Kaltrinë Uka
Kthehu!
Se spazmë e ditëve ka gremis trupin tem t’hajthëm
tue t’kërkue mes shtrëngatave përnatë,
e regtimë e zemrës psalm përnatje asht ba.
Kthehu!
Njëjtës udhë ka je shkue
përmbi secilën gjurmë ikanake mbolla jasemin,
as n’dihatje s’e lash shpirtin gja tanden me harrue!
Kthehu!
Kur malli mpiks mes andrrave e plages pjergullën e rëndueme t’rënkimit
jargon puthjet zaptuese tue thellue n’asht sëmbimin.
Kthehu!
Se kurrë s’pat forcë asgja e jemja me t’harrue!
Skalitun t’ka me tan sekrecionin e trupit n’kurmin e hajthëm,
n’forma hyjzish t’kam rue farfurinë e syve,
pulitjen e çërpikëve mbërthye e kam me bulat e gishtave.
Kthehu!
Hyn thellë mbrenda dashnisë tem që t’pret,
nën harlisje t’tërbueme me u derdh n’aromën e lëkurës t’bardhë
se oshtima e papërmasë e klithmës
asht ba jehonë zhuritse e nepsit t’pashujtun.
Kthehu!
Se zjarri që djeg mallshëm ka shndërrue
mungimin e pamjes tande joshëse bashkë me feksjen e syve tue
n’vegimin tem t’dhembshëm.
Kthehu,
nën timbrin e këtij malli që po t’thërret!/ KultPlus.com
