Etiketë: Opera e Kosoves

Një magji e përjetshme: Udhëtimi unik i “Arrëthyesi-t” nën peizazhin e Baletit Kombëtar të Kosovës

Posted on by Kult Plus

Era Berisha

Fotografitë: Enes Sahiti

Interpretuar në dy akte, nën meloditë e muzikës së Pyotr Ilyich Tchaikosvky, baleti “Arrëthyesi” erdhi i bazuar mbi historinë “Arrëthyesi dhe Mbreti i Minjve” nga E.T.A. Hoffmann, mbrëmë brenda sallës AMC. Baleti Kombëtar i Kosovës, Orkestra e Operës së Kosovës dhe Kori i fëmijëve “Okarina” arritën të krijojnë një natë magjike ku u shpalos këndshëm një nga kryeveprat më të dashura të repertorit klasik botëror. Ky balet tashmë është jetësuar për të dytën herë për artdashësit e shumtë dhe duket qartazi që do vazhdojë si traditë vjetore, shkruan KultPlus. 

Para se mbrëmja të gjente pikënisjen e vetë, të pranishmit dalëngadalë po zinin vendet e tyre të rezervuara përballë skenës. Skena gjigante nën kujdesin e Ceren Incedursun, ishte e përshtatur për të rrëfyer historinë e baletit “Arrëthyesi”, një kryevepër e njohur dhe e dashur në mbarë botën për aftësinë e tij për të transportuar audiencën në një botë magjepsjeje, gëzimi dhe nostalgjie. Tërheqja e tij e qëndrueshme buron nga një përzierje e përsosur e muzikës, tregimit dhe kërcimit, secila duke kontribuar në hijeshinë e saj të përjetshme. 

Historia e baletit – një udhëtim nga pafajësia e fëmijërisë në sferat fantastike të imagjinatës – rezonoi universalisht. Ka ftuar audiencën të ëndërrojë duke rijetuar frikën dhe mrekullinë e zbulimit të një bote ku lodrat marrin jetë, lulet e borës kërcejnë në harmoni dhe ëmbëlsirat performojnë në festë. Kjo temë mahnitëse, e kombinuar me mjedisin e festave, e bëri “Arrëthyesin” një traditë bazë për familjet në mbarë botën. Vizualisht, “Arrëthyesi” është një festë për sytë. Skenat dhe kostumet luksoze shndërrohen në sfera magjike brenda Mbretërisë së Embëlsirave.

Ishte një pamje e bukur që të krijonte ndjesi të paparashikueshme. Skena qe e veshur me perde në ngjyrë të kuqe, teksa ekrani prapa gjatë aktit të parë shfaqte rënien e borës në mënyrë brilante. Një bredh i vitit të ri me disa dhurata poshtë tij, ishte epiqendra kryesore mbi të cilën rrethoheshin plotë balerinë e bashkë me ta edhe një tregim. Balerinat e vogla në anën tjetër, i dhanë hijeshi skenës teksa këmbët e tyre të vogla kur lëviznin, portretizonin mu atë ndjenjën e ngrohtë të shikuesve të ulur prapa tyre.  

Orkestra e Operës së Kosovës në krye kishte dirigjentin Renato Balsadonna dhe asistent dirigjentët, Lirjona Sylejmani dhe Edon Ramdani, të cilët shkëlqyen ta drejtonin orkestrën deri në perfeksion. Instrumentistët në anën tjetër dhanë gjithçka nga vetja. Orkestra nuk qe vetëm një sfond i baletit – por vetë shpirti i tregimit, duke frymëzuar emocione dhe atmosferë në çdo moment. Ata krijuan një vend të çudirave dëgjimore ku çdo instrument u bë një personazh më vete. Telat shkëlqyen si ngrica e parë në një mëngjes dimri, meloditë e tyre i ngrenë lëvizjet e balerinëve në lartësitë qiellore. Së bashku, orkestra dhe balerinët u sinkronizuan në mënyrë perfekte, si dy copëza të një frymëmarrjeje të vetme.

Instrumentistët pikturuan të padukshmen – valëvitjen e borës, vezullimin e dritës së yjeve, shushurimën e ëmbëlsirave të pirueteve në Mbretërinë e Ëmbëlsirave, ndërsa balerinët u dhanë formë të qëndrueshme atyre vizioneve. Çdo notë e shtyu historinë tutje, duke vendosur tonin për skenat e trilleve, rrezikut dhe triumfit. Muzika ka fuqinë të transformojë gjithçka, duke ndezur një magji që zgjat vazhdimisht, dhe këtë e ka krijuar mbrëmë Orkestra e Operës së Kosovës. Muzika ka rezonuar përtej veshit, deri në zemër.  

Me muzikën brilante nga Tchaikovsky dhe koreografinë klasike nga Ilir Kerni (sipas Marius Petipa, Lev Ivanov), u përçua një elegancë e festave, një vepër që na transportoi në një botë magjike ëndrrash që mori jetë nga çasti në çast. Ky balet qe një simbol i festimeve dimërore dhe një moment i përkryer për të përjetuar artin në gjithë madhështinë e tij. Gjithashtu, ato që erdhën si një simfoni ngjyrash, teksture dhe imagjinate, ishin kostumet e krijuara nga Elva Bella. Kostumet shkëlqenin nën reflektorët e shumtë të vendosur lartë, (kryesisht në ngjyrë të kaltër). Fustanet portretizuan pafajësi, teksa tregonin për shpirtin e ri të vajzave të reja brenda një aventure. Shumë tuta, shumë kurora, shumë bizhuteri e pëlhura vezulluese që shkëlqyen si vesa e mëngjesit, arritën ta përthekojnë këtë mbrëmje në një histori të bukur elegante dhe magjepsëse.

Po ashtu, si qershi mbi tortë kanë ardhur fëmijët e korit “Okarina”, që i dhanë baletit një dimension hyjnor. Zërat e tyre të pastër e engjëllorë u gërshetuan pa probleme në partiturë. Harmonia e tyre erdhi si një reshje e butë bore – një prani delikate por transformuese që përforcoi magjinë në skenë. Kur zërat e tyre bashkoheshin, duket se i bënin jehonë pafajësisë dhe mrekullisë. Çdo notë dukej se barte shpresat dhe ëndrrat e të rinjve, duke lëvizur nëpër hapësirë dhe duke u vendosur butësisht në zemrat e audiencës.  

Por, ylli kryesor, mbrëmë qe Trupa e Baletit Kombëtar të Kosovës. Lëvizjet e tyre u shpalosën si një përzierje magjepsëse e bukurisë dhe atletizmit, çdo hap një manifestim vizual i muzikës së Tchaikosvky. Balerinët rrëshqitnin shpesh, kërcenin dhe rrotulloheshin si pa peshë, trupat e tyre gjurmonin magjinë e historisë në ajër. Çdo lëvizje kishte kuptim, duke treguar një përrallë ëndrrash, betejash dhe mrekullish. Krahët e tyre valëviteshin si era nëpër degë të akullta, ndërsa piruetet e tyre të sinkronizuara krijuan një stuhi lëvizjesh, duke e kthyer skenën në një vend të çudirave dimërore.  

Pastaj, lëvizjet bëheshin të guximshme dhe dramatike. Kërcimet e larta e shpërthyese përçonin guxim dhe vendosmëri, ndërsa nuk munguan as hapat e mprehtë e të tokëzuar. Balerinët pasqyronin përplasjen e forcave, duke ndërthurur tensionin me tekat lozonjare. Çdo variant shfaqte një shije unike kërcimi. Puna delikate në majë të këmbëve dhe hapat e ndërlikuara u interpretuan magjishëm. Ata thuajse fluturonin me fuqi të personazheve të tyre, qofshin ato princërore apo të tjerë. Pati shumë kthesa që treguan forcë e përsosje. Trupa e BKK-së rrëfeu një simfoni të rrjedhshmërisë, teksa lëvizte sikurse një valë që imitonte shpalosjen e butë të luleve. Çdo lëvizje tregonte një kanavacë mrekullie, duke përzier mjeshtërinë teknike me magjinë e tregimit. Balerinët e shndërruan skenën në një ëndërr të gjallë, ku çdo kërcim sfidoi gravitetin dhe çdo kthesë e çoi audiencën më thellë në botën magjepsëse. 

Dua të veçoj katër solistët brenda këtij baleti: Mërgime Morina, Fatmir Smani, Jeta Musolli dhe Fisnik Smani. Hijeshia e tyre përfaqësoi një variacion unik në Mbretërinë e Ëmbëlsirave. Ata erdhën si xhevahire në një kurorë, secili duke ofruar një shije të veçantë dhe verbuese të artit. Solot e tyre nuk ishin thjesht kërcime, por histori të treguara përmes lëvizjes ku secila u shpalos me sharmin dhe karakterin e vet. Trupat e tyre të portretizuara si mëndafshi, qenë të mbushur me pakufi të shumtë lëvizjesh. Ritmet e tyre pasqyruan lëvizje të mprehta, të sakta, sikurse tingëllimat e një zileje. Hapat e shpejtë valëviteshin sa majtas e djathtas, për të treguar një ëndërr ngrohtësie. Ata sfidonin çdo gjë që dilte para tyre. Audienca pati rastin të hyjë brenda një shpërthimi energjik që tregonte për një atletikë të pastër, këmbë të fuqishme që tronditën vendin. Ata lanë publikun pa frymë, por edhe u bënë çelësi kryesor që ata të frymonin. Mishëruan elegancën dhe rafinimin. Krahët e tyre gdhendën harqe precize, piruetet vinin si fjolla dëbore. Ekuilibri i tyre dëshmoi magjinë e “Arrëthyesi-t”, duke na dërguar në një vorbull qiellore. Performancat e tyre ishin po aq të ëmbla dhe të larmishme sa edhe ëmbëlsirat që përfaqësonin, duke magjepsur audiencën me mjeshtërinë e tyre lirike dhe duke lënë një ndjenjë të vazhdueshme mrekullie.

Krejt në fund, ishin duartrokitjet e vazhdueshme për secilin protagonist që frymoi në skenë. Ovacion në këmbë kanë përjetuar të gjithë solistët, instrumentistët, dirigjentët dhe Trupa e Baletit Kombëtar të Kosovës, por vetëm atëherë kur të gjithë njëkohësisht dolën në skenë. Dukej se duartrokitjet e tyre të vakëta nuk i përshtateshin aspak hijeshisë që “Arrëthyesi” ka paraqitur mbrëmë. 

Baleti “Nutcracker” është një udhëtim verbues në një botë ku magjia dhe muzika ndërthuren, duke zgjuar shqisat dhe duke ndezur imagjinatën. Fillon në një prag të ftohtë të Krishtlindjeve, ku një festë madhështore shpaloset në ngrohtësinë e një shtëpie madhështore, e mbushur me të qeshura, të ftuar vals dhe shkëlqimin e një peme të shkëlqyer. Mes gëzimit, Klara e re merr një dhuratë kurioze nga kumbari i saj misterioz Drosselmeyer – një Arrëthyes prej druri që duket se mbart një magji të fshehtë. Ndërsa mesnata godet, Klara e gjen veten në një botë të transformuar ku pema e Krishtlindjes rritet në lartësi të larta dhe Arrëthyesi i saj lind, duke udhëhequr një ushtri ushtarësh lodrash kundër mbretit të frikshëm të miut. Beteja e tyre është e ashpër, por fantastike, me përplasje vezulluese me shpata dhe kërcime lozonjare. Kur fitohet fitorja, Arrëthyesi zbulohet si një princ i pashëm dhe së bashku ai dhe Klara nisin një udhëtim të jashtëzakonshëm. Nëpërmjet flokëve të dëborës që rrotullohen, ata rrëshqasin në Tokën e Ëmbëlsirave, një mbretëri vezulluese e sunduar nga Zana mbretërore e Kumbullës së Sheqerit. Këtu ata priten me një festë kërcimesh, secila më magjepsëse se e kaluara: ritmet e mprehta të kafesë arabe, kërcimet e zjarrta të kallamishteve ruse, lulet delikate që bëjnë vals në harmoni të përsosur. Çdo lëvizje, çdo notë e partiturës në rritje të Çajkovskit përshkruan një tapiceri të gjallë mrekullie dhe kënaqësie. Kreshendot e baletit me vallëzimin eterik të Zanës së Kumbullës së Sheqerit, lëvizjet e saj delikate dhe të sakta, si modele të gdhendjes së ngricave në xhamin e dritares. Kur ëndrra zbehet dhe Klara zgjohet pranë pemës, kujtimi i kësaj nate magjike mbetet – një kujtim i bukurisë së pakufishme që shtrihet vetëm përtej velit të realitetit.

“Arrëthyesi” do të mbetet një traditë vjetore, ashtu siç ndodh në të gjitha trupat e baletit anembanë botës, dhe mezi po presim atë të vitit 2025. 

Krejt në fund, në një prononcim për KultPlus foli Meriton Ferizi, Ushtrues i Detyrës së Drejtorit të Operës së Kosovës, i cili u nda i kënaqur me shfaqjen.

“Ky ishte bashkëpunimi jonë i parë si institucion i Operës së Kosovës me Baletin Kombëtar, ku kaluam shumë mirë me premierën dhe sonte besoj njëjtë edhe me reprizën. Arrëthyesi, është vepër që hyn në kategorinë e repertorit të vështirë, ku kërkon trupë profesionale të përgatitur shumë mirë si nga ana e balerinëve, ashtu edhe nga ana e instrumentistëve dhe gjithashtu koreografit e dirigjentit me shumë eksperiencë. Andaj, për orkestrën ishte një sfidë e një provimi të dhënë për këto vepra monumentale të vështira, që kërkojnë pjekuri e pervojë edhe për balerinët, instrumentistët e orkestrat me shumë traditë”, ka thënë ai.

Gjithashtu, Sinan Kajtazi, drejtori i Baletit Kombëtar të Kosovës për KultPlus ka thënë se publiku vazhdon të jetë i etur për vepra të tilla.

“Vitin që shkoi, kur për herë të parë realizuam “Arrëthyesin”, pamë se sa i etur është publiku ynë për vepra të tilla, pra për vepra madhështore të repertorit botëror. Ishte krejtësisht e natyrshme që ta konsideronim mbajtjen në repertor të kësaj shfaqjeje çdo dhjetor, dhe këtë vit ashtu vepruam. Si produksion, “Arrëthyesi” këtë vit ishte në një nivel shumë më të lartë se vitin e kaluar, pavarësisht vështirësive teknike që kemi, si mungesa e një teatri të mirëfilltë. Shpresoj që vitin e ardhshëm të arrijmë një nivel edhe më të lartë. Realizimi i një shfaqjeje të tillë, një kryevepër e repertorit botëror si “Arrëthyesi”, na bën një me trupat botërore, të cilat e kanë këtë shfaqje si pjesë të pandashme të fundvitit. Dua ta falënderoj institucionin e Operës së Kosovës për bashkëpunimin në realizimin e shfaqjes këtë vit, si dhe falënderoj të gjithë ata që në çfarëdo forme kanë dhënë kontribut të çmuar për të sjellë magjinë e “Arrëthyesi-t” për dy net radhazi”, ka thënë ai.

Një nga solistët e baletit Arrëthyesi, Fatmir Smani, për KultPlus potencoi se pati privilegjin për të qenë pjesë e këtij Baleti.

“The Nutcracker një shfaqje festive botërore ku çdo trupë e ka privilegjin ta ketë në repertuarin e tyre në fundvit. Për neve si BKK është viti i dytë me radhë që e kemi në repertuarin tonë. Në këtë shfaqje jam paraqitur në rolin e Princit, një rol mjaft sfidues nga ana teknike e lëvizjeve ku me kënaqësinë më të madhe e kam performuar dhe e kam shijuar pa fund. E gjithë trupa e baletit ka dhënë maksimumin e vetë që të realizohet ky projekt edhe pse pa teatër në një sallë të improvizuar, dhe jemi shumë krenarë për faktin që publiku ka shfaqur një interesim të jashtëzakonshëm dhe kjo na bën edhe më të përmbushur në aspektin artistik, poashtu na jep forcë që t’vazhdojmë përpara  duke shpresuar që vitet e ardhshme mos ta gjejë Arrëthyesin pa teatër”, thotë Smani.

Po ashtu, Elikona Hysaj Shala, drejtoresha e korit të fëmijëve “Okarina” për pjesëmarrjen e fëmijëve të këtij kori në këtë projekt gjigand është shprehur tejet e lumtur.

“Përshtypjet e mia sigurisht që nuk kanë të mbaruar për të mirë. Çdo herë në secilën mbrëmje që e shënojmë, bëhet çdo herë më e bukur se tjetra. Kjo vjen falë një emocioni të veçantë nga ky organizim. Përfshirja e Korit Okarina po ndodh për të dytën herë brenda këtij projekti të madh. Kjo shfaqje ka aq shumë elemente brenda, dhe ku kaq bukur e ka shkruar kompozitori Çajkovski, ku ka futur edhe pjesën korale të fëmijëve, jo rastësisht, në aktin e parë. Në  gjithë aktin e parë mbizotërojnë fëmijët në skenë dhe baleti kulmon me koralen e korit të fëmijëve në partiturë. Mbrëmë ishte një emocion i jashtëzakonshëm. Për fëmijët ka qenë një emocion i rrallë dhe një ndjenjë përgjegjësie edhe më e madhe përballë një orkestre dhe trupë e baletit, profesionale. Për në është një kënaqësi e madhe dhe mbi të gjitha një kujtim që nuk do të shlyhet asnjëherë”, thotë Hysaj-Shala.

Trupa e Baletit Kombëtar të Kosovës: Aulonë Nuhiu, Behie Murtezi, Donmir Bilalli, Drilon Podrimçaku, Elmedina Berisha, Fatmir Smani, Fisnik Smani, Ilir Krasniqi, Jeta Musolli, Kreshnik Musolli, Leonora Rexhepi, Liridon Mziu, Luljeta Ademi, Marigonë Hoxha-Beha, Mimoza Bytyqi, Mërgime Morina, Muhamet Bikliqi, Sabrije Spahiu, Sead Vuniqi, Shpëtim Mejtani, Vjollca Llugiqi, Teuta Krasniqi, Vlora Prizreni, Isa Beg Gjocaj, Erza Limani, Blerta Fanaj, Rigon Krasniqi, Nisa Krasniqi, Ensar Lutaj, Ersa Sopa. 

Fëmijët: Jana Përvetica, Erisa Ahmeti, Emy Rose Elshani, Dren Mustafa, Ami Gojani, Sira Rrahmani, Tiara Balaj, Alejna Prizreni, Ana Isufi. 

Asistente koreografie: Rovena Shqevi. 

Baletmaestre: Jeta Musolli. 

Mjeshtër i dritave: Mursel Bekteshi. 

Realizues i kostumeve: Shemsi Avdiu./ KultPlus.com 

Pa kulm mbi kokë por me shumë shkëlqim, Pafika e jonë me shpirtin e sopranos Adelina Paloja

Posted on by KultPlus

Ardianë Pajaziti

Pafika e Gocës së Kaçanikut nuk e ka komoditetin  e artisteve të operave të shteteve të zhvilluara, të cilat shijojnë edhe shumë repriza të një shfaqje operistike dhe kalojnë prej njërës në tjetrën shfaqje. Pafika jonë hoqi gërshetat menjëherë pas reprizës së dytë të shfaqjes “Goca e Kaçanikut”, ‘armët’ e shfaqjes dhe u nis për në Pejë, për të vazhduar rutinën e mëhershme, për të mbajte mësim me studentët e muzikës. Sepse, një soprano në Kosovë nuk është vetëm një soprano, për faktin se nuk mund të mbijetojë si e tillë. Një soprano në Kosovë mund të jetë një soprano, mund të jetë edhe një profesoreshë, mund të jetë pjesë e korit shtetëror, mund të jetë pjesë edhe e një projekti tjetër të jashtëm, por asesi nuk mund të jetë vetëm një soprano që mund ta shijojë magjinë e një shfaqjeje edhe për një kohë, edhe përkundër sakrificës e mundit të madh, që në fund audienca me shumë dashuri t’ia shtojë epitetin e dashur “Pafika jonë”.

Pafika jonë nuk i ka mbajt provat në sallën ku edhe është dhënë premiera, sepse Pafikës sonë ende nuk i është ndërtuar shtëpia e saj. Pafikës sonë dhe krejt trupës përcjellëse të shfaqjes “Goca e Kaçanikut” i është dashur të ushtrojnë në Sallën e Kuqe të Prishtinës, e më pas të barten për premierë dhe reprizën e parë në një sallë private, ku vetëm me provën gjenerale, shpejt e shpejt u është dashur të përshtaten me formatin e skenës së re.

Pafika jonë nuk ka pas një dhomë personale në prapaskenë, edhe përkundër peshës së madhe si artistja kryesore e shfaqjes, po prapa perdeve me gjithë trupën e shfaqjes, ata disi struken në qoshe të prapaskenës, e brenda pak minutave duhet të shndërrohen në shkëlqim të saj.

Kjo është Pafika jonë, që shpërfaqë në të njëjtën kohë edhe suksesin edhe sakrificën, edhe buzëqeshjen edhe trishtimin, edhe shkëlqimin në skenë edhe vuajtjet prapa skenës, por e lumtur, shumë e lumtur, për faktin se pikërisht asaj i është besuar ky rol historik për Operën e Kosovës, e cila vazhdimisht do të kujtohet si sopranoja që hapi perdet për këtë institucion me një shfaqje operistike kombëtare, institucion që mëton që në vitet në vijim ta ketë shtëpinë e saj operistike.  

E lodhur nga rruga, pas kthimit prej Pejës ku kishte mbajt mësim me studentët e saj, sopranoja Adelina Paloja përderisa fliste me mua, më thoshte se ende po e ka ndjesinë e gërshetave, e besa edhe shumë shpesh po prek brezin e saj, në kërkim të armëve (rekuizita të shfaqjes) .

“Më mungon Pafika”, thotë duke qesh Adelina Paloja, e cila nuk e fsheh kënaqësinë e suksesit të dy mbrëmjeve kur edhe e shfaqën shfaqjen “Goca e Kaçanikut”, shfaqje kjo me muzikë të Rauf Dhomit, regji të Nikolin Gurakuqit, libret të Jusuf Buxhovit e Ajmone Dhomit.

Adelina Paloja nuk ishte fare në këtë botë kur kompozitori Rauf Dhomi para 53 viteve e kishte rrumbullakuar këtë shfaqje operistike, por as kur para 45 viteve ishte shfaqë për herë të parë në Tiranë. Dhe se një rol i tillë do ti besohej pikërisht vajzës nga qyteti me ajrin më të ndotur të Kosovës, Obiliqit, por që po ky qytet çuditërisht ka nxjerr një artiste me zë kaq të kristaltë. Dhe se do ti shkonte roli i Pafikës, jo të gjithë e kishin perceptuar, vetëm për një fakt, se disa menduan se Adelina Paloja ka një fytyrë shumë të butë për karakterin e Pafikës, sepse Pafika në këtë shfaqje paraqitet si një vajzë lozonjare e deri te heroina, dhe kësaj të fundit i druheshin. Por Adelina Paloja përgjatë intervistës kujtoi fjalët e kompozitorit e regjisorit të shfaqjes: Edhe kompozitori Rauf Dhomi, edhe regjisori Nikolin Gurakuqi, të dy të nesërmen më thanë ‘Kjo është Pafika jonë’.

Po jo vetëm shtëpia operistike u mungon këtyre artistëve. Edhe shkollimi i tyre, literatura lë shumë për të dëshiruar. Adelina Paloja tregon për KultPlus se për herë të parë për shfaqjen operistike “Goca e Kaçanikut” kishte dëgjuar përgjatë shkollimit, por vetëm si literaturë, nuk kishin pas rast si studentë që të dëgjonin ndonjë notë nga kjo shfaqje operistike.

“Në momentin kur është vendosë që të punohet për këtë shfaqje, atëherë edhe është filluar të punohet në përpunimin e shfaqjes, sepse ishte një botim i vjetër dhe mezi shiheshin notat”, ka thënë Plaoja.  

Ajo vazhdon ta konsiderojë rolin e Pafikës si rol të një shfaqje historike për Kosovën, dhe se ndihet me fat që pikërisht ky rol i është besuar asaj. “Ndonjëherë e ke përshtypjen që karriera e juaj nuk përcillet sa duhet nga të tjerët, sidomos nga profesionistët. Po pikërisht rrugëtimi i artistit nëpër shfaqje të tilla, si brenda dhe jashtë vendit, rrumbullakojnë mozaikun e suksesit dhe të ofrohen edhe role të tilla. Mendoj se mu për këtë arsye mu ofrua roli kryesor i kësaj shfaqje, sepse kanë parë performancat e mia të shumta”, ka thënë Paloja, e cila e vetëdijshme për peshën e shfaqjes, tregon për hezitimet që kishte në fillim, por dëshira dhe dashuria për këtë shfaqje, sipas saj kanë triumfuar në pranimin e rolit, dhe që sipas Palojës mbetet vendimi më i mirë që ka marr në karrierën e saj artistike.

“Ne si artistë kemi pas mundësi që të performojmë me vepra botërore, por asnjëherë më nuk do të përsëritet shfaqja e parë operistike kombëtare e Kosovës.  Kjo shfaqje për jetë do të mbetet në histori, dhe për mua nuk do të kishte një moment më briliant.  Rolit të Pafikës ia dhash hakun, e po besoj që edhe muzikës operistike kosovare”, ka thënë Paloja.

Sopranoja Paloja është e lumtur për këtë prurje operistike, shfaqje kjo që ka përfshirë solistë të rinj e energji të re.

“Po uroj që Opera e Kosovës të shihet me shumë prioritet, në mënyrë që solistët të angazhohen sa më shumë. Edhe pse arritëm ta realizonim këtë shfaqje, për shkak të kostove të larta që ka një shfaqje, ne e mbyllëm këtë sezon me vetëm dy repriza, në mënyrë që të kthehemi prapë edhe me disa repriza në vjeshtë. E uroj që këto repriza të jenë më të shpeshta, me qëllim që tu jepet shansë të rinjve”, ka thënë Paloja, e cila ka shpjeguar se kjo shfaqje operistike, si e para kombëtare për Operën e Kosovës do të shfaqet edhe në Shqipëri e Maqedoni të Veriut, me qëllim që të prezantohet trupa e Operës së Kosovës edhe përtej Kosovës.

Paloja, e cila qysh e vogël është marr me muzikë, një vajzë që e para në familjen e saj ka qarë rrugën e karrierës artistike, pa pas atë bagazhin e privilegjeve familjare, tashmë është prezantuar edhe në skena të ndryshme të Evropës, e përgjatë këtij viti ka projekte edhe në Austri e Itali. Ajo vazhdon të punojë brenda Kosovës e herë pas herë të lëvizë edhe jashtë shtetit, por asnjëherë se ka parë si opsion që karrierën ta realizojë vetëm jashtë Kosovës.

“Nuk është zgjidhje që secili të synojë për të performuar vetëm jashtë vendit. Ne të gjithë jemi të vetëdijshëm se në vendet e jashtme ka shumë shtëpi operistike e shumë produksione, që shumë më lehtë se këtu mund të marrim edhe oferta. Por unë nuk e shoh atë zgjidhje, unë po besoj që institucionet e tona dita ditës po forcohen, dhe me patjetër bashkërisht duhet ti rrisim edhe profesionalisht. Unë do të vazhdoj të kem performanca jashtë vendit, por vetëm me lëvizje, asesi të shkëputem prej Kosovës”, ka thënë Paloja.

Duke kujtuar sfidat e shumta nëpër vite, qysh prej moshës së vogël ku i është dashur ti ndërrojë dy autobus për të ndjekur shkollën e muzikës, e deri të mosha e rritur, ku sipas saj shpesh herë i është bërë e padrejtë, ajo thotë se vetëm këmbëngulja të sjell role të mëdha, sikurse rolin e Pafikës, pasi që, sipas saj padrejtësitë e shumta përgjatë rrugëtimit, sidomos në fushën e artit, pothuajse janë shumë të shpeshta.

Duke bart mbi supe rolin kryesor që shënjon rrugëtimin e Operës Kombëtare të Kosovës, ajo tashmë ëndërron diçka tjetër. Skenat e mëdha prestigjioze sikurse “La skala” apo skena të ngjashme të mëdha, por sipas saj, jo me sforcim, se kërkesat e sforcuara sipas saj asnjëherë nuk e reflektojnë magjinë e skenës, por do të punojë shumë deri në një ngjitje të tillë skenike.

“Sikurse deri më tash që kam punuar pa sforcime, punë e angazhim që më solli rolin më të dashur që do ta ëndërronte çdo artiste, sepse si grua, unë me këtë rol përfaqësova heroinën tonë Pafikën, duke personifikuar shumë vajza e gra heroina shqiptare, e sukses më të madh nuk di që mund të ëndërrojë një artiste, sidomos kur kemi të bëjmë me sukës kombëtar. Pafika më ka plotësuar rrugëtimin në karrierën time artistike, dhe si të tillë do ta ruaj me shumë xhelozi”, ka thënë Paloja, e cila këtë sukses, thellë thellë ia dedikon prindërve e bashkëshortit të saj, që sipas Palojës, vetëm artistët e kuptojnë më së miri sakrificën e familjes, të cilët ndihmojnë aq shumë për një grimcë shkëlqimi skenik./ KultPlus.com

Opera e parë kosovare, “Goca e Kaçanikut” po vjen premierë pas 53 vitesh, nisin provat regjisoriale (VIDEO)

Posted on by Kult Plus

Përkundër faktit që “Goca e Kaçanikut” e kompozitorit Rauf Dhomi është opera e parë kosovare, ajo vetëm tani, pas gjysmë shekulli, po inskenohet për herë të parë në vendlindje, shkruan KultPlus.

Nën regjinë e Nikolin Gurakuqit, sot kanë filluar provat e para regjisoriale për të sjellë premierën e planifikuar më 22 dhe 24 shkurt të 2024-ës, në Sallën e Sportit “1 Tetori” në Prishtinë, shkruan KultPlus.

Premiera e kësaj shfaqje ishte planifikuar të jepej më 28 nëntor të vitit që e lamë pas, por për shkaqe teknike ajo u shty për muajin shkurt dhe me këtë rast po vjen si aktivitet kryesor për nderë të pavarësisë së Kosovës.

Meriton Ferizi, zëvendësdrejtor i Operës së Kosovës ka njoftuar përmes rrjeteve sociale se puna për përgatitjet e shfaqjes ka filluar me shumë energji, vullnet, profesionalizëm dhe pozitivitet.

“Prova e parë regjisoriale filloi me shumë energji, vullnet, profesionalizëm dhe pozitivitet, e udhëhequr nga regjisori i mirënjohur shqiptar Nikolin Gurakuqi me solistët dhe korin, për realizimin dhe inskenimin e Operës së parë Kosovare “Goca e Kaçanikut” të kompozitorit Rauf Dhomi, e cila do shfaqet për herë të parë e inskenuar në tërësi apo e kompletuar si (premierë botërore) në Kosovë, pas plot 53 vitesh së ekzistuari si vepër kombëtare. E gjithë kjo në kuadër të Pavarësisë dhe 25-vjetorin e çlirimit të Kosovës.
Urime dhe suksese të gjithë pjesëmarrësve”, ka shkruar Ferizi.

Kujtojmë që në këtë shfaqje operistike, në dy rolet kryesore janë sopranoja Adelina Paloja (Pafika) dhe tenori Ismet Vejseli (Trimori).

“Goca e Kaçanikut”, opera e parë kosovare, bënë fjalë për luftën kundër pushtuesve osmanë në anën e Kaçanikut dhe dashurinë e dy të rinjve: Trimorit dhe Pafikës. Këta dy ëndërrojnë për një jetë të lirë dhe të lumtur. Mirëpo tradhtari Rus Bashi i pengon, duke e akuzuar Trimorin për tradhti. Trimori burgoset, kurse Rus Bashi tenton ta rrëmbejë Pafikën. Në ndërkohë shokët e lirojnë Trimorin. Në momentin kur Rus Bashi e sulmon Pafikën, paraqitet Trimori, ndërsa Pafika arrin ta vrasë tradhtarin. Të gëzuar, të gjithë i këndojnë lirisë e dashurisë. / KultPlus.com

Histori dashurie, mashtrimi dhe triumfi vijnë përmes ‘Lo Speziale’, opera që shpërfaqi kapacitetin e studentëve të Operës së Kosovës

Posted on by Kult Plus

Vjollca Duraku

Foto: Meriton Ferizi

‘Lo Speziale’ (Farmacisti) e Josph Haydn, një operë komike e shkruar në tre akte, iu dhurua publikut në kryeqytet për herë të parë nga studentët e Operës së Kosovës në bashkëpunim me Orkestrën e Operës së Kosovës, shkruan KultPlus. Opera ‘Lo Speciale’ për herë të parë është shfaqur në shtator të vitit 1768, në hapjen e shtëpisë së re të operës në Eszterhaza (Hungari), e cila është një trimon dashurie mes katër personazheve e që vete ngërthen shumë dashuri, padrejtësi, përpjekje, intriga e mashtrime, dëshpërime, humbje dhe fitore. Në fund të së cilës triumfon dashuria e vërtetë, si një variant i veçantë i forcës më të madhe universale, Dashurisë.

Tre burra janë në kërkim të dashurisë ndaj një vajze re, të quajtur Grileta. Dashuri kjo e cila paraqet edhe njëherë karakteret e ndryshme njerëzore, të cilët veprojnë në mënyra të ndryshme, e ndonjëherë edhe të shëmtuara vetëm për të arritur atë që dëshirojnë. Në esencë kjo operë komike shpërfaqë atë se si veset njerëzore që në këtë rast ka qenë lakmia për të bërë për vete një vajzë të re, shpesh e bën njeriun t’i humbet vlerat të cilat mund t’i ketë një individ fisnik, i cili është në integritet me veten dhe mjedisin në përgjithësi. Opera paraqet përpjekjet, dashurinë dhe intrigat në emër saj, të cilat kanë ekzistuar pothuajse qysh me vetë ekzistencën e njeriut, e të cilat janë aktuale edhe sot në kohët post moderne. Opera komike po ashtu përpiqet të tregojë se çfarëdo forme e përpjekjes për të bërë për vete një gjë të caktuar, cila nuk ka në fundament, dashurinë e pastër, mund të qoj vetëm disa hapa më tej, dhe se demaskimi dhe dështimi është i pashmangshëm.

Në një skenë, me një ndriqim të vobektë dhe nën tinguj të lehtë filloi perfomancën Orkestra e Operës së Kosovë e përbërë nga 22 pjestarët e saj, nën dirigjimin e Chris McCraken. Errësira në këtë pikë dhe dëgjimi i tingujve në një skenë të tillë, ishte menduar mjeshtërisht për të parapërgatitur vëmendjen e publikut dhe ngadalë për ta vënë në valët e kësaj opere e cila më vonë edhe do të arrinte kulminacionin e saj.

Ndriqimi i njërës pjesë skenike, në të cilën u shfaq personazhi Sempronio, një farmacist i vjetër i cili është i pasionuar me leximin e gazetave, e zhvendosi vëmendjen e publikut në anën e majtë të sallës, duke i dhënë një ton pak më ndryshe. Me një gazetë në dorë, një glob afër dhe fotografi të varura në mur në një skenografi të dizajnuar në stilin që përkonte me kohën kur është krijuar kjo operë, Harris Bajraktari- Bariton ishte ai i cili paraqiti në skenë për herë të parë profesionalizmin dhe kapacitetin e lartë të studentëve të Universitetit të Prishtinës, të Klasës së Muzikës Kamerale, të profesoreshës universitare Besa Llugiqi. Këtë nivel të lartë të performancës më vonë e dëshmuan edhe sopranoja Elvira Mazhiqi në rolin e Griletës, tenori Rizah Jahaj në rolin e Mengones, mozosporanoja Dija Sadiku në rolin e Volpinos, dhe si Hapsikored Eranda Meka. Ky nivel i lartë i paraqitjes u mundësua edhe falë përshtatjes së mahnitshme që ndodhte me Orkestrën e Operës së Kosovës.

Në aktin e parë përveq Sempronios, që paraqitet duke lexuar gazetë, e i cili personazh dëshiron të martohet me Griletën, vajzë e re, paraqiten edhe dy të rinjë të tjerë të cilët shprehnin interesim për tu lidhur me të. Volpino ishte një i ri i pasur i cili paraqitet në farmaci me receta të cilat i kishte përshkruar vetë, vetëm sa për të rënë në kontakt me Griletën, e cila pas pak e refuzon duke i bërë të ditur se nuk kishte në plan që të fillonte diçka me të, gjë që bëriqë ai të largohej me nxitim. Kurse Mengone ishte personazhi tjetër i cili punonte në farmaci pa asnjë dijeni bazike për profesionin, vetëm për të qenë sa më afër Griletës, e për të cilin ndiente dashuri edhe kjo e fundit. Në këtë pikë ajo përpiqet ta inkurajojë Mengonen për të dal nga ndrojtja e tij dhe të shkojë t’i kërkojë dorën e saj te farmacisti. Përpos bisedave të cilat i zhvillonin, ata filluan të tregojnë intimitet mes tyre dhe gjatë shkëmbimit të puthjes ata zihen nga Sempronio i cili i përzë nga farmacia.

Kalimi nga akti i parë në aktin e dytë, u shoqërua me fikje të dritave të skenës dhe nga një pauzë e shkurtër nga personazhet e Operës dhe nga Orkestra e Operës së Kosovës. Pas pak qastesh në skenën e ndriquar shfaqet Grileta e mërzitur pasi mësuesi i saj, Sempronio i cili ishte i dashuruar në të, kishte kuptuar dashurinë e fsheftë të saj me Mengonen. Në këtë skenë Grileta po ashtu kërkon të sigurohet nga Mengone se a e ndiente edhe ai të njëjtën dashuri , i cili ngurron t’i përgjigjet, pasi ai ka frikë se mos përjashtohet nga  Sempronio. Këtu, Griletës së mërzitur, Semprono shfrytëzon rastin dhe për t’i propozuar martesë, ku kërkon një noter menjëherë për të hartuar kontratën e martesës. Dy të rinjtë tjerë që ishin të dashuruar pas saj po ashtu, Volpino dhe Mengone shfaqen si noterë dhe secili përpiqet të nënshkruaj kontratën e martesës në emrin e tij, e të cilin mashtrim e kupton farmacisti, duke bërë që të rinjtë të largohen shpejt nga skena.

Ndërsa akti i tretë paraqet Volpinon e maskuar si pasha, e cili është nën shoqërimin e shërbëtorëve të tij që kanë pamjen e  turqve. Por këtu Grileta e njeh ‘Pashain’, i cili pretendon të blejë farmacinë, por në fakt ai dëshiron të rrëmbejë Griletën. Në atë marrëveshje shkruan se në këmbim të kësaj pasurie kërkon dorën e Griletës. Të cilën marrëveshje Sempronio e pranon duke bërë që ai të bie pre e mashtrimit përsëri. Në këtë pikë Mengone maskohet si turk dhe arrin të marr nënshkrimin në një deklaratë të sajuar sikur është marrëveshja e turkut që i ofrohet Sempronios, e që në fakt ai nënshkruan që i jep Mengones dorën e Griletës, duke i shpallur të martuar zyrtarisht.

Skena e fundit e Operës ‘Lo Speziale’ ishte një skenë ku triumfoi dashuria e vërtetë, përkundër të gjitha problemeve dhe shkaktarëve të jashtëm, duke dhënë mesazhin kryesor se kur ekziston dashuria mes dy personave, ajo mund çdo gjë dhe tejkalon çdo sfidë.

Pas shfaqjes, në skenë u rikthyen edhe njëherë të gjithë personazhet dhe ata të cilët mundësuan që kjo operë të shfaqej para audiencës, e cila në këtë premierë ishte e shumtë në numër, duke falënderuar të pranishmit. Ky falënderim kthehej mbrapsht nën duartrokitjet e shumta të të pranishmëve në sallë.

Pas shfaqjes, në një prononcim për KultPlus foli edhe regjisorja Elikonë Hysaj-Shala, e cila  tha se ndihej shumë e lumtur që me këtë operë pothuajse kanë vendosur linjat e Operës së Kosovës, e të cilën studentët arritën ta përfunojnë me sukses, përkundër kërkesave të mëdha që ka vetë opera për të kënduar dhe aktruar njëkohësisht.

“Duke e marrë parasysh që këndimin gjatë aktrimit ta realizosh është e vështirë, kur të dyja të bëhen bashkë. Ka pasur disa momente ku është dashur të ketë shumë kujdes te lëvizjet e mëdha të këngëtarëve në skenë sepse vetë gjinia e operës, nuk të lë hapsirën për të aktruar pak më shumë se sa që duhet. Andaj unë si regjisore jam jashtëzakonisht e kënaqur për gjithë këtë arritje të studentëve që janë gjenerata e parë e Operës së Kosovës. Unë jam shumë  e lumtur që ne po vendosim linjat, solistët e rinjë të Operës së Kosovës dhe jam shumë e lumtur që këta sot prezantuan denjësisht. Në të ardhmen do të kenë sa më shumë aktivitete të tilla që ta forcojnë edhe më shumë veten si solistë, në të ardhmen e vendit tonë”, ka thënë regjisorja Hysaj-Shala.

Regjisorja, Elikonë Hysaj-Shala po ashtu ka thënë se kjo operë me mbështetjen e institucioneve do të mund të lëvizte edhe në qytetet e tjera të Kosovës duke mundur të shkëlqejnë dhe duke i dhënë publikut të njejtat ndjesi çfarë i mori mbrëmë në kryeqytet.

“Kjo trupë mund të lëviz edhe në qytete të tjera të Kosovës që t’i ofrojë më shumë edhe publikut të gjerë edhe një eksperienë se si mund të bëhet edhe një operë e vogël me një numër të vogël kasti, por të paktën ta sjellë muzikën dhe aktrimin së bashku dhe tq ndriqojnë në atë formë sikurse që ishte edhe sonte.  Unë mendoj që mbështetja e institucioneve nuk bën asesi të mungojë”, ka thënë më tutje regjisorja.

Më tutje për KultPlus foli edhe profesoresha universitare, Besa Llugiqi e cila e surprizuar tha se studentët e saj, nën ndikimin e emocioneve të publikut dhe përgjegjësisë profesionale, i kishin kaluar të gjitha pritshmëritë që ajo kishte pasur për këtë operë.

“Unë mendoj që i kanë tejkaluar pritshmëritë, ndoshta për shkak edhe të adrenalinës si dhe gjithë emocioneve që t’i jep publiku, dhe përgjegjësisë që ke në skenë, mendoj që ata e tejkaluan veten, mbi të gjitha kërkesat që i kemi bërë përgjatë kohës. Si duket këtë energji ata e kanë mbajtur të akumuluar për të na lënë surprizë për këtë natë. Jam jashtëzakonisht e lumtur dhe e kënaqur për këtë eksperiencë që ata e kanë pasur dhe që shpresoj të mos jetë e fundit për ta”, ka thënë sopranoja Besa Llugiqi.

Ndërsa për tematikën e operës profesoresha Llugiqi tha se ‘Lo Speziale’ është një operë komike e lezetshme në të cilën ka shumë satirë, në të cilën përqeshen veset e njerëzve, dhe kuptimi i së cilës në esencë ishte se intrigat dhe asnjë formë tjetër të cilën e sajon mendja, nuk mund të arrijë atë të cilën shpirtërorja e ka në synim, që në këtë rast ishte dashuria e vërtetë mes Griletës dhe Mengones.

“Në thelb është operë komike, dhe zakonisht në opera komike ka shumë satirë, përqeshen veset e njerëzve, këtu do të thotë vërehet që për dashurinë luftohet por në mënyra të shëmtuara. Kështuqë është  ajo që përqeshja e veseve të këqija të njerëzve që për një dashuri të vërtetë nuk mundesh që përmes intrigave dhe gjërave të tjera të mbërrijsh deri tek ajo që synohet, shpirtërorja. Kështuqë mendoj që është një tematikë e lezetshme, aktuale ndoshta, por që na ka bërë edhe për të qeshur”, ka thënë Sopranoja Llugiqi.

Ndërsa Elvira Mazhiqi, e cila performoi në rolin e Griletës tha se përgjatë shfaqjes kishte kaluar shumë mirë dhe se gjithsecili ishin të kënaqur me njëri-tjetrin.

“Sot kemi kaluar shumë mirë, të gjithë ne të katërit që sot kemi qenë prezent në  skenë ka qenë hera e parë të  themi para një publiku duke e realizuar një oper. Unë mendoj që ka dal shumë mirë edhe jemi të kënaqur gjithsecili me njëri-tjetrin. Provat kanë filluar shumë herët. Fillimisht kemi filluar me profesoreshën Besa në Fakultet. Ajo na ka njoftuar pak a shumë për idenë që ka pasur. Në fillim të them të drejtën e kemi pasur pak një ngurrim por secilën herë e më shumë është shtuar dëshira dhe me punë shumë, shumë të madhe dhe të palodhur krejt bashkë si ekipe ja kemi arritur parajush një inskenim të vogël të operës ‘Lo Speciale’, ka thënë sopranoja Mazhiqi.

Kasti i shfaqjeve do të vazhdojë të jepet edhe më 6 dhe  7 korrik nga studentët e klasës së muzikës kamerale të profesoreshës universitare, dhe sopranos së mirënjohur Besa Llugiqi./KultPlus.com

“Flauti magjik” vihet në skenë nga Opera e Kosovës

Posted on by Kult Plus

Ushtruesi i detyrës së drejtorit të Operës së Kosovës, Meriton Ferizi ka njoftuar se të enjten më 16 mars do të shfaqet opera “Flauti magjik” (version i përmbledhur).

Shfaqja do të jetë një bashkëpunim me produksionin artistik “Dragoi Blu-Tiranë” me pjesëmarrjen e disa nga artistët e (TKOBAP) dhe solistët e rinj-studentët e UART-dega e Kantos (Këndimit).

Flauti Magjik, është një operë në dy akte nga Wolfgang Amadeus Mozart, në një libret gjerman nga Emanuel Schikaneder.

Vepra është në formën e një Singspiel, një formë popullore gjatë kohës që u shkrua dhe që përfshin si këndimin ashtu edhe dialogët.

Opera u performua për herë të parë më 30 shtator 1791, vetëm dy muaj përpara se kompozitori gjenial Mozart të ndahej nga jeta.

Flauti magjik, vazhdon të jetë një nga operat më së shpeshti të shfaqura.

“Flauti magjik” vjen më 16 mars 2023, ora 19:00, në Klan Arena në Prishtinë. / KultPlus.com

Magjia e zërave shqiptarë u bënë bashkë nga Opera e Kosovës për një shfaqje të paharrueshme

Posted on by Kult Plus

Uranik Emini

Amfiteatri i Ri i Kosovës në Bibliotekën Universitare më 9 shkurt ishte skena e një koncerti spektakolar, me rastin e 15 vjetorit të pavarësisë së Kosovës. Opera e Kosovës, institucioni më i ri kulturor në vend, organizoi këtë manifestim në kuadër të programit përkujtimor të qeverisë. Publiku u trajtua me një program të larmishëm me vepra operistike, të interpretuara nga disa prej solistëve më të talentuar shqiptarë nga të gjitha trevat e vendit, shkruan KultPlus.

Publiku u përshëndet me një performancë befasuese nga Zana Abazi Ramadani. Me zërin e saj të bukur dhe praninë mahnitëse në skenë, ajo dha tonin për një mbrëmje të paharrueshme me muzikë dhe këngë. Publiku më pas u argëtua nga dyshja dinamike e Liridon A. Sadriut dhe Denik F. Prizrenit, të cilët dhanë një performancë të këndshme të një arie klasike.

Solistët dhanë një performancë të jashtëzakonshme, duke shfaqur aftësitë e tyre teknike dhe aftësitë vokale. Nga notat e larta të sopranos deri te tonet e pasura dhe të thella të baritonit, publiku ishte i mahnitur nga talenti i jashtëzakonshëm i shfaqur. Performanca ishte një festë e vërtetë e trashëgimisë së pasur kulturore të Kosovës, Shqipërisë, Malit të Zi, Maqedonisë së Veriut e Preshevës, dhe talentit të mahnitshëm që këto vende kanë për të ofruar.

Energjia në sallë ishte e dukshme teksa interpretuesit sollën gjithçka në skenë, duke e lënë publikun me shumë emocione, gëzim, frikë dhe frymëzim.

Në fund të natës, publiku u ngrit në këmbë, duke i dhënë interpretuesve një ovacion të merituar. Solistët u panë duke buzëqeshur dhe duke u ndritur nga krenaria, pasi e dinin se kishin lënë gjurmë te publiku.

Zana Ramadani tha për KultPlus se ishte nder dhe kënaqësi që interpretojë në Koncertin Solemn të organizuar nga Opera e Kosovës.

“Ishte nder dhe kënaqësi të interpretoja në Koncertin Solemn, organizuar nga Opera e Kosovës, në nder të 15 vjetorit të Pavarësisë së Kosovës, së bashku me kolegët nga të gjitha trevat shqiptare. Një natë e mrekullueshme me këngë të bukura nga thesari jonë kombëtar! Dua të falenderoj Operën e Kosovës për organizimin e kësaj nate të bukur”, thotë ajo.

Ndërkaq, Meriton Ferizi, në detyrën e zëvendës drejtorit të Operës, ka thënë për KultPlus se ishte nder dhe kënaqësi që ka bërë bashkë solistë nga gjithë trevat shqiptare për të performuar bashkë në Kosovë.

“Kjo ishte organizim për 15 vjetorin e Pavarësisë së Kosovës, si kalendar qëndror prej qeverisë dhe ne patëm fatin që të fillojmë me këtë aktivitet si institucion më i ri. Ajo çka e bëri më madhështore këtë jubile është mbledhja e solistëve nga gjithë trojet. Ne tani do të vazhdojmë me projektet e radhës që janë në program në kalendarin e Operës së Kosovës”, u shpreh ai.

Ferizi, gjithashtu njofton se në muajin mars do të ketë edhe një bashkëpunim me Teatrin e Operas dhe Baletit në Shqipëri.

Ndërkaq, sopranoja e skenës së Teatrit të Operës e Baletit në Tiranë e atij në Sofje, Ramona Tullumani pohoi për KultPlus se ndjehet shumë e lumtur që performoi në Prishtinë.

“Është kënaqësi e madhe të jem në Prishtinë pasi nuk kam ardhur shpesh. Unë jetoj në Sofje dhe Tiranë dhe këto dy publikë i shoh gjatë gjithë kohës. Do të doja që të isha më shumë në Prishtinë, pasi më pëlqeu ky publik. Më vjen shumë mirë që jeni të etur për koncerte, për shfaqje, për opera, për arie dhe një koncert me piano që ne e quajmë koncert normal, pa orkestër e gjëra të tilla, shfaq dashurinë që publiku ka për këto ngjarje”, thotë ajo.

Ramadani gjithashtu beson se me krijimin e një salle të Operas dhe Baletit do të shfaqet edhe më shumë talenti që Kosova ka, megjithatë beson se kjo gjë herët apo vonë do të bëhet dhe nuk duhet të ngutemi në këtë aspekt.

“Është normale që duhet një sallë, të performosh, të ndjehesh i lirë. Neve na u desht 2-3 vite që të bëhet ai rikonstruksioni i famshëm i Teatrit të Operas dhe Baletit. Neve na u desht të shkonim nëpër shtëpi të ndryshme të kulturës për të performuar. Megjithatë, këto gjëra kalojnë dhe do të vijë dita që Kosova do të bëhet me sallë, mjafton energjia e madhe që të organizohen këso lloj evente”, përfundon ajo.

Koncerti ishte një triumf i vërtetë për Operan e Kosovës, dhe një dëshmi e fuqisë së muzikës për të bashkuar njerëzit. Me solistët e talentuar, programin e larmishëm dhe mjedisin spektakolar, kjo ngjarje padyshim që do të mbahet mend si një moment kryesor i kalendarit kulturor të Operës së Kosovës. /KultPlus.com

MKRS prezanton logon e Operës së Kosovës

Posted on by Kult Plus

Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit ka njoftuar se Opera e Kosovës është bërë me logon e saj, përcjell KultPlus.

Përmes një postimi në Facebook, MKRS njofton se në mesin e gjashtë propozimeve, është përzgjedhur ajo e artistit Berin Hasi.

Postimi i plotë i MKRS-së

Opera e Kosovës bëhet me logon e saj e cila do të jetë një identitet i qëndrueshëm me të cilët do të përfaqësohet ky institucion.

Në konkursin publik të shpallur nga MKRS-ja, janë pranuar gjashtë propozime dhe në mënyrë unanime është përzgjedhur logoja e Berin Hasit.

Origjinaliteti, niveli estetik dhe kreativ, përdorimi i simbolit ‘Neum’ në krijimin vizual të frekuencës akustike, pasqyrimi artistik i veprimtarisë së Operës së Kosovës, përdorimi i një fonti të ri origjinal nga autori, janë disa nga arsyet e vendimit të jurisë së kryesuar nga Arlinda Hajrullahu teksa anëtarë tjerë ishin Alisa Gojani, Dhurata Ramosaj, Dardan Selimaj dhe Meriton Ferizi./ KultPlus.com

U rrit nën tingujt e zërit të së ëmës, sopranoja Besa Llugiqi sot përqafon skenat më të mëdha evropiane

Posted on by Kult Plus

Jeta Zymberi

Përqafoi skena të mëdha evropiane me artin e saj, duke dal nga vendi i fundit në Evropë që themeloi institucionin e Operës.

Përderisa “La Traviata” ishte historia që shënoi lindjen e institucionit të Operës në Kosovës, sopranon e njohur Besa Llugiqi e solli para publikut të saj me një rol që tashmë ajo e kishte mbizotëruar në skena të ndryshme evropiane, shkruan KultPlus.

Ditët e sotme ka një numër të konsiderueshëm artistësh që mbajnë gjallë botën magjike të operës, botë që e ka përfshirë edhe Besa Llugiqin.

Llugiqi, është sopranoja kosovare e cila qysh në fëmijëri e rritur nën tingujt e zërit të së ëmës, muzika ju bë frymëmarrje e lodrat me fëmijët e lagjes i neglizhonte duke i zëvendësuar me improvizimin e koncerteve në shtëpi, qoftë edhe e vetme.

Pasi ka kënduar për vite të tëra në shtëpi, erdhi koha të provojë edhe skenën.

Zëri i saj tani ishte më i pjekur dhe me peshë, gjë që i ka lejuar që qysh në fillet e saj të arrijë sukses të jashtëzakonshëm. Ndonëse edhe aftësitë e saj në aktrim fillimisht ishin disi të kufizuara, ato me kalimin e kohës kanë marrë thellësi dhe qëndrueshmëri.

Llugiqi, sot këndon me tone të argjendta dhe lëviz me hijeshi si një kërcimtare, ajo vjen krejt e natyrshme në skenë duke e rrëmbyer publikun krejt padashje.

Figura e saj e hollë dhe energjia e gjallë janë rezultat i ushqimit të shëndetshëm, aktivitetit fizik, disiplinës së gjimnastikës vokale, por mbi të gjitha e aftësisë së saj të jashtëzakonshme për t’u fokusuar në qëllimet e saj duke ndërtuar një kështjellë të forcës së brendshme.

Besa Llugiqi sot personifikon sopranon ideale: fuqi e madhe vokale, finesë në paraqitje dhe lëvizje vezulluese. Një artiste e paraqitur në skena dhe salla kocertesh të shumta nëpër Evropë, ajo, vazhdon të rritet.

E lindur në Prishtinë, më 1986, Llugiqi është fituesja e Çmimit të Madh të vitit 2013 në Konkursin Ndërkombëtar “Elena Nikolai” në Bullgari. Legato, debutimi i saj operistik në Teatrin Shtetëror të Operës së Tiranës si Liù në “Turandot” në 2011 çoi në angazhime në teatro të shumta operistike dhe festivale ndërkombëtare. Që atëherë, ajo ka bashkëpunuar me muzikantë të nivelit të lartë.

Besa në skenë ka interpretuar rolet e Donna Elvirës në “Don Giovanni”, Lauretta në “Gianni Schicchi”, Mimi në “La Boheme”, Lucia në “Lucia di Lammermoor”, Violetta në “La Traviata” dhe Liù në ” Turandot”. Ajo ka qenë gjithashtu e ftuar për të kënduar “Messe in A” nga Cesar Franck në Austri dhe Itali, si dhe si soliste në “Requiem” të Gabriel Faure në Shqipëri, si dhe “Requiem” të Mozartit në Bullgari. Në vitin 2018 ajo bëri debutimin e saj me Operën Baltike në Gdansk si Thais. Në vitin 2019 ajo debutoi rolin e Ines në L’Africaine të Meyerbeer, duke punuar në rolin e saj me regjisoren Vera Nemirova.

Besa Llugiqi së fundmi u bë sopranoja që mori edhe rolin më të kërkuar të letërsisë operistike, në një nga operat më të mëdha në botë “Faust” e Gounodit, ku debutoi në rolin e Margeritue.

Por gjithë ky rrugëtim e sukses, marrin krejt tjetër kuptim kur asaj i jepet rasti të interpretoj para publikut të saj, para njerëzve me të cilët është rritur e formuar, para artistëve që ajo i vlerëson aq shumë.

Në një intervistë ekskluzive për KultPlus, sopranoja Besa Llugiqi shpalos për lexuesit gjithë kthesat e saj jetësore, momentet dhe njerëzit që ju bën pikë referimi për të ndjekur rrugën e ëndrrave. Por, ajo flet edhe për muzikën, artistin e preferuar dhe teatrin ku ëndërron të interpretojë një ditë, rolin jetësor të cilin e pret t’i afrohet dhe mbi të gjitha angazhimin e saj mes karrierës dhe familjes si mbështetësin e saj kryesor.

Fotografia: Arben Llapashtica

KultPlus: Historikisht, me “La Traviata” lindi institucioni i Operës së Kosovës dhe ju bartët personazhin kryesor, atë të Violetës, na trego si e pritët ftesën dhe çfarë rëndësie ka për ju që keni interpretuar në veprën e parë që vuri themelet e këtij institucioni?

Besa Lluguqi: Roli i Violetës ka lënë gjurmë në zhvillimin tim artistik po asnjëherë se kam ndjerë më afër se para publikut tim. Jam e nderuar që kam bartur mbi supe rolin titullar në një ditë të jashtëzakonshme për artin operistik në Kosovë. Akoma njerëzit më urojnë rrugës dhe mua më është dashur kohë që të shkëputem nga gjithë ai emocion.

Një ditë historike për Kosovën por edhe për të gjithë ata që kontribuuan.

KultPlus: Në “La Traviata” në Prishtinë ju ndatë skenën edhe me baritonin Gëzim Myshketa, a është ky bashkëpunimi i parë me një artist shqiptar në një shfaqje operistike, nëse po na shpalos këtë përvojë?

Besa Llugiqi: Me Gëzimin kam pasur fatin të bashkëpunoj edhe në operën “Gianni Schicchi” në Tiranë, një eksperiencë e jashtëzakonshme, Gëzimi përveç se ka kënduar në rolin kryesor, në këtë rast babai i Lauretës, që unë debutoja në atë kohë, ai ishte edhe regjisor i shfaqjes dhe ka bërë një punë të mrekullueshme, sigurisht është një kënaqësi bashkëpunimi me një artist të kompletuar dhe një njeri të mirë siç është Gëzimi.

KultPlus: Me operën “La Traviata” jeni paraqitur edhe më herët në teatro të tjera evropiane, a mund të përshkruash ndjesinë e të qenurit para publikut evropian dhe atij kosovar?

Besa Llugiqi: “La Traviata” është opera që unë e shijoj pa masë si rol dhe interpretim, kam pasur fatin të interpretoj dhjetëra herë dhe është mirëpritur shumë sa herë që e kam interpretuar, por nuk përshkruhen ovacionet e të dyja netëve, njerëzit të përlotur, përqafime e urime që vinin shumë të sinqerta nga publiku e njerëz të artit, e për një numër të konsiderueshëm ka qenë hera e parë në një shfaqje operistike. Më kanë bërë shumë të lumtur, jam plot kurajo, një punë e investim i imi që u shpërblye në mënyrën më të bukur që mund ta imagjinoja.

KultPlus: Keni shkelur në skena mjaft prestigjioze, përderisa në Kosovë keni interpretuar në salla të improvizuara pasi Kosova vazhdon të mos e ketë Teatrin e Operas dhe Baletit, sa ju penalizoi ky fakt gjatë procesit në punë dhe cilat ishin sfidat me të cilat u desh të përballeni?

Besa Llugiqi: Është një urgjencë ndërtimi i një shtëpie operistike, një lehtësim për gjithë komunitetin artistik, një mundësi e mirë për qytetarin që të trajtohet denjësisht në çfarëdo qoftë ajo paraqitje artistike, operë, koncert apo balet. Duhet të ndihemi të civilizuar, mjaftë më me improvizime të skenës e sallës.

KultPlus: I lëm pak anash emocionet e “La Traviata” e i rikthehemi fëmijërisë, na trego pak si nisi lidhja jote me muzikën?

Besa Llugiqi: Si e vogël kam kënduar, kjo sipas nënës sime e cila ka mbjellë një dashuri të madhe për këngën, zëri i saj i bukur më ka përcjellur gjithmonë, këngët që na ka mësuar, pastaj dëshira ime për këngën ka qenë prezente në çdo moment. Unë nuk ju kam bashkangjitur lojërave me fëmijët e lagjes, loja ime ishin koncertet që i zhvilloja në shtëpi, qoftë edhe e vetme.

KultPlus: Çfarë të tërhoqi pas operës, kur ishte ai takimi juaj i parë që ndoshta të dha idenë se një ditë mund të bëhesh soprano?

Besa Llugiqi: Gjithçka lindi në shkollën e mesme të muzikës. Prof. Ahmet Dërguti, një njeri i urtë, profesionist dhe i njerëzishëm, përveç dëshirës për të kultivuar zërin, ai ka kontribuuar shumë duke dhënë shembullin e një njeriu të kulturuar, një mentori të denjë të cilin e madhëronte zemërgjerësia dhe njërzillëku që e karakterizon.

KultPlus: Cili ka qenë momenti më i vështirë në karrierën tënde, dua të them, i vështirë por edhe një kthesë, që solli një ndryshim të madh tek ju?

Besa Llugiqi: Momenti kur papritmas humb personin që të kishte dhënë shumë artistikisht, mentorja ime Christina Anghelakova, ka qenë një humbje e madhe po në të njëjtën kohë një shtysë dhe arsye që të mos dorëzohem asnjëherë. Christinen edhe sot e kam pikë referimi në çfarëdo situate që unë përballem, dhe akoma është prezente ne çdo interpretim që unë bëj sepse kam punuar shumë role me të edhe ato që ende nuk i kam debutuar e që janë në plan t’i interpretoj.

KultPlus: Jeni angazhuar në teatro të shumta operistike dhe festivale ndërkombëtare dhe keni bart mbi supe role të shumta, cili rol nga repertori juaj i gjerë është më i paharrueshëm dhe më kuptimplotë për ju?

Besa Llugiqi: Rolet që kam interpretuar secili në mënyra të ndryshme më ka rritur artistikisht dhe jam shumë e lumtur për gjithë atë repertor që kam interpretuar dhe zgjedhur me kujdes, mendoj që Lucia di Lammermoor është roli që më ka tjetërsuar, më sfiduesi, por rol që pas tij gjithçka për mua ka qenë më e lehtë. Një muzikë e mrekullueshme, një shkollë në vete.

KultPlus: Zëri juaj po rrugëton suksesshëm në vende të ndryshme, por në cilin teatër botëror ëndërroni të interpretoni një ditë?

Besa Llugiqi: Ka shumë teatro që do të doja të shkelja e të dëgjohej zëri im, por do e veçoja “Metropolitan”, kishte me qenë ëndrra ime.

KultPlus: Nëse ju jepet mundësia të përzgjidhni një artist botëror për të ndarë skenën bashkë, cili do të ishte ai emër?

Besa Llugiqi: Jessey Norman, por për fat të keq nuk jeton më, por gjithsesi është pikë referimi për mua, çdo ditë e dëgjoj, është një mrekulli!

KultPlus: Cila është gjëja më e këndshme në profesionin e këngëtares operistike dhe e kundërta?

Besa Llugiqi: Ka shumë gjëra që më bëjnë ta dua këtë profesion, muzika fillimisht, përmbajtja e rolit që interpretoj, njohja e shumë artistëve, atmosfera dhe energjia që japin, sfidohesh konstant dhe kjo më bënë të lumtur, e mban trurin e freskët me gjithë atë muzikë që duhet ta memorizosh. Ka shume benefite, ndërsa e kundërta është regjimi që duhet përpara dhe pas shfaqjes, kujdes në ushqim, ushtrime çdo ditë, investim konstant, adrenalinë e stres, udhëtimet për periudha të gjata e shumë sakrifica të tjera që i has rrugës.

KultPlus: Çfarë do të thotë muzika për ju?

Besa Llugiqi: Muzika për mua është uni im, ushqim i shpirtit, tundim i shpirtit njëkohësisht!

KultPlus: I kthehemi përditshmërisë suaj, çfarë lloj muzike dëgjoni ndërkohë që jeni e çliruar nga obligimet profesionale?

Besa Llugiqi: Më pëlqen shumë të ushtroj në piano, zakonisht një kohë të ditës e kaloj me pjesë pianistike dhe kjo për mua është relaksim.

KultPlus: Ëndrra juaj më e madhe si artiste, ende e pa realizuar?

Besa Llugiqi: Ëndrra ime është të interpretoj Tosca, rolin tim të preferuar, por kjo në kohën kur unë e ndjej që Tosca ime është gati. Kërkon kohë dhe pjekuri.

KultPlus: Si pushoni pas një produksioni të ngarkuar apo pas një sezoni të tërë rraskapitës artistik?

Besa Llugiqi: Me familjen, me vajzën dhe bashkëshortin. Për mua koha me Lune është e shenjtë dhe çlodhëse, ajo e udhëheq ditën time kur nuk jam me angazhime.

KultPlus: Cilat janë planet tuaja për të ardhmen?

Besa Llugiqi: Shumë koncerte recitale, shfaqje operistike si ‘Faust’, ‘La Boheme’, ‘La Traviata’, si dhe debutimi në rolin e Tatianas në operën “Eugen Onegin” të Tchaikovsky.

KultPlus: Krejt për fund, çfarë këshillash do t’u jepnit këngëtarëve fillestarë, çfarë duhet t’i kushtojnë vëmendje dhe ku duhet të kenë kujdes më shumë?

Besa Llugiqi: Mendoj që duhet të kthehen kah vetja e tyre që investimet të bëhen në zhvillimin e tyre artistik, në njohuri rreth të kënduarit, teknikës dhe interpretimit dhe të sfidohen sa më shumë me role, koncerte e interpretime të ndryshme, pa bërë kompromis më artin dhe punën e tyre. / KultPlus.com

Opera e Kosovës me “La Traviata” shpërthen përtej të zakonshmes, vulos profesionalizmin në interpretim

Posted on by Kult Plus

Era Berisha

E shkruar në tri akte, opera më ikonike e mjeshtrit të njohur Guiseppe Verdi me emërtimin “La Traviata” nën regjinë e bullgarit Ognian Draganoff, është jetësuar për herë të parë mbrëmë në qytetin e Prishtinës. “Jetën” ia ka dhënë magjishëm interpretimi i Operës së Kosovës në bashkëpunim me Operën Shtetërore të Stara Zagorës (Bullgari), Teatrit të Operës dhe Baletit në Tiranë (Shqipëri) dhe Filharmonisë së Kosovës, me ç’rast kjo ndërlidhje ka pruar emocione jashtëzakonisht të forta që më së miri vëreheshin nëpër lotët e dhjetëra njerëzve të pranishëm në sallën e sporteve “1 Tetori”, shkruan KultPlus.

Para se koncerti të gjente pikënisjen e vetë, të pranishmit dalëngadalë po zinin vendet e tyre të rezervuara përballë skenës së improvizuar në sallë. Me një pamje e formë krejtësisht ndryshe, skena gjigande merrte vëmendjen e gjithsecilit. E përshtatur për të shpalosur historinë e operës “La Traviata”, skena ishte “veshur” kokë e këmbë në ngjyrë të kaltër, teksa anash qe e vendosur një tavolinë rrethore me shtatë karrige të vendosura rreth saj, ndërsa në anën tjetër një divan në ngjyrë krem që pas pak do të mirëpriste uljen e personazheve. Ndonëse, ngjitësi i platformës së vendosur në skenë dallohej edhe nga rreshti i fundit i karrigeve në sallë, kjo nuk pengoi aspak në lëvizjen e lirshme e natyrale të protagonistëve. Në anën tjetër, reflektorët në ngjyrë të kaltër që të jepnin ndjesinë e të qenurit brenda një oqeani të thellë, i dhanë audiencës një përafërsi të pakrahasueshme. Por, ato ndryshonin me kahjen e shpalosjes së akteve, dhe kjo e shtrinte lehtazi ngrohtësinë e historisë së çdo personazhi.

Protagonistët e operës “La Traviata”: Besa Llugiqi (Violetta Valéry), Emanuele D’Aguanno (Alfredo Germont), Gëzim Myshketa (Giorgio Germont), Fitore Gjonbalaj (Flora Bervoix), Kaltrina Miftari (Annina), Urta Haziraj (Annina), Denis Skura (Gastone), Shaban Behramaj (Baroni Douphol), Dragan Ampov (Marchese D’ Obigny), Harris Bajraktari (Doktor Grenvil), Rizah Jahaj (Giuseppe, shërbëtori i Violetës), Jon Kosumi (Shërbëtori i Florës), Arbër Maliqi (Komisioneri) dhe Etrit Nura (Komisioneri), dhanë gjithë shpirtin e tyre për gjatë plot tri orëve. E gjithë energjia e tyre, pasioni për të hyrë në rolet operistike por mbi të gjitha, dashuria për të shfaqur një nivel botëror për herë të parë në kryeqytet, e ka përthekuar këndshëm historinë e “La Traviata”, një histori kjo e dashurisë tragjike mes kurtizanes Violetta dhe romantikut Alfredo Germont, të dy të vendosur kundër hipokrizisë së shoqërisë së klasës së lartë. Dashuria e Alfredos ndaj saj, e dërgon Violetën drejt aktit të vetëmohimit.

Opera “La Traviata” vendos në skenë një jetë që vetëm ëndërrohet me gjithë magjepsjen, gëzimet dhe dhimbjet e saj. Muzika e saj e kompozuar nga mjeshtri i operës – Verdi, i këndon lirisë, gjallëron pëshpëritjet me një finale me duete plot pasion nga zemrat e lënduara. Tërë ngjarja zhvillohet në Paris dhe në afërsi të këtij qyteti. Nga karakteri në karakter, protagonistët dilnin në kostumet e tyre që pothuajse ishin të shkrira ëmbëlsisht në trupat e tyre dhe e gjithë kjo vjen e realizuar nga puna e Boris Stoynovit. Me zërat e tyre buçues, unik e shpërthyes, solistët patjetër kanë dëshmuar për një nivel botëror, nëpërmjet së cilit shumë shpejt do arrijnë ta shndërrojnë Operën e Kosovës, ndër institucionet më të njohura në rajon dhe më gjerë.

Nga momenti që ora shënoi fiks 19:07, e deri në 22:04, ka qenë një orkestër e tërë poshtë skenës, që pa të, thjesht nuk do të mund të mendohej as ekzistenca e magjisë së krijuar mbrëmë me “La Traviata”. Instrumentistët kanë qenë ajo copa kryesore që ka kontribuar në shpirtin e operës, në ekselencën dhe përsosmërinë e saj. Në krye kanë pasur dirigjentin e njohur bullgar Nayden Todorov dhe lirisht mund të thuhet se çdo lëvizje e krahëve dhe duarve të tij, deri tek ngritja e trupit të tij deri në gishta të këmbëve, ka thyer limitin e perfeksionimit. Instrumentistët kanë lëshuar melodi e tinguj që kanë rrëqeth me ndjeshmërinë, gjendjen pezulluake që ofrohej nëpërmjet tyre dhe fuqinë që posedonin në një ambient aq të hapur. Dukej se harqet e instrumenteve e çanin atmosferën në grimca melodike që shpërndaheshin në atmosferë dhe bridhnin tek shpirtrat e audiencës.

Tri orë qenë të gjata për të qëndruar ulur në karrige të plastikës e për të lexuar një përkthim jo edhe aq të saktë të operës “La Traviata” në dy ekranet e vendosura anash skenës, por këtë e ka bërë me shumë durim audienca kosovare, e etur për të qenë dëshmitare e ndërtimit të Shtëpisë (Teatrit) së Operës dhe Baletit, një ndërtim që po vjen pas shumë sukseseve të dëshmuara të talenteve shqiptare, të cilët e meritojnë që shtëpinë e tyre të dytë ta kenë mu në Prishtinë.

Krejt në fund, ishin duartrokitjet e brohoritjet e vazhdueshme për secilin protagonist që frymoi, këndoi e luajti me aq shumë dashuri në skenë. Ovacion në këmbë kanë përjetuar të gjithë solistët, instrumentistët, regjisori e dirigjenti i kësaj opere që erdhi për herë të parë në Prishtinë. Pa dyshim që me një meritë më se të duhur, Opera e Kosovës, ka nevojë për këtë ngrohtësi shpirtërore të madhe që publiku mbrëmë ia dhuroi, me shpresën që nata e mbrëmshme të jetë hera e fundit që kjo operë interpreton në një sallë të tillë.

Për të treguar më shumë rreth vendosjes së kësaj opere në Prishtinë, për KultPlus foli sopranoja Besa Llugiqi, e cila interpretoi rolin protagonist, Violeten.

“Rolin e Violetes e kam bërë me dhjetëra herë por lirisht mund të them që si kjo që më dha publiku në Kosovë sonte, asnjëherë nuk e kam përjetuar askund tjetër. Opera si institucion veç është i hapur dhe po krijohen mundësi të reja për të gjithë artistët që do të vinë pas dhe janë duke punuar fort në këtë drejtim. Duhet shumë forcë e përkushtim për të çuar përpara mundin tonë, por edhe kjo është e vështirë për shkak të shtëpisë që nuk e kemi, megjithatë nuk është e pamundur. Kjo u tregua edhe sot. Nëse me të vërtetë punohet fort, organizohet mirë, atëherë ia dalim. Mbi të gjitha, në këtë projekt ka pasur shumë pasion, entuziazëm dhe secili është sakrifikuar në mënyrën e vetë për të dhënë maksimumin. Kjo ka qenë vulë për të vazhduar akoma më tutje”, ka thënë ajo.

Ndërsa, dirigjenti bullgar Nayden Todorov për KultPlus ka potencuar se është ndarë i habitur me ekzistencën e mundësisë për të pasur një performancë kaq të mrekullueshme në Prishtinë.

“Kjo natë ishte një përvojë e mrekullueshme. Unë e kam dirigjuar “La Traviata” njëqind herë, por kjo shfaqje sonte ishte shumë e veçantë për mua, dhe mendoj që ishte njëjtë për të gjithë këtu. Mund të ndjeja gjithë entuziazmin nga orkestra dhe nga solistët e mrekullueshëm. Mendoj që ky është një rast shumë i veçantë që njerëzit do ta kujtojnë përherë. Dhe jo vetëm sepse ishte i pari, por sepse ishte shumë, shumë i mirë. Do të doja që çdo herë kur njerëzit fillojnë diçka të re, të jetë aq mirë sa ka qenë kjo “Traviata” këtu. Nuk mund të shihja asgjë që nuk ishte e mrekullueshme. Kjo orkestër ishte shumë entuziaste për të bërë gjithçka siç duhet. Secili prej solistëve ishte shumë i veçantë. Jam i habitur që është e mundur të kemi një performancë kaq të mrekullueshme këtu. Mendoj se të gjithë ata që morën pjesë në këtë performancë sonte duhet të jenë vërtet krenarë për të”, thotë Todorov.

Kujtojmë që me 4 nëntor në Bibliotekën Kombëtare të Kosovës, u shënua një vjetori i inaugurimit të Operës së Kosovës. / KultPlus.com

“La Traviata”, vepra ikonike e Verdit vjen nesër premierë nga Opera e Kosovës

Posted on by Kult Plus

Një ndër veprat më ikonike të mjeshtrit të operës Giuseppe Verdi, do të shfaqet edhe në Prishtinë, përcjell KultPlus.

Produksioni i parë i “La Traviata” nga Opera e Kosovës në bashkëpunim me Operën Shtetërore të Stara Zagorës (Bullgari), Teatrit të Operës dhe Baletit në Tiranë (Shqipëri) dhe Filharmonisë së Kosovës vjen premierë më 15 dhe 17 dhjetor 2022.

Protagonistët e operës “La Traviata” janë: Besa Llugiqi, Emanuele D’Aguanno, Gëzim Myshketa, Fitore Gjonbalaj, Kaltrina Miftari, Urta Haziraj, Denis Skura, Shaban Behramaj, Dragan Ampov, Harris Bajraktari, Rizah Jahaj, Jon Kosumi, Arbër Maliqi, Etrit Nura.

Dirigjent është Nayden Todorov, regjia vjen nga Orgnian Draganoff.

Koncerti do të mbahet më 15 dhjetor në Sallën 1 Tetori, duke filluar nga ora 19:00, ndërsa repriza më 17 dhjetor. / KultPlus.com

Opera e Kosovës prezanton protagonistët e operës “La Traviata” të mjeshtrit Giuseppe Verdi

Posted on by Kult Plus

Një ndër veprat më ikonike të mjeshtrit të operës Giuseppe Verdi, do të shfaqet edhe në Prishtinë, përcjell KultPlus.

Produksioni i parë i “LA TRAVIATA” nga Opera e Kosovës në bashkëpunim me Operën Shtetërore të Stara Zagorës (Bullgari), Teatrit të Operës dhe Baletit në Tiranë (Shqipëri) dhe Filharmonisë së Kosovës vjen premierë më 15 dhe 17 dhjetor 2022.

Opera e Kosovës sot ka prezantuar edhe protagonistët e operës “La Traviata” e të cilët janë: Besa Llugiqi, Emanuele D’Aguanno, Gëzim Myshketa, Fitore Gjonbalaj, Kaltrina Miftari, Urta Haziraj, Denis Skura, Shaban Behramaj, Dragan Ampov, Harris Bajraktari, Rizah Jahaj, Jon Kosumi, Arbër Maliqi, Etrit Nura.

Dirigjent Nayden Todorov, regjia nga Orgnian Draganoff.

Koncerti do të mbahet më 15 dhjetor në Sallën 1 Tetori, duke filluar nga ora 19:00, ndërsa repriza më 17 dhjetor. / KultPlus.com

“La Traviata”, vepra ikonike e Verdit vjen premierë më 15 dhjetor nga Opera e Kosovës

Posted on by Kult Plus

Një ndër veprat më ikonike të mjeshtrit të operës Giuseppe Verdi, do të shfaqet edhe në Prishtinë, përcjell KultPlus.

Produksioni i parë i “LA TRAVIATA” nga Opera e Kosovës në bashkëpunim me Operën Shtetërore të Stara Zagorës (Bullgari), Teatrit të Operës dhe Baletit në Tiranë (Shqipëri) dhe Filharmonisë së Kosovës vjen premierë më 15 dhe 17 dhjetor 2022.

Koncerti do të mbahet në Sallën 1 Tetori, duke filluar nga ora 19:00. / KultPlus.com

Në kuadër të Operës së Kosovës fillon programi ‘EduOpera’ për nxënësit e shkollave fillore dhe të mesme të muzikës në vend

Posted on by Kult Plus

Sipas MKRS-së, në kuadër të Operës së Kosovës po fillon një program interaktiv për nxënësit e shkollave fillore dhe të mesme të muzikës në vend.

EduOpera është seri prezantimesh dhe koncerte për operën dhe artin lirik, dedikuar fëmijëve dhe të rinjve në qytete të ndryshme të Kosovës.

Një program edukativ që do të realizohet në bashkëpunim me 10 shkolla fillore dhe të mesme të muzikës në Kosovë, ndërsa nxënësit do të kenë mundësinë e njohjes nga afër me operën si formë muzikore, prezantim në teori e praktikë, këndim të arieve e dueteve të Operave të njohura botërore e kombëtare, praktikisht dhe me institucionin e ri të Operës së Kosovës. Kjo përmes studentëve të solo këndimit dhe solistëve tjerë të njohur të vendit, të cilët do të ndajnë eksperiencën dhe përvojën e tyre me nxënësit. / KultPlus.com

MKRS-ja shpall konkurs publik për dizajnimin e Logos së institucionit ‘Opera e Kosovës’

Posted on by Kult Plus

Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit shpall konkurs publik për dizajnimin e Logos së institucionit Opera e Kosovës, përcjell KultPlus.

Data e fundit për aplikim është: 31.03.2022.

Më poshtë gjeni detajet tjera për aplikim:

Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, shpall konkurs publik për dizajnimin e Logos së
institucionit Opera e Kosovës, themeluar me vendimin Nr.08-V-053, të datës 02.08.2021 nga
Kuvendi i Kosovës.

Vlerësimi i propozimeve do të bëhet nga një komision profesional i themeluar nga Ministria e
Kulturës, Rinisë dhe Sportit.

Kriteret e dizajnimit të logos:

➢ Të jetë origjinale, unike dhe të mos jetë imitim i ndonjë logoje ekzistuese.
➢ Të ketë pasqyrim artistik të veprimtarisë së Operës së Kosovës;
➢ Të shpreh funksionin dhe mandatin e Operës së Kosovës;
➢ Të jetë e veçantë, kreative, kualitative, profesionale dhe prezantuese;
➢ Të jetë dinjitoze për identitetin e Institucionit më të lartë kulturor në vend;
➢ Të jetë lehtësisht e kuptueshme;
➢ Të përçoj mesazh të qartë;
➢ Të jetë e dallueshme, t’i rezistojë kohës dhe të jetë e lehtë për tu mbajtur në mend;
➢ Të jetë e përshtatshme për vendosje në dokumente fizike dhe në paraqitje elektronike,
e lehtë për shtyp, në sfonde të bardha dhe të errëta;
➢ Të jetë lehtë e përdorshme në madhësi të ndryshme;
➢ Të ketë shpjegim të secilit detaj të propozuar në logo

Mënyra e aplikimit:

Logoja duhet të dorëzohet në pliko të mbyllura me shifër dhe pa emër të autorit në CD, (në të
kundërtën do të skualifikohet), bashkë me një version vektor të logos dhe po ashtu e shtypur
në kopje fizike.

Dosja e aplikimit duhet të përmbajë një manual të shpjegimeve të përmbajtjes dhe përdorimit.

Aplikacioni duhet të ketë mbishkrimin “Për dizajnin ideor të logos së Operës së Kosovës”

Dokumentet e kompletuara duhet të dërgohen personalisht ose me postë, në adresën e
mëposhtme:

Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit

Sheshi Nëna Terezë; Zyra e Prokurimit, Nr. 20; 10000, Prishtinë, Republika e Kosovës

Kush mund të konkurojë:

Të drejtë konkurimi kanë të gjithë artistët nga Kosova, rajoni dhe bota.

Konkursi është i natyrës garuese dhe ideja më e mirë e përzgjedhur do të shpërblehet me 5,000
€.

Të drejtat e autorit për propozimet e përzgjedhura barten nga propozuesi tek Ministria e
Kulturës, Rinisë dhe Sportit. / KultPlus.com

Koncerti Inaugurues i Operës së Kosovës mbrëmë solli magjinë operistike të nivelit botëror

Posted on by Kult Plus

Era Berisha

Interpretimi i Orkestrës së Filharmonisë së Kosovës, Korit të Filharmonisë së Kosovës dhe Baletit Kombëtar të Kosovës, mbrëmë nëpërmjet veprave operistike kombëtare dhe atyre botërore, duke përfshirë këtu ariet, koralet, uverturat dhe duetet e ndryshme, erdhi me inkuadrimin e sopranos Adelina Paloja, baritonit Armando Likaj, sopranos Arta Jasharit, sopranos Besa Llugiqit, mezzosopranos Flaka Gorancit, sopranos Kaltrina Miftarit, tenorit Liridon Sadriut dhe sopranos Zana Abazit, të cilët ndezën skenën si yje ndriçuese që po shpërthenin në secilën sekondë, prej momentit kur ora shënoi 19:10, shkruan KultPlus.

Koncerti inaugurues i Institucionit të Operës së Kosovës, i titulluar si “Opera Gala” portretizoi një literaturë operistike që fillimisht mbrëmë Orkestra e Filharmonisë së Kosovës, shënoi nisjen e këtij koncerti të magjishëm me veprën e kompozitorit të njohur Rauf Dhomi, ‘Goca e Kaçanikut’, nën dirigjimin e Edon Ramadanit, për të vazhduar me interpretimin e veprave të kompozitorëve botërorë si: Gaetano Donizetti, Giuseppe Verdi, Wolfgang A.Mozart, Charles Gounod, Giacomo Puccini dhe Georges Bizet, nën dirigjimin e Edon Ramadanit dhe Leonardo Quadrinit, ku krahas tyre nuk mungoi as edhe vepra e mirënjohur e kompozitorit Prenk Jakova “Mrika”, duke sjellë kështu vepra të cilat fuqishëm buronin nga zëri unik i performuesve të njëpasnjëshëm e hynin thellë brenda të pranishmëve për ti futur ata brenda fuqisë mbinatyrore të struktur në çdo melodi e tingull.

Para se koncerti të fillonte, të pranishmit ngadalë po mbushnin vendet e tyre të rezervuara përballë skenës në Sallën e Sportit në Pallatin e Rinisë dhe Sportit, e që kësaj radhe kjo sallë kishte marrë një formë krejtësisht ndryshe. Perdet e zeza e të lëshuara përgjatë gjithë hapësirës, reflektorët që gjithmonë ndërronin ngjyrën sipas programit, karriget blu, imazhet e shfaqura në sfondin mbrapa Orkestrës, podiumet, dritat e ngrohta e të ndezura, lulet e vendosura përgjatë skenës që rrethonte vendin ku Baleti Kombëtar do të performonte, instrumentet diversive që ishin të shtrira në karriget e vendosura për performuesit e të cilat posedonin një hijeshi të paparë kur heshtja kaplonte kohën, si dhe instrumenti i bukur ‘Harpa’ që dallohej dukshëm, ishin këto specifika që krijuan një atmosferë ku perfeksionimi kishte gjetur shtëpinë e përhershme të tij.

Ndërlidhja e dy institucioneve si ajo e Operës së Kosovës dhe Baletit Kombëtar të Kosovës, ishte diçka aq e përsosur dhe e mistershme, saqë ajo fuqi që arti operistik e i vallëzimit e posedon në një frymë të vetme, do të përshkruhej pothuajse si një ëndërr e pashpjegueshme, në të cilën njeriu përhumbet dhe rrezikon nga mos dalja e saj. Një ëndërr si kjo e jo nga ato të zakonshmet, erdhi posaçërisht nga kjo ndërlidhje që solli ngrohtësinë, paqen, krenarinë dhe lumturinë në një koncert të vetëm.

Në skenë, të veshur me të zeza ishin instrumentistët e Orkestrës së Filharmonisë së Kosovës të cilët së bashku me instrumentet si: violina, viola, violonçeli, kontrabasi, flauti, obo, klarineta, fagoti, korno, trumbeta, tromboni, tuba, timpani e perkusionet, përgjatë gjithë koncertit, pa ndalur, sollën interpretime të vazhdueshme të cilat i përngjanin atyre të nivelit botëror. Krahas kësaj Orkestre, ishte zëri i Korit të Filharmonisë së Kosovës, ai që plotësoi pjesën e fundit të një mozaiku operistik. Një mozaik ky tejet magjepsës që shpalosi vokalin unik të Korit dhe muzikën e veçantë mes të instrumentistëve që po performonin me një dëshirë të zjarrtë që nuk po mbaronte dot.

Në ndërkohë, veprat si: “Luicia di Lammermoor”, “La Traviata”, “Dasma e Figaros”, “Romeo et Juliette”, “Madama Butterfly”, “Dasma Arbëreshe”, “Nabucco” dhe “Carmen”, nën interpretimin e sopranove si: Besa Llugiqi, Adelina Paloja, Kaltrina Miftari, Zana Abazi Ramadani, Arta Jashari, Elona Sadiku, mezzosopranove Flaka Gorancit dhe Teuta Kurtit, tenorit Liridon Sadriu si dhe baritonit Armando Likaj, dëshmuan se porsi veshjet e tyre plot elegancë, mbrëmë vokalet e tyre po aq elegant, shpërthyen furishëm përmes teknikave mjeshtërore e lëvizjeve skenike, duke rrëmbyer zemrën e të pranishmëve, duartrokitjet dhe brohoritjet e së cilëve dëgjoheshin ende pa mbaruar veprat.

Për të treguar më shumë rreth krijimit të vendit më të mirë të mundshëm për Operën e Kosovës, për KultPlus foli kryeministri Albin Kurti.

“Sonte u dëshmua se ne kemi përmbajtje, kemi substancë, i kemi talentët tonë që kanë bërë shumë punë, kemi organizim të jashtëzakonshëm që erdhi deri te kjo mbrëmje historike për kulturën dhe artin tonë, meqenëse opera është shumë e vështirë, e këta ia kanë dalë fort mirë”, ka thënë ai.

Sipas tij, ky art i lartë e do edhe një infrastrukturë adekuate dhe se ata pa humbur kohë do të bëjnë hulumtimet për vendin me të mirë të mundshëm dhe gjithashtu për karakteristikat e nevojshme.

“Pra, meqë jemi në përfundim të këtij viti, pa dyshim që vitin e ardhshëm do të fillojmë përgatitjet ashtu që sa më parë të krijojmë kushtet për atë që dëshmuam sonte se nuk ngelim prapa vendeve të rajonit e mbase edhe më gjerë se kaq”, ka thënë Kurti.

Ndërsa, për të treguar për përshtypjet e tij rreth koncertit dhe procesin e provave, për KultPlus foli ushtruesi i detyrës së Drejtorit në Baletin Kombëtar të Kosovës, Niki Musolli.

“Jam shumë i lumtur që çdo ka shkuar sipas planit sepse ne e patëm premierën tonë para një jave e disa ditë e ka qenë goxha problematike, çështja e agjendës por për fat të mirë që është shtyrë në këtë datë dhe kemi pasur mundësi të përgatisim pjesën nga shfaqja ‘Karmen’ si dhe valësin në fund që është dashur të adaptohet nga shfaqja ‘Pushimi i Kalorësve’ me muzikë të Verdit nga Orkestra këtu”, thotë ai.

Sipas tij, provat janë mbajtur në sallën e tyre e të cilat kanë vazhduar deri në ditën e premte. Por, kjo punë e dy institucioneve, ishte tejet e madhe.

“Dy pjesët janë pjesë shumë shumë të bukura dhe janë bota komplet ndryshe nga njëra-tjetra dhe besoj se publikut i ka pëlqyer shumë”, përfundon Musolli.

Po ashtu, dirigjenti Edon Ramadani për KultPlus tregoi se si kapacitetet e të gjithë pjesëmarrësve u treguan sonte, por që të njëjtat janë treguar edhe shumë më herët.

“Ka qenë një organizim i madh duke pasur parasysh se vetëm në skenë kanë qenë rreth 120 muzicientë duke përfshirë Korin dhe Orkestrën, pastaj natyrisht dhe Baleti i Kosovës i cili e zbukuroi tërë këtë organizim e po ashtu edhe në prapaskenë ka qenë një ekip i madh i cili ka punuar për tërë këtë projekt. Kjo nuk është hera e parë që ne realisht po dëshmojmë se mundemi të fillojmë një Operë e punimin e shfaqjes operistike sepse ato janë bërë edhe më herët prandaj tani është momenti që të kemi objektet tona kur ne do të mund të ushtronim veprimtarinë tonë dhe të fillojmë me shfaqjet operistike”, thotë Ramadani.

Sipas tij, kapacitetet u treguan edhe sonte e janë treguar edhe shumë më herët.

“Pas disa vitesh, unë besoj shumë që do të kemi mundësinë që ti kemi dy Orkestra të plota, dy Kore të plota, të cilat do të mund të funksionin edhe në mënyrë të pavarur pa problem. Ishte një program operistik meqenëse ishte festimi i inaugurimit të Operës së Kosovës e veçoria e këtij programi ishte repertori tejet i larmishëm”, përfundon ai.

Kurse, mezzosporanoja Flaka Goranci për KultPlus ka thënë se për të ka qenë një ndjenjë e veçantë këndimi për inaugurimin e institucionit të Operës të Kosovës.

Sipas saj, kjo mbrëmje arrin të krahasohet me koncerte shumë me të mëdha që zhvillohen në vende të tjera dhe të tilla që marrin epitetin si gala-koncerte.

“Mendoj që tash na pret një punë mjaft e madhe. Ne kemi parë që kemi gjithë trupën për të krijuar një shtëpi të operës dhe mendoj se patjetër do të jetë punë e madhe e Qeverisë për të arritur të ndërtojë shtëpinë, një objekt si secili institucion që e ka shtëpinë e tij”, ka thënë ajo.

Opera e Kosovës e solli këtë koncert në bashkëpunim me Filharmoninë e Kosovës.

Fotografitë: Majlinda Hoxha & Arben Llapashtica / KultPlus.com

MKRS prezanton posterin e Koncertit Inaugurues të Operës së Kosovës

Posted on by Kult Plus

Njëzet e pesë tetori shënon Ditën Botërore të Operës, respektivisht ditëlindjen e kompozitorëve Georges Bizet dhe Johann Strauss II, të cilët konsiderohen krijuesit e operës dhe operetës më të famshme në botë.

”Në këtë ditë kur shtëpitë operitistike, teatrot dhe adhuruesit e muzikës bashkohen për të njohur vlerat e artit operistik, kemi kënaqësinë t’ju prezantojmë posterin e Koncertit Inaugurues të institucionit të Operës së Kosovës, i cili do të mbahet më 31.10.2021 në Sallën e Sporteve të Pallatit të Rinisë dhe Sportit në Prishtinë”, thuhet në njoftimin e Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sportit.

Propozim-vendimi i Qeverisë së Kosovës për themelimin e Operës së Kosovës u miratua më 3 gusht të këtij viti me 75 vota për dhe pa asnjë votë kundër apo abstenim. Opera e Kosovës do të hapë dyert për shfaqje operistike në vitin 2022. / KultPlus.com

MKRS vazhdon përgatitjet për koncertin inaugurues të institucionit të Operës së Kosovës

Posted on by Kult Plus

Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit po vazhdon përgatitjet për koncertin inaugurues të institucionit të Operës së Kosovës, përcjell KultPlus.

Përmes një njoftimi në Facebook, MKRS njofton se proces në vazhdim do të përmbyllet deri më 05.10.2021 ku përmes audicionit profesional dhe plotësisht anonim do të vlerësohen 127 kandidatë për profilet e orkestrës dhe korit.

KultPlus ua sjell njoftimin e plotë të MKRS-së:

Sot nga mëngjesi, kanë filluar audicionet për koncertin inaugurues të institucionit të Operës së Kosovës.

Ky proces në vazhdim do të përmbyllet deri më 05.10.2021 ku përmes audicionit profesional dhe plotësisht anonim do të vlerësohen 127 kandidatë për profilet e orkestrës dhe korit.

Procesi zhvillohet në Sh.F.M. “Prenk Jakova” në Prishtinë duke respektuar masat anti Covid-19.

Ekipit profesional dhe gjeneratës së re të skenës muzikore në Kosovë ju urojmë punë të mbarë dhe sukses./KultPlus.com

Meriton Ferizi emërohet Ushtrues i Detyrës së Drejtorit të Operës së Kosovës

Posted on by Kult Plus

Janë marrë dy vendime shumë të rëndësishme për Institucionin e Operës së Kosovës.

Meriton Ferizi është emëruar Ushtrues i Detyrës së Drejtorit të Operës së Kosovës.

Ushtruesi i Detyrës së Drejtorit të Operës ushtron të gjitha të drejtat dhe obligimet e përcaktuara për pozitën e Drejtorit të Operës së Kosovës, veçanërisht inicion, zhvillon dhe administron të gjitha procedurat për krijimin e kushteve të nevojshme të të punësuarve në institucionin e Operës, në bashkëpunim me Ministrinë e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, në përputhje me legjislacionin në fuqi.

Gjithashtu është emëruar Këshilli përgatitor për inicimin dhe funksionalizimin e institucionit të Operës së Kosovës.

Këshilli ka këtë përbërje:

Merita Juniku,
Inva Mula,
Dardan Selimaj,
Rreze Kryeziu Breznica,
Besa Luzha,
Edon Ramadani,
Mehdi Uka.

Këshilli përgatitor është i mandatuar të kryejë detyrat dhe përgjegjësitë për funksionalizimin e institucionit të Operës së Kosovës, duke përfshirë organizmin e brendshëm, hartimin e akteve nënligjore të nevojshme, krijimin e kushteve adekuate infrastrukturore për punë, planin vjetor të punës etj.

Bashkangjitur gjeni dy vendimet e plota:

https://www.mkrs-ks.org/repository/docs/Vendimi-ud_drejtor-opere.pdf?fbclid=IwAR204icXlJ1V7HG2Jsa8d8n3lcPiNbPlXBqecdsNnvu601D19-shUSIJhbM

https://www.mkrs-ks.org/repository/docs/Vendim-Keshilli-operes.pdf?fbclid=IwAR2G6HmNLV3vedliK1sqTiMOIWOEYPkqwWvvWptPya790fgkRze1TgWgWQs / KultPlus.com

MKRS publikon thirrjen për instrumentistë dhe koristë për koncertin inagurues të Operës së Kosovës

Posted on by Kult Plus

Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit në bashkëpunim me institucionin e Operës së Kosovës ka hapur thirrjen publike për instrumentistë dhe koristë për koncertin inaugurues të Operës së Kosovës, përcjell KultPlus.

Për të gjithë të interesuarit, dokumentet të cilat kërkohen për të aplikuar janë:

–Për profesionistë të fushës: CV, Diplomë e përfundimit të studimeve në fushën përkatëse (Bachelor/Master)

–Për studentët e muzikës: CV, Dëshmi për ndjekjen e studimeve në fushën përkatëse, Dokumenti i identifikimi.

–Përzgjedhja e instrumentistëve dhe koristëve në Operën e Kosovës, bëhet përmes audicionit, njofton Ministria e Kulturës.

Në linkun më poshtë do të gjeni formularin dhe partiturat për tu përgaditur për audicion. / KultPlus.com

Konkurse – Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit (mkrs-ks.org)

MKRS hap thirrje publike për instrumentistë dhe koristë për koncertin inaugurues të Operës së Kosovës

Posted on by Kult Plus

Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit në bashkëpunim me institucionin e Operës së Kosovës hap thirrjen publike për instrumentistë dhe koristë për koncertin inaugurues të Operës së Kosovës.

Gjeni të bashkangjitur linkun për aplikim:https://www.mkrs-ks.org/?page=1,22 / KultPlus.com

Kosova bëhet me institucionin “Opera e Kosovës”, e miraton Kuvendi i Kosovës

Posted on by KultPlus

Me 75 vota për  është miratuar Propozim-vendimin i Qeverisë së Kosovës për themelimin e institucionit te Operës së Kosovës si institucion i shërbimit publik.

Ky propozim dështoi të miratohej në votimin e parë.

Pas kësaj Kuvendi ka vazhduar debatin parlamentar në lidhje me punën 100 ditore të Qeverisë./ KultPlus.com