Etiketë: premiera

Premiera ‘Para perëndimit’, dëshmi autentike e teatrit kërkues shqiptar

Posted on by Kult Plus

Ka ditë që e kam ndjekur në skenën e teatrit Metropol premierën e dramës “Para perëndimit” ( Vor Sonnenuntergang). Kjo vepër, prej disa dekada, mbetet në lartësi suksesi nëpër teatro të ndryshme të botës.

Si një ndër më të rëndësishmet vepra të nobelistit gjerman Gerhart Hauptman, në teatrin shqiptar, e sjell regjisorja Andia Xhunga Çobani. Pasohet në këtë mënyrë surprizuese, varfëria referuese e teatrit shqiptar ndaj këtij autori të jehonshëm.

Ende nuk më është eklipsuar shija dhe përjetimi prej kësaj shfaqjeje. Jam rrëmbyer në gjendje të përthyeshme dhe të vijueshme, në përjetime empatish dhe antipatish, të imponuara prej lojës së aktorëve që mishërojnë një galeri befasuese karakteresh. Seicili prej tyre është në karakterin e vet hauptmanian, i karakterizuar atipikisht në lojë, si në perimetrin ilustrues familjar, ashtu edhe në regjistrin krahasimtar shoqëror.

Përgjegjësia skenike e aktorëve në këtë premierë, sqima për çdo grimasë, lëvizje, dialog, adresim përdorim i hapësirës, objektit dhe çdo reagim, i bëjnë në harmoni të plotë me kostumografinë, skenografinë apo ndriçimin minimalist, duke evidentuar aktorin dhe duke i dhënë forcë aksionit skenik, duke sjellë një konfigurim risues në skenën “Shakespeare” të Teatrit Metropol.
Një produksion që me elegancë konceptimi dhe zotësi perceptimi për lëndën autoriale të Hauptmanit, ia ka dalë të sjellë versionin skenik shqip të dramës.

Emra të njohur dhe përcjellës profesionistë të teatrit, në vend dhe në botë, kanë bërë me dije se autori i dramës është një ndër eksponentët e famshëm të natyralizmit poetik teatror.

Një premierë spektakolare, rrëmbyese dhe mbajtëse e fuqishme në emocion. Ajo e mban këtë ndikim tek spektatori i çdo nate shfaqjeje, prej më shumë se dy javë rresht.
Më saktë, sikundër e cilëson regjisori i njohur Albert Minga, ky është një : ”Spektakël i mrekullueshëm. Aty gjen gjithçka, çfarë duhet të ketë një produksion teatror cilësor”.

Vepra e nobelistit është shkruar në vitin 1932. Kohë e largët, e pasuar nga shumë epoka… Por kohezioni i saj me të përditshen aktuale të shoqërisë sonë është befasues.
Intuita dhe drejtleximi regjisorial prej Xhunga Çobani, është premisa përcaktuese e këtij suksesi që nuk rresht së konfirmuari nga spektatori për çdo mbrëmje në teatrin e kryeqytetit shqiptar.

Aktorë si Trebicka në rolin Mathais Clausen, shënon regjistrin më të lartë karakterial, me një sukses tronditës. Ai rrëmbeu dhe po trondit bukurisht, për çdo natë, publikun duke na konfirmuar imponueshëm se teatri ynë është në jetë dhe mundësi surprizuese artistike dhe interpretimi.

Vepra mbart kumtin e një himni për lirinë dhe të drejtën e individit si në shoqëri, por veçanërisht në familje. Madje në këtë të dytën individi, pamvarësisht nga raporti dhe pozicioni hierarkik dhe gjenealogjik, gëzon dhe duhet të mishërojë lirinë e vet përcaktuese, pa iu nënshtruar marrëdhënies dhe sidomos tabusë, aq më tepër asaj të moralit tradicional ose klasik. Fataliteti nwnshtrues prej mendwsisw tradicionale dhe sidomos presionit mental familjar, nw subjektin e kwsaj drame pwrbwn njw model letrar tw shumwçmuar.

Në këtë subjekt dramaturgjik, kasta e aktorëve të përzgjedhur prej regjisores, si Ilirda Bejleri, Elia Zaharia, Yllka Mujo, Sokol Angjeli, Luli Bitri, Pjerin Vlashi, Aleks Seitaj etj., ia dalin të komportohen në funksione individuale si në një finalizim të suksesshëm ansambli. Secili me fuqinë individuale, Elia Zaharia me ndjeshmërinë e skajshme, Yllka Mujo që mbetet e pakrahasueshme, Luli Bitri në një dimension krejt të ri të saj, Alex Seitaj befasues dhe gjithë të tjerët, i shkrinë talentet dhe uniken e tyre në një ansambël që frymonte si një trup solid interpretuesish.

Ata janë pjestarë të subjektit të një katastrofe familjare e cila shpërfaq edhe thelbin bjerës social, edhe atë të raporteve brenda kurorës gjenealogjike.

Ky dekor, të cilin regjisorja nuk e ofron si peizazh nga distanca, por e fokuson në detaje nga brenda familjes dhe shtëpisë, e bën edhe më evidente krizën e përplasjes për vetëzgjedhjen dhe lirinë e “prijësit familjar”, në marrëdhënie me pinjollët dhe rrethuesit e tjerë.

Protagonisti 70-vjeçar Mathais Clausen ( Alfred Trebicka) është i rënë në dilemën e zgjedhjes mes dashurisë dhe rrethanës së refuzimit të pengimit prej bashkëpjestarëve trashwgimtarw të familjes. Raportet e dominuara nga refuzimi familjar, të dashurisë së tij me Inken ( Ilirda Bejleri), dhe sidomos arsyeja determinuese e kërcënimit të trashëgimisë financiare bëhen thelbi dhe pika kulmore e dramës.
Në këtë dramë, Trebicka vjen i pakrahasueshëm dhe të kujton përcaktimin e Cvajkut për Dostojevskin kur shton se : “ …triumfi i forcës jetësore të shpirtit mbi një trup të dërmuar e të sëmurë”, prej pengimit, shpërthen. Në këtë moment admirimi për artin e tij, për mjeshtërinë e tij, në shfaqjen me aq shpwrthime psikologjike, bëhet përtej së zakonshmes.

Regjisorialisht në këtë thelb është investuar jo vetëm intensiteti i lojës, por cilësisht është përqëndruar shpërfaqja e karaktereve, aq sa të duket se në mjedisin e ngushtë familjar ka më tepër karaktere, diferenca psikologjike dhe kontraste gjendjesh, se objekte skenike.

Kjo është një ndër arsyet e suksesit të fuqishëm të dramës në të gjitha netët e shfaqjeve. Këto karaktere japin shpalosje specifikash antroposociale dhe familjare. Të gjithë janë tipikisht të evidentueshëm karakterialisht: Klesta Shero, Roerd Toçe, Ligoraq Riza, Genc Fuga, Vasjan Lami, Elona Hyseni, Kastriot Ramollari,, Artur Vera,Laura Hoxha.

Kanë një energji specifike, që vjen si meritë individuale e tyre, por edhe prej kërkesës regjisoriale. Kësi cilësish dhe arsyesh dramaturgjike në këtë prurje, e mbajnë të mbërthyer publikun, e përfshijnë atë në pritjen e episodit pasues dhe sidomos të marrëdhënies që ndwrton krejt vepra skenike.

Shpesh në ecurinë e lojës aktoriale, plastika jo vetëm si në maksimum tek Trebicka, por edhe tek partneria e tij Inken ( Bejleri) e cila ndryshe, në këtë rol ofron jo vetëm forcën, temperamentin, emocionin drithërues, por edhe aftësinë komplementare interpretuese si instrumentiste në piano, përbën një komponent skenik dhe gjetje regjisoriale ndikuese.

Duhet thënë se muzika e sjellë prej kompozitorit Endri Sina, madje edhe në lojën e aktores Bejleri, i shtojnë sharmin kësaj premiere dhe thyejnë tabunë si për normën tradicionale teatrore, ashtu edhe për puritanët klasikë.
Elementet regjisorialë, racionaliteti skenik në këtë shfaqje, bëhen mishërim i cilësishëm realizues dhe mund të konsiderohen realisht, si një dëshmi autentike e teatrit kërkues shqiptar./Balkanweb/KultPlus.com

Baleti Kombëtar i Kosovës me premierë në muajin mars

Posted on by Kult Plus

Baleti Kombëtar i Kosovës, ka filluar provat për premierën e parë për vitin 2023, përcjell KultPlus.

“Time” titullohet shfaqja e cila vjen me koroegrafi nga koroegrafi dhe kërcimtari i njohur shqiptar, Taulant Shehu.

Në fotot e publikuara nga faqja zyrtare e Baletit Kombëtar, shihen balerinët gjatë provave të shfaqjes “Time”, së bashku me asistenten e koroegrafit, Diletta Antolini.

Sipas njoftimit, premiera do të shfaqet më datë 19 mars. / KultPlus.com

Dilemat shekullore, çështjet tabu dhe dashuria e pastër ndërthuren mes vete te ‘Muslimani’

Posted on by Kult Plus

Uranik Emini

Martesa, si një bashkim mes dy personave, në shumicën e rasteve midis një burri dhe një gruaje, rregullohet nga ligje, rregulla, zakone, besime dhe qëndrime që përshkruajnë të drejtat dhe detyrat e partnerëve. Mirëpo, një ndikim të madh në martesën e njerëzve nga Kosova dhe më gjerë, është përzier me fenë, në këtë rast atë muslimane, duke pasur parasysh përqindjen e lartë të kësaj feje në Kosovë dhe rajon, shkruan KultPlus.

Shfaqja “Muslimani”, e cila ngërthen në vete një dilemë shekullore në qoftë se duhet të lejohen martesat mes një gruaje muslimane dhe një burri katolik, paraqet edhe mentalitetin e “turbullt” të shoqërisë, që edhe pas viteve të shumta nuk po gjen përmirësim. Vetëkuptohet se martesa e një gruaje muslimane me një burrë jomusliman është një nga çështjet kryesore tabu në debatet mbi islamin.

Sefedini, i cili është i shtrirë në një kolltuk, çdo ditë zgjohet nga gjumi për të falur namazin e mëngjesit, ku edhe kryen të gjitha ritualet përpara faljes. Në anën tjetër, Anita, një vajzë e re, e cila pa dijeninë e Sefedinit, angazhohet nga vajza e tij për t’i bërë shoqëri një babai që nuk del asnjëherë nga shtëpia dhe gjithçka që ai dinë të bëjë, është vetëm të falet dhe të pi çaj.

Dini, rolin e të cilit e portretizon autori dhe regjisori i shfaqjes, Enver Petrovci, parqet një musliman i cili ka “zhdukur” nga jeta vajzën e tij, për arsye se kjo e fundit u martua me një burrë amerikan-katolik.

Shfaqja e cila zgjati për dy orë kaploi disa tema dhe probleme aktuale të shoqërisë dhe faktin që Dini asnjëherë nuk e lë mënjanë mendësinë e të kaluarës që një vajzë duhet patjetërsisht të martojë një musliman, ose ndryshe konsiderohej se po “tradhtohej” feja.

Bota ka ndryshuar thellësisht dhe ne duhet të përballemi me realitetin, një gjë të tillë e bëri edhe Dini në fund të shfaqjes, atëherë kur edhe dashuria mes tij dhe Anitës lindi natyrshëm. Dashuria mund të bëjë më shumë sesa të kalojë vetëm kufijtë – ajo mund të ndërtojë ura mes dy personave, dhe ndoshta kjo është diçka për të cilën ata patën më së shumti nevojë.

Pas shfaqjes, autori, regjisori, aktori, kantautori dhe protagonisti kryesor i shfaqjes, Enver Petrovci, në një intervistë për KultPlus, rrëfeu edhe momentin kur lindi ideja për këtë shfaqje.

“Jam munduar të paraqes mentalitetin e shqiptarëve jo vetëm në Kosovë, por sidomos në Ulqin. Kjo ide më lindi pikërisht kur isha në plazh dhe atje filloi një dasëm. Prapa meje dëgjova në gjuhën malazeze, kur dikush po bënte një martesë dhe ishin pikërisht një shqiptare muslimane me shqiptarin malazez ortodoks që po kurorëzonin martesën e tyre. Atje pronari i hotelit, i cili ishte gjithashtu shqiptar katolik, më njoftoi se këtu shqiptarët musliman dhe katolikë nuk martohen kurrë mes vete, por vetëm me shqiptarë të tjerë malazez ortodoks, ndoshta ka ndodhë që janë martuar vetëm dy çifte, por ata më pas kanë ikur nga Ulqini, këtu edhe lindi inspirimi”, deklaroi ai.

Roli i Anitës luhet nga ish-studentja e profesorit, Vlora Nikçi, e cila paraqet dhimbjen që totalisht ndryshon dramaturgjinë e shfaqjes.

“Unë i edukoj studentët e mi që të luajnë me mua, nuk kam turp për studentët e mi, aq sa i mësoj dhe aq sa dinë. Unë kam qef të luaj së bashku me ta, ne për këtë punë po shkollohemi. Me kënaqësinë më të madhe luaj me ta, ndërsa studentët e kanë një drojë se po luajnë me profesorin, por me kohë çlirohen dhe e vazhdojmë pa problem”, tha në fund Petrovci.

Ndërkaq, Nikçi për KultPlus tha se profesori ishte vetë tekstshkruesi dhe regjisori, gjë që e bëri edhe më të vështirë adaptimin me të.

“Enver Petrovci ishte profesori, regjisori dhe tekstshkruesi, që do të thotë se kanë dal pikërisht prej shpirtit, dorës dhe mendjes së tij teksti që ka bërë ai, e kjo është e vështirë t’i adaptohesh. M’i dhënë frymë dhe jetë atij personazhi që ai vetë e ka kriju dhe shkru është shumë e vështirë. Unë për këto katër muaj kam ecur nëpër dy emocione shumë të fuqishme. Një është e keqe, se si me e plotësu atë që e ka bë regjisori dhe tekstshkruesi, e në anën tjetër kur po i jepja jetë asaj që me të vërtetë është Anita që ai e ka shkruar. Këto janë dy gjëra shumë të fuqishme që më kanë ndjekur pas këto muaj”.

Sa i përket pjesës së portretizimit të roleve të tilla, Nikçi i vlerësoi shumë e madje tha se dhimbjet e mëdha na shtyjnë që të bëjmë gjëra të bukura, njësoj siç u shfaqën edhe aty.

“Është shumë e rëndësishme portretizimi i roleve të tilla në teatër, dhimbja e Anitës më prek shumë. Është pikërisht kjo dhimbje që e bën atë të vazhdojë me këtë burrë të lënë pas dore, dhimbja e saj e shtynë të vazhdojë të bëjë gjëra të bukura. Mos të harrojmë që ndonjëherë, dhimbjet e mëdha na shtyjnë të bëjmë shumë gjëra të bukura. Është dhimbja e Anitës që e ndryshon të gjithë dramaturgjinë e shfaqjes, prandaj është edhe e fuqishme”, u shpreh ajo.

E pyetur në qoftë se ky është roli më i vështirë që ka pasur në teatër, ajo tha se ishte shumë i veçantë për faktin se luajti krah ish-profesorit të saj, e madje edhe u rikthye në kohë për të mësuar gjëra të cilat mund t’i kishin “ikur” si studente.

“Nuk do të thoja që është roli më i vështirë që e kam pasur në teatër, por më i veçanti po, pasi po luaja me profesorin tim në skenë. Dhe po të luash me profesorin në skenë, ndjehesh pak e priviligjuar, mos të harrojmë që ky thotë se është regjisori në shfaqje, por ai ka qenë gjithmonë profesori. Më është duk sikurse jam rikthyer në studime dhe kam kapur edhe një herë të gjitha mësimet që dikur në ligjërata kanë mundur të më ikin si studente”.

Dashuria është një gjë e vështirë, sepse ajo mbështetet në më shumë se vetëm ndjenja – ka të bëjë me vullnetin, përkushtimin dhe këmbënguljen, pavarësisht pengesave që qëndrojnë në rrugë. Por nëse ka një vullnet e një mënyrë, atëherë ka edhe një rrugëdalje, gjë të cilën e gjetën edhe Hana (vajza e Dinit) dhe Stefani, i dashuri i saj. E për të ruajtur ndjenjën më të thellë të shpirtërores së zemrës, do të ishte thelbësore të kapërcejmë hipokrizitë dhe dyfytyrësinë shoqërore që shpërbëjnë mënyrën tonë aktuale të jetesës. /KultPlus.com

Teatri Kombëtar i Kosovës me tri premiera në muajin mars

Posted on by Kult Plus

Teatri Kombëtar i Kosovës ka bërë të ditur orarin e tyre për muajin mars, në të cilin janë paraparë tri premiera, shkruan KultPlus.

Më 21 mars me fillim nga ora 20:00 do të shfaqet premiera “Muslimani” me autor dhe regjisor Enver Petrovcin.

Në anën tjetër, premiera e dytë ka të bëjë me balet, ku do të jepet shfaqja “Romeo dhe Zhulieta” me koreografi të Konstantin Uralskyt.

Premiera e tretë dhe ajo e fundit është vendosur më 30 mars, me titull “Kuartet” nga Heiner Muller me regji të Alban Beqiraj. /KultPlus.com

Orkestra e Filharmonisë së Kosovës mbajti koncertin premiere të vitit 2022

Posted on by Kult Plus

Në mbrëmjen e 29 janarit në Sallën e Kuqe, në Pallatin e Rinisë dhe Sportit është mbajtur koncerti premierë i këtij viti nga Orkestra e Filharmonisë së Kosovës.

Nën udhëheqjen e dirigjentit izraelito-gjerman, Maayan Franco dhe pianistit shqiptaro-rumun, Herman-Med Cerisha janë interpretuar koncerti për piano dhe orkestër nga kompozitori Edvard Grieg dhe Simfonia në d mol e kompozitorit Cesar Franck.

Për të ndjekur koncertin i pranishëm ishte edhe Ministri i Kulturës, Hajrulla Çeku. /KultPlus.com

*SHËNIM: Të gjitha fotografitë janë realizuar nga Arben Llapashtica

‘Zgjoi’ potencial për nomimin në Oscars, Basholli: Kemi shanca të mira drejt Oscarit për shkak të ‘Sundance’

Posted on by Kult Plus

Xhemile Hysenaj

Historia e një gruaje të fuqishme që duke i bërë ballë dhimbjes, paragjykimeve e mentalitetit të ulët patriarkal, ia doli të ngritet e të bëhet ndër figurat më inspiruese të qytetit të saj dhe jo vetëm. Bëhet fjalë për historinë e Fahrije Hotit, e cila tash e sa kohë ka zënë vend në skenat më prestigjioze botërore përmes filmit ”Zgjoi” të regjisores Blerta Basholli, i cili kësaj radhe për publikun kosovarë do të vijë në ambientet e Cineplexx, shkruan KultPlus.

Sot, në një konferencë për media ku të pranishëm ishin regjisorja Blerta Basholli, aktorja Yllka Gashi si dhe producentët Yll Uka dhe Valon Bajgora, u shtjellua më detajisht rreth rrugëtimit të filmit si dhe pritshëmrive të tyre për nominimin e ”Zgjoi-t” në Oscars.

Ishte Yllka Gashi ajo e cila portretizoi figurën e Fahrije Hotit, duke e jetësuar edhe një herë historinë e kësaj zonje historia e të cilës shkeli edhe botën. Gashi theksoi se një rol i tillë nuk ka qenë aspak i lehtë dhe se vështirësi të shumta kanë ardhur me këtë rol. ”Ka qenë e vështirë si çdo projekt tjetër që është i vështirë kur e merr me seriozitet, por fatmirësisht unë kam qenë e involvuar në këtë projekt që nga viti 2011 kur Blerta e ka pasur idenë për këtë projekt dhe kam jetu një kohë të gjatë me dëshirën me lu zonjën Fahrije, mandej kur e kemi fillu punën konkrete me prova e me biseda të gjata e shumë intime me Blertën në lidhje me qysh dojmë me ndërtu këtë personazh edhe qysh dojmë dhimbjen e saj me pasqyru në film, ka qenë pak e lodhshme emocionalisht me e mbajtë gjithmonë ndjenjën e dhimbjes e ndjenën e pasigurisë që e ka me burrin e pagjetur, megjithatë me një regjisore të mirë si Blerta e me udhëzimet që m’i ka dhënë besoj që kemi arritë me ba një punë të mirë”, është shprehur tutje Gashi.

Gashi, po ashtu ka treguar se zonjën Fahrije e konsideron të jetë një udhërrëfyese e të gjitha grave të Krushës dhe se kjo e fundit e ka inspiruar edhe atë edhe ekipin e filmit. ”Mesazhi i këtij filmi shkon në atë se sado jeta të jetë e vështirë, gjithmonë mundesh me triumfu dhe se ia vlen me luftu për me mbërri një të ardhme më të mirë”, deklaroi Gashi.

Filmi ”Zgjoi” bëri bujë të madhe kur u shpall fitues i tre çmimeve kryesore në Festivalin prestigjioz të filmit, ”Sundance”’. Ky film artistik nga një vend i vogël si Kosova fitoi çmimin për Filmin më të mirë, për regjinë më të mirë si dhe çmimin e vlefshëm të publikut të festivalit më të madh të filmit të pavarur në SHBA.

Basholli theksoi se nuk ka qenë shumë optimiste për këtë festival duke pasë parasysh se ka pasur konkurencë nga e gjithë bota, mirëpo siç thekson tutje regjisorja, pranimi në këtë festival ka qenë ëndrra e saj më e madhe. Ndërkaq, sa i përket nominimit potencial për Oscar, Basholli pohon të jetë një garë tejet e madhe dhe e vështirë dhe se për t’u arritur një nominim i tillë duhet një kampanjë shumë e madhe për filmin.

”Po konkurojmë me shtete e regjisor që kanë marrë Oscar disa herë, ata kanë buxhete shumë më të mëdha se na, ekipe më të mëdha se na. Mirëpo, pas Sundance e kemi formuar një ekip shumë të mirë në Amerikë dhe jemi duke punuar sikur nominimi të ishte i garantuar dhe mendoj se kemi shanca shumë të mira drejt Oscarit pikërisht për shkak të Sundance”, theksoi tutje Basholli.

Ndër të tjera ajo ka treguar se ”Zgjoi” tashmë ka fituar 12-të çmime nëpër botë dhe se bota po e njeh dhe përmend këtë film. Ndërsa sa i përket asaj se çfarë Basholli tenton të arrijë përmes këtij filmi, ajo ka potencuar se shpreson që ky film të ngritë diskutim rreth çështjes gjinore e patriarkale. ”Nuk jam pesimiste por jam shumë realiste dhe e di se në nëntor e kemi një garë shumë të vështirë para vetes dhe na pret shumë punë. Shpresoj që filmi të ngritë edhe një diskutim rreth çështjeve gjinore, rreth patriarkatit dhe e di që vetëm një film nuk mjafton mirëpo edhe Fahrija kur ka fillu me biznesin e saj, edhe ajo ka mendu që nuk ka bë shumë por ka bë më shumë se shumë, ka bë më shumë se një kampanjë e vetëdijësimit”, deklaroi Basholli.

”Kampanjën e kemi filluar një muaj më herët, kampanjës ka me i parapri edhe shfaqja e filmit në kinema, që së pari do të shfaqet në New York më 5 nëntor të këtij viti e pastaj edhe në LA e më pas edhe në 15-të shtete tjera të Amerikës”, tregon producenti Yll Uka. Ai po ashtu ka shtuar se janë duke punuar edhe për promovim të filmit për “Oscars”, EFA”, “BAFTA” e çmime të tjera të rëndësishme në kinematografi.

Për sa i përket financimit të rrugëtimit të ”Zgjoi-t” në Oscars, Uka ka treguar se janë në bisedime me MKRS-në dhe këta të fundit janë duke u konsulltuar edhe me institucione tjera që jo vetëm kësaj radhe por njëherë e përgjithmonë të rregullohet buxheti i promovimit të filmave nga Kosova, jo vetëm për Oscars por edhe për festivale tjera. Ndërkaq Uka tregoi se në kampanjën e ”Zgjoi-t” në Amerikë është duke punuar një ekip tejet profesional, ku ndër të tjera veçoi njërin nga publicistët i cili kishte punuar në kampanjën e filmit të famshëm ”Parasite”.

Regjisorja Basholli për herë të parë bëri të ditur se njëherit është duke punuar edhe në një film që shpalosë jetën e saj personale. Ajo bëri të ditur se ngjarja do të zë vend në Prishtinën e viteve të 90-ta deri në fillimin e luftës së fundit në Kosovë ku protagoniste kryesore do të jetë një vajzë adoloshente. Mirëpo, për sa i përket rrugëtimit të mëtutjeshëm të këtij filmi regjisorja nuk ka treguar diçka më konkrete, përpos se ka pohuar që Kosova ka shumë ngjarje që vlen të tregohen para botës. ”Tash është koha që kinematografia t’i tregojë storjet tona”, ka theksuar Basholli.

Filmi do të filloj shfaqjen për publikun në Kosovë me datën 28 tetor, në Cineplexx Prishtinë dhe Prizren. E producenti Valon Bajgora ka treguar se përveç në “Cineplexx” – e nga 29 tetori edhe në “Cinemarine” në Prizren – “Zgjoi” do të shfaqet dhe në Maqedoni e Shqipëri.

”Zgjoi” përcjell Fahrijen e cila është në kërkim të burrit të saj të humbur gjatë luftës në Kosovë. Ajo fillon një biznes bujqësor për ta siguruar mbijetësën e familjes së saj në një ambient tradicional patriarkal ku ambicia e saj për t’u zhvilluar nuk shihet me sy të mirë. Punët bujqësore fillojnë t’i ecin mbarë pos bletëve që janë shumë kaotike dhe agresive ndaj saj. Në rrugëtimin e saj për ta gjetur paqen me bletët, ajo fillon ta gjejë edhe paqen me veten për të jetuar në një situatë të re për të.

“Zgjoi” ka për producent Yll Ukën, Valon Bajgorën dhe Agon Ukën; ndërsa në rolin kryesor luan Yllka Gashi, dhe në rolet tjera luajnë Çun Lajçi, Kumrije Hoxha, Aurita Agushi, Kaona Sylejmani, Mal Noah Safçiu, Adriana Matoshi, Astrit Kabashi, Molikë Maxhuni, Blerta Ismaili, Valire Haxhijaj Zeneli, Armend Smajli, Ilir Prapashtica, Xhejlane Terbunja, Shkelqim Islami etj; “Zgjoi“ është bashkëprodhim në mes të Kosovës, Zvicrës, Shqipërisë dhe Maqedonisë së Veriut, dhe me drejta të shitjes globale nga LevelK.

Për premierën e këtij filmi, Cineplexx me datën 28 tetor, në të dy kinematë, në Prishtinë dhe Prizren, do të organizojë eventin Ladies Night, pra, nga kjo ditë e tutje do të jetë i qasshëm për publikun Kosovar. Oraret për filmin Zgjoi do të bëhen publik së shpejti. / KultPlus.com

“Tanzminiaturen & Tangata”, premiera e dytë e Baletit Kombëtar të Kosovës për këtë vit

Posted on by Kult Plus

Baleti Kombëtar i Kosovës së shpejti shfaq premierën e dytë për vitin 2021 të titulluar: “Tanzminiaturen” dhe “Tangata”, përcjell KultPlus.

Premiera “Tanzminiaturen” dhe “Tangata” vjen nën koreografinë e Ricardo Fernando dhe asistentes Christine Ceconello, duke u shoqëruar nga meloditë e muzikës së J.S.Bach dhe Astor Piazzollës.

Ndërsa, kostumet janë realizuar nga Ricardo Fernando e po ashtu edhe dizajni i ndriçimit dhe skenografisë.

Premiera shfaqet ditën e enjte në orën 19:00. Kurse, repriza e parë shfaqet të premten duke filluar nga ora 19:00. / KultPlus.com

Shfaqet premiera e ‘007: No time do die’ në Tiranë, Veliaj: ‘Sprint’ marrëdhëniesh mes Shqipërisë e Britanisë së Madhe

Posted on by Kult Plus

Filmi i fundit i Daniel Craig në rolin e James Bond,  pati mbrëmë premierën e tij edhe në kryeqytetin shqiptar.

Në një event të organizuar me detaje, që të fusnin në atmosferën e filmit më të famshëm britanik, Kreu i Bashkisë së Tiranës, Erion Veliaj dhe ambasadori i ri i Britanisë se Madhe në Shqipëri, Alastair King-Smith, ishin mikpritesit e veçante te të ftuarve VIP, te cilet u bene pjese te shfaqjes premiere.

Në fjalën e mbajtur në fillim të eventit, Veliaj tha se me premierën e këtij filmi nis edhe një “sprint” marrëdhëniesh mes Shqipërisë dhe Britanisë së Madhe.

“Kemi kaluar një situatë shumë të vështirë me 2 tërmetet, me pandeminë, por tani është koha që të rihapemi, është koha të festojmë, të njohim miqtë, të fillojmë nga e para dhe është koha të ringrihemi. Me këtë aktivitet të parë, jo vetëm bëjmë prezantimin e ambasadorit të ri britanik në Tiranë, por fillojmë edhe një stinë aktivitetesh, që vetëm fillimin e ka te filmi i sotëm”, nënvizoi Veliaj.

Ai shtoi se vitin tjetër ku Tirana është “Kryeqyteti Europian i Rinisë”, do zhvillohen rreth 1 mijë aktivitete, shumë prej te cilave do te jenë në bashkëpunim me Britaninë e Madhe.

Ambasadori britanik në Tiranë, Alastair King-Smith tha se kjo premierë filmi, është vetëm fillimi i një bashkëpunimi të mëtejshëm mes Shqipërisë dhe Britanisë.

“Po e nisim me një nga filmat më të mirë që përfaqëson kulturën britanike, në mënyrë që të afrojmë sa më shumë Shqipërinë dhe Mbretërinë e Bashkuar. Kjo jo vetëm në rangun e qeverive, por gjithashtu edhe bashkimin e njerëzve. Ndaj, do të shohim mënyrat për të ndërtuar marrëdhënie të përbashkëta më të forta dhe më të ngushta mes dy vendeve”, pohoi Smith.

Të gjithë të ftuarit u paraqitën në event me certifikatën e vaksinimit të Covid 19.

Filmi i “James Bond” “No time to die” pati premierën e tij botërore në Londër, 18 muaj më vonë nga sa ishte planifikuar sepse u vonua nga pandemia. “No Time To Die” është dalja e pestë e aktorit britanik, Daniel Craig si 007. /atsh/ KultPlus.com

‘Ditë e Kuqe’ nga Ugzmajli, filmi që shfaq realitetin e hidhur të shoqërisë përmes një vajze 13-vjeçare

Posted on by Kult Plus

Xhemile Hysenaj

Përpjekja e jashtëzakonshme e një gruaje dhe vajzës së saj për të zënë vend në një shoqëri të kontaminuar patriarkale, përpjekja për të marë atë që ato meritojnë dhe kërkojnë me çdo kusht, persona të mveshur me pushtet që veçse fuqizojnë sfidat dhe vështirësitë e këtyre dy personazheve, vijnë pëmes ”Ditë e Kuqe” nën regjinë dhe skenarin e Besim Ugzmajlit. Një film ky i metrazhit të shkurtë, për të cilin regjisori Ugzmajli ka shpalosur më shumë detaje në një intervistë për KultPlus.

Loja me simbole te regjisori Ugzmajli nuk është kurrë e rastësishme, në filmat e tij paraprak e që kanë rezultuar tejet të suksesshëm, kemi parë shpesh se arti filmik i regjisorit në fjalë shkon përtej asaj që jemi mësuar të shohim më parë. Ai ka një mënyrë më unike të trajtimit të ngjarjeve, përmes së cilave hedh dritë mbi shumë faktor negativ të shoqërisë. ”Ditë e Kuqe” vjen po në këtë mënyrë të veçantë, pra, e kuqja si një variant i gjakosjes, si moment realizimi, përkatësisht si një moment kur dikush është gati për diçka magjike. Pra, siç ka theksuar tutje regjisori për KultPlus, Dita e Kuqe është ditë alarmi për shoqërinë që vjen përmes një vajze 13 vjeçare dhe sjell në vëmendje gruan si vlerë kulminante në shoqërinë botërore.

”Unë përpiqem që çështjet sociale t’i sjell si rrëfime që ndërtohen në rrafshin psikologjik të situatave dhe personazheve. Sigurisht që këtë mënyrë e konsideroj më të përshtatshmen për mua për t’i paraqitur shqetësimet e mia të përgjithshme në medium kinematografik si vepra artistike. Imazhi është komunikimi absolut i këtij shekulli dhe kinematografia padiskutim ka një imazh të jazhtëzakomshëm komunikues”, ka theksuar regjisori për KultPlus.

”Ditë e Kuqe” ka filluar me xhirime në mars të këtij viti dhe filmi është xhiruar brenda një ditë, mirëpo, provat e këtij filmi kanë zgjatur mbi dhjetë ditë dhe janë përfshirë diku rreth 150 persona deri në realizimin final. Kjo mënyrë e xhirimeve ka të bëjë me faktin që ”Ditë e Kuqe” është realizuar në One-Shoot dhe koha e provave siç ka treguar regjisori për KultPlus, ka të bëjë me sinkronizimin dhe harmonizimin e të gjitha departamenteve në filmbërje në mënyrë që gjithçka të shkoj sipas planit në ditën e xhirimit.

Duke pasur parasysh se situata pandemike ka vështirësuar gjithçka, edhe ”Ditë e Kuqe” ka hasur në vështirësi të shumta deri në finalizimin e vet. Ugzmajli ka treguar për KultPlus se i gjithë projekti është punuar nga një presion që lidhej ngushtë me pandeminë.

”Gjithçka është punuar në njëfarë presioni që lidhet me pandeminë, mirëpo ky fakt edhe ka ndihmuar në një mobilizim të jashtëzakonshëm të gjithë ekipës e në veçanti të aktorëve dhe ekipës kreative ku vlen të përmendim punën e jashtëzakonshme të aktorëve siç janë: Teuta Krasniqi, Agron Shala, Orgesa Mehmeti, Blin Sylejmani, Gresa Gashi, Sherif Bega, Egzona Salihu, Milot Salihu. Pastaj drejtori i fotografisë Aleksandar Krstevski, Kompozitori Memli Kelemndi me korin e tij fantastik ”Sipararantum Choir” dhe gjithsesi një angazhim i jashtëzakonshëm i asistentëve Sovran Nrecajt, Lorena Sopit, Leart Binakut, Ndriçuesit Hajrullah Elelezit, Kostumografes Eleonora Gagica, Dizajnerit Ngadhënjim Ismani, Skenografit Bekim Korça e shumë të tjerëve që kanë bërë një punë të jashtëzakonshme në film e që është një listë e gjatë profesionistësh”, shprehet Ugzmajli tutje për KultPlus.

Deri më tani, regjisori ferizajas para adhuruesëve të filmit është paraqitur me filma të metrazhit të shkurtë, mirëpo, regjisori ka treguar për KultPlus se në planet e tij të ardhme është edhe filmi i metrazhit të gjatë.

”Unë kam disa skica e tritmente për film të gjatë, vështirësia ime më e madhe është në përcaktimin e asaj që vërtetë dua ta punoj, kjo ndoshta është edhe dobesia ime si skenarist e regjisor, pra përcaktimi në idenë që dua ta realizoj si film. Është vëretetë e vështirë për mua të vendosi se cilës ide me ia dhanë gjithë mundin drejt një filmi. Por ajo që dihet me siguri është fakti se filmi i gjatë është qëllimi im i radhës. Do të jetë rrugë e vështirë e gjetjes së mbështetjes financiare, por përvoja më ka mësua se duhet ta përfundoj skenarin dhe pastaj gjithcka tjetër do të bëhet e mundur si me magji”, potencon Ugzmajli.

Besim Ugzmajli ka treguar për KultPlus se kanë bërë një marrëveshje me kompaninë italiane ”Premiere Film”, zyret e së cilës ndodhen në Itali dhe në Los Angeles, kompani kjo e cila do të merret me distribuimin e filmit në festivale dhe televizione. Regjisori ndër të tjera thekson se ambicien kryesore në punën e tij e ka gjithmonë realizimin e ideve të tij kinematografike dhe asgjë tjetër nuk i jep më shumë kënaqësi se puna në film. ”Festivalet dhe shitjet eventuale janë gjithmonë sekondare, prandaj filmin ua kam dhënë për distribuim kompanisë profesionale që merret me këtë punë dhe kështu unë të jem më i lirë në punë të tjera. Gjithashtu dihet mirëfilli se në mungesë të distributorëve është shumë i vështirë prezentimi ndërkombëtarë, sidomos viteve të fundit”, shprehet tutje Ugzmajli

Për artistin është shumë e rëndësishme përçimi i mesazheve që ai shpalos përmes artit të tij, cilido art qoftë ai. Ugzmajli zakonisht, si në teatër po ashtu edhe në film, përçon mesazhe të fuqishme tek shoqëria. Arti i tij prek thellë tek problemet e shoqërisë kosovare dhe jo vetëm. Njejtë ndodhë edhe tek filmi  ”Ditë e Kuqe”, tek i cili mesazhi është shumështresor dhe si i tillë mëotn të jetë krejtësisht personal, pra, siç ka treguar vetë regjisori, mesazhet e këtij filmi varen shumë se si dhe nga kush shikohen. ”Gjithmonë konsideroj që audienca gjenë mesazhe të ndryshme në secilin rrëfim apo film, prandaj nuk do ta kisha përkufizur këtë film me një mesazh të caktuar edhepse filmi konsiston në rendësinë që ka konsistenca e njeriut në qëllimet dhe aspiratat në të cilat synon me të drejt, por që pengohet rrugës”, shprehet Ugzmajli.

”Ditë e Kuqe” do të ketë premierën në Tirana International Film Festival i cili do të mbahet në shtator të këtij viti, ndërkaq, regjisori nuk ka treguar saktë se kur do të shfaqet edhe për publikun kosovar, por ka lënë të nënkuptohet se filmi do të ketë disa hapësira për tu shfaqur edhe në Kosovë gjatë vitit të ardhshëm. / KultPlus.com

Ditë e Kuqe | Red Day — trailer from besimugzmajli on Vimeo.

Teatri Metropol hap sezonin e shkurtër artistik me premierën e “Pikaso dhe Ajnshtajni në një bar në Paris”

Posted on by Kult Plus

Komedia u ndoq për disa net me radhë, nga publiku, duke përcjellë edhe lojën emocionuese aktoriale. Vepra e shkruar nga Steve Martin, u ngjit në skenë nga regjisorja Armela Demaj, e cila, bëri bashkë një kast aktorësh e muzikantësh, për këtë shfaqje teatrale.

Këtë sezon komedia i ka përfunduar shfaqjet në teatër, por Metropol bën me dije, se do të jetë sërish në muajin shtator.

Sipas teatrit, interesi i publikut ka qenë i madh.

“Të nderuar, duke ju falënderuar për interesin e madh, duam t’ju lajmërojmë se të gjitha biletat e kësaj jave, kanë përfunduar. Komedia ‘Pikaso dhe Ajnshtajn në një bar në Paris’ do të rikthehet sërish në shtator”, njoftohet në faqen e teatrit.

Zbërthimi i karaktereve të veprës, të cilët, në ndërthurje me njëri-tjetrin sjellin situata komike, duke vënë në dukje optika të ndryshme të mënyrës se si shihet bota dhe marrëdhëniet njerëzore brenda saj. Projekti krijon një copëz jete 100 minuta, nga një periudhë e largët, siç është viti 1904.

Në role interpretojnë: Roerd Toçe, Klodjana Keco, Amri Hasanlliu, Sara Koçi, Erdet Miraka, Silva Brahimataj, Ermir Hoxhaj, Silvio Goskova, Aleksandër Kondi, Blendi Arifi, Kristjana Dodaj. As/ regji Joana Omeraj, formulues muzikor Gent Rushi, këngëtare Laura Hoxha, skenografia Klodiana Beqiraj, koreografia Sara Koçi, kostumografia Frenci Gjerasi.

Vepra u shfaq premierë më 17 qershor dhe vijoi disa net, ku dhe muzika gjithashtu ishte pjesë e kësaj shfaqjeje, që ishte e gjitha “live”.

Shfaqja sjell historinë komike të takimit midis dy gjenish, Pikasos dhe Ajnshtajnit në fillimin e shekullit XX, kohë ku do të ndërthuren rikrijimi i elementeve vizuale dhe interpretative, me muzikën dhe këngën e kësaj periudhe.

Dy personazhet kryesorë, piktori i njohur Pablo Pikaso dhe shkencëtarin Albert Ajnshtajn, takohen në një mbrëmje, në lokalin “Lapin Agile” (“Lepuri i shkathët”) në Montmartre, Paris.

Ngjarjet janë vendosur në një mbrëmje tetori, në vitin 1904, kohë kur të dy gjenitë janë në prag të zbulimit të ideve të tyre mahnitëse (Ajnshtajni, përpara se të botojë teorinë e relativitetit më 1905 dhe Pikaso, para se të pikturojë veprën “Zonjat e Avinjonit” “Les Demoiselles d’Avignon”, në vitin 1907.

Në bar, ata kanë një debat të gjatë në lidhje me vlerën e gjeniut dhe talentit, ndërsa bashkëveprojnë me një mori personazhesh të tjera, mes tyre dhe Elvis Preslin, para se të bëhej një muzikant i njohur.

Pas kësaj vepre që erdhi premierë, në Teatrin Metropol priten të tjera prodhime artistike, për publikun. Më parë, gjatë mbylljes dhe pezullimit të aktivitetit skenik, Metropol erdhi për publikun online. / Konica.al / KultPlus.com

Shfaqet premiera ‘Zanat e Luleve’, balerinat e vogla emocionuan të gjithë me lojën e tyre artistike

Posted on by Kult Plus

Xhemile Hysenaj

Fotografitë: Riard Bllaca

Sot, skena e Teatrit Kombëtar të Kosovës, ishte mikëpritëse e Zanave të vogla që me ngjyrat e bukura e lojën e tyre skenike i dhanë jetë tingujve të gërshetuar të muzikës klasike e asaj moderne. Premiera ”Zanat e Luleve” e realizuar nga Studio ”Let’s Dance” të Vjollca Llugiqit, mboldhi fëmijët e moshave të ndryshme, të cilët shpirtin e tyre artistik e shpalosën përmes baletit, shkruan KultPlus.

Tingujt e kompozitorëve si Antonio Vivaldi, Tchaikovsky, Chopin etj, erdhën si të ishin punuar pikërisht për këta fëmijë, që dukej sikur trupat e tyre bashkëvepronin me secilën notë të shkruar nga ata . ”Zanat e Luleve” shfaqi secilën balerinë si një mishërim të luleve që rriteshin, zhvilloheshin e freskinë e tyre ia falnin botës.

Shfaqja filloi nga Zanat e Vogla që performancën e tyre e realizuan nën tingujt e Secret Garden, ndërkaq u mbyll me këngën e bukur shqipe ”Me lule të bukura” të interpretuar nga Eliza Hoxha.

Balerinat ishin entuziaste dhe kjo gjë pasqyrohej në fytyrën e secilës prej tyre, e sidomos kur pas përfundimit të secilës performancë duartrokitjet nga audienca e stërmbushur me prindër krenarë, nuk ndaleshin. Mirëpo, e veçanta e kësaj shfaqjeje qëndron në faktin se pjesë e kësaj trupe balerinësh ishin edhe disa fëmijë me aftësi të kufizuara, duke përçuar kështu direkt mesazhin se dallimet duhet të evitohen në secilën fushë e veçanërisht kur bëhet fjalë për fushat artistike.

Vjollca Llugiqi e cila ka 20-të vite që është bërë një me artin e bukur të baletit, nuk e ka pasur aspak të lehtë këtë rrugëtim. Ka realizuar diku rreth 60-të premiera dhe ndër to edhe shumë role kryesore. Llugiqi është ndër balerinat që asnjëherë nuk është dorëzuar dhe tash e dhjetë vite, talentin e saj e ndan dhe ua mëson edhe fëmijëve të tjerë. Lumturia e madhe, ishte e paevitueshme nga ana e saj, e cila menjëherë pas shfaqjesh u vërshua me lule e përqafime të shumëta nga nxënësit e saj.

”Më kanë dhënë një emocion të papërshkruar, akoma jam në emocione, sidomos tash që të gjithë janë të lumtur dhe po vijnë drejt meje me urime e përqafime. E veçanërisht prindërit e këtyre fëmijëve që vërehet se janë emocionuar tej mase”, thekson Llugiqi për KultPlus.

Ishin lulet, ngjyrat e shumëllojshme e buzëqeshjet disa nga elementet që mbizotëruan sot në Teatrin Kombëtar. Me përqafime të shumëta, lot gëzimi e urime që nuk kurseheshin nga prindërit për mësuesen Llugiqi, u dëshmua edhe njëherë para publikut se baleti vazhdon të mbetet një nga artet më të veçanta skenike.

Më poshtë mund të gjeni listën e plotë të balerinave që performuan në shfaqjen ”Zanat e Luleve”.

Solistet e mëdha: Lea Hamza, Edita Zeka, Noela Selishta, Eda Isufi, Viktorija Simpson, Rita Gashi, Puhizë Nuhiu, Duesa Berisha, Arta Makovci, Margarita Berisha, Jeta Istrefaj, Dite Shala dhe Kanina Mulaj.

Solistet e vogla: Unika Surkishi, Amara Haliti, Ami Gojani, Etna Sherifi, Liza Rrahmani, Buna Azemi, Rejna Beqiri, Alea Dvorani, Reas Hertica, Anna Krasniqi, Ninna Krasniqi, Drea Zakuti, Nina Beha, Eda Godanci dhe Tiara Kamberi.

Lulet e Malit: Erina Bislimi, Livia Haxholli, Jora Braha, Valëza Maqedonci, Diella Maqedonci, Ambla Haliti, Toena Nushi, Bleta Pitarka, Bora Spahiu, Narta Axhanela, Elena Lipsckomb, Eda Sekirqaq, Morea Llapashtica, Erina Zeqiri dhe Uresa Fusha.

Zanat e Vogla: Iva Uja, Nina Rrahmani, Malbora Bullatovci, Una Ahmeti, Zoi Ajeti, Rita Ukymeri, Nisa Miftari, Hana Maqedonci, Jara Krasniqi, Morea Abdyli, Dora Begolli, Jana Ibrahimi dhe Anika Ismaili. / KultPlus.com

‘Zanat e Luleve’, nesër premierë në Teatrin Kombëtar

Posted on by Kult Plus

Nesër, me 20 qershor duke filluar nga ora 12:00, në skenën e Teatrit Kombëtar do të shfaqet premiera e ”Zanat e Luleve” nga balerinët e studios ”Let’s Dance” të Vjollca Llugiqit.

Kjo shfaqje do të paraqet secilin balerinë si një lule që rritet, zhvillohet dhe freskinë e saj tenton t’ia falë botës. E veçanta e kësaj shfaqjeje qëndron në faktin se pjesë e kësaj trupe balerinësh do të jenë edhe disa fëmijë me aftësi të kufizuara, duke përçuar kështu direkt mesazhin se dallimet duhet të evitohen në secilën fushë, shkruan KultPlus.

”Zanat e Luleve” do të manifestohet me koreografi nga baleti klasik dhe poashtu edhe disa pjesë të baletit modern, ndërkaq kostumet e balerinave të vogla do të jenë me ngjyra, duke përçuar kështu shumë gjallëri. Për sa i përket skenës, Llugiqi ka treguar se do të realizohet nga ”Anea”.

Ndërkaq, fëmijët pjesëmarrës të kësaj shfaqjeje, do të jenë të moshave të ndryshme, duke filluar nga 4 deri në 14 vjeçarë. / KultPlus.com

Filmi i restauruar ‘Vdekja e Kalit’ me audiencë nga e gjithë bota

Posted on by Kult Plus

Filmi shqiptar me titullin “Vdekja e Kalit” pas restaurimit u shfaq për publikun me cilësi të re të figurës por edhe të zërit.

Filmi mban firmën e regjisorit Saimir Kumbaro, skenar të Nexhati Tafës dhe është realizuar më 1992. Timo Flloko, Rajmonda Bulku, Niko Kanxheri janë ndër aktorët të cilët interpretojnë në mënyrë të shkëlqyer në këtë film.

Ky film u mendua që të rishfaqet edhe një herë tjetër për publikun, por tashmë me këtë cilësi maksimale. Shfaqja u bë në kanalin zyrtar të YouTube të Arkivit Qendror Shtetëror të Filmit nga datat 19 deri më 26 maj. Për publikun ndërkombëtar u mendua edhe shoqërimi i tij me titra në anglisht.

Restaurimi dhe prezantimi i filmit “Vdekja e kalit” (The Death of a Horse) u mundësua falë programit sezoni i filmave klasikë (A Season of Classic Films), nismë e Shoqatës së Kinematekave Europiane – ACE (Association des Cinémathèques Européennes) ku AQSHF është anëtare prej 2019, dhe me mbështetjen financiare të programit Creative Europe MEDIA. Gjithashtu filmi u restaurua falë punës së ekspertit izraelit të restaurimit Shai Drori, dhe kineastit australian, Steven Kastrissios.

Arkivi Qendror Shtetëror i Filmit bën me dije se “gjatë ditëve që u shfaq ky film, u ndoq nga 2977 shikues kudo në botë. Shikuesit ndër të tjera ishin nga Japonia në Gjeorgji, të cilët e  ndoqën online restaurimin Vdekja e Kalit, ndërsa vijnë lajme të mira nga partnerët tanë në laboratorin Cinegrell, Zvicër – ku po restaurohet filmi i parë artistik shqiptar, Tana”.

AQSHF falënderon Cinegrell dhe supervizoren Louise Burkart. /atsh/ KultPlus.com

‘Zanat e Luleve’, premierë në Teatrin Kombëtar, Llugiqi: Është shumë e rëndësishme që fëmijët të rriten me art

Posted on by Kult Plus

Xhemile Hysenaj

Baleti si mishërim i artit më të bukur skenik, kësaj radhe do të zë vend në skenën e Teatrit Kombëtar ku protagonistët kryesor do të jenë balerinët e studios ”Let’s Dance” të Vjollca Llugiqit. Bëhet fjalë për premierën e shfaqjes ”Zanat e Luleve”, shfaqje kjo e cila do të paraqet secilin balerinë si një lule që rritet, zhvillohet dhe freskinë e saj tenton t’ia falë botës. E veçanta e kësaj shfaqjeje qëndron në faktin se pjesë e kësaj trupe balerinësh do të jenë edhe disa fëmijë me aftësi të kufizuara, duke përçuar kështu direkt mesazhin se dallimet duhet të evitohen në secilën fushë, shkruan KultPlus.

Vjollca Llugiqi e cila ka 20-të vite që është bërë një me artin e bukur të baletit, nuk e ka pasur aspak të lehtë këtë rrugëtim. Ka realizuar diku rreth 60-të premiera dhe ndër to edhe shumë role kryesore. Llugiqi është ndër balerinat që asnjëherë nuk është dorëzuar dhe tash e dhjetë vite, talentin e saj e ndan dhe ua mëson edhe fëmijëve të tjerë.

”Ka shumë rëndësi që fëmijët të rriten me art, e sidomos me Baletin i cili kërkon shumë diciplinë. Sa i përket premierës së ”Zanat e Luleve”, tani jemi në pjesën finale dhe në emocionet e premierës. Mirëpo, të punosh me fëmijë është gjëja më e bukur që kam edhe pse është një punë që kërkon shumë kohë, përkushtim dhe durim”, është shprehur Llugiqi për KultPlus.

”Zanat e Luleve” do të ketë koreografinë nga baleti klasik dhe poashtu edhe disa pjesë të baletit modern, ndërkaq kostumet e balerinave të vogla do të jenë me ngjyra, duke përçuar kështu shumë gjallëri. Për sa i përket skenës, Llugiqi ka treguar se do të realizohet nga ”Anea”.

Për fëmijët e studios ”Let’s Dance”, Llugiqi tregon se janë frymëzim për të. ”Arti i baletit të jep mundësi që të kërcesh, aktrosh dhe të kesh një vesh të mirë muzikal dhe ky edhe është qëllimi im, që të kemi fëmijë me më shumë njohuri për artin. Të mësohen të dëgjojnë muzikë me vlerë dhe të krijojnë një diciplinë në jetën e përditshme”, potencon Llugiqi për KultPlus.

”Për fat të mirë kemi fëmijë me shumë potencial drejt një të ardhmeje të ndritur në balet. Dhe, sigurisht që secili që ka talent në këtë fushë, do të ketë përkrahjen time maksimale”, thekson tutje Llugiqi për KultPlus.

Sa i përket Baletit dhe të ardhmes së tij në Kosovës, Llugiqi ka potencuar për KultPlus se këtu edhe e ka frikën më të madhe, pasi mungesa e shkollës së ulët të baletit është një barrierë mjaft e madhe për këtë art. ”Uroj që të bëhet diçka në këtë drejtim, këta fëmijë nuk duhet ta shuajnë talentin e tyre. Arti i baletit mos të zhvillohet vetëm në studio arti, mirëpo të ketë shkollë që këta balerinë/a të kenë një vend adekuat ku do t’i nisin fillet e karrierës së tyre”, thekson Llugiqi.

Baleti i cili në Kosovë po shuhet çdo ditë e më shumë, si pasojë e kushteve që kërkon ky art e që deri tash nuk janë plotësuar as gjysma, ka bërë që shumica të hezitojnë drejt fillimit të një karriere si balerinë. Mirëpo, Llugiqi, për të cilën baleti është vetë jeta mendon se secili që ka sado një shkëndijë të vogël për baletin, të vazhdojë në atë drejtim. ”Të gjithë ata që kanë dëshirë të mirren me balet, ose ata prindër që shohin një shkëndijë të vogël tek fëmijët e tyre, të japin mbështetjen e tyre maksimale. Njerëzit japin shumë për të zbuluar një talent tek vetja, një talent të cilën disa nga ju veçse e kanë zbuluar. Mos hiqni dorë kurrë, pasi të mirresh me art është gjëja më e bukur në jetë”, përfundon Llugiqi për KultPlus.

”Zanat e Luleve”, do të ketë premierën më 20 qershor të këtij viti, në Teatrin Kombëtar. Ndërkaq, fëmijët pjesëmarrës të kësaj shfaqjeje, do të jenë të moshave të ndryshme, duke filluar nga 4 deri në 14 vjeçarë. / KultPlus.com

20 vjet nga premiera e filmit të animuar ‘Shrek’

Posted on by Kult Plus

Filmi i parë Shrek doli në vitin 2001, gjashtë vjet pasi të drejtat u fituan fillimisht nga DreamWorks.

Shrek-u është protagonisti i filmit, i historisë së tij, një shembull kryesor i anti-heroit në veprim.

Ai heziton ta braktisë moçalin e tij, e jo më të rrëzojë Farkuadin, mbretin antipatik. Të gjitha veprimet e tij janë të motivuara thjesht nga dëshira për të fituar moçalin dhe, më vonë dashurinë për Fionën.

Ky ndërtim karakterial siguron një thelb emocional, i cili, së bashku me mësimin e rëndësishëm që marrim nga dialektika e personazhit të Shrekut, na bën që ne të lidhemi me të në një nivel përjetimi. Me pak fjalë, ne interesohemi dhe kujdesemi për Shrekun.

Në të vërtetë, historia e Shrekut fillon me një libër të vitit ’90-të nga William Steig, me titull thjesht “Shrek”.

Jo shumë fansa të filmit janë në dijeni të kësaj vepre, ndërsa ndikimi kulturor i këtij libri është i papërfillshëm. Rëndësia e saj është e kufizuar në të qenit thjesht gjeneza e Shrekut, pasi ne e kemi njohur atë nëpërmjet filmit.

Të gjithë elementët e Shrekut modern janë në libër. Karakteristikat e gomarit dhe Fiona për shembull. Ashtu si prindërit e Shrekut, të cilët mungojnë dukshëm në përshtatjen filmike.

Pamja e Shrekut është e ngjashme, por jo identike. Shenja dalluese me veshët si lepur janë, së bashku me lëkurën e gjelbër.

Por, në punën e ilustruar të Steig, Shreku paraqet një përplasje të çuditshme në kokën e tij.

Evolucioni i Shrekut është i rëndësishëm. Shreku i Steig është një krijesë e tmerrshme, duke e marrë direkt nga rrënjët mitologjike dhe folklorike indoevropiane (etimologjia e saktë e “ogre” është e paqartë).

Shreku Modern është një krijesë mjaft e arritshme, e cila, në të njëjtën kohë, shfaq të dyja tiparet arketipike të Ogresit dhe, në të njëjtën kohë, i nxjerr ato në mënyrë të qartë për satirë.

Prandaj, Shreku modern ka lindur nga ballafaqimi i të dyve.

Të drejtat për një përshtatje filmike të Shrekut të Steig-ut u blenë nga Steven Spielberg në 1991. Sidoqoftë, ai neglizhoi të bënte gjë me të, dhe të drejtat u rifituan në 1995 nga Jeffrey Katzenberg, bashkëthemelues i DreamWorks.

Arsyeja se pse Spielberg nuk bëri asgjë me Shrek është një pyetje interesante. Sidoqoftë, duhet të vërejmë se Spielberg vetë e pa qartë vlerën e Shrekut.

Një nga regjisorët më të njohur të filmave mendonte se ky anti-hero i madh mbartte vlera. A ishte Shreku i rreshtuar për të qenë ET-ja i ardhshëm? Në çdo rast, DreamWorks ishte studio e re asokohe.

Shreku nuk ishte shëtitja e tyre e parë e animuar, por ishte padyshim i pari që pati brohoritje absolute në debutimin e zakonshëm.

Filmi i parë Shrek doli në vitin 2001, gjashtë vjet pasi të drejtat u fituan fillimisht. Në vend që të zbresë ose në një rrugë tradicionale të animacionit ose në një hibrid të veprimit të drejtpërdrejtë/CGI, Shrek u animua plotësisht duke përdorur kompjuterin për të krijuar imazhet.

Sot ne e marrim këtë si të mirëqenë – me Disney/Pixar që është kampioni aktual në këtë spektër, por në atë kohë ishte një gjë e rrallë, shkruan Medium.

Në këtë mënyrë, Shrek fjalë për fjalë kapërceu tranzicionin analog-digjital, çka përbën një trashëgimi të rëndësishme në historinë kinematografike.

Rezultati i përshtatjes së kësaj qasjeje ishte një film shumë i bukur që audiencat ishin në gjendje ta përjetonin në një mënyrë të re dhe emocionuese. Unë argumentoj se lidhja Shrek-audiencë shkon më thellë se kjo.

Audiencat lidheshin me Shrek në një nivel themelor, kryesisht të nënvetëdijshëm. Ne mund ta shohim këtë përmes një analize se si Shrek paraqitet në Shrek.

Siç u tha më parë, Shreku modern është një karakter shumë më i pastër dhe i arritshëm sesa Shreku i Steig. Gjithçka rreth tij është e rrumbullakosur në modelin e karakterit, pavarësisht se gjoja është një Ogre i neveritshëm. Kjo shtrihet edhe në aspekte të tjera të karakterit.

Në vend që të ketë një personalitet të neveritshëm, Shrek tregohet që është një personazh vërtet i butë, i cili detyrohet të futet në situata poshtërimi nga përndjekja e një shoqërie që i frikësohet atij.

Për ta sqaruar, Shrek është një personazh i fuqishëm, sepse u drejtohet pritshmërive tona estetike në një mënyrë jashtëzakonisht elegante.

Ne qeshim me batutat e tij, simpatizojmë dëshirën e tij për një jetë të thjeshtë dhe dashurinë për Fionën, ndërsa në të njëjtën kohë pritshmëritë tona sfidohen.

Shrek është heroi më pak i mundshëm, por përfundon duke shpëtuar ditën shumë herë. Në këtë pikë, vlen të përmendet toni i humorit në filmat Shrek, të vendosur në filmin e parë të Shrek-ut. Ne tashmë kemi mbuluar se si Shrek lind nga kontradiktat, por zbulojmë se ky parim vlen për gjithçka tjetër në film.

Vendosja e filmit është Far Far Away, një vend ku jetojnë personazhet e përrallave, por gjithmonë me një përmbysje. / KultPlus.com

“Vitet e Pritjes”, sot premiera botërore e versionit të restauruar

Posted on by Kult Plus

Sot shfaqet premiera botërore online e versionit të restauruar të filmit artistik “Vitet e Pritjes” me regji të Esat Musliut.

Premiera do të shfaqet në festivalin prestigjioz “goEast- Festival of Central and Eastern European Film”, që mbahet në Wiesbaden, Gjermani nga data 20 deri më 26 prill.

Restaurimi i filmit “Vitet e Pritjes” u bë i mundur falë bashkëpunimit të Arkivit Qendror Shtetëror të Filmit me partnerët “Fabula Films, AV Preservation by reto.ch” dhe “Kastle Films”.

Restaurimi është realizuar nga regjisori  Steven Kastrissios  (i njohur për publikun shqiptar për realizimin e filmit të parë horror në shqip “Bloodlands”).

I shfaqur premierë në vitin 1990 në një kohë kur drama e emigracionit në Shqipëri po niste sërish, akoma me e fuqishme se ajo e viteve 1930, ky është bashkëpunimi i parë i Regjisorit Esat Musliu me shkrimtarin Teodor Laço, bazuar mbi romanin e tij  “Lëndina e lotëve”.

Një roman kushtuar emigracionit me ngjarje të ndodhura në vitet ’30-të. Temë kjo që është parë si plagë e shoqërisë dhe që Laços i pëlqente ta quante “operacion që bëhet mbi plagën e varfërisë”. / Diaspora Shqiptare / KultPlus.com

Premiera “Sisters” e Baletit Kombëtar të Kosovës shfaqet të enjten

Posted on by Kult Plus

Baleti Kombëtar i Kosovës sjell premierën e dytë për këtë vit, nën emërtimin “Sisters”, shkruan KultPlus.

Nën koreografinë e Mehmet Balkan, të enjten duke filluar nga ora 16:00 do të ipet premiera në Teatrin Kombëtar të Kosovës.

Kjo shfaqje do të jetë dedikuar Ahmet Brahimaj, teksa nëpërmjet lëvizjeve trupore do të performojnë balerinët Luljeta Ademi, Vjollca Llugiqi, Jeta Musolli, Sinan Kajtazi, Fatmir Smani, Muhamet Bikliqi, Behie Murtezi, Leonora Rexhepi, Aulonë Nuhiu, Fisnik Smani, Kreshnik Musolli, Drilon Podrimçaku, Marigonë Beha, Sead Vuniqi, Vlora Prizreni, Liridon Mziu, Mërgime Morina, Nora Gashi, Ilir Krasniqi, Flakarta Qorri, Isa Beg Gjocaj, Besarta Shaljani dhe Elmedina Berisha. / KultPlus.com

U dha premiera e shfaqjes “Si ta vrasim presidentin”, i pranishëm ishte autorit i tekstit Miro Gavran

Posted on by Kult Plus

Alberina Haxhijaj

Në Teatrin Kombëtar të Kosovës mbrëmë është dhënë premiera e shfaqjes “Si ta vrasim presidentin” me tekst të dramaturgut, Miro Gavran e regji të Marigona Bekteshi-Ferati, shkruan KultPlus.

Dy vëllezër të rritur së bashku, Igoro dhe Roberti takohen pas disa viteve mirëpo pikëpamjet e tyre tani janë të kundërta. Gëzimin që vëllezërit do bëhen së bashku e zbeh vrasja e presidentit të Amerikës, që po e planifikon Igoro.

Igoro i cili erdhi përmes lojës së aktorit Mirsad Ferati është kundër globalizimit dhe është i përgatitur të luftojë në çfarëdo forme për një botë të re. Ai vjen nga kontinenti i Amerikës për të takuar të vëllain dhe këmbëngulë në besimin e tij se shtetet e mëdha po e shfrytëzojnë ndikimin e tyre në botë për të shkatërruar vendet më të dobëta.

Zgjedhja e vetme sipas tij dhe grupit që ai udhëheq është vrasja e presidenti dhe njerëzve të cilët janë në pozita të larta.

Por a do lejojnë vëllai i tij Roberti (aktori Fatmir Haliti) dhe gruaja e tij (aktorja Rabije Kryeziu) diçka të tillë? Po e fejuara e tij (aktorja Njomza Tmava), do e përkrahë këtë plan?

Pikërisht këto elemente intriguese dhe shumë të tjera, të cilat i ka përfshirë në tekst dramaturgu Miro Gavran kanë zgjuar kureshtjen e regjisores, Marigona Bekteshi-Ferati, e cila për herë të tretë me radhë inskenon tekste të dramaturgut Miro Gavran në Kosovë.

Një tekst të këtij dramaturgu regjisorja zbuloi për KultPlus se do e inskenojë edhe në Shqipëri, në muajin tetor gjersa thekson se kjo shfaqje në qendër ka vendet të cilat janë duke kaluar nëpër tranzicion.

“Kemi dy vëllezër që kanë pikëpamje të ndryshme ku njëri është kundër globalizmit dhe tjetri pro. Njëri mundohet që të bind tjetrin se ne jetojmë në një botë jo të mirë, ku nuk kemi të drejta. Tjetri mendon që ata jetojnë në kohën më të mirë. Pra shfaqja është e hapur dhe më mundësi zgjedhjeje. Publiku mund ta përkrahë Igorin kundër globalizmit apo Robertin i cili është pro globalizmit”, tha ajo.

Mirëpo edhe pse regjisorja tashmë e ka të njohur punën e dramaturgut Gavran, i cili prinë në listën e autorëve më të përkthyer kroat për aktoren Rabije Kryeziu kjo ka qenë hera e parë që punon me një tekst të tij.

“Kur e kam lexuar tekstin kam pasur dyshimet e mia për shkak se është një tekst i bazuar në eksperiencën e aktorëve dhe në fuqinë e aktorëve. Mirëpo i kam në qejf sfidat dhe kam pasur dëshirë të sfidoj veten. Prezenca e autorit e ka bërë edhe më të vështirë lojën tonë dhe gjithmonë ka qenë ajo dilemë nëse po bëjmë atë që është e duhur”, tha aktorja për KultPlus.

Këtë dramë Miro Gavran e shkroi 15 vite më parë, në kohën kur në Kroaci është diskutuar për globalizimin se a është apo jo ajo një çështje jetike. Në vorbullën e mendimeve se vendet të cilat synojnë globalizmin a janë duke shkuar në drejtimin e duhur.

“Në dramë kam dashur që të tregoj në rrëfim familjar. Momentet më të rënda të njeriut janë kur botëkuptimet në lidhje me jetën nuk janë të njëjta me anëtarët e familjes. Në këtë rast të Igorit, më vëllain dhe gruan e tij. Kjo dhemb më shumë sesa kur ke mosmarrëveshje me dikë tjetër. Unë këtu nuk kam dhënë përgjigje por publiku duhet t’i gjejë përgjigjet dhe të vendos se cila është më e përafërt me mendimet e tyre”, tregoi dramaturgo Miro Gavran për KultPlus, i cili ka ardhur në Kosovës, enkas për këtë shfaqje.

Sipas dramaturgut kur janë në pyetje temat politike është mirë që të tregohen botëkuptimet e kundërta.

Viteve të fundit ai ka shkruar shumë komedi pasi që siç thotë ai, është kënaqësi të bësh njerëzit të qeshësh, duke mos u larguar nga dramat tek të cilat kthehet herë pas herë.

Tutje dramaturgu, Miro Gavran, bisedoi për KultPlus edhe për mënyrën e inskenimit të tekstit të tij në skenën e vogël të TKK-së.

“Secili aktorë e ka mbrojtur rolin e vet në mënyrë të mirë dhe jam i lumtur edhe më punën e regjisores e cila ka bërë disa shkurtime por që nuk kanë penguar shfaqjen e cila e ruan kuptim dhe që mban një ritëm. Të gjitha kanë qenë në nivel. Unë them se një shfaqje është e mirë kur e ka erën, ngjyrën edhe shijen dhe shpresoj që kjo shfaqje i ka pasur të tirja dhe do të depërtojë të shikuesit”, tha ai duke theksuar se kjo shfaqje e nxitë publikun që të mendojë për jetën e tyre.

Sonte të gjithë të interesuarit mund të shohin reprizën e parë të kësaj shfaqje në Teatrin Kombëtar të Kosovës, duke filluar nga ora 21:00. Ndërsa, kjo është shfaqja e fundit për këtë sezonë në Teatrin Kombëtar të Kosovës, aty ku deri më 1 shtator nuk do të ketë më premiera./ KultPlus.com

“I vetëm në banesë” vjen premiera në Teatrin e Qytetit të Gjilanit

Posted on by Kult Plus

Me tekst të Avni Shkodrës e regji të Natyrë Kallabës, më 28 maj në Teatrin e qytetit të Gjilanit, jepet premiera e shfaqjes “I vetëm në banesë”, shkruan KultPlus.

Në kastën e aktorëve të kësaj shfaqje bëjnë pjesë: Alban Shahiqi, Mejreme Berisha, Emine Toska, Njomëza Kalaveshi, Tringa A. Hasani dhe Safete Mustafa.

Teksti flet për Artanin, 35 vjeçar, një skenarist filmi, fillon të shkruajë skenarin e tij të rradhës. Këtu fillon mjegullimi dhe pamundësia për të dalluar realen prej imagjinatës. Personazhet që ai shkruan fillojnë ti shfaqen në skenë. Ato herë janë realë e herë pjellë e imagjinatës së tij. Artani humb sensin e realitetit kështu duke e komplikuar edhe më shumë situatën. Karakteret që vijnë në mënyrë fiktive dhe me situata absurdi, e sjellin kryepersonazhin në situata kaotike emocionale, ku si përfundim ai përjeton vdekjen përkatësisht vrasjen nga secili personazh që vjen në dhomën e tij.

Skenografia dhe kostumet i janë besuar Bekim Korçës, formulimi muzikor nga Florim Gagica, dizajni i dritave nga Fatmir Halili, koreografia po ashtu nga Bekim Korça, inspicient dhe organizator është Raif Haziri, rekuizitat nga Suad Berisha dhe realizatorë të skenografisë janë Mejdi Hoti, Haki Aliu dhe Fehmi Hoti.

Premiera vjen të hënën më 28 maj me fillim nga ora 19:00./ KultPlus.com

Anulohet premiera “Hamleti simbas Horacit”, lëndohet aktori kryesor i shfaqjes

Posted on by Kult Plus

Për shkak të lëndimit të aktorit Shkëlqim Islami në rolin kryesor të shfaqjes “Hamleti simbas Horacit”, me regji të Ilirjan Himajt, kjo shfaqje e paraparë ta ketë premierën sot më 16 prill, është anuluar, shkruan KultPlus.

Lajmi është bërë i ditur nga Teatri Kombëtar i Kosovës, të cilët në një njoftim kanë thënë se kjo shfaqje pritet të vijë me premierë përgjatë muajit maj.

“Njoftim
Të nderuar artdashës dhe publik i Teatrit Kombëtar të Kosovës. Me keqardhje ju njoftojmë se për shkak të lendimit të aktorit në rol kryesor, Premiera “Hamleti simbas Horacit” e planifikuar të mbahet me 16 Prill (e hënë) si dhe reprizat me 17.19 dhe 25 do të anulohen. Duke shpresuar në shërimin sa më të shpejtë të aktorit dhe rikthimit të tij në skenë, kjo shfaqje pritet të vijë përpara publikut gjatë muajit Maj.
Ju falenderojmë për mirëkuptim!”, thuhet në njoftimin e TKK-së./ KultPlus.com

Baleti Kombëtar i Kosovës nesër sjellë “New Born”, premierën e fundit për vitin 2017-të

Posted on by Kult Plus

Trupa e Baletit të Kosovës nesër do të sjellë për publikun premierën e fundit për këtë vit të titulluar “New Born”, me koreografi të Jochen Roller dhe Friderike Lampert, shkruan KultPlus.

Gili Hoxhaj

Kjo shfaqje do të ngjitet në skenë përmes një loje të pasur kolektive nga balerinët: Muhamet Bikliqi, Donmir Bilalli, Abetare Hyseni, Aulonë Nuhiu, Sinan Kajtazi, Teuta Krasniqi, Jeta Musolli, Kreshnik Musolli, Leonora Rexhepi, Fatmir Smani, Fisnik Smani, Sead Vuniqi, Behie Murtezi, Drilon Podrimçaku, Ilir Krasniqi, Liridon Mziu, Luljeta Ademi, Marigonë Hoxha, Mimoza Bytyqi, Mërgim Morina, Nora Gashi, Vjollca Llugiqi dhe Vlora Prizreni.

Drejtori i Baletit Kombëtar të Kosovës, Ahmet Brahimaj e cilësoi këtë vit si një nga vitet më të suksesshëm për shkak se brenda këtij viti janë shfaqur gjithsej gjashtë premiera.

“Në historinë e Baletit Kombëtar të Kosovës, asnjëherë nuk i kemi pasur gjashtë premiera brenda një viti, ku dy nga premierat kanë qenë të paplanifikuara dhe në bashkëpunim me ndërkombëtarët”, tregoi drejtori Brahimaj.

Ai sot gjatë një konference për media po ashtu tregoi se kjo premierë ka qenë e planifikuar qysh nga viti i kaluar dhe kjo për dy arsye, që ta sjellin një shfaqje të mirë për publikun e Kosovës dhe që puna e Trupës së Baletit të shfaqet edhe në Gjermani, ku Trupa e Baletit të Kosovës do ketë katër prezantime në Berlin dhe tri në qytetin e Hamburgut.

Jochen Roller, tregoi kur kishte ardhur në Prishtinë, fillimisht e kishte vizituar monumentin “New Born”, dhe ishte intriguar nga ideja që ky monument reprezentativ është krijuar në dialog mes artistëve.

“Duke u munduar të gjejmë një ide për bashkëpunimin me Baletin e Kosovës, ne vendosëm baletin si një gjuhë universale ku së bashku me dymbëdhjetë balerinë të krijojmë një monument që përdor të njëjtën logjikë, ku përdor gjuhën e të kaluarës, hapat tradicional të Baletit pra diçka që është e re dhe një prezantim të bashkëpunimit tonë”, ka thënë koreografi Jochen Roller.

Kjo shfaqje e cila do të zgjasë rreth një orë, bazën e ka në baletin klasik mirëpo që vjen më e modernizuar për publikun, për shkak se do të përcillet me muzikë moderne në sfond. Lidhur me muzikën koreografi Roller tha se e cilëson një gjuhë universale në të gjithë botën ndërsa shtoi se po pret me padurim reagimin e publikut kosovar.

Të dy koreografët thanë se janë ndjerë shumë të mirëpritur nga Trupa e Baletit të Kosovës dhe të kënaqur me bashkëpunimin e tyre.
Koreografja gjermane Friderike Lampert, poashtu tregoi se kjo shfaqje ka ardhur në dialog me Baletin Kombëtar të Kosovës, ku ata kanë vendosur që me hapat e balerinëve në mënyra të ndryshme brenda hapësirës të ndërtojnë një shfaqje mjaft bashkëkohore.

“Është shumë kënaqësi për neve që të punojmë me Baletin e Kosovës, ata kanë një energji pozitive dhe me punën e tyre në këtë performancë të vështirë kështu që ne e vlerësojmë shumë angazhimin e tyre”, tregoi sot koreografja Lampert.

Balerini nga Kosova, Sinan Kajtazi, tha sot se bashkëpunimet me koreografë të ndryshëm kanë ndikuar në zgjerimin e diapazonit të tyre si balerinë.

“Jochen dhe Frederika e kanë një stil shumë unik në aspektin e ndërtimit të shfaqjes ne vetëm jemi mësuar t’i plotësojmë kërkesat e koreografëve kurse ndërtimi i shfaqjeve ka qenë një sfidë mjaft e madhe pasi që jemi dymbëdhjetë balerinë”, tregoi koreografi Kajtazi.

Premiera e kësaj shfaqje vjen nesër më 21 dhjetor duke filluar nga ora 20:00. Shfaqja “New Born” shënon premierën e gjashtë për këtë vit nga trupa e Baletit Kombëtar të Kosovës./ KultPlus.com

“Jam burr!?” sonte në TKK

Posted on by Kult Plus

Qendra Multimedia & Katharina Maschenka Horn sonte më 27 nëntor do të prezantojnë shfaqjen “Jam burr’!?” në Teatrin Kombëtar të Kosovës, shkruan KultPlus.

Kjo shfaqje trajton temën se si është të jesh burrë në Ballkan. Katharina Maschenka Horn dhe performuesit merren me realitetin dhe klishetë e të qenurit “burrë i vërtetë”, ose “tamam burrë”.

Një kosovar, një bosnjë-hercegovinas dhe një kroat bëhen bashkë në skenë. Edhe pse kanë nacionalitetet të ndryshme, ata janë bërë bashkë për të shqyrtuar e diskutuar nëse është vërtetë e nevojshme për një burrë që ta ‘bindë’ veten për dhunë e agresivitet, apo burrat munden të shihen edhe si viktima të shoqërisë.

Performuesit e kësaj shfaqje janë Robert Nuha nga Kosova, Nemanja Mutić nga Bosne-Herzegovina, Jan Novosel nga Kroacia dhe Katharina Maschenka Horn nga Gjermania.

Kjo shfaqje do të prezantohet për publikun më 27 Nëntor në Teatrin Kombëtar të Kosovës duke filluar nga ora 20:00. Ndërsa do të jepet edhe për publikun e Ferizajt më 29 Nëntor në teatrin “Adriana”, më pas më 30 Nëntor në Teatrin “Istref Begolli” në Pejë dhe me 2 dhjetor në Kino Kultura në Shkup. / KultPlus.com

“Zoti i Masakrës” me regji të Besfort Idrizit, sjellë një rrëfim universal në Teatrin Kombëtar të Kosovës

Posted on by Kult Plus

KultPlus, realizoi sot një intervistë të shkurtër me regjisorin Idrizi, i cili vjen për herë të parë si regjisor në Teatrin Kombëtar të Kosovës. Ai tha se ndihet i kënaqur të bashkëpunoj me një ekip të tillë veçmas me këtë brez të ri të aktorëve të cilët ai i quan bartës të frymës së re në teatër.

Gili Hoxhaj

“Zoti i Masakrës” me tekst të Yasmina Reza dhe me regji të Besfort Idrizi, është premiera e radhës në Teatrin Kombëtar të Kosovës e cila vjen në fund të këtij viti, në skenën e vogël.

Tashmë ka dhjetë ditë kanë filluar përgatitjet për këtë shfaqje e cila do të jetësohet përmes lojës së aktorëve May-linda Kosumoviq, Donikë Ahmeti, Shpëtim Selmani dhe Labinot Raci ndërsa në përbërjen e këtij ekipi janë edhe skenografi Enes Deari dhe kostumografi Ines Golia nga Shkupi.

KultPlus, realizoi sot një intervistë të shkurtër me regjisorin Idrizi, i cili vjen për herë të parë si regjisor në Teatrin Kombëtar të Kosovës. Ai tha se ndihet i kënaqur të bashkëpunoj me një ekip të tillë veçmas me këtë brez të ri të aktorëve të cilët ai i quan bartës të frymës së re në teatër.

Kjo shfaqje trajton një problem universal që lidhet me përballjen dhe zgjidhjen e problemeve ndërsa ngjarja ngërthen në vete takimin e dy prindërve për ta zgjidhur një problem lidhur me një zënkë të fëmijëve të tyre kurse ky takim përfundon me një zmadhim edhe më të madh të këtij problem nga vet prindërit.

Regjisori Idrizi tregoi për KultPlus, se ideja e punimit të këtij teksti i kishte lindur shumë më herët. Ai tregon se fillimisht këtë projekt ka dashur ta prezantoi në Maqedoni, pasi që, ka qenë i nxitur nga konfliktet në baza etnike që ndodhnin atje.

“Këtë tekst kam dashur ta punoj para disa viteve në Maqedoni, shkaku i gjendjes që ishte atje pasi që kishte rrahje në baza etnike. Pra, para disa viteve ndodhnin rrahje mes nxënësve shqiptar dhe maqedonas ndërsa ky problem mbeti përherë i pazgjidhur. Problemi nganjëherë shuhej apo merrte përmasa edhe më të mëdha por në të vërtetë nuk kishte gatishmëri nga asnjëra anë për t’i dhënë fund atij problemi, pra as nga ana e prindërve e as nga institucionet shtetërore”, shpjegoi regjisori.

Duke qenë se kjo shfaqje e sjellë për herë të parë Besfort Idrizin, në rolin e regjisorit brenda Teatrit Kombëtar të Kosovës, ai e përshkruan realizimin e kësaj shfaqje një sfidë të re për të.
“Çdo shfaqje është një sfidë e re, një shqetësim i ri por ardhja ime për herë të parë si regjisor në një mjedis tjetër është një barrë më e madhe, pasi që, edhe pritjet janë më të mëdha”, ka thënë ai.
Besfort Idrizi poashtu tregoi se kjo do të jetë një shfaqje e varfër sa i përket elementeve brenda skenës, duke i lënë kështu më shumë hapësirë lojës së aktorëve.

“Ky ishte një koncept i imi apo një sfidë e re për mua që shfaqja të mos jetë e ngarkuar me shumë elemente teatrore por të bazohet më shumë në lojën e aktorëve, shfaqja do të ketë skenografi dhe kostumografi por nuk do të ketë muzikë, koreografi apo ndonjë element tjetër shtesë”, është shprehur regjisori duke përfunduar të thotë se shfaqja premierën do ta ketë në pjesën e dytë të muajit dhjetor. / KultPlus.com

Angjelin Preljocaj solli fuqinë e baletit modern para bashkëkombësve të tij (FOTO)

Posted on by Kult Plus

Njerëzit që ishin të shumët në hollin e teatrit shkonin një e nga një të bënin fotografi me koreografin e madh. Ndërsa KultPlus, edhe njëherë solli emocionet e Preljocajt për Kosovën, por tash pas shfaqjes që u dha të shtunën mbrëma.

Sarandë Selimi
Fotografitë: Fahredin Spahija

Gjithçka nisi me pjesën ‘Viza lidhëse’ një krijim i vitit 1989. Madhështore. Duo mashkullore me lëvizje të thella që tregonin shumë. Një koordinim jashtëzakonisht i mirë mes dy balerinëve njëri nga Franca e tjetri shqiptar. Pak muzikë e goxha shumë lojë. Një kolltuk dhe një karrige ishte krejt ajo çfarë përmbante skenografia. E gjithë kjo nën krijimin e koreografit francez me origjinë shqiptare e me përmasa botërore Angjelin Preljocaj.

Për herë të parë në Kosovë, koreografi i njohur Preljocaj, përpos që erdhi vetë, ai solli edhe gjithsej gjashtë balerinë e dy pjesë baleti që publikun kosovarë e ngritën në këmbë me plotë 5 minuta duartrokitje. Salla e Teatrit Kombëtar të Kosovës, ishte e mbushur me njerëz, ndërsa vetë koreografi me një modesti të madhe qëndronte në lozhën e skenës së madhe duke vështruar balerinët që sollën Pasionin, Jetën dhe Vdekjen përmes premierës botërore ‘Un Trait d’Union & Création 2017’ apo ‘Një tipar i Bashkimit dhe Krijimi 2017-të’.

‘Stil Life’, ishte pjesa që nisi 10 minuta pas përfundimit të pjesës së parë. Gjashtë balerinë dolën në skenë një e nga një me lëvizje të ndryshme. Katër vajza e dy djem. Një orë rëre, një glob, një kurorë e mbretit, një kafkë, një zog dhe një ananas, me plotë 12 kutia. Krejt këto kishin lidhje me njëra tjetrën, gjithçka fliste për kohën që kalon, jetën, vdekjen, pasionin por edhe kotësinë, që është një nga karakteristikat e njeriut postmodern. Një stil shumë më ndryshe nga ç’jemi mësuar të shohim deri tash u shpalos përmes këtyre pikave të baletit ku Preljocaj, herë kishte futur muzikë të fuqishme e herë e kishte ndaluar krejt atë.

“Ishte një balet modern ku Angjelini ishte i pari në Evropë që ka nisë ta bëjë baletin modern dhe është i pranuar në gjithë publikun e botës. Kam ardhur special për ta përcjellë këtë shfaqje sepse çdoherë i kam përcjellë shfaqjet e tij. Publiku ishte shumë i mirë, e krejt kjo duke iu falënderuar Baletit Kombëtar të Kosovës, që këtij publiku ia ka bërë traditë edhe baletin klasik dhe atë modern”, tha për KultPlus koreografi Marsel Çollaku.

Nuk ishte vetëm Çollaku, ai që vlerësoi lartë këtë shfaqje dhe këtë koreograf. E gjithë audienca ishte mirënjohëse ndaj Angjelin Preljocajt, që erdhi edhe në Kosovë për të prezantuar mrekullinë që ka bërë si koreograf me këto shfaqje prej të cilave pamë pak nga bagazhi i tij i madh.

“Unë jam shumë mirënjohës ndaj ambasadës franceze që e ka sjellë një koreograf me renome botërore. Ky është koreografi më i njohur i kohës së sotme, e ka një stil të veçantë dhe publiku ynë e mirëpriti. E uroj Angjelin Preljocaj, për punën që e ka bërë, duke e pas parasysh që nuk i kemi kushtet me ato që është mësuar por ia doli për mrekulli. Unë që ditën e parë, që Angjelini e ka shikuar shfaqjen tonë dhe i ka pëlqyer ajo, ia kam bërë ftesën që të vijë tek ne. Ai as nuk e mohoi e as nuk e pohoi, unë ia bëra me dije që kemi nevojë për ndihmën e tij, nëse vjen përfiton edhe ai si shqiptar por edhe ne si shqiptarë”, u shpreh drejtori i Trupës së Baletit të Kosovës Ahmet Brahimaj, për KultPlus, ku edhe balerinët që ai i drejton u shprehën pëlqimin e tyre ndaj kësaj shfaqje dhe ndaj koreografit Preljocaj.

Njerëzit që ishin të shumët në hollin e teatrit shkonin një e nga një të bënin fotografi me koreografin e madh. Ndërsa KultPlus, edhe njëherë solli emocionet e Preljocajt për Kosovën, por tash pas shfaqjes që u dha të shtunën mbrëma.

“Publiku ishte shumë i mirë, aq i mirë sa edhe Trupa e Baletit Kombëtar të Kosovës, jam i gëzuar që u njoftova me ta dhe jam i lumtur për krejt këtë organizim”, pohoi për KultPlus Preljocaj, i cili në pyetjen se a duhet Ballkani ta sheh shfaqjen e cila e përshkruan jetën dhe ka ‘luftë’ brenda saj ai u përgjigj me shumë humor.
“Unë e bëjë punën artistike dhe secili duhet të pastroj para derës se tij, pra unë ua lë njerëzve të vendosin se a dojnë ta marrin apo jo, unë punën time e kryej”, tha Preljocaj.

Krejt kjo mbrëmje u organizua nga Ambasada e Francës në Kosovë në bashkëpunim me Teatrin Kombëtar të Kosovës. Para kësaj Angjelin Preljocaj, këtë shfaqje e dha edhe në Shqipëri ku edhe atje u mirëprit ngrohtë nga bashkëvendësit e tij./ KultPlus.com