Poezi nga Mahmoud Darwish
Unë dua nga dashuria vetëm fillimin. Velin e pëllumbit
Mbi sheshet e Granadas time, këmishën e kësaj dite
Ka verë në broket tona prej argjile për festën pas nesh
Tek këngët ka dritare: mjaftueshëm që të shpërthejnë çerdhimet
Unë lë jaseminë në vazo, e lë zemrën time të re
Në raftin e nënës sime, e lë ëndrrën time duke qeshur në ujë
E lë agimin në mjaltin e agimit, unë lë ditën dhe të djeshmen time
Në shtegun e Sheshit të Portokalleve ku fluturojnë pëllumbat
A mos zbrita me të vërtetë tek këmbët e tua që të ngriheshin fjalët?
Një hënë e bardhë në qumështin e natës tënde…godasin ajrin
Që unë të mund ta shikoj Rrugën e Flautit Blu…të godasë mbrëmjen
Që unë të mund të shikoj se si vuan ky mermeri ndërmjet nesh?
Përktheu: Enkeleda Suti / KultPlus.com