Poezi nga Orhan Veli Kanik
Shqipëroi: Alban Tartari
Sikur të qaj a ma dëgjon njeri zërin,
Në vargjet e mia;
A mund t’i prekni
Lotët e mi me duart tuaja?
S’e dija që këngët e tua
ishin kaq të bukura,
dhe fjalët e mia të pamjaftueshme
para se të bija në këtë hall.
Ka një vend, e di;
Ku është e mundur të thuash çdo gjë.
Jam afruar mjaft. Mbaj vesh, më kot;
S’e them dot./ KultPlus.com
Poezi nga Orhan Veli Kanik
Shqipëroi: Alban Tartari
Sikur të qaj a ma dëgjon njeri zërin,
Në vargjet e mia;
A mund t’i prekni
Lotët e mi me duart tuaja?
S’e dija që këngët e tua
ishin kaq të bukura,
dhe fjalët e mia të pamjaftueshme
para se të bija në këtë hall.
Ka një vend, e di;
Ku është e mundur të thuash çdo gjë.
Jam afruar mjaft. Mbaj vesh, më kot;
S’e them dot./ KultPlus.com
Poezi nga Orhan Veli Kanik
Në kohët kur bija në dashuri,
S`ish zakoni im të shkruaja poezi,
E në fakt, kryeveprën time,
E shkrova kur kuptova sesa shume e desha…
E për këtë arsye,
Të parës asaj do t`ia lexoj…
Shqipëroi: Alban Tartari
Poezi nga Orhan Veli Kanik
Shqipëroi: Alban Tartari
Sikur të qaj a ma dëgjon njeri zërin,
Në vargjet e mia;
A mund t’i prekni
Lotët e mi me duart tuaja?
S’e dija që këngët e tua
ishin kaq të bukura,
dhe fjalët e mia të pamjaftueshme
para se të bija në këtë hall.
Ka një vend, e di;
Ku është e mundur të thuash çdo gjë.
Jam afruar mjaft. Mbaj vesh, më kot;
S’e them dot./ KultPlus.com