Poezi nga Nerimane Kamberi
Nuk pat borë,
as mysafirë nuk patem,
pak zbukurime, shumë pak, gati hiç,
gjithçka ishte ndryshe këtë 31 dhjetor.
Nuk përgatita pulë,
edhe pse i kemi pre në fundvere,
ato ditë kur na le.
As valle, as përqafime.
Vetëm gishti që rrëshqiste në ekranin e telefonit,
tu i kërku fotografitë e festave bashkë,
shkëmbimin e dhuratave.
Djali më tha se patëm momente të bukura vitin që lamë pas.
Ah? T’i rilexoj poezitë e mia.
Dhe kur qielli në katund u ndriçua
me qindra fishekzjarre,
desha të ta uroj vitin e ri,
lypa nje yll lart, më të ndriçueshmin,
i lëviza buzët,
urime, nanë.
Filloi të fryej
a ishe ti?
U ktheva brenda,
tu ofshamë,
shyqyr shkoi ky vit.
Ardhtë më i mirë.
E qetësia ra. / KultPlus.com
