Të kam dashtë

Poezi nga Primo Shllaku.

Të kam dashtë… 
Dashunia nuk ka të tashme. 
Dashunia nuk ka të ardhshme.
Ajo ka vetëm të kaluemen. 
Të kam dashtë…

Dashunia asht e lirë si dorë mbi ranë.
Dashunia asht e verbët si dorë e zhvoshkun nga lkura.
Dashunia asht e çmendun si dorë mbi mish.
Dashunia vdes kur i mbarohen fjalët.
Dashunia vdes kur i shërohen plagët.
Dashunia fillon prap prej fillimit…

Dashunia i beson të gjitha. 
Dashunia i shpreson të gjitha. 
Dashunia i “ha” të gjitha. 
Dashunia i fal të gjitha. 
Dashunia banon te duert…

Të kam dashtë…
Dashunia nuk ka të tashme. 
Dashunia nuk ka të ardhshme. 
Ajo ka vetëm të kaluemen. 
Të paskam dashtë, pra…/ KultPlus.com

Të kam dashtë

Poezi nga Primo Shllaku.

Të kam dashtë… 
Dashunia nuk ka të tashme. 
Dashunia nuk ka të ardhshme.
Ajo ka vetëm të kaluemen. 
Të kam dashtë…

Dashunia asht e lirë si dorë mbi ranë.
Dashunia asht e verbët si dorë e zhvoshkun nga lkura.
Dashunia asht e çmendun si dorë mbi mish.
Dashunia vdes kur i mbarohen fjalët.
Dashunia vdes kur i shërohen plagët.
Dashunia fillon prap prej fillimit…

Dashunia i beson të gjitha. 
Dashunia i shpreson të gjitha. 
Dashunia i “ha” të gjitha. 
Dashunia i fal të gjitha. 
Dashunia banon te duert…

Të kam dashtë…
Dashunia nuk ka të tashme. 
Dashunia nuk ka të ardhshme. 
Ajo ka vetëm të kaluemen. 
Të paskam dashtë, pra…/ KultPlus.com

Të kam dashtë…

Poezi nga Primo Shllaku

Të kam dashtë…
Dashunia nuk ka të tashme.
Dashunia nuk ka të ardhshme.
Ajo ka vetëm të kaluemen.
Të kam dashtë…

Dashunia asht e lirë si dorë mbi ranë.
Dashunia asht e verbët si dorë e zhvoshkun nga lkura.
Dashunia asht e çmendun si dorë mbi mish.
Dashunia vdes kur i mbarohen fjalët.
Dashunia vdes kur i shërohen plagët.
Dashunia fillon prap prej fillimit…

Dashunia i beson të gjitha.
Dashunia i shpreson të gjitha.
Dashunia i “ha” të gjitha.
Dashunia i fal të gjitha.
Dashunia banon te duert…

Të kam dashtë…
Dashunia nuk ka të tashme.
Dashunia nuk ka të ardhshme.
Ajo ka vetëm të kaluemen.
Të paskam dashtë, pra… / KultPlus.com

Dashunia për ty

Poezi nga Primo Shllaku

Me të dashtë ty
domethanë me pasë nji plagë gojëhapun në gjoks,
nji plagë që duhet rritë,
që sduhet ta shëroj,
nji plagë që mduhet ta mbaj të thartë e të dhimbshme
për t’i pjellorue kshtu
të gjithë fluturimet
gjithë vullnetin
që kam nevojë
sa herë që më duhet të vorros
të kaluemen tande
që merr fund
me ardhjen time. / KultPlus.com

кредитная карта без отказа с плохой кредитной

Dashunia për ty

Poezi nga Primo Shllaku

Me të dashtë ty
domethanë me pasë nji plagë gojëhapun në gjoks,
nji plagë që duhet rritë,
që sduhet ta shëroj,
nji plagë që mduhet ta mbaj të thartë e të dhimbshme
për t’i pjellorue kshtu
të gjithë fluturimet
gjithë vullnetin
që kam nevojë
sa herë që më duhet të vorros
të kaluemen tande
që merr fund
me ardhjen time. / KultPlus.com

Nji requiem per Teatrin Kombëtar, ditën e shembjes së tij nga dora e njeriut

Nga Primo Shllaku

MOSPRANÍ

Dora ime shpërdan heshtjen,
nji heshtje të rrasun
si njimbasnjishmënia e trungjeve të shtyllave në tempull.
Ajo e di se kjo heshtje
ndrit si hanë lirike
në nji qiell prej guri.
(Qielli asht i dhimbshëm.
Ai na mëson dashuninë.
Retë janë letrat e tij të parat. )
Dora në letër shpërdan heshtjen,
dita largohet
dhe nata hyn si sallë e vjetër teatri,
që mërdhet në orët e shurdhëta të mëngjesit.
Kurse mbi pullazet e shtëpive
deri te vetulla ime
naltohet nji oxhak i pamatë, pingul,
që shqisat e mia ma përkthejnë të pjerrët,
eshtnat në ramje,
mushknitë në pluhun.
Në këtë orë teatri hap.
Karrigat hanë pluhnin me nofulla pa dhambë.
Nxehtësia njerëzore asht tjetërkund.
Në skenë heshtja, me gjeste foshnjore, zhveshet lakuriq.
Veshi fillon të shofë.
(Sepse çdo lule qiellit të vet i përngjet. )
Kadifja bahet qiell vertikal.
Kandilat e vemendshëm na mësojnë
se heshtja nuk asht gjithnji e ftoftë.
Në fundin e sallës nji heshtje tjetër po lén.
E imja. / KultPlus.com