S’kam nevojë për para. Kam nevojë për ndjenja, fjalë, fjalë të zgjedhura me urti, për lule të ashtuquajtura mendime, për trëndafilë të ashtuquajtur prani për ëndrra që banojnë pemëve, për këngë që çojnë peshë statujat në vallëzim, për yje q’u pëshpërisin dashnorëve rrëzë veshit. Kam nevojë për poezi, kjo magji që djeg rëndesën e fjalëve, që zgjon ndjenja dhe fal ngjyra të reja. Poezia ime është e rrufeshme si zjarri më përshkon gishtërinjtë si një rruzare. Nuk lutem ngase jam poeti i gjëmës që hesht, hera-herës, dhimbjet e një lindjeje mes orëve, jam poeti që çirret dhe luan me britmat e veta, jam poeti që këndon dhe s’gjen fjalë, jam kashta e thatë mbi të cilën rreh tingulli, jam ninulla që përlot fëmijët, jam mendjemadhësia që vetërrëzohet, jam petku i hekurt i një lutjeje të gjatë të hidhërimit të shkuar që s’sheh dritë./KultPlus.com
Burri im është i barabartë me Zotin. Burri im është i barabartë me perënditë. Nëse më prek unë ndjehem grua dhe ndiej ujin që rrjedh në liqet e jetës. Burri im është një kalë race që vrapon ndërsa unë kalorëse e pavlerë përdhe s’luaj vendit burri im është një kitarë e lumtur dhe unë jam kënga e tij por ai s’më këndon asnjëherë përse? Pres që kitara të bëhet copë e çikë për të jetuar… Burri im është një burrë katil burri im është lutja ime është i njëjtë me Rilken dhe Garsian është i njëjtë me Savonarolën por burri im prek të tjera baqthe e të tjera flokë është bujar me vashat e praruara dhe mua më lë të mjerë prej pleqërisë dhe jetës të vdes për të. Burri im nëse zhvishet e ka kraharorin leshtak si shqiponjat por një sqep që të lëndon thellë dhe ndëshkon pendesat e dashurisë atëherë unë i tregoj mishrat e mi të plagosur dhe fatin mallkoj, por nëse burri im buzëqesh unë sërish lulëzoj dhe bëhem një hënë e bardhë që në det pasqyrohet./KultPlus.com
Para se të vish Sillmë tre trëndafil të kuq Para se të vish Sillmë një Gishtëz të madh Sepse duhet të qep zemrën E më sill një qetësi të gjatë Të madhe si një Telajo dashurie Para se të vish Jepi një shqelm murit përball Sepse aty brenda është një spiun Që ka parë në fytyrë dashurinë time Para se të vish Mbylle lehtë derën Dhe nëse unë jam duke qarë thërrit Violinat më të mira Para se të vish Thuamë që tashmë ke ikur Sepse unë do të trembesha Dhe para se të ikësh rresht së përshëndeturi Sepse unë shumë gjatë nuk do të jetoj…. / KultPlus.com
Para se të vish Sillmë tre trëndafil të kuq Para se të vish Sillmë një Gishtëz të madh Sepse duhet të qep zemrën E më sill një qetësi të gjatë Të madhe si një Telajo dashurie Para se të vish Jepi një shqelm murit përball Sepse aty brenda është një spiun Që ka parë në fytyrë dashurinë time Para se të vish Mbylle lehtë derën Dhe nëse unë jam duke qarë thërrit Violinat më të mira Para se të vish Thuamë që tashmë ke ikur Sepse unë do të trembesha Dhe para se të ikësh rresht së përshëndeturi Sepse unë shumë gjatë nuk do të jetoj…. / KultPlus.com
Dje e kam vuajtur dhimbjen, nuk dija se kisha një faqe të përgjakur, buzët prej metali të ashpër, një mungesë të plotë horizontesh. Dhimbja është pa të nesërme, është një turi kali që bllokon thembrat e fuqishme, por dje kam rënë poshtë, buzët e mia janë mbyllur dhe tmerri ka hyrë në gjoksin tim si një fishkëllimë e thellë dhe burimet kanë pushuar së lulëzuari, uji i tyre i rëndë ishte veç një det dhimbjeje ku fundosesha duke fjetur, por edhe atëherë kisha frikë nga engjëjt e përjetshëm. Po nëse janë kaq të ëmbël dhe të përhershëm pse palëvizshmëria më ngjall tmerrin? / KultPlus.com
“Ato si unë” është një ndër poezitë më të bukura nga shkrimtarja italiane Alda Merini. Poezia duket sikur i referohet karakterit të shkrimtares, kur në fakt i referohet karakterit të çdo femre të fortë që shpesh vendos të sakrifikojë veten për të mirën e të tjerëve. Ama pavarësisht kësaj zgjedhjeje, autorja në fund të poezisë, vendos të fajësojë ata që i largohen (do të ndiejnë keqardhje për humbjen e saj), në vend të reflektimit për të ndryshuar.
“Ato si unë”
Ato si unë të dhurojnë ëndrra, madje edhe kur rrezikojnë të mbeten pa to. Ato si unë të japin shpirtin, sepse një shpirt i vetmuar është si një pikë në shkretëtirë. Ato si unë të shtrijnë dorën e të ndihmojnë të ringrihesh, duke marrë parasysh rrezikun që mund të bien vetë, Ato si unë shohin përpara, edhe pse zemra u mbetet gjithmonë disa hapa pas. Ato si unë kërkojnë sensin e jetës dhe,
kur e gjejnë atë, përpiqen t’ua mësojnë atyre që vetëm mbijetojnë. Ato si unë, kur duan, duan përgjithmonë, dhe heqin dorë të duan kur fragmente të vogla të qënies luajnë pa krahë me duart e jetës. Ato si unë ndjekin një ëndërr që t’i duan për atë që janë dhe jo për atë që do të mund të kishin qenë. Ato si unë bredhin nëpër botë në kërkim të atyre vlerave që, tani, kanë rënë në harresën e shpirtit. Ato si unë do të dëshironin të ndryshonin, po të ndodhte, do të bënte që të lindnin përsëri. Ato si unë këlthasin në heshtje, sepse zëri i tyre nuk ngatërrohet me lotët. Ato si unë janë ato që ti gjithmonë arrin t’ua thyesh zemrën, sepse ti e di që ato të lënë të shkosh pa të kërkuar gjë. Ato si unë dashurojnë marrëzisht, duke e ditur se në këmbim nuk do të marrin veç thërrime. Ato si unë ushqehen me fare pak, dhe për fat të keq, aty e bazojnë ekzistencën e tyre. Ato si unë kalojnë pa u vënë re, por janë të vetmet që me të vërtetë do të të donin. Ato si unë janë të vetmet që, në vjeshtën e jetës tënde, do të ndjesh keqardhje për të gjitha ato që mund të kishin dhënë ty dhe … që ti nuk ke dashur kurrë. /bota.al/ KultPlus.com
Burri im është i barabartë me Zotin. Burri im është i barabartë me perënditë. Nëse më prek unë ndjehem grua dhe ndiej ujin që rrjedh në liqet e jetës. Burri im është një kalë race që vrapon ndërsa unë kalorëse e pavlerë përdhe s’luaj vendit burri im është një kitarë e lumtur dhe unë jam kënga e tij por ai s’më këndon asnjëherë përse? Pres që kitara të bëhet copë e çikë për të jetuar… Burri im është një burrë katil burri im është lutja ime është i njëjtë me Rilken dhe Garsian është i njëjtë me Savonarolën por burri im prek të tjera baqthe e të tjera flokë është bujar me vashat e praruara dhe mua më lë të mjerë prej pleqërisë dhe jetës të vdes për të. Burri im nëse zhvishet e ka kraharorin leshtak si shqiponjat por një sqep që të lëndon thellë dhe ndëshkon pendesat e dashurisë atëherë unë i tregoj mishrat e mi të plagosur dhe fatin mallkoj, por nëse burri im buzëqesh unë sërish lulëzoj dhe bëhem një hënë e bardhë që në det pasqyrohet.
Dje e kam vuajtur dhimbjen, nuk dija se kisha një faqe të përgjakur, buzët prej metali të ashpër, një mungesë të plotë horizontesh. Dhimbja është pa të nesërme, është një turi kali që bllokon thembrat e fuqishme, por dje kam rënë poshtë, buzët e mia janë mbyllur dhe tmerri ka hyrë në gjoksin tim si një fishkëllimë e thellë dhe burimet kanë pushuar së lulëzuari, uji i tyre i rëndë ishte veç një det dhimbjeje ku fundosesha duke fjetur, por edhe atëherë kisha frikë nga engjëjt e përjetshëm. Po nëse janë kaq të ëmbël dhe të përhershëm pse palëvizshmëria më ngjall tmerrin? / KultPlus.com
unë si ju jam habitur ndërsa vidhja jetën, flakur jashtë nga dëshira ime e dashurisë. mua si ju s’më kanë dëgjuar dhe kam parë shufrat e qetësisë të më rriteshin përreth dhe të më shkulnin flokët. unë si ju kam qarë kam qeshur dhe kam shpresuar. unë si ju kam ndierë të më zhvishnin rrobat nga trupi dhe kur më kanë dhënë në dorë turpin tim kam ngrënë turp çdo ditë. unë si ju kam ndihmuar armikun kam pasur besim në rrobat e mia të varfra dhe kam pyetur ç’është zoti pastaj nga ideja e ekzistencës së tij kam marrë forcë që të ndiej martirin të më fluturojë rrotull si pëllumb i gjallë. unë si ju kam konsumuar vetë dashurinë larg edhe nga Krishti i ringjallur. por unë si ju u ktheva në shkencën e dhimbjes së njeriut që është shkenca ime. / KultPlus.com
Burri im është i barabartë me Zotin. Burri im është i barabartë me perënditë. Nëse më prek unë ndjehem grua dhe ndiej ujin që rrjedh në liqet e jetës. Burri im është një kalë race që vrapon ndërsa unë kalorëse e pavlerë përdhe s’luaj vendit burri im është një kitarë e lumtur dhe unë jam kënga e tij por ai s’më këndon asnjëherë përse? Pres që kitara të bëhet copë e çikë për të jetuar… Burri im është një burrë katil burri im është lutja ime është i njëjtë me Rilken dhe Garsian është i njëjtë me Savonarolën por burri im prek të tjera baqthe e të tjera flokë është bujar me vashat e praruara dhe mua më lë të mjerë prej pleqërisë dhe jetës të vdes për të. Burri im nëse zhvishet e ka kraharorin leshtak si shqiponjat por një sqep që të lëndon thellë dhe ndëshkon pendesat e dashurisë atëherë unë i tregoj mishrat e mi të plagosur dhe fatin mallkoj, por nëse burri im buzëqesh unë sërish lulëzoj dhe bëhem një hënë e bardhë që në det pasqyrohet. / KultPlus.com
Para se të vish Sillmë tre trëndafil të kuq Para se të vish Sillmë një Gishtëz të madh Sepse duhet të qep zemrën E më sill një qetësi të gjatë Të madhe si një Telajo dashurie Para se të vish Jepi një shqelm murit përball Sepse aty brenda është një spiun Që ka parë në fytyrë dashurinë time Para se të vish Mbylle lehtë derën Dhe nëse unë jam duke qarë thërrit Violinat më të mira Para se të vish Thuamë që tashmë ke ikur Sepse unë do të trembesha Dhe para se të ikësh rresht së përshëndeturi Sepse unë shumë gjatë nuk do të jetoj…. / KultPlus.com
Mandej bëni dashuri. Jo seks, veç dashuri. Dhe me këtë nënkuptoj puthjet në gojë, në qafë, në bark, mbi kurriz, kafshimet në buzë duart e pleksura dhe sytë brenda syve. E kam fjalën për përqafime kaq të shtrënguara sa të bëheni një gjë e vetme, trupa të ngërthyer dhe shpirtra që ndeshen, përkëdheli mbi gërvishtje, tesha të zhveshura bashkë me frikën, puthje mbi ligështi, mbi blanat e një jete që deri atë grimë kish qenë disi e zbehtë. E kam fjalën për gishtërinj mbi trupa, të krijoni yjësi, të thithni aroma, për zemra që rrahin tok, frymëmarrje që rendin me të njëjtin ritëm. Mandej buzëqeshje, të sinqerta pas një copë here që s’ishin më të tilla. Pra, bëni dashuri dhe mos kini turp, sepse dashuria është art, dhe ju kryevepra. / KultPlus.com
unë si ju jam habitur ndërsa vidhja jetën,
flakur jashtë nga dëshira ime e dashurisë.
mua si ju s’më kanë dëgjuar dhe kam parë shufrat e qetësisë
të më rriteshin përreth dhe të më shkulnin flokët.
unë si ju kam qarë kam qeshur dhe kam shpresuar.
unë si ju kam ndierë të më zhvishnin rrobat nga trupi
dhe kur më kanë dhënë në dorë turpin tim
kam ngrënë turp çdo ditë.
unë si ju kam ndihmuar armikun
kam pasur besim në rrobat e mia të varfra
dhe kam pyetur ç’është zoti
pastaj nga ideja e ekzistencës së tij kam marrë forcë
që të ndiej martirin të më fluturojë rrotull si pëllumb i gjallë.
unë si ju kam konsumuar vetë dashurinë larg
edhe nga Krishti i ringjallur.
por unë si ju
u ktheva në shkencën e dhimbjes së njeriut
që është shkenca ime. /KultPlus.com
