Intervista me motrat e mbretit Zog në Marsejë

“Excelsior” ka botuar, të mërkurën e 5 korrikut 1939, në ballinë, intervistën ekskluzive të gazetarit André Guerber me motrat e mbretit Zog, Ruhijen, Myzejenin dhe Maxhiden, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Në Marsejë, tri princesha të reja ecnin në natën e mjegullt…

… Ato ishin motrat e mbretit të Shqipërisë në kërkim të një toke strehimi.

(Nga i dërguari ynë special)

Marsejë, 4 korrik. — Nata sapo ka rënë në Portin e Vjetër dhe, tashmë, Notre Dame-de-la-Garde është zhytur në errësirë. Ura kaluese e trageteve, aq e lëvizshme ditën, duket e vdekur, interte.

Por nga larg duket silueta e “Cairo City”, që vjen nga Athina, me, në bord, tri princeshat në mërgim : motrat e ish mbretit Zog të Shqipërisë.

Pak nga pak, anija u afrua në bregun e errët dhe të trazuar. Udhëtarët fillojnë të zbresin, për të shkelur tokën franceze. Në zbarkim, pak njerëz në pritje të udhëtarëve. Duket se ne e kemi harruar tashmë ditën kur Shqipëria u fshi nga harta e kombeve të pavarura.

Tri gra sapo arritën në dalje, tri brune me sy të zjarrtë, të veshura me pallto prej gëzofi. Të zbehta, pak të brengosura, ato i japin njëra-tjetrës krahun e tyre, dhe shikojnë, të magjepsura, qytetin e madh, Marsejën ! Tirana gjendet larg me sheshin e madh dhe xhaminë e saj !

Sot, është një tokë miqësore, por gjithsesi një vend strehimi, i cili i mirëpret.

Ato që ishin tri amazonat e Evropës nuk janë më veçse gra si të tjerat.

Ato hezitonin të largoheshin. U afrova dhe pashë në sytë e tyre një trishtim të pafund.

Më e madhja nga të tri motrat, Myzejeni, më pak melankolike, ndoshta se dy motrat e saj, e kishte vënë re lojën time. Ajo buzëqeshi dhe pastaj foli ngadalë, duke kërkuar fjalët e saj :

— “Në emër të vëllait tonë, mbretit Zog,” tha ajo, “dhe në emrin tonë, ne e falënderojmë Francën për pritjen e saj të përzemërt për të mërguarit e shkretë që po kërkojnë një vend azili. Që nga pushtimi i vendit tonë nga italianët, ne vazhdojmë të udhëtojmë nëpër vende të huaja në kërkim të harresës.”

Tani fola me princeshën Maxhide, më e bukura nga tri motrat, e cila dukej e tronditur.

— A keni ndërmend të qëndroni në Francë?

— Jo, jo për momentin; ne do të largohemi pas disa orësh për në Angli, ku qeveria e Madhërisë së Saj na ka ofruar me mirësi një mikpritje bujare.

Princeshat e tretë shqiptare që do të përgjigjet, Ruhija, fillon, gjithashtu, duke buzëqeshur.

— “A keni menduar,” e pyeta, “të qëndroni përgjithmonë në Angli” ?

Me këtë pyetje, buzëqeshja e saj simpatike u zhduk për t’u zëvendësuar me një shprehje urrejtjeje të ashpër. E preka në një pikë të dobët…

— “Ndoshta imagjinojnë,” vazhdoi ajo, “se vendi ynë është pushtuar përfundimisht dhe i nënshtruar ndaj italianëve. Çfarë gabimi ! Asnjëherë, shikoni, se ne nuk e kemi humbur shpresën në popullin tonë. Ai, ashtu si ne, ishte i befasuar dhe nuk mund t’i rezistonte të gjithë këtij dislokimi të forcave luftarake. Por sot, ai po zgjohet nga gjendja e tij letargjike dhe ka filluar të reagojë, kështu pushtuesit mund të fillojnë ta marrin vesh.”

— Kur mbreti Zog, vëllai juaj, do të bashkohet me gruan dhe fëmijën e tij pranë jush ?

Pyetja ime mbeti pa përgjigje. Por, para ardhjes së princeshave të Shqipërisë, kisha dëgjuar një bisedë mes dy burrave që duhej të ishin shumë të informuar. Njëri foli anglisht, ndërsa tjetri serbisht; nëpërmjet një përkthyesi, kuptova se mbreti së shpejti do të bashkohej me motrat e tij në Angli.

Por tashmë të tri princeshat ishin larguar, nisur drejt një vendi azili, që ato do ta braktisin një ditë, nëse fati dëshiron…

André Guerber/KultPlus.com

Motrat e Mbretit Zog në Paris në mënyrë anonime, intervista ekskluzive me to

Nga Aurenc Bebja

Gazeta franceze, “Paris-soir”, ka botuar të shtunën e 9 prillit 1938, në faqen n°5, një intervistë të veçantë të motrave të mbretit Zog (Myzejenit, Ruhijes dhe Maxhides), të cilat gjendeshin në kryeqytetin francez, në mënyrë krejt anonime, për të bërë blerjet e fundit me rastin e dasmës së vëllait të tyre, të parashikuar në fund të muajit prill të po atij viti.

Çfarë kanë rrëfyer ato asokohe për median franceze? Në vijim, do të gjeni tekstin e plotë, të sjellë në shqip nga Aurenc Bebja – Blogu “Dars (Klos), Mat – Albania” :

“Ato blejnë tualete për dasmën e vëllait të tyre.

Ndërsa mendonim se ato ishin në Londër, princeshat mbretërore të Shqipërisë janë në Paris. Një hotel luksoz i qetë, pranë « Etoile », është streha e tyre që prej javës së shkuar; ato kanë marrë dy apartamente me pamje nga rruga. Një ministër i ceremonive, z. Martini, i shoqëron ato.

Si është e mundur që tri gra të reja, ku disa fotografi të kohëve të fundit u kanë popullarizuar siluetën, të kenë qenë në gjendje të lëvizin në mënyrë anonime ?

Ky është sekreti i Myzejenit, Ruhijes dhe Maxhides. Një gjë është e sigurtë se kjo “lojë” e tyre i kënaq ato.

Motrat e mbretit Zog ecin në heshtje nëpër hollin e hotelit. Cila është më e bukur ? Ato janë të tria brune, të holla, jashtëzakonisht elegante; ato kanë flokë ngjyrë kafe të lidhura në cep, pak makijazh, pafundësisht të bukura. Kostum të vogël sportiv, çantën nën krah, kapele me një vello përpara.

Myzejen është më e madhja me trup, por edhe në moshë. Oh ! fare pak ; ajo është 27 vjeç, ndërsa motrat e saj janë 25 dhe 24 vjeç. Të dyja kanë sy të zinj të shkëlqyeshëm, ndërsa fytyra ngjyrë esmere e Maxhides ndriçohet nga një vështrim i butë dhe i qartë.

Ato flasin frëngjisht.

— Dhe kjo nuk është për t’u habitur, – buzëqesh njëra nga gratë e reja. Ne kemi bërë studimet tona në Lausanne (Lozanë) ; Kemi përfunduar para katër vitesh, dhe që atëherë kemi ardhur shpesh në Paris.

— Sepse ne jemi shpesh këtu ! – thotë Ruhija plot gëzim.

— Ne kemi ardhur për të parë motrën tonë, princeshën Senije Habid, e cila, e martuar, jeton në qytetin tuaj. Ajo është këtu në hotel, me ne. Ne kemi ardhur këtu për të blerë rroba, kapele dhe për të parë parfumeritë ! Ne shkojmë në teatër, në restorant, sepse ne kemi shije (gusto). Kësaj here, ne do të zgjedhim tualetet tona me rastin e dasmës së vëllait tonë, e cila do të mbahet më 27 të këtij muaji.

— E gjitha kjo për të ju thënë se jemi të zëna, – përshpërit me ëmbëlsi Maxhidja.

Ne nuk mund të qëndrojmë më gjatë me tri gratë e bukura që rrobaqepësi po pret. Ato, para se të hynin në makinë, paten një buzëqeshje që na dëshmoi se ato na falën për besdisjen tonë.

— Dhe ne nuk ëndërrojmë të lujamë në kinema ! – bërtasin të tria së bashku, duke qeshur.”

Georgette Mayou

https://darsiani.com/la-gazette/paris-soir-1938-motrat-e-mbretit-zog-myzejeni-ruhija-dhe-maxhidja-jane-ne-paris-ne-menyre-anonime-intervista-ekskluzive-me-to/