Poezi nga Shpëtim Selmani
Vjen dhe shtrihet
Prane meje
E dorezuar
Teresisht e imja
Si mijera here
Teresisht i saj
Ne mes fragmenteve
Tona gjithe ajo pasiguri
Ai zemerim
Dhe perseri duke
Shpetuar permes
Organeve te njeri tjetrit
Ne mes nesh
Gjithe ai ankth
Ato ulerima
Dhe perseri
Duke e care gojen
E njeri tjetrit
Ate goje te saj
Qe mijera here
Me tha gjera
Te papelqyeshme
Gojen time qe mijera
Here e beri te heshtur
Ne mes nesh kaq fjale
Te hedhura shkujdesshem
Qe shperthenin ne cast
Dhe perseri duke u
Perpelitur ne krevat
Pa te kaluara
Pa frike
Pa medyshje
Me gjithe ate egersi
Une ajo dhe bryan ferry
Duke lyer lekuren e
Henes
Me lengun e luleshtrydheve
Te hershme
Pranverore. / KultPlus.com