‘Bëj dashuri me një tregtar për të cilën djeg aloe’

Poezi nga Jesús Munárriz

Për atë shkëlqim (Saikaku)

Unë jam një geisha-ë japoneze
e shekullit të tetëmbëdhjetë,
e re dhe e bukur.

Bëj dashuri me një tregtar
për të cilën djeg aloe,
ngroh sakè*
e luaj në shamisen*

e pastaj zbërthej korsenë
e trupit tim ngadalë,
duke i zgjidhur lidhkat
po ngadalë- ngadalë.

Oh ç’shkëlqim i hatashëm
në natë!

Në agim, ai do kërkojë letër
dhe furçë, unë do t’i përgatis bojën,
dhe me të ai do të skicojë shenja elegante.

E ajo Natë, do ta gjejë
shkëlqimin disa shekuj më vonë;
duke lexuar Saikaku-n.

Përktheu: Herman Çuka / KultPlus.com

Mahnitje e muzgut

Poezi nga nga Hakushū Kitahara

je si kënaqësi e puthjeve
të fundme, rrëshqitur regëtimave…

pikon prej Qiellit gjak i padukshëm
si nga ulërima e një bishe
të plagosur, që është duke vdekur…!

Pse dhemb kaq shumë , përse?

Ah’ ti ngjyrë e melodisë së muzgut,
ti shkëlqimi i heshtur.

kënaqësi e puthjeve … mërmërimë …

Ti puthje e dhunshme,
shtohesh në melodi mishtore,
zbehesh e merr fytyrë
prej bishe të lodhur!

Tashmë, më sodit përvjedhur
nga ana tjetër e dritares
së mjegulluar e më nëm hezituar.
Ti puthje, violë e çmëndur,
kërcyer mbi buzë.

E paskëtaj si të jem përplasur lakuriq mbi një mur arseniku më përvëlon i gjithë trupi,
ndërsa tutjetej si për zili
kërcen mahnitshëm Dielli
i purpurt i perëndimit.

Përktheu: Herman Çuka / KultPlus.com

‘Një poezi nga ato, të lindura prej skutave t’errta të mureve’

Poezi nga Eunice Arruda

Rrisk

Një poezi të lirë
nga gramatika
nga tingulli i fjalëve
të çliruar nga shkrimi.

Një poezi simotër
nga të gjitha poezitë
që pijnë burimin
e ndritin, gurët në diell.

Një poezi pa shijen
nga e imja
pa atë gjurmën që lënë
dhëmbët, kafshuar shtyllën
kurrizore.

Një poezi nga ato,
të lindura
prej skutave t’errta
të mureve,
me fjalë të varfra
me fjalë të dekompozuara,
por të lira për të vendosur vetë ato,
nëse duhet të shkruhen,
ose jo.

Përktheu: Herman Çuka / KultPlus.com

“Derisa të arrij atje ku është zemra jote e trishtuar”

Poezi nga William Butler Yeats

Të gjitha fjalët që mbledh,
Të gjitha fjalët që shkruaj,
Ato duhet të hapin
pa u lodhur krahët e tyre,
dhe mos ndalojnë
kurrë në fluturimin
e tyre,
derisa të arrij atje
ku është zemra jote
e trishtuar,
e trishtuar,
dhe natën t’këndoj për ty
veç për ty…

Përktheu: Herman Çuka / KultPlus.com

“Të bukurat e të trishtat letra që aromën tënde mbajnë”

Poezi nga Erich Fried

Zarfin tënd
me dy pulla,
të verdhë
e të kuqe:
I mbolla
në një vazo lulesh.

Dua,
t’i ujis çdo ditë.
Dua
që letrat e tua,
të lëshojnë
sythe.

Të bukurat
e të trishtat
letrat.
Letrat
që aromën
tënde mbajnë.

Por, do të duhej t’a kisha
bërë shumë kohë më parë
jo tashmë
që viti ka shënuar fundin.

Përktheu: Herman Çuka / KultPlus.com