Poezi nga Hyrije Jusufi
(Kushtuar Nexhmije Pagarushës)
Kush tha se yjet shuhën qiellit të Dardanisë
Bilbili përhap kumtin e mirësisë memedheut
Tingujt prekin aortën e zemres së dlirë
Zëri që i buzëqeshi si zog pipthave të qershisë
Dashurisë plotë begati shpirti përtej resh…
Bebëza e rrezës së diellit këtë janar melodie
Ushqeu nota e fjalë në simfoni shpirti ndezur
Male e kodra të bukura mbush tinguj valësi
Në zërin tënd zgjohen ritmet e jetës universit
Legjend e gjallë mbetesh në trungun e lindjes!
Mos vallë të ftuan duartrokitjet e përherëshme
Melodia e bilbilit rrugëve t‘kombit u derdh
Ngjyrat e zërit tënd dhembja e gjyshit trojeve
Bareshë malëve imazh i gjallë përjetë qëndron
E shkrirë në lotin e dhembjes syri qerpikut…
A do të ketë Prishtina yje që ndrinë pa ty
Dhe t‘shkuarët e ardhjet e dallëndysheve …!
Zëri yt në gjerdan do prehet muzeve të poetit
Loti do pikoj nga qielli përtej diellit dritë Ikona
Për të freskuar ballin e bariut fushave të Pagarushës
E vallja e vajzave le të jetë trashegimi yt bilbil i këngë. / KultPlus.com
