Poezi nga Josip Osti
[gjithnjë, ruajmë sekretin më të madh në botë]
Dy gra dua,
e dy gra më duan
mua.
Ndajmë me njëri-tjetrin,
bukën e ngroht’ të dashurisë
Në mjerimin e skajshëm, n’a
shumohen dhimbjet,
por, si thesar i paçmuar edhe gëzimet
dua dy gra
dhe dy gra
më duan mua.
Përktheu: Herman Çuka / KultPlus.com
Poezi nga Josip Osti
-1-
Nata transformon
jetët tona,
trasformohet bota
mëngjesit ti mbledh
intimitetet e tua,
gjethet e vdekura
të rrobave
ikën kafshuar një mollë,
hipur biçikletës tënde
unë pastroj gjurmët tona të natës
dielli ngul shtizën e parë në tryezë,
shkëndijojnë
kokërrzat e kripës
dhe sheqerit
nga peshqir’ i lagur avullon
lakuriqësia jote,
e mbetur prej trupit
hap dritaren –
ajri depëtron
dhomën
flladi
tund çarçafët si flamuj të bardhë,
por ne të dy s’dorëzohemi
e përsëri nata
trasformon jetët tona,
trasformohet dhe bota.
-2-
lule pasioni
pylli është kisha e vetme
ku mund të hysh lakuriq
rreth nesh,
dy janë lulet e pasionit
më duaj
dashuro
dashuro
fare pa turp,
sepse në pyll rreth nesh
dhe krah’apjet e fierit shumohen.
Përktheu: Herman Çuka / KultPlus.com
