Prekja është e vetmja ndjenjë thelbësore për mbijetesën e njerëzve, shkruan gazeta prestigjioze Economist në njërin prej artikujve të saj të fundit, duke shpjeguar se sa e rëndësishme është pjesa e kontaktit njerëzor, e cila ka humbur “kuptimin” e saj për shkak të pandemisë, transmeton KultPlus.
Kanë kaluar 11 muaj që kur dikush e përqafoi Larry. Kontabilisti 62-vjeçar jeton vetëm në Çikago, i cili u izolua marsin e kaluar në përgjigje të Covid-19.
Ai ka probleme me zemrën ndaj që nga ajo kohë ka qëndruar në shtëpi. Të vetmit njerëz që e prekën atë kanë qenë infermieret me mbështjellësit e tyre që i matnin presionin e gjakut.
Larry e përshkruan veten si një person “i prekshëm”. Seksi është i këndshëm, por më shumë se kaq ai dëshiron për kontakt të rastësishëm platonik: përqafime dhe shtrëngime duarsh.
Ai shtrihet në shtrat, thotë ai, me dëshirë të madhe të ketë dikë që ta mbajë ose ta mbajë. Pandemia ka qenë një ushtrim në zbritje. Janë boshllëqet e lënë nga të dashurit që i janë nënshtruar Covid-19, boshllëqet ku ka qenë puna dhe shkolla dhe mungesa e miqve dhe familjes.
Dhe pastaj janë gjërat më të vogla që mungojnë. Për të ndaluar përhapjen e Covid-19, njerëzit kanë braktisur shtrëngimet e duarve, përkëdheljet, shtrëngimet dhe goditjet që ngrohin ndërveprimet e përditshme. Humbja e dikujt vështirë se ia vlen të përmendet.
Njerëzit kanë nevojë për prekje për të krijuar marrëdhënie të ngushta. Për të përmirësuar shanset e tij për të mbijetuar, Homo sapiens evoluoi për të jetuar në grupe.
Njerëzit “duhet të ndërveprojnë me njëri-tjetrin”, shpjegon Alberto Gallace, një psikobiolog në Universitetin e Milano-Bicocca, i cili mund të shpjegojë pse, si kafshët e tjera shoqërore, ata kanë zhvilluar një sistem neurologjik të krijuar për t’iu përgjigjur prekjes së përzemërt.
Prekja ul nivelet e kortizolit, një hormon i prodhuar si përgjigje ndaj stresit. Përveç nxitjes së përgjigjes “fluturo ose lufto”, kortizoli mbyt “qelizat vrasëse natyrale”, një lloj qelizash të bardha të gjakut që sulmojnë viruset dhe bakteret. Prekja gjithashtu mund të rrisë prodhimin e qelizave vrasëse natyrore te pacientët me HIV dhe kancer, sipas Dr Field.
Në vitin 2014, studiuesit në Universitetin Carnegie Mellon vunë re se të rriturit e shëndetshëm që përqafoheshin më shpesh kishin më pak gjasa të ftoheshin, ndoshta sepse përqafimet e tilla janë një mënyrë për të komunikuar dashurinë dhe njerëzit që ndihen të kujdesshëm kanë më pak gjasa të sëmuren.
Mungesa e prekjes, përkundrazi, është e dëmshme. Pas kontrollit për faktorë të tillë si varfëria dhe cilësia e kujdesit mjekësor, studimet e foshnjave tregojnë se mungesa e prekjes çon në një gamë të gjerë problemesh zhvillimore, argumenton David J. Linden, profesor i neuroshkencës në Johns Hopkins U.
Se sa pasoja ka lënë përgjatë këtyre viteve, e po vazhdon ta bëjë një gjë të tillë pandemia, e përshkruan edhe shkenca. E kur do të dalim nga kjo katrahurë që e ka kapluar gjithë botën, nuk ka datë e ditë të saktë. /KultPlus.com
