Etiketë: Poezi nga Jehuda Amihai

‘Emri yt gjendet tashmë në lista pasagjerësh të anijeve’

Posted on by Kult Plus

Poezi nga Jehuda Amihai

Siç do të fashitet gjurma e trupave tanë,

gjë prej nesh s’ka për të mbetur në këtë vend,

tretet bota mbas nesh,

rëra sheshohet vetvetiu.

Datat janë shfaqur në kalendar tashmë

në to ti s’gjendesh më,

tash një erë u fryn reve

por shiu i tyre nuk do t’na lagë.

Emri yt gjendet tashmë në lista pasagjerësh të anijeve

dhe në regjistra hotelesh,

që po t’i gjykosh nga emrat

të vyshket zemra.

Tri gjuhët që flas,

gjithë ngjyrat në të cilat shoh ëndrra:

asnjëra s’më ndih dot.

Përktheu: Edon Qesari / KultPlus.com

Yehuda Amichai

“Mendoj për ty, të zhveshur në kuzhinë gjatë beharit, e përkulur mbi libër për të lexuar qartë”

Posted on by Kult Plus

“Të çlirojmë nga zgjedha kujtime” nga Yehuda Amichai

Ditëve si këto mendoj flladin ndër flokt’ e tu,
vitet që kalova para se ti të lindje,
përjetësinë që do të ndesh përpara teje,

plumbat që s’më vranë në betejë,
edhe pse vranë shokët e mi,
më të mirë se unë pasi
nuk jetuan përtej sikundër unë,
mendoj për ty, të zhveshur në kuzhinë gjatë beharit,
e përkulur mbi libër për të lexuar qartë
nën ndriçimin e ditës që dalëngadalë vdes.

Hidh një sy, kemi jetuar më shumë se një jetë,
tani duhet që ta peshojmë gjithçka
në kandarin e ëndrrave dhe të çlirojmë nga zgjedha
kujtime e ato ta përpijnë gjithë të tashmen.

Përktheu: Edon Qesari / KultPlus.com

‘Mos më jep pra shpirtin tënd, më jep trupin tënd, që të mos i gjej kurrë fundin’

Posted on by Kult Plus

Poezi nga Jehuda Amihai

Trupat e njerëzve janë të ndyshëm njëri nga tjetri
kurse shpirtrat e tyre janë përplot me të njëjtin fryt buçitës
njësoj si aeroportet.
Mos më jep pra shpirtin tënd,
më jep trupin tënd, që të mos i gjej kurrë fundin,
më jep qypin, jo se ç’ka brenda.

Ji pra me mua brenda aeroportesh
atje ku mbështillen brenga ndarjesh
fjalë të ndjera, jetime,
ku ushqimi dhe pija kushtojnë shtrenjtë
e ku njerëzit dhe fatet e tyre kanë pazar të mirë.

Bisedohet në telefon
goja përtyp hidhërimin dhe dashurinë në aparat.

Kush vajton ka duar po aq
të bardha sa gratë që martohen,
ndërsa ato krahë që nuk kanë kë të pushtojnë
si do ta shtynë përndryshe këtë jetë?

Shpirti im le të vdesë tok me trupin tim.

Përktheu: Edon Qesari / KultPlus.com

Yehuda Amichai in 1986. (Moshe Shai/Flash90)

Dashuri e parë

Posted on by Kult Plus

Poezi nga Jehuda Amihai

Përktheu: Edon Qesari

As që të vija re kur ti më doje.
Të ndërrova me një tjetër, porsi Isaku,
për një nuhatje, për një shije dhe oreks për mish,
për një aromë trualli, një shtëpi dhe ca zheg.
I kam harruar fjalët e të vetmes
letër që të kam shkruar.
Mbaj mend veç shijen që më la në gjuhë
zamka e pullës.
Fakti që vendosi për ne nuk ish edhe aq
i shkruar,
ndonëse kish fuqinë dhe bindjen e një gishti violinisti
kur vendos fatin e një note,
pavarësisht se ai është aq fundor dhe
i prerë
sa dhe vdekja. / KultPlus.com