfidash dhe
polemikash.
Kini pak më shumë besim.
Më përdor, o Zot. Më trego si të kuptoj kush jam unë,
kush dua të jem dhe çfarë mund të bëj dhe ta përdor këtë për një qëllim më të
madh se unë.
Ne duhet të ecim përpara – së bashku.
Progresi njerëzor nuk është as automatik, as i
pashmangshëm … Çdo hap drejt qëllimit të drejtësisë kërkon sakrificë, vuajtje
dhe luftë; përpjekje të palodhshme dhe shqetësim pasionant të individëve të
përkushtuar.
Me dashuri, gjithçka është e mundur.
Dashuria është forca e vetme e aftë për të shndërruar
një armik në një mik.
Shpresa është ajo që na lidh si popull.
Ne duhet të pranojmë zhgënjimin e fundëm, por kurrë
nuk duhet të humbasim shpresën e pafundme.
Të gjithë jemi të barabartë.
Mund të kemi ardhur të gjithë me anije të ndryshme,
por tani jemi në të njëjtën anije.
Bashkimi është e vetmja mënyrë për të gjetur paqen.
Ne duhet të mësojmë të jetojmë së bashku si vëllezër,
ose të zhdukemi së bashku si idiotë.
Është e rëndësishme të mësojmë nga gabimet tona të së
kaluarës.
Ne nuk jemi krijues të historisë. Ne jemi bërë nga
historia.
Ne jemi më të mirë.
Unë refuzoj të pranoj mendimin se njerëzimi është i
lidhur në një mënyrë aq tragjike me mesnatën pa yje të racizmit dhe luftës, sa
e nesërmja e paqes dhe vëllazërimit nuk mund të bëhet kurrë realitet. Unë besoj
se e vërteta e paarmatosur dhe dashuria e pakushtëzuar do të kenë fjalën e
fundit.
Ngrihuni në këmbë dhe lëreni zërin tuaj të dëgjohet.
Rebelim është gjuha e padëgjuar.
Paqja është e vetmja mënyrë.
Paqja nuk është thjesht një qëllim i largët që ne kërkojmë, por një mjet me të cilin arrijmë atë qëllim. / KultPlus.com
Dr. Martin Luther King Jr, një aktivist i fuqishëm dhe frymëzues i të drejtave civile në fillimit të viteve 1960, luajti një rol të madh në mënyrën se si ne e pranojmë dhe trajtojmë njëri-tjetrin – pavarësisht nga raca apo gjinia.
Dr King është i njohur gjerësisht sot si një aktivist amerikan që vazhdimisht dhe në mënyrë efektive mbronte paqen, dashurinë dhe barazinë midis njerëzve. Ai ishte një njeri me besim dhe moral të lartë, që e veçoi atë nga shumë aktivistë të tjerë të kësaj kohe.
Forca shtytëse në pjesën më të madhe të jetës dhe fjalimeve të tij ishte gjithnjë paqja. Metoda e tij e dashurisë dhe pranimit për të gjitha qeniet njerëzore është ajo që e bëri një nga figurat publike të njohura në të gjithë historinë amerikane.
Duke nxitur krijimin e një jete aktive që gati 61 vjet më parë, Dr. King u bë shpejt fytyra dhe drejtuesi i lëvizjes për të drejtat civile. Ai luajti një rol në organizimin e Marshit në Uashington dhe është krijuesi i fjalimit të famshëm “Unë kam një ëndërr” (I have a dream…), i cili tërhoqi një turmë prej gati 250,000 njerëzish.
Përmes fjalimeve të tij dhe shërbimit të tij të palodhshëm për botën, ishte e qartë se në gjuhën e tij kishte fuqi dhe në zemër kishte pasion.
Ndërsa pranvera e vitit 2020 do të shënojë 52 vjet nga vrasja e doktor Martin Luther King Jr., trashëgimia dhe ndikimi i tij mbi një komb ka mbetur i përjetshëm. Këmbëngulja e tij për të përmirësuar veten për të dashuruar në mënyrë të efektshme njëri-tjetrin është arsyeja pse mesazhi i tij nuk mund të vdesë kurrë; sepse është gdhendur në zemrat e shumë njerëzve.
Dhe për të nderuar trashëgiminë e tij, çdo vit, Dr. King festohet në të gjithë vendin. Bëmat e tij të mira reflektohen dhe përdoren si mjete motivimi dhe fjalë inkurajimi.
Këtu do të lexoni 50 thëniet më të mira të MLK që mbështesin mënyrën e tij të fuqishme dhe të nderuar të të jetuarit të jetës.
Ai besonte se të gjithë e meritonin drejtësinë.
Nuk është e mundur të dëshmosh drejtësinë për disa njerëz dhe të mos dëshmosh drejtësinë për të gjithë njerëzit.
Ai besonte të jetonte një jetë të qëllimshme.
Jeto sikurse Jezusi vdiq dje, u ngrit këtë mëngjes dhe do të kthehet nesër.
Ai e dinte që urrejtja është një mashtrim pre e së cilës asnjëri prej nesh nuk duhet të bjerë kurrë.
Mos lejo kurrë që dikush të të ulë aq poshtë sa të detyrohesh ta urresh atë.
Dhe se gjithmonë duhet të flasim për atë në të cilën besojmë.
Vjen një kohë kur heshtja është tradhti.
Ai mësoi se injoranca nuk të bën kurrë të lumtur.
Asgjë në të gjithë botën nuk është më e rrezikshme se injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.
Ai besonte te përkujdesja.
Pyetja më e vazhdueshme dhe urgjente e jetës është, çfarë po bëni për të tjerët?
Dashuria është gjithmonë përgjigja.
Errësira nuk mund të dëbojë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë atë. Urrejtja nuk mund të dëbojë urrejtjen; vetëm dashuria mund ta bëjë atë.
Dhe që ne duhet të jemi më të mirët në çdo gjë që vendosim të bëjmë.
Nëse një njeri punon për të pastruar rrugët, ai duhet t’i pastrojë rrugët ashtu siç pikturoi Michelangelo, ose kompozoi Beethoven, ose siç Shekspiri shkruajti poezi. Ai duhet t’i pastrojë rrugët aq mirë sa të gjithë ushtritë e parajsës dhe të tokës do të ndalen dhe të thonë, ai jetoi si një pastrues i shkëlqyer që e bëri mirë punën e tij. – Martin Luther King Jr.
Duhet të kemi më shumë besim.
Fuqia jonë shkencore e ka tejkaluar fuqinë tonë shpirtërore. Ne kemi ndërtojmë raketa por nuk kemi ditur të ndërtojmë qënie të denja njerëzore.
Kini besim në procesin e gjërave.
Besimi bën hapin e parë edhe kur nuk i shihni të gjitha shkallët.
Jepini të gjitha.
Nëse nuk mund të fluturoni, atëherë vraponi, nëse nuk mund të vraponi, atëherë ecni, nëse nuk mund të ecni, atëherë zvarrituni, por çfarëdo që bëni duhet të vazhdoni përpara.
Ajo që ka më shumë rëndësi është ajo që ke brenda.
Kam një ëndërr, që katër fëmijët e mi të vegjël një ditë do të jetojnë në një komb në të cilin ata nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës së tyre, por nga përmbajtja e karakterit të tyre.
Ai besonte në të bërit gjënë e duhur.
Vjen një kohë kur njeriu duhet të marrë një pozicion që nuk është as i sigurt, as politik, as popullor, por ai duhet ta marrë atë sepse ndërgjegjja e tij i thotë se ka të drejtë.
Dhe se njohuria jonë është fuqi.
Funksioni i edukimit është të mësojë dikë të mendojë intensivisht dhe të mendojë në mënyrë kritike. Inteligjencë plus karakter – ky është qëllimi i edukimit të vërtetë.
Drejtësia duhet të jetë forca më e fortë.
Padrejtësia kudo është një kërcënim për drejtësinë kudo.
Dhe duke folur për njerëzit që duam.
Në fund, ne do të kujtojmë jo fjalët e armiqve tanë, por heshtjen e miqve tanë.
Ai besonte se nuk mund të humbet vizioni se kush jeni.
Sa më të pasur ne jemi bërë materialisht, aq më të varfër bëhemi moralisht dhe shpirtërisht. Ne jemi mësuar të fluturojmë në ajër si zogj dhe të notojmë në det si peshq, por nuk kemi mësuar artin e thjeshtë të të jetuarit së bashku si vëllezër.
Urrejtja është e paefektshme.
Duke e kthyer urrejtjen me urrejtje e shumëfishon urrejtjen, duke thelluar errësirën nata sonte është pa yje. Errësira nuk mund ta dëbojë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë atë. Urrejtja nuk mund ta largojë urrejtjen, vetëm dashuria mund ta bëjë atë.
Çdo moment është i rëndësishëm.
Koha është gjithmonë e duhura për të bërë atë që është e drejtë.
Mbroni shpirtin tuaj, bëni atë që është e drejtë.
Asnjëherë, mos kinI frikë të bënI atë që është e drejtë. Sidomos nëse mirëqenia e një personi ose kafshe është në rrezik. Dënimet e shoqërisë janë të vogla në krahasim me ato që i imponojmë shpirtit kur shikojmë në anën tjetër.
Unë ju them sot, miqtë e mi, që përkundër vështirësive dhe zhgënjimeve të momentit, kam ende një ëndërr.
Larg nga imoraliteti.
Asnjëherë mos harroni se gjithçka bëri Hitleri në Gjermani ishte e ligjshme.
Dashuria është më e lehtë se urrejtja.
Kam vendosur të rri me dashurinë. Urrejtja është një barrë shumë e madhe për t’u mbajtur.
Fol për atë në të cilën beson.
Jetët tona fillojnë të mbarojnë ditën kur ne heshtemi për gjërat që kanë rëndësi.
Është një përgjegjësi e madhe që vjen me pushtetin.
Për të qenë të shkëlqyeshëm, duhet të jeni të gatshëm të talleni, të urreheni dhe ë keqkuptoheni. Qëndroni të fortë.
Dhe kurrë mos e lejoni urrejtjen brenda vetes.
T’i thuash jo dhunës nuk do të thotë vetëm të shmangësh dhunën fizike të jashtme, por edhe dhunën e brendshme të shpirtit, jo vetëm që nuk pranove të qëllosh një njeri, por ti refuzove ta urresh atë.
Guximi është më i madh se frika.
Guximi është fuqia e mendjes për të kapërcyer frikën.
Dhe ligjet janë të rëndësishme.
Mund të jetë e vërtetë që ligji nuk mund ta bëjë një njeri të më dojë mua, por unë mund ta ndaloj atë të mos më linçojë, dhe mendoj se edhe kjo është mjaft e rëndësishme.
Dhe ta gjesh brenda vetes që të duash plotësisht.
Karakteri është mënyra se si i trajtoni ata që nuk mund të bëjnë asgjë për ju.
Ai besonte se ruajtja e paqes është një proces.
Ata që e duan paqen duhet të mësojnë të organizohen po aq efektivisht sa ata që e duan luftën.
Ka fuqi në të nënvlerësuarën.
Pothuajse gjithmonë, pakica krijuese dhe e përkushtuar e ka bërë botën më të mirë.
Dashuria është hapi i parë.
Për të gjithë konfliktin njerëzor, njeriu duhet të krijojë një metodë që refuzon hakmarrjen dhe agresionin deri në shpagim. Themeli i një metode të tillë është Dashuria.
Të jetosh një jetë të qëllimshme.
Nuk ka asgjë më tragjike sesa të gjesh një individ të zhytur në gjatësinë e jetës, pa marrë asgjë prej saj.
Ai besonte në luftën për një qëllim.
Kur keni të drejtë nuk mund të jeni shumë radikal; kur gaboni nuk mund të jeni shumë konservatorë.
Mendoni për të tjerët.
Çdo njeri duhet të vendosë nëse do të ecë nën dritën e altruizmit krijues apo në errësirën e egoizmit destruktiv.
Më shumë fuqi për ju, dhe më pak për ta.
Injoranca juaj është fuqia e tyre.
Dhe duke bërë gjënë e duhur.
Dikush ka një përgjegjësi morale të mos i bindet ligjeve të padrejta.
Nëse jeni rehatuar, kjo do të thotë se po funksionon.
Një njeri nuk mund të gjykohet kur është aty ku ai qëndron në momente rehatie dhe komoditeti, por ku bën ballë në kohë sfidash dhe polemikash.
Kini pak më shumë besim.
Më përdor, o Zot. Më trego si të kuptoj kush jam unë, kush dua të jem dhe çfarë mund të bëj dhe ta përdor këtë për një qëllim më të madh se unë.
Ne duhet të ecim përpara – së bashku.
Progresi njerëzor nuk është as automatik, as i pashmangshëm … Çdo hap drejt qëllimit të drejtësisë kërkon sakrificë, vuajtje dhe luftë; përpjekje të palodhshme dhe shqetësim pasionant të individëve të përkushtuar.
Me dashuri, gjithçka është e mundur.
Dashuria është forca e vetme e aftë për të shndërruar një armik në një mik.
Shpresa është ajo që na lidh si popull.
Ne duhet të pranojmë zhgënjimin e fundëm, por kurrë nuk duhet të humbasim shpresën e pafundme.
Të gjithë jemi të barabartë.
Mund të kemi ardhur të gjithë me anije të ndryshme, por tani jemi në të njëjtën anije.
Bashkimi është e vetmja mënyrë për të gjetur paqen.
Ne duhet të mësojmë të jetojmë së bashku si vëllezër, ose të zhdukemi së bashku si idiotë.
Është e rëndësishme të mësojmë nga gabimet tona të së kaluarës.
Ne nuk jemi krijues të historisë. Ne jemi bërë nga historia.
Ne jemi më të mirë.
Unë refuzoj të pranoj mendimin se njerëzimi është i lidhur në një mënyrë aq tragjike me mesnatën pa yje të racizmit dhe luftës, sa e nesërmja e paqes dhe vëllazërimit nuk mund të bëhet kurrë realitet. Unë besoj se e vërteta e paarmatosur dhe dashuria e pakushtëzuar do të kenë fjalën e fundit.
Ngrihuni në këmbë dhe lëreni zërin tuaj të dëgjohet.
Rebelim është gjuha e padëgjuar.
Paqja është e vetmja mënyrë.
Paqja nuk është thjesht një qëllim i largët që ne kërkojmë, por një mjet me të cilin arrijmë atë qëllim. /shks/ KultPlus.com
Sot bëhen 50 vite qëkur u vra Martin Luther King Jr në Memphis, Tennessee, shkruan KultPlus.
Data 4 prill 1968 shënoi fillimin e një periudhe pikëllimi e zemërimi në Amerikë. Bota e kujton si një nga figurat më të zëshme në histori, Marthin Luther King Jr, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA.
“I have a dream” apo në shqip “Unë kam një ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot.
Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie. / KultPlus.com
Vajza e Martin Luther King Jr, Bernice King, dje mbajti fjalim në nderim të datëlindjes së babait të saj, ndërsa tha se zëri i tij ishte i nevojshëm në dritën e gjendjes aktuale në SHBA, shkruan CNN, përcjellë KultPlus.
“Ne nuk mund t’i lejojmë kombet e botës t’i marrin fjalët që vijnë nga Presidenti ynë si një pasqyrim i shpirtit të vërtetë të Amerikës,” i tha ajo publikut në Ebenezer Baptist Church në Atlanta.
“Ne jemi një popull. Ne jemi një komb. Ne jemi një njerëzim. Një gjak. Një fat dhe siç është thënë tashmë i gjithë qytetërimi dhe humaniteti e kanë origjinën nga tokat e Afrikës”, ka thënë tutje Bernice King në fjalimin e saj.
Ajo tutje vazhdoi duke thënë se: “Tani unë mendoj se ju do të pajtoheni që në gjendjen aktuale, në këtë komb dhe në këtë botë, ne kemi nevojë për zërin e atit tim, mësimet e tij dhe dashurinë e tij për njerëzimin”, ka thënë vajza e Martin Luther King dje gjatë ceremonisë./ KultPlus.com
