Një nga 500 kopjet e para të shtypura në 1997, të “Harry Potter and the Philosopher’s Stone”, është shitur në qytetin britanik të Pageton, Devon, në një ankand.
Shtëpia e ankandeve e përshkroi atë si “një shembull të shkëlqyer të një kopjeje jashtëzakonisht të rrallë të botimit të parë”.
Për rreth 1 mijë e u shit një kopje tjetër e romanit, por më e dëmtuar.
Vetëm një numër i vogël i kopjeve të Harry Potter, në fillim u shtypën sepse nuk dihej nëse libri do të fitonte popullaritet.
Pastaj, pasuan një seri prej gjashtë vazhdimesh të tjera dhe adaptime filmike, dhe Harry Potter është sot një nga librat më të njohur në botë.
Edicioni i parë i “Harry Potter and the Philosopher’s Stone” vitin e kaluar u shit për afro 54 mijë euro dhe një kopje e ruajtur plotësisht arriti në 82 mijë euro në mars të vitit 2022.
Botimi i parë i romanit “Harry Potter” i shkruar nga autorja britanike J. K. Rowling – është shitur 18,000 paund (22,329 dollarë) pasi doli në ankand.
Ky botim i “Harry Potter And The Philosopher’s Stone”, i cili ishte një nga 500 kopjet e para të shtypura në 1997, u shit dje në ankandin “NLB Auctions” me qendër në Paignton, Devon.
Romani, i cili parashikohej të arrinte vlerën midis 20,000-30,000 paund, u shit për 18,000 paund.
Libri u cilësua si një shembull i mirë i një botimi të parë jashtëzakonisht te rrallë.
Ai ishte një nga 300 botimet e bibliotekës. Botimi i parë i romanit “Harry Potter” ka një vulë të bibliotekës në faqen e titullit dhe shenja të një karte të mëparshme të bibliotekës.
Një tjetër botim i hershëm i romanit, i cili kishte disa dëmtime në kopertinë, u shit për 1300 paund.
Pas publikimit të tij, botuesit prodhuan vetëm një numër të vogël kopjesh për shkak të pasigurisë nëse libri do të bëhej i njohur apo jo.
Seriali, i cili përfshin shtatë libra që u përshtatën në filma të suksesshëm, vazhdoi të bëhej një nga më të njohurit në botë.
Një botim i parë i “Harry Potter And The Philosopher’s Stone” u shit në ankand për 45,201 paund në qershor të vitit të kaluar, ndërsa një kopje e paprekur e botimit të parë u shit për 69,000 paund në mars 2022. /atsh/ KultPlus.com
Një kopje e rrallë e botimit të parë të një libri të Harry Potter-it, i blerë për 30 centë, është shitur për një vlerë mbi 10 mijë euro në ankand.
Kopja e Harry Potter u rrëmbye pasi një bibliotekë e tërhoqi atë nga përdorimi. Doli të ishte një nga vetëm 500 botuar nga Bloomsbury në 1997 dhe një nga vetëm 300 që u lëshuan për bibliotekat në të gjithë Mbretërinë e Bashkuar, përcjell portali rtv21.tv
Një blerës i librit e njohu vlerën e tij pasi Biblioteka e Wolverhampton, vendosi ta shesë atë super lirë. Fillimisht, ajo u vlerësua midis 3,000 dhe 5,000 £, por pas një lufte ofertash në Antiket e Richard Winterton Auctioneers në Lichfield, Staffs, ajo u shit për më shumë se 10 mijë euro.
Drejtuesi i ankandit Richard Winterton tha: “Ne jemi absolutisht të kënaqur me këtë rezultat. E para në serinë origjinale të librave nga JK Roëling, kjo kopje ka qenë qartësisht e lexuar mirë dhe ka ende ngjitësen e saj të identifikimit të bibliotekës, ngjitësen e shtyllës kurrizore me shkronjën J, vulën e tërheqjes dhe çmimKoleksionisti, emri i të cilit nuk bëhet i ditur, e mbajti librin në një kuti në shtëpi, por besoi se e humbi kur koleksioni i tij u bë shumë i madh. Burri vdiq në fillim të këtij viti në moshën 55-vjeçare, duke bërë që libri të rizbulohej nga familja e tij.
Motra e burrit, e cila kërkoi të mos përmendet emri, tha: “Ai filloi të merrej me libra dhe relikeve kur ishte ende në shkollë./21Media/KultPlus.com
Autorët janë gjithnjë rrethuar nga misteret, madje edhe më të njohurit prej tyre. Beatrix Potter, e njohur botërisht për librat e saj kushtuar fëmijëve, pesë muaj para vdekjes kishte lënë të nënkuptohej se puna e saj më e madhe ishte në një koleksion ditarësh të kodifikuar. Mbetur sekret deri në vitin 1952, një adhurues tejet i përkushtuar, Leslie Linder, arriti t’i deshifronte, pas më shumë se 13 vjet pune të palodhur…
Në nëntor 1943, Beatrix Potter, asokohe në moshë të thyer 77-vjeçare dhe e sëmurë nga pneumonia, vendosi t’i shkruante një letër kushërirës së saj, Caroline Clark. Ndërsa autorja britanike kishte botuar tashmë me suksese të jashtëzakonshme tregime si “Zonja Tiggy” ose “Lepurushi Piter”, ajo përmendte për herë të parë një vepër të një natyre krejt ndryshe: ditarë intimë të koduar, që i kishte mbajtur prej moshës 14-vjeçare”., shkruan Konica.al
“Kur isha e re, kisha shumë dëshirë të shkruaja, por nuk kisha asnjë material”, – shkruan ajo.
“Kështu që shkruaja përshkrime të gjata, copëza bisedash dhe kantika, por gjithnjë duke përdorur një sistem kriptimi”, vazhdoi ajo.
Beatrix Potter sugjeron më pas se këto fletore të vogla të padeshifrueshme mund të ishin kryevepra e saj më e madhe, që përmbante mendimet më intime mbi artin, letërsinë, por edhe shkencën, natyrën, politikën dhe shoqërinë, sikurse dhe shpresat apo zhgënjimet. Ditarët e Potterit u zbuluan në shtëpinë e saj, në vitin 1952, gati 9 vjet pas vdekjes, nga Stephanie Duke, një mikeshë e vjetër e autores. Mirëpo, në atë periudhë nuk përbënin tjetër veçse një seri shkrimesh, të pamundura për t’u deshifruar dhe në pamje të parë gjëra të pavlera. Për më tepër, shkrimtarja nuk kishte lënë asnjë udhëzim për të deshifruar shkrimin, kurse faqet e para të ditarit i kishte përshkruar si “shkrime irrituese dhe absurde” në një nga korrespondencat e saj.
Ishte pikërisht vullneti i Leslie Linder, i cili, duke i shfletuar për të kushedisatën herë kur diktoi në një nga faqet, një çelës: numra romakë të bashkangjitur me datën 1793, që i mundësuan të deshifronte fjalën e parë: “ekzekutim”. Duke përdorur të njëjtin model, ai filloi të deshifronte kodin që Potter kishte zhvilluar gjatë adoleshencës. Pasi zbuloi kodin e famshëm, iu deshën tetë vjet të tjera për të përkthyer pjesën tjetër të dokumenteve. Tjetër vështirësi ishte, se autorja britanike nuk ishte kufizuar në një mbështetës të posaçëm. Kishte fletore, natyrisht, por jo vetëm. Leslie Linder, thotë se gjeti recensione për ekspozitat e koduara në një manual diktimi në frëngjisht. Këmbëngulja e specialistit, për gati 13 vjet, zbuloi një fytyrë krejt të re të Beatrix Potter, veçanërisht gjatë adoleshencës së saj. “Ishte e habitshme të shihnim sesi e harruam Beatrix Potterin, për të mbajtur vetëm veprat e saj”, – tha ai. “Më në fund arrita të njihem me këtë njeri të bukur që ishte Mis Potter”.
Helen Beatrix Potter lindi në Londër më 28 korrik 1866 në një familje të kamur. E kaloi fëmijërinë larg fëmijëve të tjerë, e rritur nga guvernantet. Beatrix filloi të ndërtojë një botë krejt të sajën, formuar nga bretkosa, lepurushë dhe minj. Fantazi dhe përfytyrime përrallash. Gjatë një vere shkon me pushime së bashku me familjen në rajonin e Lumit të Madh, një zonë e Anglisë e dashur nga Wordsworth dhe Colleridge. Këtu Beatrix e zhytur plotësisht në natyrë dhe duke ndjekur mësimet e famullitarit, interesohet për natyrën dhe mëson rëndësinë e ruajtjes së një peizazhi natyror. Në familjet viktoriane ishte zakon që të mos i dërgonin vajzat në shkollë, kështu që Beatrix duhej të ndërmerrte fatin e saj si një grua që drejton shtëpinë, në pritje të martesës. Mirëpo, vajza, duke u rritur, preferoi të jetonte në një mënyrë jo konvencionale, duke u përpjekur t’i shpëtonte dinamikës së familjes, madje shkroi edhe ditarin me kod sekret, i cili do të deshifrohej vetëm pas vdekjes.
Pasioni i saj për natyrën rritej dita-ditës, aq sa ajo do të aplikonte për të punuar në Kopshtet Botanike të Kew. Sidoqoftë, pikëkthesa erdhi në 1901, kur ajo vendosi të botojë fabulën “Lepurushi Piter”, duke mos gjetur botues të gatshëm për ta botuar, ajo vendosi ta botonte me shpenzimet e veta. U shitën 250 kopje, njëri prej të cilëve ra në duart e botuesit Norman Warne. Beatrix më në fund arriti suksesin dhe pavarësi. Frekuentonte fshehurazi Warne, me të cilin ishte shumë e dashuruar, por nuk arriti të martohej me të sepse u sëmur dhe vdiq. Duke trashëguar pasurinë e familjes, Beatrix Potter bleu hapësira të pafundme tokash, që aktualisht përbëjnë një pjesë të madhe të zonës së mbrojtur të Parkut Natyror Kombëtar të Qarkut Lake, sepse dëshironte ta ruante atë për turizëm dhe nga shkatërrimi i dorës së njeriut.
Edhe sot, më shumë se 75 vjet pas vdekjes, përrallat e ilustruara bukur për fëmijë të Beatrix Potter, duke shfaqur kafshë dhe peizazhe të frymëzuara nga shtëpia e saj e dashur në Lake District of England, vijojnë të jenë jashtëzakonisht të njohura.
Libri më i suksesshëm i Potterit: “Përralla e Lepurushit Piter”, u frymëzua nga një letër e ilustruar që Potter i shkroi Noelit, djalit të ish guvernantes, Annie, në 1893. Më vonë, ajo ia huazoi letrën për të kopjuar fotografitë dhe historinë, e cila më pas u përshtat për të krijuar përrallën shumë të dashur. Në vitin 1903, Beatrix Potter dizenjoi dhe hodhi në treg lepurin pelush Piter, duke e bërë personazhin e parë kukull të licencuar.
Aktualisht, në mbarë botë shiten çdo vit më shumë se dy milionë libra të Beatrix Potter. Tregimet simpatike kanë një cilësi të përjetshme, të përcjella brez pas brezi, duke u pëlqyer gjithmonë nga lexues të rinj. Librat e saj, arti i saj, delet Herdwick dhe shpirti i saj i paepur janë të gjitha pjesë e trashëgimisë së saj të madhe që vazhdon edhe sot e kësaj dite./KultPlus.com
