Poezi nga Xhabir Tabaku
eja në kopshtin tim mbas shpije;
është një stol me dru lisi për ne të dy
e plot lulevjollca të vona nën hije.
eja! -poshtë pemës së lartë të shtrihemi
të lozim si dy fëmijë të rritur.
të qeshemi me botën; – të tallemi.
pa ra mbrëmja eja!
dy fjalë t’i ndërrojmë në heshtje.
të shihemi gjatë në sy,
të flejmë bri luleborave…
Nga vëllimi poetik “Gri” / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
natën pa hënë një dhelpër
e një grua brinjë më brinjë, buzë
përroit të zhurmshëm të fshatit,
dy fije drite përmes drurësh
bien e u ndrisin fytyrat prej poleni,
dy fije drite blu lëshojnë valë mbi shtrat
ku shtriqen gruaja e dhelpra,
përroi plak ndan lajmin në katund
përmes gjymave, gratë, që i mbushin m’shé.
ulërimat e dhelprave të vogla
struken gjive të ngrohtë të gruas,
përroi shushuritë valëzat blu mbi natë.
dhelpra u ngrit herët në mëngjes;
e gruaja pak më vonë. / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
E çuditshme vjeshta
E trishtë.
Ti hap dritaren në mëngjes
Dhe flutura si gjethe t’verdha
Të futen në mushkëri.
E trishtë asht vjeshta e çuditshme
Plot gjethe t’verdhë
Flutura të verdha plot – e shí. / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
nuk e dua madhështinë fare
s’i pëlqej patriarkët e letrave
dhe atë zyrtarin e shtetit s’e honeps dot
asnjerí mbi krye
më tërheq malit një shkurre sheg’ e egër;
një grua me të bardha n’fund t’kopshtit
lulet e nanës në ballkon
pak vetmi e një ditë me rê
shi dua të bjerë…
tan’ ditën, tan’ ditën! / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
binte shi litarë – litarë
kohë të largëta; kollotumba
shi bie prap, shi me rrshekë
muzgu flên në zgrip t’kujtesës
nji zâ në horizon’ vjen e voket
kadalë në fyt;
ngjyrat zân e vdesin
dimni don me qên’ i gjatë
dy hana të verdha flejnë paq
sysh gri – kujtime t’vrânta
gjithçka vorfnohet – gjithçka
veç grija mbétet, rrugave bosh
të qytetit;
-mbyt dëshira t’hershme
e koha perëndon / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
çdo stinë asht një stinë
por ka dy vjeshta
njêna plot me ngjyra
puhiza dhe pirgje poezish
një tjetër si dimën
ditë që shkurtohen
diell që ndrit’ ma pak
lamtumira në heshtje
e trísht’
vjen me ngjyra plot
por mên si dimën
-dallëndyshat i druhen; dhe ikin / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
flutura – lulkuqe
zhduket ylli i mëngjesit si të ishte mullenjë nate – agimi flakë e zjarm
zogjtë e zí e yjet që zhduken qiellit
ndjellin vrânten e ditës bosh
çelen kanatat e dritareve t’ ngushllimit
ditë e vrânët – shí mbi kunorat e luleborave
mijëra flutura argëtohen arave m’ lulkuqe – flutura, flutura të verdha
larva – larva i furen njélmit
petale të kuqe bri malit të zi
çasti i marrë mungon kët’ natë
– por gjindja çmenden dëshirash t’vokta, ideshë të çartuna –
mullenja, mullenja, zhduken yjet territ
dhe lén’ nji ditë e re / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
eja në kopshtin tim mbas shpije;
është një stol me dru lisi për ne të dy
e plot lulevjollca të vona nën hije.
eja! poshtë pemës së lartë të shrihemi
të lozim si dy fëmijë të rritur.
të qeshemi me botën; – të tallemi.
pa ra mbrëmja eja! dy fjalë ti ndërrojmë
në heshtje. të shihemi gjatë në sy,
të flejmë bri luleborave… / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
kopshtijeve të vendit t’em
luleshega
netëve të valta, m’ nji dritare
‘i grua njéh yjet
parvazit mbjellë,
e lirë – luleshpirta
thotë në heshtje:
unë jetoj nalt mbi tokë;
si rê e verdhë
ngjyron natën me penel
dhe lind një yll
-yll’ i mesnatës
me ngjyrë dielli do t’i lyej buzët
o yll i krisur!
një natë e shkurtë rrin var’
m’nji puthje t’vál’
dy t’huaj – e ‘j heshtje e gjatë mâ par’
-nën hije t’plepit, bie nata. / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
më erdhe ndërmend,
m’u fure në gjoks – në rranzë
të shpirtit vyshkun mallit
e derdhe lot.
lot të njelmët nga thellësi’
e natës së detit.
dashnorë mbetëm përgjithmonë;
dashnorë të ndarë.
-nganjëherë, të harroj në zemër
e s’kujtohem. / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
malli ktheva n’katundin
ku pata kalue fëminisë do vera.
gjithçka kish’ ndryshue
veç kroit-gjithçka kish’ ndryshue!
kroi qit’te currila t’hollë
si gishta f’mije,
brrakës përreth – heshtje vorri.
shtamba të thyeme m’rreshpen përbri
shtamba pa vjeg’za.
vjegëzat, unaza për vashat e fshatit i’n bâ.
– fshatin e kishte mbulue hupa-
kish’ marr’ iken. / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
shi, e net’ të gjata të zeza
frikë, shumë frikë
dy ura janë rrëzue;
e nji tjetër mâ e vjetra
a shembë ka mot…
tash, veç harabelat bubrrojnë arave
e carcamijt
nuk ka ma jetë; vetëm brenga
e vransina
posht’ malit, fushat mbjellë me lakna janë ngri
nji fëmijë i zbathun këndon kâng’ të çuditshme,
kângë jetimash –
ushtri të huaja shkojnë e vijnë;
toka â mblue n’vorre
dhe përrejtë rrëkejnë detit uj të zi
dy ura janë rrëzue;
edhe nji tjetër ma e vjetra
a shembë ka mot / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
njimbëdhjetëmijë e treqindenjëmbëdhjetë ditë
mërgim
-nji oqean ndërmjet
zani i fëminisë çirret andej
dhe kumbulla në fund t’oborrit
shêj kokrrat n’gem –
ah! malli jem
gjithçka tjetër këndej
fryma e nanës – vorri i babës
tan’ bota nji katund i madh
në konfuzion
-pse e le vendin tand? më pyeti nji gjerman ka mot
-për liri, i thashë me ballin nalt.
uli kryet gjermani
-shì sikur unë; foli plaku – syni lot.
kur ta gjesh lirinë tha, fillo e qaj mallin!
-malli jem m’at fund oborri! / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
ti.
më pëlqen kur qesh si fëmijë,
kur flet me zâ të naltë
e kërcen si flutura gëzimit
edhe kur jét pa fjalë m’pëlqen
e vetullat i vrân mbi sy,
lotët kur të rrëshqasin faqeve
e me gjuhë i pret – u lëpin’ njelmin
kur më sheh drejtë në sy
e s’të kuptoj…
por të puth zjarm / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
I vetëm duke shëtitur bri lumit Thames-
vransira, lagështira e uji që rrjedh.
Një rreze dielli tek e vona jep shpresë
por zhduket sapo thërmon hijen time grimca
mbi sipërfaqen e lumit – pasqyrë e copëzuar.
Bri lumit Thames shëtis i vetëm
por Bunën kam ndërmend. / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
Unikal
unik, mendimi
përshkohet mjerisht mes vargjesh
të thyera – bota ime imcake
grerëza, grerëza…
unë vdes e ringjallem prap e prap
në ketë botën tjetër
në planetin tim minimal / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
të prisja me vite
lutesha të vije
më erdhe shtruar si shi –
si shi Shkodre
i qetë; -si hije
ike zbathun, si pupël e bardh’
veç qefinin hedhun krahëve
e dritën e Zotit në ball
të zgjaste edhe pak kjo ândërr bab’!
më pat thá malli / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
natë e heshtun, pëgjumun,
drita e hanës dhe yjve
nalt qiellit sterrë
i shtrihet vel livadeve
livadeve bri Bune –
mbet varun zemra;
mall në gem t’nji shelgu
kangët e lundërtarëve grishin
aroma e sherbelës malit
e liqeni përposhtë. / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
luleborë
… te kambët e malit shtrihet
nji liqen e ‘i lum’,
lum vendi përbri,
lumja Shkodra
krahë hapun,
lulebor’ në gji. / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
nata asht dashnorja e poetit
dhe e vetmitarit
kanë marrëveshje;
nata me nxí – terr
vetmitari me andrrue
nata ik’ e bâhet ditë
vetmitari ndjehet i tradhëtuar-
natën tjetër pret
si maja malit kithin
në agshol dimni-
nata vjen me ngadalë, me brymë
yjet, hana, nata
dhe poetët në mjegull / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
Dimni e ka ngri botën,
posht’ kodre nji p’rrue
ngri, – akull mbulue.
Dhelpna me këlyshin prej maj’ kodre
kqyrin gruen e vetmueme
tek then akullin
e kërcen valle murlani.
Gruaja e vetmueme e dhelpna… / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
Bie borë
ra bora e ré, e s’je pá
qielli nuk qesh, á vrâ
kambânat heshtën si nji natë mâ par’
hije déket ka rá
qè bukur kur borat talleshin me ne
në rininë e pár’
qytetit, kangë i thurshim atbot’
bri lumit, në záll
tash lumejt me ujna jan’ mbárs
shtrati a rrënu’ e s’i mbán
ra bora e par’ ketë vit
e bashk’ nuk u pám !
Nga vëllimi “bir’ i fllanzës” / KultPlus.com
Poezi nga Xhabir Tabaku
ti je larg-unë jam në nji largësi tjetër
si dy anët e nji ure të thyeme në mes,
si dy sy që s’shohin njêni-tjetrin
dy zogj bore ngrim’ n’vetmi.
vetmitë s’bzajnë! -në heshtje
vdesin si dy hana të verdha. / KultPlus.com
“Andërr gastare” nga Xhabir Tabaku
jam nata në terrin e së cilës je mshehun
çarçaf’ i bardhë fytyrë zbehun
syni që shef
buza që puth
oh! – ti je i dehun
jam pupëza yte
që deshte s’pari
ja t’puth’ në buz’
të pyth në sy
ja puthmë ti
u dogja zhari
– jam andrra jeme në andrrën tande
te jes në dor’ -andërr gastare / KultPlus.com
